Έλαβα στο κινητό μου μια πρόσκληση για γενική συνέλευση των κατοίκων του Καραβά με βασικά θέματα την ενημέρωση και την ανταλλαγή απόψεων σχετικά με τις ανάγκες του χωριού.
Δε θα παρευρεθώ στην συνέλευση και νομίζω ότι και αρκετοί ακόμα συγχωριανοί δε θα είναι εκεί σήμερα.
Με ψυχραιμία και καλή διάθεση θα αναφέρω τους βασικούς λόγους για τους οποίους δε θεωρώ ότι η συγκεκριμένη μάζωξη έχει ηθική νομιμοποίηση στη συνείδηση των Καραβιτών.
Πέρυσι έγινε μια αντίστοιχη μάζωξη και πάρθηκε μια ομόφωνη απόφαση από τους Καραβίτες. Αυτή η απόφαση πάρθηκε μπροστά σε δημοτικούς συμβούλους που μάλιστα πήραν το λόγο και υποσχέθηκαν καλή συνεργασία και σεβασμό στις αποφάσεις της Κοινότητας. Κανένας, είτε σύμβουλος είτε κάτοικος δεν αμφισβήτησε τη διαδικασία ή την απόφαση της συνέλευσης. Όμως, λίγες μέρες αργότερα ήρθαν όλα τούμπα. Οι ίδιοι σύμβουλοι (εκτός του Κ.Καψάλη) συκοφάντησαν τους Καραβίτες με κατηγορίες περί μαγειρέματος, πλαστογραφίας και άλλων τέτοιων φαιδρών. Ότι η συνέλευση ήταν απλά μια μάζωξη της αντιπολίτευσης κλπ. Εκείνη τη μέρα η αδικία έκανε γυναίκες 70 και 80 χρόνων να βγαίνουν κλαίγοντας από το δημαρχείο και νέους ανθρώπους να ουρλιάζουν μέσα στα αυτοκίνητά τους για να ξεσπάσουν.
Ποιους Καραβίτες λοιπόν καλείτε κύριοι να κάνουν συνέλευση; Αυτούς που λοιδορήσατε με τόσο εμφατικό τρόπο; Τους πλαστογράφους, τους μάγειρες; Ποιους;
Ζητήστε πρώτα συγνώμη για τα ψέμματα που πετάξατε και μετά κάντε προσκλήσεις.
Αλλά ακόμα κι αν πιστεύετε κύριοι ότι όλα ήταν ένα ψέμα, γιατί δεν κάνετε ένα Καραβίτικο δημοψήφισμα ώστε να δούμε αν σας θέλει το χωριό ή αν σας θεωρεί φυτευτούς;
Υπάρχει όμως και κάτι άλλο.
Ένας χρόνος μετά τον χαμό του φίλου, συγγενή, συγχωριανού μας και προέδρου της Κοινότητας. Η αβλεψία του να καλεστούν οι ντόπιοι την ίδια ημέρα του θανάτου του Κοσμά για να μιλήσουν για το φώτα και τα τσιμέντα είναι φρικιαστική. Το να μεταφερθεί μια μέρα αργότερα δείχνει για αυτόν που την συγκάλεσε ότι δεν καταλαβαίνει, δεν νιώθει. Το πένθος καλέ μου άνθρωπε, είναι αληθινό, βαθύ και διαρκές συναίσθημα. Δεν είναι για τα μάτια του κόσμου στις 18 του μήνα και στις 19 το ξεχνάμε. Αν δεν το καταλαβαίνεις, απλά δέξου το όπως είναι. Η ζωή, ναι, συνεχίζεται αλλά κάποια πράγματα θα πρέπει να τα κρατάμε, να τα σεβόμαστε. Άσε μας λοιπόν στην στεναχώρια μας και μην προκαλείς. Κι αν μας βλέπεις και γελάμε, βαφτίζουμε, παντρευόμαστε, δε σημαίνει ότι ξεχάσαμε. Αυτές οι μέρες θα είναι πάντα δύσκολες.
Άσε μας ήσυχους καλέ μου άνθρωπε.
Ο στόχος που αναφέρεις στην πρόσκληση είναι ανταλλαγή απόψεων για ζητήματα που αφορούν τη Δημοτική Κοινότητα Καραβά. Άσε την Κοινότητα να ξαναβρεί ειρήνη μέσα της και μην προκαλείς. Αυτή είναι η πρώτη ανάγκη του χωριού.
George Didymiotis
