Σε όλες τις περιπτώσεις σαν αυτή της Σοφίας Μπεκατώρου τίθεται το ερώτημα “γιατί τώρα;” “γιατί μετά από τόσα χρόνια;” Γιατί η αηδία και ο πόνος της ασέλγειας και του βιασμού είναι μεγάλο αγκάθι στη ψυχή που δεν γιατρεύεται, αν δεν δεις τον βιαστή σου να μπαίνει στη φυλακή.
Γιατί πρέπει να ξυπνήσει ο κόσμος και να καταγγέλλονται όλες οι αξιόποινες πράξεις σε βάρος όλων όσοι έχουν τη δύναμη της εξουσίας και θεωρούν ότι βρίσκονται στο απυρόβλητο. Γιατί όταν μια γυναίκα διεκδικεί για τον εαυτό της την εξέλιξη, την πρόοδο, την καριέρα υπάρχουν πολλοί που θα βρεθούν στο δρόμο της για να της πουλήσουν “προστασία”, ώστε να έχει την εύνοια τους για να καταφέρει να φτάσει στο στόχο της.
Γιατί όταν είσαι γυναίκα και θέλεις να κάνεις καριέρα θα υποστείς και τον σεξισμό και τη φαλλοκρατία και την υποτίμηση και το χλευασμό για τις ικανότητες σου.
Γιατί όταν είσαι γυναίκα καιροσκόποι και ασυνείδητοι “ισχυροί” έχουν πάντα στο μυαλό τους ότι πρέπει να σε βάλουν “κάτω από την ομπρέλα τους”, ώστε να μην “ανακατέψεις τη σούπα” που ίδιοι έχουν φτιάξει για να μη χάσουν τη καρέκλα τους.
Θα επιδιώξουν να σε χαλιναγωγήσουν με κάθε τρόπο είτε με το καλό είτε με το άγριο. “Έλα εδώ μωράκι μου…” είναι η συνήθης έκφραση όλων αυτών που θέλουν να σου επιβληθούν για να σε προωθήσουν!
Και εκείνη τη στιγμή το αίμα σου παγώνει, όταν ξαφνικά γίνεσαι βορά, άθυρμα στις ορέξεις ενός άντρα που μέχρι τότε τον θεωρούσες καλό φίλο ή συνεργάτη, μέντορα., που πίστευες ότι απλώς θέλει το καλό σου γιατί αναγνωρίζει τις ικανότητες σου, αλλά ξαφνικά βλέπεις ότι η κατάσταση παρεκτρέπεται.
Γιατί θέλει τεράστια ψυχική αλλά και σωματική δύναμη εκείνη τη στιγμή και απόλυτη ψυχραιμία , ώστε να τον σταματήσεις, να του δείξεις τα όρια του! Γιατί στη φαλλοκρατική κοινωνία που ζούμε το σοβινιστικό αρσενικό μυαλουδάκι πιστεύει ότι όλες είναι διαθέσιμες να προσφέρουν υπηρεσίες για να πετύχουν το στόχο τους.
Όσες καμπάνιες και να γίνονται κατά του σεξισμού και της σεξουαλικής κακοποίησης και βίας τίποτα δεν θα γίνει, ούτε τίποτα θα αλλάξει, αν δεν αλλάξει ριζικά η νοοτροπία. Η νοοτροπία δεν αλλάζει με τις διαφημίσεις και τα σποτ. Τι κι αν υπάρχουν δομές φιλοξενίας, συμβουλευτικά κέντρα και τηλεφωνική γραμμή υποστήριξης; Το θέμα είναι να μη χρειαστεί καμιά γυναίκα να τα χρησιμοποιήσει.
Γιατί και εσείς αγαπητέ Πρωθυπουργέ έχετε κόρες….
Και γι’ αυτό, χρειάζεται ριζική αλλαγή παιδείας, ώστε να καταλάβουν όλοι ποια είναι τα όρια τους και ότι η σωματική δύναμη μπορεί να είναι προσόν μπορεί όμως και να γίνει κόλαφος.
Οι μητέρες έχουν την αρχική ευθύνη να γαλουχήσουν τις κόρες με αυτοεκτίμηση, να τις προικίσουν με ψυχική και ηθική δύναμη, για να προλαμβάνουν ίσως και να αντιμετωπίζουν τους επίδοξους βιαστές. Τι γίνεται όμως όταν και οι μητέρες είναι σωματικά ή και ψυχικά κακοποιημένες και καθυποταγμένες γυναίκες;
Εκεί έρχεται το καθήκον της δημοκρατικής πολιτείας με σχολές γονέων, με προγράμματα οικογενειακής συμβουλευτικής, με εκπαιδευτικές παρεμβάσεις για το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση και την ισότητα, με ειδικευμένους συμβούλους ψυχικής υγείας σε όλους τους χώρους άθλησης και κοινωνικής δραστηριοποίησης, όπου θα μπορούσε να βρει καταφύγιο και δυναμική καθοδήγηση κάθε ενδεχόμενο θύμα της αυθαιρεσίας όσων θεωρούν τις αδύναμες νεανικές ψυχές πεδίο ικανοποίησης των ανόσιων ορέξεων τους.
Όπως έχει πει ο Κοfi Annan: Η βία κατά των γυναικών είναι η πιο ντροπιαστική παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ίσως η πλέον διαβρωτική. Δεν γνωρίζει όρια γεωγραφικά, πολιτισμικά ή σχετικά με τον πλούτο. Για όσο συνεχίζεται δεν μπορούμε να μιλάμε για αληθινή πρόοδο προς την ισότητα, την ανάπτυξη και την ειρήνη” #εδώ_μιλάμε_για_τη_ζωή_μας #σπάσε_τη_σιωπή #μη_φοβάσαι_μίλα
