Χωρίς βάση φαίνεται να είναι το «επιχείρημα» που χρησιμοποιούν στελέχη της κυβέρνησης και ιδιαίτερα του οικονομικού επιτελείου, ότι μια μείωση των φόρων δεν αποτελεί εγγύηση ότι θα έχει επίδραση στις λιανικές τιμές, καθώς είναι πολύ πιθανό ένα τμήμα των μειωμένων φόρων να «ενθυλακωθεί» από τους εμπόρους και να μην περάσει ποτέ στον τελικό καταναλωτή. Το «επιχείρημα» αυτό δεν στέκει, ειδικά στον κλάδο των καυσίμων και δη στην τιμή της βενζίνης, όπου η υπερβολική για τα εισοδηματικά δεδομένα των Ελλήνων φορολόγηση, έχει καταστήσει πλέον απαγορευτική τη χρήση της από την πλειονότητα του πληθυσμού. Αυτή τη στιγμή η πανελλαδική μέση τιμή της αμόλυβδης 95 οκτανίων είναι στο 1,85 ευρώ ανά λίτρο. Σε πολλές μάλιστα περιοχές της χώρας η τιμή της ανέρχεται σε άνω του 1,90 ευρώ και στα νησιά (Κυκλάδες, Δωδεκάνησα κ.λπ.) σε άνω από τα 2 ευρώ.
At the same time, η Ελλάδα έχει έναν από τους υψηλότερους φορολογικούς συντελεστές στην Ευρώπη. Ο Ειδικός Φόρος Κατανάλωσης ανέρχεται στα 700 ευρώ ανά χίλια λίτρα βενζίνης. Δηλαδή 70 λεπτά ανά λίτρο. Επιπλέον, η τιμή της βενζίνης επιβαρύνεται με έναν από τους υψηλότερους συντελεστές ΦΠΑ σε επίπεδο Ε.Ε., που είναι 24%. Συνεπώς, όταν η βενζίνη πωλείται 1,85 ευρώ το λίτρο, η συμμετοχή των φόρων στη διαμόρφωση της τελικής τιμής είναι σχεδόν 1,08 ευρώ.
Θα μπορούσε εύκολα η κυβέρνηση να προχωρήσει στη μείωση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης. Και αν όχι, να τον πάει στα 360 ευρώ ανά χιλιόλιτρο, που είναι το κατώτατο όριο που επιτρέπει η Ε.Ε., να πάει στον μέσο όρο της Ε.Ε., που είναι τα 560 ευρώ ανά χιλιόλιτρο. Αν γίνει αυτό, η άμεση μείωση της τιμής στη βενζίνη θα ήταν της τάξεως των 20 λεπτών.
Και η μείωση αυτή θα περνούσε όλη στην τελική τιμή. Διότι το κέρδος των διυλιστηρίων είναι γνωστό.
Όπως επίσης και αυτό των εταιρειών εμπορίας και των πρατηρίων, που όπως είναι γνωστό από τα επίσημα στοιχεία του υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων, δεν ξεπερνάει τα 10,5 λεπτά ανά λίτρο.
Και σε όσους ισχυρίζονται ότι αν μειωθεί η φορολογία τότε θα τεθούν εκτός τροχιάς τα δημόσια έσοδα, θα υπενθυμίσουμε ότι η αύξηση της τιμής οδηγεί στη μείωση της κατανάλωσης και το αντίστροφο. Αυτό δεν έγινε και με την εξίσωση του ΕΦΚ στο πετρέλαιο θέρμανσης με το κίνησης το 2012, όπου το μόνο που… επιτεύχθηκε ήταν να παγώσει ο κόσμος και να πνιγούμε στην αιθαλομίχλη.
Του Σταμάτη Ζησίμου
