Ο κύκλος των εκλογικών αναμετρήσεων του 2023 έκλεισε. Διπλές εθνικές, διπλές αυτοδιοικητικές εκλογές. Ο καθένας έχει βγάλει τα δικά του συμπεράσματα (τα οποία βέβαια δεν ταυτίζονται πάντα και για όλους)…
Ας δούμε ορισμένα στοιχεία:
-Στις εθνικές εκλογές το όριο της αυτοδυναμίας με την ενισχυμένη (του Ιουνίου) ήταν περίπου 37%. Στις αυτοδιοικητικές εκλογές για αυτοδυναμία από την πρώτη Κυριακή χρειαζόσουν 43%. Γιατί άραγε αυτή η διαφορά; Ωμά και απλά, γιατί έτσι γουστάρουν… Τα μέτρησαν, τα υπολόγισαν και έβαλαν το όριο εκεί που εκτιμούσαν ότι «τους βολεύει». Οι «εκλογομάγειρες» γενικά δικαιώθηκαν. Βέβαια ο εκλογικός νόμος οδήγησε και σε «περίεργα»αποτελέσματα:
Έτσι για παράδειγμα ο συμπαθέστατος νέος δήμαρχος Αθηναίων κ. Δούκας με το 14,2% της πρώτης Κυριακής πήρε τελικά 26 έδρες, δηλαδή το 60% των εδρών! Ο κ. Μπακογιάννης με το 41,4% πήρε 8 έδρες και ο κ.Ζαχαριάδης με το 13,4% 3 έδρες. Αυτό προέβλεπε ο εκλογικός νόμος. Είναι όμως δίκαιο;
-Το συμπέρασμα από τον δεύτερο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών είναι ότι εκείνο που κυριάρχησε στα κριτήρια ψήφου των πολιτών είναι ότι πολλοί ψήφισαν με κριτήριο «ποιον δεν θέλουν». Η ήττα του κ.Ζέρβα στη Θεσσαλονίκη, του κ.Μπακογιάννη στην Αθήνα και του κ.Αγοραστού στη Θεσσαλία έτσι ερμηνεύτηκε. Αλήθεια τι θα γινόταν αν δεν ίσχυε το 43% για την αυτοδυναμία την πρώτη Κυριακή; Πιθανώς θα είχαμε ανατροπές. Στα Κύθηρα για παράδειγμα κανένας δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι στην δεύτερη Κυριακή θα υπερίσχυε ο κ.Χαρχαλάκης του κ.Σουρή… Κοινώς, ένα μέρος των Δημάρχων δεν εξελέγη από την απόλυτη πλειοψηφία των πολιτών αλλά από το εκλογικό σύστημα και από την πολυδιάσπαση της αντιπολίτευσης…
-Υπάρχει μια μεγάλη πλειοψηφία η οποία δεν πήγε καν να ψηφίσει στέλνοντας μήνυμα αποδοκιμασίας συνολικά στο πολιτικό σύστημα αλλά και στα πρόσωπα. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τι θα κάνουν αυτοί στις επόμενες εκλογές! Είναι σαφές το τι δεν θέλουν οι πολίτες χωρίς ακόμα να είναι σαφές το τι θέλουν…
-Στις αυτοδιοικητικές εκλογές επιδοκιμάστηκαν Περιφερειάρχες και Δήμαρχοι οι οποίοι είχαν έργο να επιδείξουν, ενώ ταυτόχρονα είχαν δημοκρατική συμπεριφορά και ήταν προσιτοί στους πολίτες. Ο Παπανικολάου στη Γλυφάδα, ο Πελετίδης στην Πάτρα, ο Ρούσος στο Χαλάνδρι (και πολλοί άλλοι) συγκέντρωσαν ποσοστά πολύ υψηλότερα από την κομματική στήριξη που τους αναλογούσε. Αυτό είναι ένα ιδιαίτερα θετικό μήνυμα, οι πολίτες να ψηφίζουν στην αυτοδιοίκηση πέρα και έξω από τις κομματικές τους συμπάθειες. Επιδοκιμάστηκαν βέβαια και πρόσωπα που προκάλεσαν με την συμπεριφορά τους, όπως ο κ.Μπέος στον Βόλο. Άβυσσος η ψυχή του ψηφοφόρου…
-Αυτά όμως πλέον είναι για την ιστορία. Υπάρχουν εκλεγμένοι και η ετυμηγορία των πολιτών είναι σεβαστή. Αυτό που σήμερα μας ενδιαφέρει είναι το μέλλον του τόπου και (για εμάς) των νησιών μας. Ευτυχώς δεν έχουμε όλοι μνήμη χρυσόψαρου, άσε που υπάρχει και το διαδίκτυο για να βρίσκουμε όλα όσα μπορεί «κάποιοι» να τα ξεχάσουν… Τώρα λοιπόν όλοι στη συμπολίτευση θα ελέγχονται για όσα έταξαν προεκλογικά. Η αντιπολίτευση θα πρέπει να παίξει τον ρόλο της. Υπάρχουν ρόλοι στη δημοκρατία και θα πρέπει να τηρηθούν.
Η δημοκρατία δεν αφήνει κανέναν ανεξέλεγκτο, επομένως ο κάθε Περιφερειάρχης, ο κάθε Δήμαρχος, η κάθε πλειοψηφία θα ελέγχεται για πράξεις και παραλείψεις. Θα ελέγχεται για τη χρηστή αξιοποίηση των δημόσιων κονδυλίων, αλλά και για πιθανές ατασθαλίες.
Εγώ στα Κύθηρα μεταξύ άλλων (με βάση τις προεκλογικές εξαγγελίες όλων) περιμένω:
-Επαρκές και καθαρό νερό ύδρευσης παντού.
-Νέα μικροφράγματα για τον εμπλουτισμό του υδροφόρου ορίζοντα.
-Αποχέτευση και βιολογικούς καθαρισμούς παντού.
-Επέκταση του διαδρόμου προσγείωσης του αεροδρομίου.
-Ουσιαστική βελτίωση του κεντρικού οδικού άξονα.
-Δημόσια συγκοινωνία
-Στήριξη του αγροτικού και του τουριστικού τομέα μέσα από μια παραγωγική ανασυγκρότηση.
-Μέτρα για να μείνει η νεολαία στο νησί, με αξιοπρεπείς θέσεις εργασίας και στήριξη των νέων επιχειρηματιών.
-Συνολική βελτίωση υποδομών κυρίως σε υγεία και παιδεία.
Και κάτι τελευταίο: Εγγύηση για όλα τα πιο πάνω είναι οι Κυθήριοι και Αντικυθήριοι. Αυτοί που δεν αρκούνται στο να ψηφίζουν μια φορά στα πέντε χρόνια και μετά απλά να συζητούν στα καφενεία. Αυτοί που είναι παρόντες, που διεκδικούν τα δικαιώματά τους, που παρεμβαίνουν στα τοπικά αλλά και στα γενικότερα ζητήματα. Οι ενεργοί πολίτες που «δεν βολεύονται με λιγότερο ουρανό»…
Δημιουργός του άρθρου:
Δημοσιογράφος
