Σε ηλικία 94 ετών έφυγε από τη ζωή ο πρώην πρόεδρος της Γαλλίας Βαλερί Ζισκάρ ντ’ Εστέν, όπως έγινε γνωστό από πηγές του περιβάλλοντός του.
Ο ντ’ Εστέν, ο οποίος γεννήθηκε το 1926 στο Κόμπλεντς της Γερμανίας και αναδείχθηκε στο ύπατο αξίωμα της Γαλλίας το 1974, είχε εισαχθεί πρόσφατα σε νοσοκομείο της πόλης Τουρς, στη δυτική Γαλλία.
Κατά τη διάρκεια της προεδρίας του (1974-81), προώθησε τον εκσυγχρονισμό της γαλλικής κοινωνίας, εφαρμόζοντας το συναινετικό διαζύγιο και νομιμοποιώντας τις αμβλώσεις, ενώ υπήρξε και ένας από τους αρχιτέκτονες της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
Ο Γάλλος πολιτικός ήταν ιδιαίτερα αγαπητός στην Ελλάδα όχι μονον γιατι υπήρξε γνωστός φιλέλληνας, αλλά και για τη συμβολή του στην αποκατάσταση και τη στήριξη της Δημοκρατίας στον τόπο μετά τα δύσκολα χρόνια της Χούντας των Συνταγματαρχών, ενω συχνές ήταν οι παρεμβάσεις του και κατα του καθεστώτος την επταετία 1967-74
Το βιογραφικό του Γάλλου πολιτικού σύμφωνα με τη Wikipedia
Γεννήθηκε το 1926 στο Κόμπλεντς της Γερμανίας, όπου ο πατέρας του υπηρετούσε ως οικονομικός διευθυντής των Γαλλικών αρχών κατοχής μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Η οικογένεια ντ’ Εσταίν κατάγεται από τη νοτιοκεντρική περιοχή της Ωβέρνης με δικό τους πύργο στο Σαμελιέρ. Αποφοίτησε από το Λύκειο Ζανσόν ντε Σαλλύ του Παρισιού. Κατά την περίοδο της νεότητάς του υπηρέτησε στα τεθωρακισμένα της Στρατιάς της Ελεύθερης Γαλλίας. Μετά τις σπουδές του στην Grande Ecοle – ENA, τελείωσε την Πολυτεχνική Σχολή αποφοιτώντας έκτος στη σειρά, διορίστηκε Οικονομικός Επιθεωρητής. Με το Ανεξάρτητο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα εξελέγη βουλευτής στη Γαλλική εθνοσυνέλευση. Το 1959 διορίστηκε υφυπουργός Οικονομικών και τρία χρόνια αργότερα Υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας σε ηλικία 36 ετών και πέρασε στην ιστορία ως ο νεαρότερος Γάλλος Υπουργός Οικονομικών. Συγκρούστηκε με τους ορθόδοξους Γκωλικούς για ζητήματα ιδιωτικής πρωτοβουλίας ευρωπαϊκής ένωσης, και στενώτερων δεσμών με τις Ή.Π.Α.Γι’ αυτό και παύθηκε από τον Ντε Γκωλ. Από το 1974 ως το 1981 διατέλεσε Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας, τηρώντας κεντροδεξιά πολιτική. Κατά τη διάρκεια της θητείας του σε υψηλά αξιώματα η Γαλλία σταθεροποιήθηκε ως η δεύτερη οικονομική δύναμη της Ευρώπης και τέταρτη στον κόσμο. Όπως και ο Σαρλ ντε Γκωλ, προώθησε τη σύσφιξη των σχέσεων Γαλλίας-Γερμανίας αλλά, σε αντίθεση με τον Ντε Γκωλ, υποστήριζε την ένταξη της Μ. Βρετανίας στην (τότε) ΕΟΚ. Το 1981 έχασε τις εκλογές από τον Φρανσουά Μιτεράν, ενώ παράλληλα ο Ζακ Σιράκ, πρώην πρωθυπουργός του, διέσπασε την ενότητα της παράταξης των συντηρητικών στρεφόμενος εναντίον του. Μετά από μία δυσμενή περίοδο, τελευταία αρχίζει να επανακτά την επιρροή που ασκούσε παλιά και έχει προτείνει την άμεση εκλογή Προέδρου της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, ελπίζοντας στην ανάδειξή του στο αξίωμα αυτό.
Προσωπική Ζωή
Στις 17 Δεκεμβρίου 1952 παντρεύτηκε την Ανν Αιμόν ντε Μπραντές της μεγάλης οικογένειας των βιομηχάνων χάλυβα.
Τους τελευταίους μήνες της ζωής του νοσηλεύτηκε με αναπνευστικά προβλήματα. Πέθανε σε ηλικία 94 ετών στις 2 Δεκεμβρίου 2020
