Ονομάζονται μυθοπλασίες. Σύμφωνα με τη Wikipedia έτσι ονομάζεται «η κατάταξη οποιασδήποτε ιστορίας που πηγάζει από τη φαντασία και, έτσι, δεν βασίζεται στην ιστορία ή τα γεγονότα. Η μυθοπλασία μπορεί να εκφραστεί με μία πληθώρα μέσων, συμπεριλαμβανομένων των γραπτών, των προγραμμάτων της τηλεόρασης, των ταινιών». Μυθοπλασία είναι λοιπόν και μια σειρά που παρακολουθήσαμε στο NETFIX, την «Ανατομία ενός σκανδάλου» με την εξαιρετική Sienna Mieller. Επαναλαμβάνω ότι πηγάζει από τη φαντασία…
Εκεί λοιπόν μια παρέα από πλουσιόπαιδα (με το παρατσούκλι «άσωτοι»), συμφοιτητές σε ένα σχολείο ανάλογου «βεληνεκούς», αναρριχώνται στην εξουσία με τους βρετανούς συντηρητικούς, τους «Tories». Στους βασικούς πρωταγωνιστές, ο ένας είναι πρωθυπουργός, ο άλλος είναι υπουργός. Τους συνδέει ένα μυστικό που θα μπορούσε να καταστρέψει την καριέρα και των δυο (δεν δίνουμε λεπτομέρειες, δεν «σποϊλάρουμε», όπως λένε, ώστε να δείτε τη σειρά). Έτσι, αλληλοϋποστηρίζονται.
Σύμφωνα με τη μυθοπλασία (γιατί αυτά δεν συμβαίνουν στην πραγματικότητα…), είναι εκπαιδευμένοι στο ψέμα από παιδιά. Το έμαθαν από τους γονείς τους και ήταν κάτι φυσιολογικό. Βεβαίως είναι και ιδιαίτερα ικανοί, ως σπουδαγμένοι στα καλύτερα σχολεία. Έχουν και μια εδραία πεποίθηση: Πιστεύουν ότι κανένας δεν τους λέει «όχι»! Ακόμα και όταν ο υπουργός κατηγορείται από συνεργάτιδά του (και πρώην ερωμένη του) ότι τη βίασε, το αποκρούει υποστηρίζοντας ότι ήταν «συναινετικό». Αρχικά πιστεύεις και εσύ ότι δεν μπορεί να λέει ψέματα ο υπουργός. Ο ίδιος το πιστεύει ότι η πρώην ερωμένη του δεν του είπε «όχι», αλλά και να το είπε, εννοούσε «ναι»! Άλλωστε οι Whitehouse (αυτό είναι το επίθετο του υπουργού) πάντα νικούν, αυτό το μαθαίνουν από μικροί, αυτό το μαθαίνουν και στα παιδιά τους… Οι άνδρες είναι «macho» (αλλά με εκλεπτυσμένο τρόπο), οι γυναίκες ευάλωτες…
Στη δίκη ο υπουργός αθωώνεται ομόφωνα (αυτό δεν θυμίζει μυθοπλασία, διότι οι υπουργοί σπανίως δικάζονται). Υπάρχει όμως η θεία δίκη και τελικά αποκαλύπτεται το ένοχο μυστικό (πάλι δεν σας το αποκαλύπτω για να το δείτε).
Η μυθοπλασία αυτή (που καμία σχέση δεν έχει με την πραγματικότητα, το επαναλαμβάνω) αναφέρεται στην ανατομία ενός σκανδάλου, αλλά στην πραγματικότητα ανατέμνει ένα σύστημα εξουσίας που αναπαράγεται και αλληλοπροστατεύεται.
Στη Μεγάλη Βρετανία η σειρά αυτή αποτέλεσε αντικείμενο αντιπαράθεσης διότι ορισμένοι «είδαν» μέσα από αυτή, την πρόθεση να πληγεί ηθικά η κυβέρνηση των Tories με πρωθυπουργό τον Μπόρις Τζόνσον. Εμείς πάλι δεν τα πιστεύουμε αυτά, διότι ιστορίες με παιδιά από καλές οικογένειες, που φοιτούν σε καλά σχολεία και αναρριχώνται στα αξιώματα αλληλοϋποστηριζόμενοι, απλά ανήκουν στη σφαίρα της φαντασίας, της μυθοπλασίας, και δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα…
Του Γιάννη Κορωναίου
Δημιουργός του άρθρου:
Δημοσιογράφος
