Ἐν Κυθήροις τῇ 20ῇ Μαΐου 2022
Πρός
Τό Χριστεπώνυμον Πλήρωμα
τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως
Κυθήρων & Ἀντικυθήρων
Ἀγαπητοί μου Πατέρες καί Ἀδελφοί,
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
Ἐφθάσαμε σύν Θεῷ εἰς τό μέσον τῆς ἁγίας περιόδου τοῦ Ἱεροῦ Πεντηκοσταρίου καί ἀπολαμβάνουμε τίς θεῖες εὐλογίες καί δωρεές τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Ἀναστάσιμης αὐτῆς ἐαρινῆς ἐποχῆς: τό θεῖο Ἀναστάσιμο φῶς, τήν λυτρωτική χαρά, τήν εἰρήνη καί τήν ἀγάπη τοῦ Ἀναστάντος φιλανθρώπου Κυρίου καί Θεοῦ ἡμῶν.
Ἀφοῦ ἐπέρασαν οἱ δύο ἑβδομάδες τῶν λιτανεύσεων τῆς ἁγίας καί θαυματουργοῦ Εἰκόνος τῆς Παναγίας μας τῆς Μυρτιδιώτισσας, Προστάτιδος, Ἐφόρου καί Πολιούχου τῆς νήσου μας καί ἡ Ἱερά Πανήγυρις τοῦ Προστάτου μας Ὁσίου Θεοδώρου τοῦ ἐν Κυθήροις ἀσκήσαντος, θεωρῶ ὡς Ἐπισκοπικόν μου χρέος νά ἀπευθυνθῶ εἰς τήν εὐλάβειάν σας καί νά ἀπαντήσω σέ ὡρισμένες κατηγορίες, οἱ ὁποῖες ἐγράφησαν καί ἀκούσθηκαν αὐτές τίς ἅγιες ἡμέρες καί χρῄζουν ἐξηγήσεως πρός ἀποφυγήν σκανδαλισμοῦ τοῦ λογικοῦ μας Ποιμνίου.
Ἱ ε ρ ο – κ α τ η γ ο ρ ι ῶ ν ἀ ν α ί ρ ε σ ι ς Α ’
Δυό ἡμέρες, μετά τήν Ἀνάστασι τοῦ Κυρίου μας δημοσιεύθηκε στήν ἱστοσελίδα Kythera news ἄρθρο τοῦ κ.Παναγιώτη Ἀντ. Ἀνδριόπουλου μέ τίτλο : «Ἐπίθεση τοῦ Σεραφείμ Κυθήρων στόν καθηγητή Χρυσόστομο Σταμούλη γιά «δεινή αἵρεση».
Ὁ ἀρθρογράφος αὐτός προφανῶς μέ θεωρεῖ μικρονοϊκό, ἀστοιχείωτο καί ἀθεολόγητο, ἀφοῦ «δέν περιμένει κανείς νά κατανοήσω τήν θεολογία τοῦ καθηγητοῦ Χρυσοστόμου Σταμούλη …». Ἐρωτᾶ ὁ κ.Ἀνδριόπουλος «γιατί ἐπέλεξα τόν Καθηγητή κ.Σταμούλη καί ὄχι κάποιον ἄλλον ἀπό τούς … «ἀποδομητές» πού μοῦ ὑπέδειξε ὁ Πολυχρονιάδης». Κάνοντας δέ λόγο στήν ἀναφορά τοῦ Συλλόγου Ἱεροψαλτῶν Θεσσαλονίκης «Λυκοῦργος Πετρίδης» ὅτι «ὁ συγκεκριμένος (κ.Χρ. Σταμούλης) εἶναι καί ὁ κύριος εἰσηγητής γιά τήν ἵδρυση μουσουλμανικῶν σπουδῶν ἐντός τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τῆς Θεσσαλονίκης» ἐξάγει τό συμπέρασμα ὅτι «μᾶλλον ἄλλα εἶναι τά πραγματικά κίνητρα τῆς ἐπίθεσης στόν Καθηγητή Χρ. Σταμούλη καί ὄχι ἡ θεολογία του».
Εἰς ἀπάντησιν τῶν ὡς ἄνω αἰτιάσεων θά παραθέσω αὐτούσιον τόν ἐπίλογο τοῦ ὑπ’ ἀριθ. 374/8-12-2021 ἐγγράφου μου πρός τήν Ἱερά Σύνοδο, στόν ὁποῖο ὑπάρχουν οἱ ἀπαντήσεις:
Μακαριώτατε ἅγιε Πρόεδρε, Σεβ. Συνοδικοί Πατέρες,
Δέν γνωρίζω οὔτε κατ’ ὄψιν τόν Καθηγητήν κ.Χρυσ. Σταμούλην καί οὔτε ἔχω τι προσωπικόν μετ’ αὐτοῦ. Ἐπιστήμονες ἐκ τοῦ Θεολογικοῦ κύκλου, γνωρίζοντες ὅτι εἶμαι Τακτικόν Μέλος τῆς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς ἐπί τῶν Αἱρέσεων, ὡμίλησαν εἰς ἐμέ περί αὐτοῦ καί τῶν συναφῶν προμνημονευθέντων ἔργων του καί ἐθεώρησα ὡς ἐπιτακτικόν καθῆκον μου νά ὑποβάλω τήν παροῦσαν ἀναφοράν μου πρός Ὑμᾶς καί τήν περί Ὑμᾶς Ἱεράν Σύνοδον διά νά ἀσχοληθῇ μετ’ αὐτῆς καί τῶν θιγομένων ἑτεροδιδασκαλιῶν τοῦ κ.Καθηγητοῦ, ἁπτομένων, δυστυχῶς, τῶν κρασπέδων τῆς αἱρετικῆς διδαχῆς, ἡ ἁρμοδία ΣΕ ἐπί τῶν Αἱρέσεων πρός ἔλεγχον καί ἐπανόρθωσιν τοῦ ἐν θέματι Ἐλλογιμ. κ.Καθηγητοῦ.
Διαχωρίζει, δυστυχῶς, ὁ κ.Καθηγητής τό Μυστήριον τῆς Ἀειπαρθενίας τῆς Παρθένου Μαρίας ἐκ τοῦ Μυστηρίου τῆς Θεοτοκίας της.Ὅμως, ἐάν δέν ὑφίστατο τό πρῶτον, τό ὁποῖον κατέπληξε τόν Ἀρχάγγελον Γαβριήλ, θαυμάσαντα «τήν ὡραιότητα τῆς Παρθενίας καί τό ὑπέρλαμπρον τό τῆς ἁγνείας» τῆς Παναχράντου Κόρης, δέν θά ἠκολούθει τό δεύτερον. Ἀναγινώσκομεν εἰς τό προφητικόν βιβλίον τοῦ Προφήτου Ἰεζεκιήλ : «Καί ἐπέστρεψέ με κατά τήν ὁδόν τῆς πύλης τῶν ἁγίων τῆς ἐξωτέρας τῆς βλεπούσης κατ’ ἀνατολάς, καί αὕτη ἦν κεκλεισμένη. Καί εἶπε Κύριος πρός με˙ ἡ πύλη αὕτη κεκλεισμένη ἔσται, οὐκ ἀνοιχθήσεται, καί οὐδείς μή διέλθῃ δι’ αὐτῆς, ὅτι Κύριος ὁ Θεός τοῦ Ἰσραήλ εἰσελεύσεται δι’ αὐτῆς καί ἔσται κεκλεισμένη…» (Ἰεζ. κεφ. ΜΔ’, στίχ.1-2). Ἑπομένως, οὕτως ἐχόντων τῶν πραγμάτων, οὐδέποτε θά ἦτο δυνατόν «Κύριος ὁ Θεός τοῦ Ἰσραήλ» νά γεννηθῇ «ἀπό ἔγγαμη γυναίκα», τοῦθ’ ὅπερ συνιστᾷ δεινήν αἵρεσιν καί βαρυτάτην βλασφημίαν.
Ἐξαιτούμενος τήν Ὑμετέραν συγγνώμην καί κατανόησιν διά τήν καταπόνησίν Σας ἐκ τῆς ἀναγνώσεως τῆς παρούσης καί τάς Ὑμετέρας εὐχάς, διατελῶ,
Μετά βαθυτάτου σεβασμοῦ
Ἐλάχιστος ἐν Ἐπισκόποις
Ὁ Μητροπολίτης
†Ὁ Κυθήρων καί Ἀντικυθήρων Σεραφείμ
Ἐξ ὅσων εἴδατε στόν ἐπίλογο τοῦ ἐγγράφου μου πρός τήν Ἱεράν Σύνοδο δέν ἔγινε κάποια ἐπίθεσις, οὔτε καταγγελία εἰς βάρος τοῦ κ.Καθηγητοῦ. Χωρίς νά δημοσιεύσω τήν ἀναφοράν μου αὐτή εἰς τά ΜΜΕ ἀπετάθην εἰς τήν Διαρκῆ Ἱεράν Σύνοδον διά νά ἐπιληφθῇ, μέσῳ τῆς ἁρμοδίας Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς τοῦ σοβαροτάτου αὐτοῦ θέματος καί ἀνακαλέση στήν τάξι τόν κ.Σταμούλη, ἀφοῦ εἶναι Κοσμήτωρ καί Καθηγητής τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ ΑΠΘ καί μέλος Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς. Δέν κατεβλήθη, λοιπόν, «προσπάθεια γιά νά καθίσει στό σκαμνί ὁ κ. Καθηγητής», ἀλλά γιά νά διορθωθοῦν τά κακῶς ἔχοντα παραδοξολογήματά του.
Πράγματι λυπήθηκα καί «σκανδαλίσθηκα σφόδρα καί δέν ἄντεξα» μέ τίς αἱρετικές δοξασίες τοῦ κ.Καθηγητοῦ, οἵας δέν ἐτόλμησαν νά διατυπώσουν οἱ αἱρεσιάρχες Ἄρειος καί Νεστόριος. Μέ αὐτό τό σκεπτικό προέβην εἰς τό ἐν θέματι διάβημά μου πρός τήν ΔΙΣ καί δι’ αὐτόν τόν λόγον μέ ἀπασχόλησε ἡ ἑτεροδιδασκαλία τοῦ Καθηγητοῦ κ.Σταμούλη «καί ὄχι κάποιου ἄλλου ἀπό τούς … «ἀποδομητές» … Ἑπομένως δέν «εἶναι ἄλλα τά πραγματικά κίνητρα τῆς ἐπίθεσης στόν Καθηγητή κ.Χρ. Σταμούλη» ἀλλά τό ἀνεπέρειστον καί ἀσύμβατον μέ τήν Ἁγιογραφική καί Ἁγιοπατερική διδασκαλία τῶν αὐθαιρέτων «θεολογικῶν» θέσεων καί ἐπιχειρημάτων τοῦ Καθηγητοῦ κ.Σταμούλη, καί οὐδέν πλέον.
Ὁ ἀρθρογράφος κ.Ἀνδριόπουλος σημειώνει ὅτι μέ τήν ὡς ἄνω ἐνέργειά μου «ἔκαψα» τούς ἀντιδρῶντας εἰς τά ἐν λόγῳ γραφόμενα τοῦ κ.Καθηγητοῦ καί προσδοκῶντας ὁ «ὑβριστής» Καθηγητής «νά δώσει λόγο ἐνώπιον Συνοδικοῦ ὀργάνου», ἀφοῦ ἡ ἐπιστολή μου πρός τήν Ἱερά Σύνοδο «πέρασε στά ἀζήτητα».
Ἀπό τῆς 8-12-2021, πού ἀπεστάλη τό ἐν θέματι ἔγγραφό μου πρός τήν Ἱεράν Σύνοδον μέχρι σήμερα δέν ἔλαβα κάποια ἀπάντησι. Ὁ κ.Ἀνδριόπουλος γνωρίζει τό θέμα του : «Σχετικῶς μέ τήν προβολήν αἱρετικῶν δοξασιῶν ὑπό Πανεπιστημιακοῦ Καθηγητοῦ» καί ἔχει τήν πληροφορίαν ὅτι «πέρασε στά ἀζήτητα». Ἐάν ἔτσι ἔχουν τά πράγματα φοβᾶμαι πώς μία ἑπόμενη Ἱ. Σύνοδος μέ τόν ἑπόμενο Προκαθήμενο «θά τρέχῃ καί δέν θά φθάνη», κατά τό κοινῶς λεγόμενο, – ὅπερ ἀπεύχομαι-, διότι ἡ
κακοδοξία καί ἡ πλάνη, ὅταν δέν ἀντιμετωπίζονται ἐγκαίρως, ἀφηνιάζουν καί δέν συμμαζεύονται.
Ἱ ε ρ ο – κ α τ η γ ο ρ ι ῶ ν ἀ ν α ί ρ ε σ ι ς Β ’
Στίς 2 Μαΐου 2022 τά «Κυθηραϊκά» στήν ἠλεκτρονική τους ἐφημερίδα δημοσίευσαν τό ἄρθρο: «Σέ νέες δίνες ἡ Ἐκκλησία τῶν Κυθήρων». «Τελειωμό δέν ἔχουν οἱ διαρκεῖς ἀναταράξεις τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας…».
Ἀπεφάνθη καί πάλιν ὁ κ.Μαν. Καλλίγερος γιά τήν τοπική μας Ἐκκλησία μέ τόν πιό πάνω βαρύγδουπο τίτλο. Ὁ ἄνθρωπος αὐτός, πού διαμένει στήν Ἀθήνα καί βασίζεται σέ κάποιες διαδόσεις, ποτέ δέν καταδέχθηκε νά ἐνημερωθῆ ὑπεύθυνα ἀπό τόν Μητροπολίτη ἤ ἀπό ἐπιτελικά πρόσωπα – Κληρικούς τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, ὅσον ἀφορᾶ βέβαια τά ἐκκλησιαστικά θέματα. Γι’ αὐτό καί κατά κανόνα ἀστοχεῖ στήν ἐνημέρωσι γιά τά θέματα τῆς Ἐκκλησίας ἤ παραπληροφορεῖ λέγοντας τήν μισή ἀλήθεια.
Στό θέμα τῆς παροχῆς ἐξηγήσεων ἐνώπιον τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τόν περασμένο Αὔγουστο, βασιζόμενος σέ ἀνεύθυνες φημολογίες καί τί δέν εἶπε; Ἐπιβολή ἀργίας, ἔκπτωσι ἐκ τῆς θέσεώς μου, «οἰκειοθελή παραίτησι» (!!!), πρόβλεψε δέ καί τόν διάδοχό μου… Καί ἀπεδείχθη ὅτι ἦταν «ἄνθρακες ὁ θησαυρός».
Ἔπειτα ἀπό τήν ἐκτεταμένη ἀπάντησί μου στά δημοσιεύματά του ἐκεῖνα (πού ἐκάλυψε μία ὁλόκληρη σελίδα τῆς ἔντυπης ἐφημερίδας «Κυθηραϊκά», ἡ ὁποία εἶχε χίλια τυπογραφικά σφάλματα, ἐνῶ ὅλα τά ἄλλα κείμενα τῆς ἐφημερίδος αὐτῆς ἦταν πεντακάθαρα), καί καθώς διαπιστώνω ὅτι τίποτε δέν κράτησε ἀπό ὅλα αὐτά πού ἐγράφησαν ὁ κ.Διευθυντής, ἀλλά συνεχίζει ἀκάθεκτα «τό βιολί του» καί τήν στοχοποίησι τοῦ Μητροπολίτου, Κληρικῶν τῆς Ἱ. Μητροπόλεως καί τῆς Τοπικῆς μας Ἐκκλησίας, γιά τούς δικούς του λόγους, οἱ ἀπαντήσεις μου γιά τήν ἀποκατάστασι τῆς ἀληθείας θά δημοσιεύωνται στήν ἱστοσελίδα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας γιά τήν σωστή καί ἀντικειμενική ἐνημέρωσι τοῦ Ποιμνίου μου.
Μέ τό νεώτερο αὐτό δημοσίευμά του ὁ κ.Καλλίγερος θέλει νά πείση τό ἀναγνωστικό κοινό ὅτι μετά τίς παλαιές δίνες τῆς δεκαετίας τοῦ ’90 ὁδηγεῖται «σέ νέες δίνες ἡ Ἐκκλησία στά Κύθηρα». Θά ἔπρεπε, ὅμως, νά γνωρίζῃ ὅτι μέ τόν τρόπο καί τήν τακτική του αὐτή δέν προσφέρει κάτι καλό στόν τόπο αὐτό, παρά μόνο ἀρνητικό ἀποτέλεσμα σέ ὅποιους δέν ἔχουν σωστή ἐνημέρωσι. «Ἔχουσι γνῶσιν οἱ φύλακες» κ.Καλλίγερε. Ἔδωσα καί δίνω τόν ἑαυτό μου καί τήν ζωή μου γι’ αὐτόν τόν τόπο καί μέ φόβο Θεοῦ καί ἀγάπη εἶμαι ἀφοσιωμένος στή διαποίμανσι αὐτοῦ τοῦ λαοῦ. Στά 17 χρόνια τῆς Ἀρχιερατείας μου ἔχω ἄνω τῶν 40 περιπτώσεων Κληρικῶν ἤ ὑποψηφίων Κληρικῶν ἀποκλείσει, γιά ἱεροκανονικούς λόγους, νά ἱερατεύσουν στα δυό μας αὐτά νησιά. «Οὐ παντός πλεῖν ἐς … Κύθηρα», μέ τήν ἀλληγορική ἔννοια. Ἄς δοῦμε, ὅμως, τίς αἰτιάσεις – «νέες δίνες» τοῦ κ.Διευθυντοῦ τῶν «Κυθηραϊκῶν».
- Γράφει γιά τό «τελευταῖο πρό μηνῶν «ἐπεισόδιο» πού ὁδήγησε στήν ἑκούσια ἀποχώρησι τοῦ π.Θεολόγου πού ἦταν στή Χώρα…». Πιό πολύ ἀπ’ ὅλους λυπήθηκα ἐγώ γιά τήν μετάθεσι τοῦ π.Θεολόγου. Στά τρία χρόνια τῆς ἐδῶ διακονίας του τόν ἐτίμησα ὅσο κανένα ἄλλον Ἱερέα : τοῦ ἀπένειμα τό ὀφφίκιο τοῦ Πρωτοσβυτέρου, τόν ἐχειροθέτησα Πνευματικό Πατέρα – Ἐξομολόγο, τόν ἔκαμα Ἀναπληρωτή Γεν. Ἀρχιερατικό Ἐπίτροπο καί Πρόεδρο τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Συμβουλίου τοῦ Ἱεροῦ Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ Ἐσταυρωμένου Χώρας – Κυθήρων. Τό μόνο ὄχι, πού τοῦ εἶπα ἦταν, ὅταν ζήτησε νά τοῦ δώσω ἄλλη ἐνορία γιά νά ἔχη ἀποκλειστικά ὁ ἴδιος τήν εὐθύνη τῆς Ἐνορίας του. Ἀρνήθηκα νά τό κάμω γιά νά μή δυσαρεστήσω τούς κατοίκους τῆς Χώρας, οἱ ὁποῖοι τόν ἀγαποῦσαν, καί διότι ἀρχίσαμε τό ἔργο ἀποκαταστάσεως τῶν Ἱερῶν Ναῶν τοῦ Μέσα Βούργου, ἀλλά καί γιατί δέν τόν ἐμπόδιζε κανείς στό λειτουργικό καί ποιμαντικό ἔργο τῆς ἐνορίας.
Γιά τήν μετάθεσή του ἐπικαλέσθηκε μόνο οἰκογενειακούς λόγους. Σέ μιά στιγμή μοῦ εἶπε: «δέν φεύγω ἀπό τόν π.Φρουμέντιο». Παρά τήν ἐπιμονήν μου νά μή φύγη, ἦταν ἀνένδοτος. Καί τότε τοῦ εἶπα: ἐπειδή δέν βλέπω κάποιο ἱεροκανονικό λόγο, δέν συμφωνῶ νά φύγης. Ἄν ἐπιμένης νά τό κάνης, θά ἔχεις μέν τήν ὑπογραφή μου μέ τό ἀπολυτήριό σου, ὅμως, τήν εὐλογίαν μου, δέν θά τήν ἔχῃς γι’ αὐτή τήν μετακίνησί σου. Καί πραγματικά ἔμεινα ἐμβρόντητος μετά μερικούς μῆνες ἀπό τήν ἀναχώρησί του, ὅταν πληροφορήθηκα ὅτι ὁ μικρότερος γιός του ἔλεγε στά ἄλλα παιδιά ὅτι : «φεύγουμε γιατί μᾶς διώχνει ὁ Δεσπότης, ἐπειδή κάναμε τό ἐμβόλιο». Καμμία συζήτησις δέν ἔγινε μέ τόν π.Θεολόγο γιατί ἐμβολιάσθηκε αὐτός καί ἡ οἰκογένειά του. Δέν γνωρίζω, οὔτε ζήτησα νά μάθω καί γιά κάποιους Ἱερεῖς καί ὑπαλλήλους τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας ἄν ἐμβολιάσθηκαν ἤ ὄχι, γιατί αὐτό εἶναι θέμα προσωπικό καί οἰκογενειακό, θέμα εὐθύνης.
- Περιποιεῖ ἰδιαίτερη τιμή γιά τόν Ἀρχιμανδρίτη ἤ ὅποιον ἄλλον Κληρικό, ὅταν ὑπεραμύνεται δογματικῶν καί ἄλλων σοβαρῶν θεμάτων Ὀρθοδόξου Πίστεως καί Παραδόσεως καί ἀντιπαρατίθεται ἀκόμη καί σέ Καθηγητάς Πανεπιστημίου.
- Ὁ κ.Καλλίγερος κάνει λόγο γιά «μεγάλη διαμάχη πού ἔχει ξεσπάσει στά Λογοθετιάνικα ἀνάμεσα στόν Ἱερέα καί τούς Ἐνορίτες» «Στά Λογοθετιάνικα ἦρθε σέ εὐθεῖα ἀντιπαράθεση μέ τούς περισσοτέρους ἐνορίτες, μέ ἀποτέλεσμα συνεχεῖς ἀναρτήσεις στό διαδίκτυο γιά τή συμπεριφορά του…».
Μιλάει γιά «μεγάλη διαμάχη» καί «εὐθεῖα ἀντιπαράθεση μέ τούς περισσοτέρους ἐνορίτες…», χωρίς νά στοιχειοθετεῖται κάποια συγκεκριμένη κατηγορία (ἠθικά ἤ οἰκονομικά σκάνδαλα, παραμέλησις ἱερατικῶν καθηκόντων, βίαιη καί ἀνάρμοστη σέ Ἱερέα συμπεριφορά κ.ἄ.). Ὁμολογουμένως δέν ἔχω γραπτές ἤ προφορικές καταγγελίες γιά τά παραπάνω παραπτώματα. Καί γιά τήν ἐπιτέλεσι τῶν ἱερατικῶν του καθηκόντων δέν ἔχω κανένα ἐπιβαρυντικό λόγο. Ἀντίθετα ἔχω νά εἰπῶ ὅτι κατά τήν Τεσσαρακοστή τῶν Χριστουγέννων τοῦ 2021 ἦταν ὁ δεύτερος Ἱερεύς (μετά τόν π.Φρουμέντιο), πού μέσα στά κρύα τοῦ χειμώνα ἔκανε Σαρανταλείτουργο, 40 συνεχόμενες Θ. Λειτουργίες.
Αὐτά εἶπα καί στόν Πρόεδρο τῆς Δημοτικῆς Κοινότητας Λογοθετιανίκων κ.Νικόλαον Γαβρίλην, ὁ ὁποῖος μέ συνάντησε ἐκ μέρους τῶν κατοίκων καί μέ εὐγένεια καί σεβασμό, σέ κλῖμα κατανοήσεως καί καλῆς συνεργασίας, ἔθεσε τό θέμα αὐτό τῆς ἐνορίας καί τόν παρακάλεσα προηγουμένως νά γίνη συνάντησις Μητροπολίτου καί ἐνοριτῶν στόν Ἐνοριακό Ναό γιά νά δοῦμε τούς λόγους, οἱ ὁποῖοι δυσχεραίνουν τήν ἐνοριακή ζωή καί συμπόρευσι Ἱερέως καί ἐνοριτῶν.
Φρονῶ ὅτι οἱ βεβιασμένες ἐνέργειες συνήθως ἀδικοῦν τήν ἀλήθεια καί τήν πραγματικότητα. Αὐτό συνέβη καί μέ τήν παραπομπή τοῦ Ἱερέως αὐτοῦ μέ εἰσαγγελική ἐντολή σέ ψυχιατρική κλινική τῆς Τριπόλεως, ὅπου μετά ἀπό τρίωρη διαδικασία, ἀπεφάνθησαν οἱ δύο ψυχίατροι (γυναῖκες) ὅτι δέν χρῄζει νοσηλείας, ἀφοῦ δέν ὑφίσταται ψυχοπαθητικό πρόβλημα. Μάλιστα ἡ μία ἐξ αὐτῶν μέ ἐκάλεσε στό κινητό μου τηλέφωνο καί ἐζήτησε πληροφορίες γιά τόν Ἱερέα. Ἀφοῦ τήν εὐχαρίστησα, διότι εἶχε τήν καλωσύνη νά μέ καλέση τηλεφωνικά, τῆς μίλησα μέ γνώμονα τήν ἀρχή· «πᾶσαν τήν ἀλήθειαν καί μόνην τήν ἀλήθειαν», λέγοντάς της ὅτι τῆς ὁμιλῶ ὑπό δύο ἰδιότητες: τοῦ Μητροπολίτου καί τοῦ Πνευματικοῦ πατέρα – Ἐξομολόγου τοῦ Ἱερατικοῦ ζεύγους καί ὅλων τῶν παιδιῶν τῆς Ἱερατικῆς αὐτῆς οἰκογένειας.
Ὁ κ.Καλλίγερος γράφει στή συνέχεια ὅτι «ἀκολουθεῖ νέα εἰσαγγελική ἐντολή γιατί ἀρνεῖται νά στείλει τά πέντε ἀπό τά παιδιά του στό Σχολεῖο μέ διάφορες προφάσεις». Ἐξ ὅσων γνωρίζω γι’αὐτό τό τελευταῖο ἔχει νομικούς συμβούλους, οἱ ὁποῖοι τόν συμβουλεύουν, κατά τό Σύνταγμα τῆς Πατρίδος μας, γιά τίς νόμιμες κινήσεις του «ἐν καιρῷ πανδημίας». Δέν ἀρνεῖται προφασιζόμενος διάφορες προφάσεις…
Οἱ τελευταῖοι μῆνες ἐδῶ στά Κύθηρα, ὅπου ἀπό τά παιδιά τῶν Δημοτικῶν Σχολείων καί τῶν Νηπιαγωγείων, κυρίως, ἀλλά καί ἀπό τό Γυμνάσιο καί Λύκειο, μεταδόθηκε τό μικρόβιο τῆς «ὄμικρον» σέ πάρα πολλά σπίτια (μιλᾶμε γιά 400 κρούσματα περίπου), αἰτιολογοῦν πως τήν ἐπιφύλαξι τῆς Ἱερατικῆς αὐτῆς οἰκογένειας στό νά στείλουν τά παιδιά τους στό Σχολεῖο, ἐνῶ πίσω στό σπίτι ὑπάρχουν τρία παιδιά νηπιακῆς ἡλικίας. Ἀλλά πρέπει νά γίνη γνωστό ὅτι τόσον ὁ Ἱερεύς ὡς Θεολόγος, ὅσο καί ἡ σύζυγος – Πρεσβυτέρα ὡς Θεολόγος καί Φιλόλογος, κάνουν ὅλο τόν καιρό στά παιδιά τους τά μαθήματα, πού θά διδάσκονταν στό Σχολεῖο.
Ἄν ὁ κ.Καλλίγερος ἐλάμβανε ὑπ’ ὄψιν καί ἐδημοσίευε ἔστω καί περιληπτικά τήν σχετική Γνωμοδότητη τοῦ διακεκριμένου Συνταγματολόγου Καθηγητοῦ κ.Γεωργίου Κασιμάτη (οὔτε μιά λέξι δέν ἔγραψε μέχρι τώρα, ἐνῶ ὅλοι γνωρίζουμε πόσο τόν ἐκτιμᾶ καί τόν σέβεται), ὁ ὁποῖος εὐθαρσῶς καί μέ νομικά ἐπιχειρήματα χαρακτηρίζει, ὡς ἀντισυνταγματικά τά ληφθέντα μέτρα καί τίς ἀποφάσεις τῶν ἁρμοδίων κατά τοῦ κορωνοϊοῦ, θά ἦταν πιό ἐπιεικής καί θά συμμεριζόταν τήν θέσι τοῦ ἐν θέματι οἰκογενειάρχου Ἱερέως.
Ἀπόσπασμα τῆς σπουδαίας αὐτῆς Γνωμοδοτήσεως τοῦ Καθηγητοῦ κ.Κασιμάτη δημοσιεύουμε ἐνδεικτικά:
«α. Η μη τήρηση των συνταγματικά απαιτούμενων διαδικασιών επιβολή. Δεν τηρήθηκαν οι διαδικασίες που προβλέπει το Σύνταγμα για επιβολή γενικών, κατά τόπους ή κατά κατηγορίες προσώπων, έκτακτων μέτρων περιορισμού των ελευθεριών, που θεμελιώνονται σε σαφείς και ιατρικώς και ευρύτερα επιστημονικώς πλήρως αιτιολογημένες αιτίες κατάστασης ανάγκης. Ακόμη και σε περίπτωση ξαφνικής και απρόβλεπτης ανάγκης, που δεν αφήνει χρονικά όρια προηγούμενης διενέργειας των διαδικασιών (κάτι που δεν υπήρχε νομικά στην προκείμενη περίπτωση), απαιτείται επιβολή των άμεσα αναγκαίων μέτρων για σύντομο χρονικό διάστημα, με την πάροδο του οποίου αίρονται αυτόματα, αν δε γίνουν οι απαιτούμενες διαδικασίες.
β. Η μη τήρηση της συνταγματικά επιβαλλόμενης ενημέρωσης του κοινού. Δεν τηρήθηκε η υποχρέωση του κράτους και των αρμόδιων οργάνων του, την οποία επιβάλλουν το Σύνταγμα και το Διεθνές Δίκαιο με θεμελιώδεις αρχές και ρητές διατάξεις (αρχή προστασίας της αξίας του ανθρώπου, της δημοκρατικής αρχής, των ελευθεριών και δικαιωμάτων του ανθρώπου και του πολίτη) να προβεί και να προβαίνει συνεχώς πριν από την έναρξη και κατά τη διάρκεια της ύπαρξης της νόσου σε πλήρη, σαφή και ακριβή ενημέρωση με επιστημονικώς έγκυρα στοιχεία, κατανοητά από το κοινό για το είδος, τη θεωρητική επικινδυνότητα και την πραγματική πορεία της νόσου, καθώς για την αναγκαιότητα των επιβαλλόμενων μέτρων και όλα αυτά με βάση επισήμως υπογεγραμμένες υπεύθυνες και επώνυμες βεβαιώσεις των αρμόδιων επιστημονικών οργάνων και φορέων.
γ. Οι μορφές της παραβατικότητας της επιβολής των μέτρων. Η ενημέρωση τόσο η γενική, όσο και αυτή που συνόδευε προληπτικά τα μέτρα, ήταν και είναι: ατελής, ανακριβής, παραπλανητική, εκφοβιστική και με πρωτοφανείς παραλογισμούς στην επιβολή μέτρων».
- Ὁ Διευθυντής τῶν «Κυθηραϊκῶν» κ. Καλλίγερος ἐπεκτείνει τήν κριτική του καί εἰς ἄλλον Ἱερέα, τόν π.Παῦλο τῶν Ἐνοριῶν Καρβουνάδων – Κεραμωτοῦ. Τοῦ καταλογίζει ὅτι σχολιάζει ἐνέργειες Ἀρχιερέων, Ἀρχιεπισκόπων, Ἱ. Συνόδου καί Πατριαρχῶν. Ὡς Κληρικός καί δή Θεολόγος θεωρεῖ ὡρισμένες ἐνέργειες καί πρωτοβουλίες (ἰδιαίτερα ἐκεῖνες πού Ὀρθόδοξοι Κληρικοί ὅλων τῶν βαθμῶν συγχρωτίζονται καί συμπροσεύχονται μέ ἑτεροδόξους καί ἀλλοθρήσκους), ὅτι ἀντίκεινται στήν Ὀρθόδοξη Παράδοσι, τούς Ἱερούς Κανόνες καί τούς Δογματικούς Ὅρους τῆς Μιᾶς, Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας καί ἐκφράζει τόν πόνο καί τίς ἀνησυχίες του. Ἐνῶ ὁ κ.Καλλίγερος κρίνει τούς πάντες καί τά πάντα, ἐκεῖνος ἀσχολεῖται μέ τά τῆς Ἁγιωτάτης μας Ἐκκλησίας.
Ὅσο γιά τήν περίπτωσι τῆς Θείας Κοινωνίας βαρέως ἀσθενούσης στό Γενικό Νοσοκομεῖο Κυθήρων, ἡ ὁποία διά τῆς θυγατέρας της παρακαλοῦσε νά λάβη τό τελευταῖο ἐφόδιο, τήν Θεία Κοινωνία, πρίν φύγη ἀπό τόν κόσμο αὐτό, ὁ Ἱερεύς αὐτός ἀναμέτρησε τίς εὐθύνες του ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, ἄν ἡ ψυχή αὐτή ἔφευγε ἀκοινώνητη γιά τό αἰώνιο ταξίδι, προσευχήθηκε στόν Κύριο, ἐπικαλέσθηκε καί τίς πρεσβεῖες τοῦ Ἁγίου Νικηφόρου τοῦ λεπροῦ, πού εἶναι ὁ Προστάτης τῶν ἀσθενούντων ἀπό κορωνοϊό καί σέ μία ἐμφάνισί του κατ’ ὄναρ σέ ἕναν εὐσεβῆ ἄνθρωπο εἶπε ὅτι «τό καλύτερο φάρμακο κατά τοῦ κορωνοϊοῦ εἶναι ἡ Θεία Κοινωνία», ἀσπαζόμενος τό ἱερό του Λείψανο, καί προχώρησε στό ἱερό του καθῆκον, σκεπτόμενος, ὅπως εἶπε ἐκ τῶν ὑστέρων, ὅτι, ἄν κάποιος τόν ἐμπόδιζε, θά εἶχε ἐκεῖνος τήν εὐθύνη ἐπάνω του καί ὄχι ὁ Ἱερεύς. Ὡρισμένες φορές ὁ Λειτουργός τοῦ Ὑψίστου ἔρχεται στό δίλημμα: «ἤ τάν ἤ ἐπί τᾶς».
Καί κρίνοντες ἐκ τοῦ ἀποτελέσματος, ὅπως συνηθίζει νά λέγει ὁ κ.Καλλίγερος, δέν προέκυψε κανένα πρόβλημα. Ἐκοινώνησε ἡ ἀείμνηστη πλέον κ.Ἀγάπη καί ὁ Ἱερεύς καταλύοντας μετά τήν Θεία Κοινωνία τό Ἅγιο Ποτήριο, φυσικά δέν ἔπαθε τίποτε. Ἡ πρᾶξις αὐτή τοῦ Ἱερέως θεωρήθηκε «ἐγκληματική» καί κατηγγέλθη ὑπό τῆς Δοικήσεως τοῦ Νοσοκομεῖου εἰς τόν Εἰσαγγελέα διά τά περαιτέρω.
Ἡ δίωξις, ὅμως, τοῦ Ἱερέως δέν εἶναι τόσο κατά τῆς Θείας Κοινωνίας, ἀλλά κατά τοῦ ἰδίου, ὄντος ἀνεμβολίαστου, ἐνῷ τήν ἑπομένη ἡμέρα ὁ Ἱερεύς – Ἰατρός π.Πέτρος τοῦ Ποταμοῦ ἐκοινώνησε στό ἴδιο Νοσοκομεῖο ἀσθενῆ, ὁ ὁποῖος, ὅπως λέγεται, ζωογονήθηκε, μετά τήν Θεία Κοινωνία, καί ἔψαλε ὕμνους καί
- Ἐπειδή ἀπό τόν κ.Καλλίγερο ἔγινε ἀναφορά καί στό συμβάν κατά τήν ἡμέρα τῆς Ἱερᾶς Πανηγύρεως τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ζωοδόχου Πηγῆς Ποταμοῦ, ὁπότε λιτανεύουμε τήν Ἁγία Εἰκόνα τῆς Παναγίας τῆς Μυρτιδιώτισσας μέσα στήν πολίχνη τοῦ Ποταμοῦ καί κατά τό ἔθος τήν λιτανεύουμε ὡς τά Ἱδρύματα (Γηροκομεῖο καί Νοσοκομεῖο) νά ἀναφέρουμε τά ἑξῆς:
Θεωρήσαμε καθῆκον μας νά προσκυνήσουν οἱ τρόφιμοι καί τό προσωπικό τοῦ Γηροκομείου τήν θαυματουργό Εἰκόνα τῆς Μυρτιδιώτισσας, πού μέ τόση λαχτάρα τό περίμεναν. Καί ἐνῶ συνεννοηθήκαμε μέ τόν Πρόεδρο τοῦ Τοπικοῦ Συμβουλίου τοῦ Γηροκομείου μας κ.Γεώργιο Καλλίγερο καί μᾶς εἶπε ὅτι δέν θά ὑπάρξει πρόβλημα, ἀφοῦ σέ δυό ἡμέρες θά ἄλλαζαν τά δεδομένα ἐπικοινωνίας, συναντήσαμε τήν ἄρνησι τῆς Διοικήσεως τοῦ Τριφυλλείου Ἱδρύματος. Πέρυσι, τέτοια ἡμέρα πού πέρασε ἡ Μυρτιδιώτισσά μας στόν χῶρο τῆς τραπεζαρίας τοῦ Γηροκομείου μέ τήν συνοδεία μόνο τῶν Ἱερέων μας δέν ὑπῆρξε κανένα πρόβλημα, παρ’ ὅτι τότε τά πράγματα ἦταν πιό δύσκολα.
Θά ἠμποροῦσαν τοὐλάχιστον τέσσερα μέλη τοῦ προσωπικοῦ τοῦ Γηροκομείου νά φέρουν τήν Ἁγία Εἰκόνα τῆς Μυρτιδιώτισσας, ἀλλά καί αὐτό δέν ἔγινε. Στή συνέχεια μετεκομίσθη ἡ Μυρτιδιώτισσά μας μέ τό αὐτοκίνητο τῆς Ἱ. Μονῆς στό Νοσοκομεῖο καί ἡ δέησις ἔγινε στόν ἐξωτερικό χῶρο τοῦ Ἱδρύματος.
Αὐτό, πού μετά λύπης ἐπισημαίνουμε εἶναι ὅτι οἱ τρόφιμοι τοῦ Γηροκομείου ἦσαν τελείως ἀποκλεισμένοι στόν χῶρο τους, στερημένοι τῆς Θείας Λατρείας καί τῆς Θείας Κοινωνίας, τά ὁποῖα, βεβαίως, δέν ἐπιτρέπουν οἱ λοιμωξιολόγοι Ἰατροί τοῦ συστήματος. Μόνον ἐπετράπη στόν π.Πέτρο, Ἰατρό, νά κάμη τήν τελετή τῆς Ἀναστάσεως, χωρίς, ὅμως, νά δώσῃ στούς περιθαλπομένους τό «φάρμακον τῆς ἀθανασίας», τήν Θεία Κοινωνία.
Αὐτές τίς ἐξηγήσεις ἤθελα νά δώσω στό λογικό μας Ποίμνιο, θεωρώντας ὅτι εἶναι Ποιμαντικό μου χρέος νά κάνω αὐτή τήν ἐνημέρωσι, διότι ὅπως ἀποδεικνύεται κάποιοι ἐπιχειροῦν νά ἐνσπείρουν ζιζάνια στόν «πνευματικό ἀγρό» τῶν Κυθήρων καί νά κλονίσουν τήν ἐμπιστοσύνη τοῦ Ποιμνίου στόν Ἐπίσκοπο, τούς Ἱερεῖς καί τήν Τοπική μας Ἐκκλησία καί νά φέρουν ταραχή στό Χριστεπώνυμο Πλήρωμα.
Εὔχομαι ὁ Ἀναστάς Κύριος καί Θεός μας, ἡ Παναγία μας ἡ Μυρτιδιώτισσα, οἱ Τοπικοί μας Ἅγιοι καί ὅλοι οἱ Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας νά εὐλογοῦν καί νά εἰρηνεύουν τό λογικό αὐτό Ποίμνιο τοῦ Χριστοῦ καί ὅλον τόν κόσμο. Μέ Ἀναστάσιμες εὐχές καί ἀγάπη
Ὁ Μητροπολίτης
†Ὁ Κυθήρων & Ἀντικυθήρων Σεραφείμ
