Συνέχεια στις εξορμήσεις στην μοναδική φύση των Κυθήρων είχαμε αυτή την Κυριακή, 13 Νοεμβρίου. Η δεύτερη έκδοση των χειμερινών περιπάτων στα μονοπάτια του νησιού, μας βρήκε στο περίφημο “Καφενείο του Χαλικόκου” στα Πιτσινιάνικα, που είχε οριστεί ως αφετηρία αλλά και τερματισμός για το χαρωπό ανθρώπινο “ποτάμι” που κατέκλυσε για άλλη μια φορά την τσιριγώτικη ύπαιθρο.
Ώρα συνάντησης ορίστηκε η 2 μ.μ. έξω από το γραφικό καφενεδάκι, πίσω από το παλιό σχολείο με το γήπεδο μπάσκετ. Ο Φρανκ, όπως πάντα, πρώτος στο ραντεβού, ακούραστος, αεικίνητος, ενθουσιώδης, να τακτοποιεί τις τελευταίες λεπτομέρειες. Ακολούθησε το καθιερωμένο ακαδημαϊκό τέταρτο για τους χουζούρηδες της Κυριακής και κατόπιν το σύνθημα δόθηκε με την θρυλική σφυρίχτρα του “αρχηγού”.
Η πορεία ξεκίνησε ανηφορικά από την εκκλησία του χωριού, για να πάρει στην συνέχεια καθοδική τάση που μας έφερε στο γειτονικό Κεραμωτό μέσα από τις κατάφορτες ελιές. Μια μικρή πρώτη στάση και στην συνέχεια κυκλική διαδρομή με προορισμό τα Καλησπεριάνικα. Στην εκκλησία του χωριού, τον Άγιο Γεώργιο, μας περίμενε η κυρία Ελένη, η οποία μας άνοιξε τον ναό, προσφέροντάς μας και το υπέροχο σπιτικό γλύκισμα που έφτιαξε.
Δεύτερη στάση στον αύλιο χώρο της εκκλησίας και από κει στροφή προς το οινοποιείο του Στρατηγού και στην συνέχεια ανηφορικά με κατεύθυνση τον Δρυμώνα. Ολιγόλεπτο σταμάτημα στην Αγία Μαρίνα, ατενίζοντας την μαγευτική θέα προς την Αγία Ελέσα, την ώρα που η πιτσιρικαρία σκαρφάλωνε στο καμπαναριό της εκκλησίας.
Η τελευταία φάση του περιπάτου, είδε το πολύχρωμο λεφούσι των εκδρομέων να περνά δίπλα από τα Κασιματιάνικα, να παρακάμπτει τις Καλοκαιρινές, προτού αφιχθεί, εκ νέου, στου “Χαλικόκου”, που αποτέλεσε και στέκι πολλών για επικές τσιπουροκαταστάσεις.
Η ομήγυρη, αφού ευχαρίστησε τον εμπνευστή και συντονιστή Φρανκ, ανανέωσε το ραντεβού για την επόμενη Κυριακή (καιρού επιτρέποντος), την ώρα που ένας δοξαστικός ήλιος έδυε στην προσμονή της νέας βδομάδας.
Ακολουθεί πλούσιο φωτορεπορτάζ από τον κυριακάτικο περίπατο.
