brown pot with green plant on wooden bench

Με όνειρο μοιάζει για κάποιους η καραντίνα. Η Ελλάδα – μέχρι πρότινος νούμερο ένα προορισμός διακοπών για πολλούς- μετατρέπεται σε τόπο κατοικίας. Τουλάχιστον για όσους μπορούν να δουλεύουν εξ’ αποστάσεως.

Μια τέτοια περίπτωση είναι η Άντζελα Μελιδώνη που μεγάλωσε στο Ρότερνταμ, στην Ολλανδία. Λόγω της ελληνικής καταγωγής του πατέρα της ερχόταν στη χώρα μας τα καλοκαίρια. Όπως ήρθε και το περσινό. Μόνο που αυτή τη φορά αποφάσισε να μην φύγει. Ακύρωσε το εισιτήριο της επιστροφής και έκτοτε δουλεύει από την Κάλυμνο.

«Ήταν φουλ καλοκαίρι, είχε κόσμο, ήταν ευχάριστα τα πράγματα. Με λίγο σπρώξιμο από φίλους και συγγενείς… δεν ήθελα πολύ για να με πείσουν. Ακύρωσα το εισιτήριο μου και από τότε είμαι εδώ», λέει τηλεφωνικά στο Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων η 38χρονη που εργάζεται στον τομέα της επικοινωνίας, σε εταιρεία με έδρα τις Βρυξέλλες.

Πριν εγκατασταθεί στα Δωδεκάνησα η Άντζελα Μελιδώνη έζησε σε μερικές από τις πιο πολύβουες ευρωπαϊκές πόλεις: το Μιλάνο, τις Βρυξέλλες, την Χάγη, το Λουβέν και φυσικά το Ρότερνταμ όπου μεγάλωσε.

Η ζωή στην Κάλυμνο δεν μπορεί να συγκριθεί με τίποτα άλλο, όπως εξηγεί. Η επαφή με τη φύση, η θέα της θάλασσας και η συναισθηματική πρόσδεση των ανθρώπων μοιάζει με πρωτόγνωρη εμπειρία. «Το ότι ξέρει ο κόσμος ότι είμαι εδώ μόνη μου και θέλουν να με βοηθήσουν με έχει ξεπεράσει, με συγκινεί. Μου φέρνουν φαγητό. Μου φέρνουν πράγματα».

Ακόμα και η διαφορά ώρας με τις μεγάλες δυτικοευρωπαϊκές χώρες αποτελεί πλεονέκτημα για τους εργαζόμενους. Η δουλειά ξεκινάει στις 9 π.μ ώρα Βελγίου γεγονός που δίνει μια επιπλέον άνεση για το πρωινό ξύπνημα και τις πρώτες δουλειές του σπιτιού, αφού η Ελλάδα βρίσκεται μια ώρα μπροστά.

«Δέκα με δύο είναι το πρώτο κομμάτι της ημέρας. Δουλεύουμε με βιντεο – κλήσεις και email. Δεν χρειάζομαι τίποτα παραπάνω από ίντερεντ και το λάπτοπ μου». Στο διάλειμμα της μιας ώρας η Άντζελα προλαβαίνει να γευματίσει με τους φίλους και τα ξαδέρφια της που ζουν στο νησί, κάτι που δεν φανταζόταν όταν έβγαινε από το γραφείο της στις Βρυξέλλες.

Το ίδιο βιώνει μετά από οχτώ χρόνια στο εξωτερικό και ο 32χρονος Κώστας ο οποίος μιλάει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ υπό τον όρο της ανωνυμίας. Σε συνεννόηση με τον προϊστάμενο του σε μεγάλη ολλανδική ασφαλιστική εταιρεία, εργάζεται εξ’αποστάσεως από την Ελλάδα. Όμως, αυτό έχει γίνει άτυπα και δεν μπορεί να καθιερωθεί για περισσότερους από έξι μήνες αφού προκύπτουν φορολογικά θέματα μεταξύ των χωρών. «Υπάρχουν εταιρείες που έχουν ζητήσει από το προσωπικό να επιστρέψει. Ιταλοί, Ισπανοί και Έλληνες που είχαν φύγει για τις πατρίδες τους έχουν γυρίσει».

Ο 32χρονος Έλληνας αξιοποίησε ένα μεγάλο διάστημα της καραντίνας προκειμένου να σχεδιάσει ένα επαγγελματικό πλάνο επιστροφής στη χώρας μας. «Αυτό που εύχομαι και εγώ και πάρα πολλοί άλλοι που είναι στην ίδια κατάσταση με εμένα, είναι να κάνουμε την καθημερινότητα πιο πολύ όπως τη θέλουμε. Πρέπει βέβαια να συννενοηθούν φορολογικές Αρχές. Γιατί όταν ζω στην Ελλάδα απολαμβάνω τις παροχές της Ελλάδας. Όμως, φορολογούμαι από το ολλανδικό δημόσιο. Άμα δεν συννενοηθούν οι φορολογικές Αρχές θα είναι δύσκολο να συνεχιστεί. Προβλέπονται πρόστιμα» λέει και προσθέτει: «Η δουλειά μου είναι να υποστηρίζω ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Δουλεύω με ανθρώπους στην Ασία, την Αμερική και την Ευρώπη. Δεν θα τους έβλεπα ούτως ή άλλως. Φέτος μπόρεσα να δω τους δικούς μου περισσότερο».

Δεν είναι βέβαια μόνο οι Έλληνες που προτιμούν την Ελλάδα για την εξ’αποστάσεως εργασία. Ο Τζόναθαν Ράστον, βρετανικής υπηκοότητας, δουλεύει ως σχεδιαστής ψηφιακών προϊόντων και συνεργάζεται με εταιρείες υψηλής τεχνολογίας, στην Αγγλία. Η έδρα του – εδώ και δύο χρόνια – είναι η Αθήνα αφού συνδυάζει όπως λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ όλα όσα είναι απαραίτητα για μια καλή ζωή.

Μαρία Παππά

blank

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

four + 19 =