Είναι ότι πιο κοντινό διαθέτει η συντηρητική παράταξη, από τους γενέθλιους κώδικες της ΝΔ. Φορέας των ιδρυτικών μύθων του Καραμανλισμού, για την «αστική κανονικότητα» και την ευπρέπεια στην άσκηση πολιτικής.

Ως μακροβιότερος αρχηγός της ΝΔ – και για δυο φορές εκλεγμένος Πρωθυπουργός ο Κώστας Καραμανλής έχει την ευθύνη να μεριμνά όχι μόνο για τις ισορροπίες με τους διαδόχους του, αλλά και για τη σχέση της με την κοινωνία .

Με το ΠΑΣΟΚ -ως παράδειγμα προς αποφυγή – που διαλύθηκε όταν δεν υπήρχε κανείς για το ρόλο του αδιάβλητου παραταξιάρχη, ο Καραμανλής τον παίζει στωικά στο δικό του κόμμα: αποφεύγει κάθε ανάμειξη που θα μπορούσε να εξελιχθεί σε ρήγμα.

Ανέχεται φαινόμενα που δεν αρμόζουν στην προσωπική κουλτούρα του, στις παρακαταθήκες που οφείλει να διαφυλάττει η εκάστοτε ηγεσία και στις πρακτικές της πολιτικής που ήθελε αναλλοίωτες ο ιδρυτής Καραμανλής .

Δεν δημοσιοποιεί καν τις πολιτικές θέσεις του, ως φυσικός επικεφαλής της παράταξης – πλην των εθνικών θεμάτων. Για να μην βλάψει το κόμμα- όχι τους αρχηγούς του.

Οι οπαδοί ας κοιμηθούν όπως έχουν στρώσει. Το 2016 τους υπέδειξε διακριτικά μην ξαναδώσουν το κόμμα στο Μητσοτακέικο και τον αγνόησαν.

Ο ρόλος του εγγυητή της ενότητας είναι μαχαίρι που από τη μια πλευρά απειλεί να κόψει όποιον την απειλεί και από την άλλη κόβει τον ίδιο -αν ληφθεί υπόψη πόσο του κόστισε.

Ίσως γι αυτό δεν θέλει με τίποτε να «επιστρέψει», παρότι οι Νεοδημοκράτες τον υπολογίζουν πάντα ως αποκούμπι τους και ευρύτερο πολιτικό σύστημα ως εφεδρεία.

Κρατάει 13 χρόνια αυτή η κολόνια. Αλλά τίποτε δεν κρατάει αιώνια.

Τα τελευταία έργα των χειρών του Μητσοτάκη δεν παίζουν μόνο με τα νεύρα του Καραμανλή, αλλά και με τη συνείδησή του.

Το σκάνδαλο των παρακολουθήσεων έχει για τον ίδιο βιωματικούς συμβολισμούς: υπήρξε θύμα εκτεταμένης παρακολούθησης από ξένες δυνάμεις- και όχι μόνο.

Ανήκει στην πλευρά του κόμματος που παρακολουθούσε ο πατέρας Μητσοτάκης- με τον σπεσιαλίστα Μαυρίκη.

Η αποκάλυψη του σκανδάλου που κλονίζει την κυβέρνηση και διασύρει τη χώρα , φέρνει τον πρώην Πρωθυπουργό – ακόμη και συναισθηματικά-μπροστά στην πρόκληση:

Να δώσει τέλος στον μαζοχισμό της «καραμανλικής» ΝΔ -που δυο φορές παραδόθηκε στη μόνη οικογένεια που έπρεπε να αποφεύγει.

Στα συμφραζόμενα της συγκυρίας, ακόμη και ένα νεύμα του βάζει φωτιά στα τοπία.

Θα τελειώσει όμως μόνο το σύστημα Μητσοτάκη-και θα απελευθερώσει το κόμμα των Καραμανλήδων από τη δουλεία του – ή θα ανατιναχθεί και η χώρα;

Κανείς δεν θα ήθελε να είναι Καραμανλής αυτές τις μέρες. Αλλά δεν υπάρχει άλλος να επιβάλει αυτό που χρειάζεται η ΝΔ ως ευρωπαϊκό αστικό κόμμα: κάθαρση.

Γιώργος Λακόπουλος

blank

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

9 + seventeen =