Η συζήτηση στη Βουλή για την πρόταση δυσπιστίας που κατέθεσαν από κοινού ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ-Πλεύση Ελευθερίας και Νέα Αριστερά, έδειξε ένα πράγμα: Η κυβέρνηση του κ.Μητσοτάκη είναι σε πλήρη αποδρομή. Γιατί;
Ήταν σαφές ότι οι ομιλίες του κ.Μητσοτάκη και των βασικών συνεργατών του διακατέχονται από μια αγωνία: Ήθελαν να «μπετονάρουν» αυτό το 24-26% που τους δίνουν οι δημοσκοπήσεις. Το 41% του 2023 είναι ήδη μακρινό παρελθόν και το γνωρίζουν. Το χειρότερο όμως είναι ότι όλα τα ποιοτικά στοιχεία των δημοσκοπήσεων είναι ακραία αρνητικά. Οι πολίτες τους θεωρούν απροκάλυπτα ψεύτες, πιστεύουν ότι αγωνίστηκαν και αγωνίζονται ακόμη με πάθος για να συγκαλύψουν το έγκλημα των Τεμπών, τους χρεώνουν την ακρίβεια και μάλιστα θεωρούν ότι το 2015-2019 πέρναγαν καλύτερα.
Το πιο σημαντικό πρόβλημα όμως της κυβέρνησης του κ.Μητσοτάκη είναι ότι έχει διαρραγεί η ψυχική ενότητα με τις πλατιές λαϊκές μάζες. Όλοι οι σύγχρονοι επικοινωνιολόγοι γνωρίζουν ότι πλέον «αυτό που ψηφίζει» είναι κυρίως το συναίσθημα. Το 2015 κυριαρχούσε το συναίσθημα της οργής κατά των δυο μνημονιακών συνεταίρων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και οδήγησε στον ΣΥΡΙΖΑ. Αντιθέτως το 2019 κυριαρχούσε μια απογοήτευση διότι δεν είχαν εκπληρωθεί οι προσδοκίες των πολιτών αλλά και πολλές από τις προεκλογικές εξαγγελίες του 2015, υπήρξε και το Mάτι και αυτό οδήγησε σε ψήφο στη ΝΔ. Τώρα κυριαρχούν αισθήματα απαξίωσης του πολιτικού συστήματος, αλλά κυρίως της κυβέρνησης. Και ελάχιστοι πλέον βγαίνουν μπροστά για να υπερασπιστούν ενεργά την κυβέρνηση. Η ΝΔ του παρελθόντος είναι πλέον κάτι άλλο… Οι ίδιοι επικοινωνιολόγοι λένε «πες μου με τι συναίσθημα θα κοιμηθούν το Σάββατο των εκλογών και θα σας πω τι θα ψηφίσουν την Κυριακή».
Πλέον η ΝΔ και προσωπικά ο κ.Μητσοτάκης επενδύουν σε ένα και μόνο «χαρτί»: Στο φόβο της ακυβερνησίας… Όσο δεν έχουν ορατό κυβερνητικό αντίπαλο, τόσο θα επενδύουν σε αυτό. Επιπλέον είναι κρίσιμο το αν θα αποκατασταθεί πλήρως ο «δεσμός» του Μαξίμου με τους διάφορους βαρώνους των ΜΜΕ. Ο νοών νοείτο…
Υπάρχει και μια ακόμη παράμετρος: Η ενότητα στις γραμμές της ΝΔ η οποία έχει διασαλευτεί. Την ομιλία Σαμαρά (όπου επιτέθηκε με σφοδρότητα στον πρωθυπουργό) την χειροκρότησαν 3 εν ενεργεία βουλευτές της ΝΔ… Πολλοί βουλευτές δυσκολεύονται να ακολουθήσουν τις πιρουέτες Μητσοτάκη, όχι γιατί είναι υπέρ της «επιστροφής στις παραδοσιακές αξίες της ΝΔ», αλλά επειδή πλέον η κυβερνητική πλειοψηφία είναι αντιμέτωπη με τα φαινόμενα φθοράς, διαφθοράς και του «ο σώζων εαυτόν σωθήτω»… Πολλοί στη ΝΔ αγωνιούν μήπως το κόμμα τους «γίνει ΣΥΡΙΖΑ» με αλλεπάλληλες διασπάσεις και εσωκομματικά μαχαιρώματα. Αυτή η νευρικότητα ώρες-ώρες τους οδηγεί στο να βγει στην επιφάνεια ο χειρότερος εαυτός τους (ή ο πραγματικός εαυτός τους), όπως είδαμε με τις κορώνες του Γεωργιάδη και του Βορίδη και του διαγραφέντος βουλευτή κ.Κυριαζίδη.
Η μεγάλη ανησυχία της ΝΔ είναι μήπως αυτό που οδήγησε σε (έστω ευκαιριακή) σύμπλευση ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ-Πλεύσης Ελευθερίας και Νέας Αριστεράς, πάρει πιο μόνιμα χαρακτηριστικά. Η αλήθεια είναι ότι αυτό ζητά μια μεγάλη μερίδα πολιτών. Εξίσου αλήθεια είναι όμως ότι αυτό σήμερα δεν είναι ορατό, γιατί ο καθένας (όχι στον ίδιο βαθμό πρέπει να ομολογήσουμε) ενδιαφέρεται κυρίως για το δικό του κόμμα… Όμως ακόμα και αν αποφασίσουν να συνεργαστούν σε πιο τακτική βάση, απαιτεί πολύ χρόνο για να πεισθούν οι πολίτες ότι πρόκειται για ένα σοβαρό εγχείρημα. Πόσο πιθανό είναι οι εν δυνάμει ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ να δεχτούν (για παράδειγμα) την κ.Κωσταντοπούλου, ή οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ την κ.Διαμαντοπούλου;
Βέβαια υπάρχει και κάτι άλλο: Οι πολίτες πλέον αποστρέφονται την πλειοψηφία από τα πρόσωπα που στο πρόσφατο ή απώτερο παρελθόν είχαν κυβερνήσει από κεντρικές θέσεις και είχαν προκαλέσει με την συμπεριφορά τους. Σαφώς και δεν υπάρχει ένας ηλικιακός Καιάδας για τους παλαιότερους πολιτικούς, ούτε όλοι είναι ίδιοι, όμως το αίτημα για ανανέωση του πολιτικού προσωπικού είναι παραπάνω από σαφές. Τουλάχιστον στην πρώτη γραμμή οι πολίτες δεν θα πλέον ανεχτούν παλαιοκομματικούς ωφελιμιστές, με στεγνό και χωρίς ενσυναίσθηση λόγο.
Αν τα κόμματα της κεντροαριστεράς και της αριστεράς δεν καταφέρουν να αρθρώσουν έναν πειστικό κυβερνητικό αντίλογο, τότε- φεύ -απλά οι πολίτες θα πάνε στα δεξιά της ΝΔ…
Δημιουργός του άρθρου:
Δημοσιογράφος
