Φοίβος Δεληβοριάς: Για τα παιδιά της κρίσης και τα σουρεαλιστικά τους όνειρα
Ολα ξεκίνησαν από ένα απόγευμα του 2013. Ηταν η επέτειος των 30 χρόνων από το πάρτι στη Βουλιαγμένη. Ο Πετρίδης φιλοξενούσε τον Λουκιανό και θυμόντουσαν. Ηταν και ο Σιδερής Πρίντεζης εκεί. Τους άκουγα χουχουλιάζοντας στο κρεβάτι. Και σκεφτόμουν τη γενιά μου. Αυτούς τους φουκαράδες Τηλέμαχους που τους έπιασε η κρίση στη στροφή. Και θα έμεναν καταδικασμένοι στην πεζοπορία να αναπολούν δημιουργίες στις οποίες δεν μετείχαν. Εκείνο το βράδυ έγραψα τον «Μπάσταρδο γιο». Και εκείνο το βράδυ, χωρίς να το ξέρω, μπήκε το πρώτο θεμέλιο της Ταράτσας, γυρίστηκε στην καρδιά μου η πρώτη σκηνή από τα «Νούμερα». Τώρα που η Ταράτσα έκλεισε τον κύκλο της και που τα «Νούμερα» προβάλλονται και στις καρδιές των άλλων, θέλω να τα αφιερώσω σε όλα τα παιδιά της κρίσης. Και να τους πω να μη φοβούνται τους αριθμούς, γιατί είναι οι ίδιοι ακαταμάχητα νούμερα.
Τα απραγματοποίητα όνειρά τους, οι φόβοι τους, τα κομπλεξάκια και οι εμμονές τους είναι ακατανίκητα. Είναι οι άνθρωποι με τις υπέροχες ατέλειές τους και τα σουρεαλιστικά τους ενύπνια που θα νικήσουν στο τέλος οποιονδήποτε δημιουργεί κρίσεις μέσα από ένα γραφείο: οικονομικές, ενεργειακές, κλιματικές. Είμαστε τρελοί και δεν μπορεί να τα βάλει κανείς με την τρέλα μας.
Τα «Νούμερα» και η Νέα Μάντρα είναι μια μάζωξη τέτοιων τρελών, διάσημων ή όχι, που είναι ανώτεροι από την προκαθορισμένη ζωή τους. Θέλω να τους φιλοξενήσω όλους, να τους παραδώσω στα χέρια του μάγου Καραντινάκη και να τους κάνουμε ελληνική κωμωδία που θα τους κρατήσει στον χρόνο και θα τους βγάλει στο φως. Θα το καταφέρουμε οι συνεργάτες μου κι εγώ; Αν όχι, δεν πειράζει, θα ’χουμε κάνει την προσπάθεια. Αν ναι, ετοιμαστείτε, φίλοι μου, γιατί το έργο έχει ακόμη πολλές στροφές. Σε αυτήν τη δύσκολη ανηφόρα θα είμαστε μαζί – και θα την κάνουμε τραγούδι που βλέπεται. Καλή μας αρχή!
Μαργαρίτα Γερογιάννη: Αττίκ ή «Κροκοδειλάκι»;
Νομίζω ότι αυτό που κάνει τόσο ιδιαίτερη τη συγκεκριμένη δουλειά είναι ότι αν ρωτήσεις κάθε άνθρωπο που συμμετέχει μπροστά και πίσω από τις κάμερες τι νιώθει για τα «Νούμερα», θα σου πει ότι είναι προσωπική υπόθεση. Ο Φοίβος έχει ταλέντο να σε κάνει να αισθάνεσαι μέλος μιας παρέας που δουλεύει για τον ίδιο σκοπό. Σου μιλάει για το όραμά του και προτού προλάβεις να το καταλάβεις έχει γίνει και δικό σου. Οπότε σε αφορά· σε αφορά όλο. Από την ιδέα, το κείμενο, το ρούχο, τη φωτογραφία, την υποκριτική. Σε αφορά με τόση ένταση που πιάνεις τον εαυτό σου να συγκινείται, με δάκρυα αληθινά, όταν πέφτουν οι τίτλοι της πρεμιέρας – κι ας έχεις δει ήδη το πρώτο επεισόδιο 30 φορές.
Δεν ξέρω τι σημαίνει καλή τηλεόραση, δεν ξέρω καν με τι τρόπο να προσδιορίσω την τηλεόραση ως είδος πλέον. Ξέρω όμως να πω ότι ο Φοίβος είναι μάλλον ο Αττίκ ή το «Κροκοδειλάκι», ο Γραμμένος είναι σίγουρα κουκουλοφόρος, η Αθηνά μια από τις καλύτερές μου φίλες, ο Ζερόμ δεν θα σε κουρέψει ποτέ, το πραγματικό όνομα του Τζόναθαν είναι Γεράσιμος και το πραγματικό όνομα του Γεράσιμου Μιχάλης και άλλα τέτοια πολλά που έχουν μόνο προσωπικό χαρακτήρα μέσα μου και όχι επαγγελματικό. Στην αρχή σκέφτηκα να μη γράψω κείμενο και να βρω κάπου τα ονόματα όλων των συντελεστών και να τα παραθέσω μην εξαιρώντας ούτε ένα, αλλά μετά παρασύρθηκα και άρχισα τις αναλύσεις. Βέβαια αν κάτι ξέρουμε να κάνουμε στα «Νούμερα» είναι να παρασυρόμαστε και ελπίζω: α) να μας βγει σε καλό και β) να παρασύρουμε κι εσάς.
Σπύρος Γραμμένος: Σαν ένα παιδί που βγάζει τη γλώσσα του μπροστά στον καθρέφτη
Τι είναι αυτό που κάνει μια παρέα υπέροχη;
Αν ξέρετε την απάντηση, φτιάξτε την παρέα σας έτσι ακριβώς.
Αν μπορείτε να το μεταδώσετε κιόλας, φτιάξτε ένα κανάλι στο YouTube και πείτε το και σ’ εμάς.
Τα «Νούμερα» δεν ξέρουν πώς να το κάνουν και δεν ξέρω αν είναι αυτός ο στόχος τους, αλλά η προσπάθεια να δημιουργηθούν και να φτάσουν στην οθόνη έκανε εμάς –όλους τους συντελεστές, όχι μόνο αυτούς που είναι μπροστά στις κάμερες αλλά και όσους είναι πίσω από αυτές– μια παρέα που περνάει υπέροχα.
Φυσικά και έχουμε κάνει κλίκες που πλακώνονται μεταξύ τους και οι κουβέντες πίσω από την πλάτη του άλλου πάνε γόνα, αλλά νομίζω ότι αυτά είναι να τα πω σε άλλο περιοδικό. Εδώ ας κρατήσουμε το «περνάμε καλά και ελπίζουμε αυτό να βγαίνει στον κόσμο».
Μόλις μάθουμε πώς το κάναμε θα φτιάξουμε ένα κανάλι στο YouTube για να το πούμε και σ’ εσάς.
Μέχρι τότε σίγουρα θα βρείτε τον εαυτό σας μέσα σε κάποιο από τα «Νούμερα».
Νομίζω πως όλοι έχουμε την ανάγκη να είμαστε λίγο νούμερο. Και αν υπάρχει κάποιος που θα πει πως δεν το έχει νιώσει, ας κοιταχτεί στον καθρέφτη, ας θυμηθεί πώς ένιωθε όταν ήταν παιδί και έστω για λίγο, μόνος του, μπροστά στον καθρέφτη, ας βγάλει τη γλώσσα στον εαυτό του. Αυτά είναι τα «Νούμερα» που θα σας κάνουν παρέα φέτος τον χειμώνα.
Άννυ Θεοχάρη: Τα πιο περήφανα νούμερα
Τα «Νούμερα» είναι μια σειρά που αφηγείται την προσπάθεια ενός ξεχασμένου τραγουδοποιού να αναβιώσει τη Μάντρα του Αττίκ. Φτιάχνει λοιπόν μια ομάδα από ετερόκλητους καλλιτέχνες και στην προσπάθεια να στήσουν τα εβδομαδιαία σόου της Μάντρας μπλέκουν συνεχώς στις πιο σουρεαλιστικές καταστάσεις.
Αυτό όμως δεν είναι η μόνη αλήθεια για τα «Νούμερα». Τα «Νούμερα» κατά βάθος είναι όλα όσα ζούμε με τους φίλους μας, όλα
όσα λέμε κρυφά και φανερά στον εαυτό μας, όσα τραγουδάμε αγκαλιά στις καλοκαιρινές συναυλίες και όλα όσα νιώθουμε όταν αγαπάμε ο ένας τον άλλο.
Τα «Νούμερα» αφηγούνται τη ζωή μας.
Εγώ υποδύομαι την Κίρμπυ. Ενα κορίτσι λαϊκό μεν, με αέρα ντίβας μιας άλλης εποχής δε. Είναι σύγχρονη και βίντατζ την ίδια στιγμή. Συγκρούεται και διεκδικεί την αυτοδιάθεση μέσα από την τέχνη της, το μπουρλέσκ. Είναι σεξουαλική και πληθωρική και δεν το κρύβει. Απενοχοποιεί την αντικειμενοποίηση των γυναικείων σωμάτων σε κάθε της περφόρμανς και αποφασίζει εκείνη πόσο θα δείξει από το σώμα ή την καρδιά της στο κοινό και στα αγόρια. Η Κίρμπυ καταργεί την ενοχή για το σεξ και γιορτάζει με κάθε τρόπο τη σεξουαλικότητα.
Στα «Νούμερα» είχα την ευκαιρία να γυρίσω μια ερωτική σκηνή φορώντας μόνο τα εσώρουχά μου και να μιλήσω για την κυτταρίτιδα. Για πρώτη φορά στην ελληνική τηλεόραση θα δούμε ένα πληθωρικό σώμα να αναδεικνύεται, να μην το κρύβουν, να αγαπιέται και να νιώθει όσο σέξι θέλει χωρίς στερεότυπα και ενοχές. Θα δούμε ένα πληθωρικό σώμα όπως θα έπρεπε να το δούμε. Με αγάπη.
Κι αν κάποτε σου είπαν οι φίλοι σου: «Ντάξει, είσαι μεγάλο νούμερο», αυτή η σειρά είναι για σένα, είμαστε η παρέα σου, είμαστε οι άνθρωποί σου, είμαστε περήφανα νούμερα.
