Κραυγή αγωνίας από την Κύθνο. Κύθνιοι πολίτες οι οποίοι βλέπουν «απειλή» στην πρόθεση τοποθέτησης ανεμογεννητριών στο νησί τους για τη δημιουργία αιολικού πάρκου.
«Πώς είναι δυνατόν», αναρρωτιούνται, σε ένα τόπο που προστατεύεται από τη νομοθεσία ως «παραδοσιακός» και «διατηρητέος» και που εκτείνεται σε μόλις 99 τετραγωνικά χιλιόμετρα έκτασης να τοποθετηθούν περί τις είκοσι ανεμογεννήτριες. Και αναλαμβάνουν δράση ενάντια στην προώθηση αυτού του σχεδίου.
Η συνέλευση Δρυοπιδέων
Πρόσφατα συνεδρίασε η Γενική Συνέλευση Δρυοπιδέων Κύθνου στην οποία συμμετείχαν και φίλοι του νησιού. Συζήτησαν και αποφάσιαν ότι αυτό που προωθείται από το ΥΠΕΝ δεν είναι προς το συμφέρον του τόπου τους. Στη συνέχεια και πριν προβούν σε μία σειρά ενεργειών που έχουν κατά νου, δημοσιοποίησαν τα συμπεράσματα, τους φόβους τους και τις αντιρρήσεις τους.
Σε αντίστοιχες συνελεύσεις ετοιμάζονται και θα προχωρήσουν και άλλοι σύλλογοι του νησιού.
Σε δημόσια διαβούλευση
Λίγο νωρίτερα σε δημόσια διαβούλευση βρίσκονταν η μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων από την εγκατάσταση ανεμογεννητριών στην Κύθνο. Σε αυτήν κλήθηκαν αρμόδιοι φορείς, ο δήμος Κύθνου και φυσικά το κοινό προκειμένου να εκφράσουν τις απόψεις τους. Από την πλευρά του δήμου Κύθνου υποβλήθηκαν απόψεις άρνησης της εγκατάστασης ανεμογγενητριών και συμμετείχαν και πολίτες που αντιτίθενται στην όλη εγκατάσταση.
Επιτροπή Αγώνα
Αξίζει να σημειωθεί ότι ήδη έχει συσταθεί Επιτροπή Αγώνα κατά της εγκατάστασης των ανομεγεννητριών και εξετάζει όλους τους πιθανούς τρόπους δράσης κατά του έργου πράσινης ενέργειας μεταξύ των οποίων και η προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας.
Επίσης στους στόχους της Επιτροππής είναι η οργάνωση τοπικής κοινωνίας αλλά και η διοργάνωση συγκεντρώσεων προκειμένου να εκφραστεί η άρνηση των κατοίκων στην επιχειρούμενη επένδυση πράσινης ενέργειας.
Ακολουθεί το κείμενο στο οποίο συνόψισε τις απόψεις της η Γενική Συνέλευση Δρυοπιδέων:
«ΓΙΑΤΙ ΛΕΜΕ «ΟΧΙ» ΣΤΙΣ ΑΝΕΜΟΓΕΝΝΗΤΡΙΕΣ ΣΤΗΝ ΚΥΘΝΟ»
Πρόσφατα, όλοι οι Κύθνιοι ή οι Θερμιώτες όπως συνηθίζουμε να αποκαλούμαστε, πληροφορηθήκαμε, για μία εγκατάσταση… είκοσι (20) ανεμογεννητριών στην Κύθνο, για εννέα (9) στο ΒΟΡΕΙΟΑΝΑΤΟΛΙΚΟ τμήμα και ένδεκα (11) στο ΝΟΤΙΟ τμήμα του νησιού μας!
Πρόκειται για τον λεγόμενο: «Αιολικό Σταθμό Παραγωγής Ηλεκτρικής Ενέργειας Συνολικής Εγκατεστημένης Ισχύος 69 MW και Συνοδό Έργα Υποδομής» με τον οποίο, αίφνης, το, μικρής, μόλις 99 τετρ. χλμ., έκτασης νησί μας, με τους τρεις υπέροχους παραδοσιακούς οικισμούς: της Χώρας, της Δρυοπίδας και των Λουτρών, με το ιδιαίτερο, περίτεχνο ανάγλυφο των βουνών του και με το μεγάλο αριθμό (92) παραλιών, με τους βιότοπους (θερμιώτικη πέρδικα / μελίσσια κ.α.), με καταφύγια άγριας ζωής και με τα σπάνια και μοναδικά φυτά κι αγριολούλουδα, διώκεται να μετατραπεί, σε ένα μεγάλο, υπαίθριο «βιομηχανικό εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας»…
Η Κύθνος βρίσκεται σε μικρή απόσταση από την Αττική, αλλά πολλά χρόνια τώρα, παραγκωνίζεται από τις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες. Παρ’ όλες όμως, τις γνωστές δυσκολίες, οι Θερμιώτες, φύλαξαν τις δικές τους «Θερμοπύλες»… άντεξαν και επέζησαν κι όχι μόνο. Με σκληρή δουλειά κι αφοσίωση, με αγάπη και μεράκι, ανέδειξαν την Κύθνο και σε περιζήτητο πιά, τουριστικό προορισμό με τα δικά της, τοπικά και φυσικά χαρακτηριστικά που διατηρήθηκαν και συντηρήθηκαν όπως παραδόθηκαν από τις προηγούμενες γενηές !
Και τώρα το ερώτημα: γιατί να γεμίσουμε αυτόν τον πανέμορφο τόπο, με γιγαντιαίες ΑΝΕΜΟΓΕΝΝΗΤΡΙΕΣ; που όπως φαίνεται μάλιστα, προβλέπεται να τοποθετηθούν, μέσα και σε ιδιόκτητες γαίες, χωρίς καμία συγκατάθεση, σε διάσπαρτα «τυχαία ή άτυχα» σημεία… Σε ένα τόπο, ήδη χαρακτηρισμένο με Προεδρικό Διάταγμα ως «ιδιαιτέρου κάλλους», με αυστηρούς περιορισμούς στη δόμηση και που σε κάθε σπιθαμή γης / κυριολεκτικά / συναντάς ένα αδιάκοπο σύνολο με συνεχόμενες, καλοδιατηρημένες, καλλιτεχνικές «ξερολιθιές», πλήρως ενσωματωμένες με τον Τόπο, αιώνες τώρα!
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΑ:
1ον – ΤΟΠΟΣ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΥ ΚΑΛΛΟΥΣ
Με το από 17.9.2002 Π.Δ. (ΦΕΚ 931/24.10.2002) η Κύθνος χαρακτηρίστηκε ήδη ως τόπος ιδιαιτέρου κάλλους και καθορίστηκαν ειδικοί όροι και περιορισμοί δόμησης στους οικισμούς και στις εκτός σχεδίου περιοχές της.
Μεταξύ άλλων διατάξεων, στο άρθρο 8:
2. α) Δεν επιτρέπεται η εκτέλεση έργων μετατροπής των παραδοσιακών οδών διασύνδεσης των περιοχών της νήσου (καλντερίμια) σε οδούς εξυπηρέτησης τροχοφόρων.
β) Επιβάλλεται η διατήρηση και αποκατάσταση των λιθόστρωτων δρόμων, πλατειών και σκαλοπατιών…
3. Δεν επιτρέπεται η εκτέλεση μετατροπής ρεμάτων σε οδούς εξυπηρέτησης τροχοφόρων ή πεζοδρόμους…
7.α) Απαγορεύεται η κατεδάφιση, η κάθε είδους καταστροφή ή αλλοίωση των παραδοσιακών κτισμάτων των οικισμών, καθώς και εκείνων που απαντώνται στην ύπαιθρο υπό την μορφή συγκροτημάτων εξειδικευμένης αγροτικής χρήσης ή μεμονωμένων κτισμάτων, όπως «κατοικιών», «κελιών», «κλεφτοκελιών», «ληνών», «κρασοκελιών», «μιτάτων», «περιστερώνων», «ανεμόμυλων», «νερόμυλων», αλωνιών, βρυσών, μαντρών, χωρίς την έγκριση των κατά τις κείμενες διατάξεις αρμοδίων οργάνων…
1Ο.α) Δεν επιτρέπεται η δόμηση σε τμήματα ή και στη συνολική έκταση γηπέδων με κλίση, σύμφωνα με τον χάρτη της ΓΥΣ κλίμακας 1:5.000 μεγαλύτερη του 35%, πλην λιθόκτιστων κτισμάτων μέχρι 15.00 τ.μ. και ύψους μέχρι 3.00 μ. από το γύρω φυσικό ή διαμορφωμένο έδαφος…
11. Δεν επιτρέπεται η εγκατάσταση προκατασκευασμένων ή λυόμενων οικίσκων ή τροχοβιλών και η δημιουργία πολυκαταστημάτων και υπεραγορών…
14. Δεν επιτρέπεται η τοποθέτηση κάθε είδους φωτεινών επιγραφών και διαφημίσεων, παρά μόνο μετά από έγκριση των αρμοδίων υπηρεσιών του Υπουργείου Αιγαίου και σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις για επιγραφές και διαφημίσεις μικρών διαστάσεων…
15. Κάθε υπέργειο έργο υποδομής που εκτελείται από Οργανισμό Κοινής Ωφέλειας (ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΕΥΔΑΠ), Τοπική Αυτοδιοίκηση κ.λπ. και γενικά κάθε εργασία που αφορά στη διαμόρφωση, τροποποίηση ή ανάπλαση κοινοχρήστων χώρων προσαρμόζεται στα τοπικά πρότυπα και εκτελείται μετά από έγκριση της σχετικής μελέτης από την αρμόδια Υπηρεσία του Υπουργείου Αιγαίου. Οι Οργανισμοί Κοινής Ωφέλειας αναλαμβάνουν με δαπάνες τους την αναμόρφωση και βελτίωση των εγκαταστάσεών τους, ώστε να μη βλάπτεται το περιβάλλον…
2ον – ΞΕΡΟΛΙΘΙΕΣ
Η Κύθνος, είναι «δομημένη» απ’ άκρου εις άκρον ! (όπως χαρακτηριστικά αναφέρθηκε από τον αρχιτέκτονα Δημήτρη Ν. Γονιδάκη στην παρουσίαση της διπλωματικής του εργασίας για την Κύθνο) και στο τοπίο της, δεν επιτρέπεται κανενός είδους εκτεταμμένη παρέμβαση – «απ’ άκρου εις άκρον» – που θα αλλοιώσει την υπάρχουσα περίτεχνη, μοναδικότητα του τοπίου της!
Ο παραπάνω χαρακτηρισμός «δομημένη απ’ άκρου εις άκρον» αφορά βέβαια, τις ξερολιθιές του νησιού, όπως παρουσιάστηκαν και από την Εφορεία Αρχαιοτήτων Κυκλάδων, που συνθέτουν και προσδιορίζουν, συνολικά τον τόπο μας.
Οι ξερολιθιές, όπως το λέει και η λέξη, είναι… μια πέτρα πάνω στην άλλη, χωρίς συνδετικό υλικό που στέκουν αναλλοίωτες εκεί, μάλλον, εδώ κι αιώνες! Ειδικά στο νησί μας, λέγεται πως υπάρχουν ακόμη και μεσαιωνικές ξερολιθιές…
Άλλωστε, «η πέτρα» αφθονεί στον τόπο μας και με αυτές, εκτός από τα εξωκκλήσια και τα σπίτια, αφ’ ενός οριοθετούνται οι ιδιοκτησίες και οι δρόμοι, αφ’ ετέρου συγκρατείται το χώμα στα επικληνή χωράφια που με αυτό τον τρόπο, έγιναν γόνιμα και καλλιεργήσιμα, γιατί οι πλαγιές, «χτίστηκαν σκάλα – σκάλα» που στη συγκεκριμένη χρήση, ονομάζεται «όχτα», ενώ διάσπαρτα σε όλο το νησί είναι και τα λιθόκτιστα κελιά ή καλυβάρες (αγροικίες), τα μαντριά, τα αλώνια, οι ανεμόμυλοι, τα πηγαδάκια, οι φούρνοι και οποιοδήποτε άλλο χρήσιμο κτίσμα.
Η τέχνη αυτή της Ξερολιθιάς έχει εγγράφει από το 2015 στο Εθνικό Ευρετήριο Αυλής Πολιτιστικής Κληρονομιάς και από το 2018 στον Κατάλογο Αυλής Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ανθρωπότητας (UNESCO, 2003)
Πολύ χαρακτηριστικά ο αρχιτέκτονας Δημήτρης Ν. Γονιδάκης, σχετικά με το τοπίο της Κύθνου, περιγράφει: «[…] Περπατώντας στην ράχη του νησιού, τα πάντα είναι ορατά, η ακτογραμμή, οι λόφοι, οι ρεματιές, οι ξερικοί Θάμνοι, τα αγριόχορτα, τα ερπετά και τα έντομα, τα οικόσπα ζώα, τα πτηνά και τα σύννεφα που χαρίζουν κινητικότητα στον ουρανό. Ακόμη βλέπεις τις αμμουδερές ακρογιαλιές, τα βράχια, τα βότσαλα, τις πέτρες, το χώμα. Κάπου εκεί αρχίζεις να ξεχωρίζεις και να διακρίνεις την «παρουσία» του ανθρώπου, δρόμοι από άσφαλτο, ξερολιθικοί τοίχοι οι οποίοι είτε παράγουν νησίδες γης είτε ορίζουν τους πεζοπορικούς / ημιονικούς δρόμους, μικροί πέντρινοι ορθογωνικοί όγκοι [κατοικίες] και κύκλοι στο έδαφος [αλώνια]. Επιπλέον δεν γίνεται να μην αντιληφθείς το κλιμακωτό ανάγλυφο του νησιού, με τους αναβαθμούς [όχτες], τα λευκά εκκλησάκια, ανεμόμυλους και κάπου εκεί μια συγκέντρωση πολλών κατοικιών να σχηματίζουν ένα χωριό και πιο πέρα στο βάθος ένα άλλο […] κι όλα αυτά» συνεχίζει, «γιατί […] Στο νησί τα πάντα είναι δομημένα και εξημερωμένα… Σχεδόν τα πάντα πλην από τα βράχια ίσως και τις αμμουδιές, είναι δομημένα και σχηματοποιημένα από τον άνθρωπο, πλάθοντας ένα περιβάλλον ιδιαίτερο […]» (ορ. Δημήτρης Ν. Γονιδάκης I σελίς 9 και 47 ~ Το σώμα του τόπου Ε.Μ.Π. Σεπτέμβριος 2015 / Επιβλέπουσα: Παναγιώτα (Πέννυ) Κουτρολίκου).
Αυτά κι όχι μόνο, είναι το πανέμορφο «φυσικό περιβάλλον» του τόπου μας, που αποτελούν στοιχεία της πολιτιστικής κληρονομιάς μας, γύρω από το οποίο αναπτύσσεται όλη η «Ζωή» μας στο νησί! Οι μόνιμοι κάτοικοι με τις δραστηριότητες τους στον πρωτογενή τομέα και στον τουρισμό και οι επισκέπτες – τουρίστες που απολαμβάνουν όλα αυτά κι όλοι μαζί, γράφουμε καταγράφουμε την ιστορία και προάγουμε τον πολιτισμό μας.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΚΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ, ΛΕΜΕ «ΟΧΙ» ΣΤΙΣ ΠΡΟΒΛΕΠΟΜΕΝΕΣ ΑΝΕΜΟΓΕΝΝΗΤΡΙΕΣ και ΤΑ ΣΥΝΟΔΑ ΕΡΓΑ ΤΟΥΣ!
Θεωρούμε πως η ΌΛΗ εγκατάστασή τους, θα καταστρέψει / απαξιώσει το υπέροχο «δομημένο τοπίο» του μικρού νησιού μας και θα υποβαθμίσει το περιβάλλον μας, με το μεγάλο μέγεθος και ύψος τους, με φωτάκια που θα είναι ορατά από το μεγαλύτερο τμήμα του νησιού, με θορύβους εργοστασιακούς, με τα αναγκαία «μεγάλα έργα» εκσκαφής, σφράγισης γης και οδοποιίας, με υποσταθμό ανύψωσης στη θέση «Αγιος Λουκάς» και εκτεταμμένες καλωδιώσεις κ.α., που θα αλλοιώσουν οπωσδήποτε το μέχρι σήμερα «υπάρχον» από εκατοντάδων χρόνων, ανέγγιχτο περιβάλλον του τόπου μας.
Οδηγούμαστε με βεβαιότητα, κατά την άποψή μας, σε μαρασμό, σταδιακά σε εγκατάλειψη και κοινωνικοοικονομική καταστροφή!
