Συνέβη 10 χρόνια πριν. Στην Αγία Πελαγία, στα Κύθηρα. Απασχόλησε, την ελληνική δικαιοσύνη, την Πολωνική Interpol, ιδιωτικούς ντετέκτιβς και θίχτηκε ως θέμα off the record κατά την επίσημη επίσκεψη του Πολωνού Προέδρου της Δημοκρατίας στην χώρα μας και την συνάντηση με τον Έλληνα ομόλογό του. Και φυσικά, καθήλωσε την κοινή γνώμη της τοπικής κοινωνίας ενός νησιού, του οποίου η καθημερινότητα απέχει παρασάγγες από παρόμοια extreme ειδησεογραφία.
Ήταν Ιούλιος του 2010, όταν ο αστυνομικός σταθμός Κυθήρων λάμβανε ένα φαξ από την Πολωνική Interpol, στο οποίο γινόταν αναφορά για έναν φόνο που κατά τα φαινόμενα είχε διαπραχθεί εκείνες τις μέρες στο νησί. Θύμα, ένας Πολωνός εργάτης στην Αγία Πελαγία και υποφήφιοι δράστες, δυο αδέλφια Βούλγαροι και δύο ακόμα συμπατριώτες του, όλοι διαμένοντες στο νησί.
Τι είχε συμβεί; Τα ίχνη του 53χρονου Πολωνού εργάτη Ρίτσαρντ Χανούσκεβιτς χάνονται ξαφνικά στις αρχές Ιουλίου του 2010. Είχε προηγηθεί ένα χρόνο πριν ο χωρισμός του με την κατά 10 χρόνια νεότερη γυναίκα με την οποία συζούσε, Μπεάτα, η οποία στην συνέχεια σύναψε ερωτικό δεσμό με τον Βούλγαρο εργάτη Ίβο Μπογκντάνοφ, αργότερα καταδικασθέντα για την “δολοφονία”.
Οι έρευνες των ελληνικών διωκτικών αρχών αλλά και η ετυμηγορία της δικαιοσύνης, βασίστηκαν στην βολική οδό της “εις άτοπον απαγωγής”. Εφόσον πτώμα δεν υπάρχει (ή δεν βρήκαμε), μετατρέπουμε τις καταθέσεις μαρτύρων σε τεκμήρια ενοχής, με βάση την οδό της “μικρότερης αντίστασης”. “Επικοινωνούσα και δεν τον έβρισκα” ανέφερε ο εργοδότης του, για να συμπληρώσει ότι την τελευταία φορά που τον είδε “έδειχνε ανήσυχος”. Μια φίλη της Μπεάτα, είπε πως Ο Ρίτσαρντ και η Μπεάτα μάλωναν μετά από τον χωρισμό τους και πως μια νύχτα του Σεπτέμβρη του 2009, ο Ρίτσαρντ υπό την επήρεια μέθης έσπασε το τζάμι του αυτοκινήτου του Ίβο. Και πως η δεύτερη της είχε εκμυστηριευτεί πως ο Ίβο με τον αδελφό του είχαν δείρει τον Ρίτσαρντ. Και πως εκείνος δεν σκόπευε να γυρίσει. Μα γιατί; Πού είχε πάει; Όλοι τον αναζητούσαν. Ο σπιτονοικοκύρης, οι αρχές (δεν βρέθηκε το όνομά του στους επιβάτες που είχαν αναχωρήσει εκείνες τις μέρες από το νησί), ένας Πολωνός δημοσιογράφος (ο οποίος είχε πληροφορίες ότι ζούσε ως άστεγος στην Ομόνοια) και αυτός ακόμα ο σκύλος του που βρέθηκε λυμένος στην αυλή να λιμοκτονεί.
Τα παραπάνω, αναφέρονται αναλυτικά σε άρθρο του Κώστα Κουκουμάκα όπως δημοσιεύτηκε εδώ: https://www.vice.com/el/article/a3b7xp/to-egklhma-sta-ky8hra-poy-den-egine-kai-ta-epta-xronia-adika-sti-fylaki
Αγνοούμενος λοιπόν ο Ρίτσαρντ. Θα πρέπει να διασταυρωθούν οι πληροφορίες. Ή μήπως, να σταυρωθούν οι ύποπτοι; Άλλωστε, ο Ρίτσαρντ χρωστούσε 300 ολόκληρα ευρώ στον Ίβο για το σπασμένο τζάμι. Τι έχουμε εδώ; Κίνητρο. Συν τοις άλλοις, βρέθηκαν προσωπικά του αντικείμενα στην κατοχή του Βούλγαρου. Δηλαδή, ληστεία μετά φόνου; Ναι! Διπλό κίνητρο. Τώρα η ελληνική δικαιοσύνη δεν είχε αμφιβολία. Ο πέλεκυς έπεσε βαρύς. Ισόβια για τον Ίβο, μικρότερες ποινές για τον αδελφό του και τον Πολωνό που τελούσε χρέη διερμηνέα την ημέρα της μοιραίας επίσκεψης στο σπίτι του “εκλιπόντος” για την αποπληρωμή του χρέους. Εκεί, όπου έγινε το κακό. Και το όργανο του φόνου; Μια αλουμινένια βέργα, για την οποία η γνωστή “φίλη μάρτυρας” ανέφερε ότι της είπε η Μπεάτα ότι κάποια στιγμή την είχαν καθαρίσει από αίμα.Το αίμα ποιου; Ε, λογικά του Ρίτσαρντ. Μου είπαν. Άκουσα. Συμπέρανα. Τέλος. Απονομή δικαιοσύνης.
Έλα όμως που όσα δεν φέρνει η στιγμή, τα φέρνει ο χρόνος. Αμείλικτα. Χειρουργικά. Έξι χρόνια μετά, ένας άντρας που ζούσε στο πίσω δωματιάκι ενός συνεργείου αυτοκινήτων στην Τρίπολη όπου και δούλευε, βρίσκεται νεκρός. Το όνομα αυτού: Ρίτσαρντ Χανούσκεβιτς. Αιτία θανάτου: Ανακοπή καρδιάς. Φως στο τούνελ. Και η Δικαιοσύνη μετεξεταστέα.
