Παρότι οι καιροι που ζούμε είναι δύσκολοι, παρόλο που βιώνουμε μία ακραία πολιτικο-οικονομική-κοινωνική- υγειονομική κρίση, σπάνια ερχόμαστε αντιμέτωποι με τραγούδια που παίρνουν άμεση πολιτική θέση και μιλούν απευθείας με το σήμερα.
Ο Σταμάτης Μορφονιός είναι ένας τραγουδοποιός που δε διστάζει να πάρει θέση απέναντι στο σύστημα και σε όλους αυτούς που το συντηρούν. Οι στίχοι του είναι αιχμηροί, καθαρόαιμα πολιτικοί, κοινωνικοί και απόλυτα βιωματικοί.
Ιδιαίτερη αίσθηση μάς έκανε το τραγούδι που αναφέρεται στους Κυρ Παντελήδες της κοινωνίας μας, το “Σάλτα γ@μήσου πια κυρ Παντελή” ένα τραγούδι που γράφτηκε στη μνήμη του Ζακ Κωστόπουλου και που αποτελεί διασκευή του τραγουδιού του Πάνου Τζαβέλλα, “Έντιμε άνθρωπε κυρ-Παντελή”.
Ο ίδιος έγραψε χαρακτηριστικά στο facebook:
«Ακούστε το νέο του τραγούδι
Καινούργιο τραγούδι. Μόλις ανέβηκε. Ζωντανή ηχογράφηση. Το πρώτο μικρό μέρος του -κάποιων λίγων δευτερολέπτων- το είχα δημοσιεύσει με άλλη μορφή πριν μερικούς μήνες.Εδώ είναι το πρώτο μέρος μαζί με το -πολύ μεγαλύτερο σε διάρκεια- δεύτερο.Λίγα λεπτά μόνος μου με τον σιωπηλό πρωταγωνιστή τής ιστορίας μέσα στους αιώνες.Λίγες κουβέντες, ωμές, συγκεκριμένες και εφ’ όλης της ύλης με τον κυρ-Παντελή, γιατί ο κόμπος πια έφτασε στο χτένι κι όπου κι αν το πιάσεις πονάει.
Ένας σοβαρός λόγος που διάλεξα να δημοσιεύσω αυτό το τραγούδι απόψε, ήταν η σημερινή κατάθεση τού ιατροδικαστή στην δίκη για την δολοφονία του Ζακ, ο οποίος επιβεβαίωσε κατηγορηματικά αυτό που όλοι γνωρίζαμε. Ότι ο θάνατός του δηλαδή ήταν συνέπεια των χτυπημάτων που δέχτηκε στο κεφάλι.
Στην μνήμη τού Ζακ λοιπόν.
Στην μνήμη όσων δολοφονήθηκαν από κυρ-Παντελήδες ή από άλλα αποβράσματα που οι κυρ-Παντελήδες τούς έστειλαν για να “ξεβρωμίσουν τον τόπο”. Στην μνήμη όλων των όμορφων διαφορετικών ανθρώπων που έπεσαν στα χέρια, τα πόδια, τα μαχαίρια και τα όπλα τους.
Με την υπόσχεση ότι δεν θα τους ξεχάσουμε ποτέ κι ότι όσο στεκόμαστε όρθιοι, οι κυρ-Παντελήδες θα μας βρίσκουν πάντα απέναντί τους.
Δύναμη και αλληλεγγύη αδέρφια».
Οι στίχοι του τραγουδιού είναι χαρακτηριστικοί:
Φταίνε οι νέοι που είναι αντάρτες
φταίνε οι γυναίκες για τον βιαστή
φταίνε οι ξένοι, φταίνε οι πουτάνες
όλοι μας φταίμε μα όχι εσύ.
Εκλεψες όνειρα, πάτησες πτώματα
μέχρι μας έφερες και τους ναζί
μόνο η ζωούλα σου και το σπιτάκι σου
και πέρα βρέχει κυρ Παντελή.
Πολλά ανεχτήκαμε από το σινάφι σου
φτήνια, μιζέρια, ρουφιανιά και χολή
σφίξ’ τη γραβάτα σου μπας και γλιτώσουμε
και σάλτα γαμήσου πια κυρ Παντελή.
Δίπλα σου φόνοι κι εσύ… τουμπεκί
είσαι μια αγιάτρευτη κρυφή πληγή.
Σπιτάκι, δουλίτσα, τι-βι και βολή
η σιωπή σου είναι συνενοχή.
Καίγεται ο κόσμος κι εσύ προσοχή
δεν σταμάτησες όμως εκεί.
Σκοτώνεις στο ξύλο τον Ζακ και σκουπίζεις το αίμα του απ’ το μαγαζί.
Το μαχαίρι στον Παύλο το κρατούσες μαζί με το κάθαρμα εκείνο τον νεοναζί.
Σφάζεις γυναίκες που δείχνουν πυγμή
γιατί… «όλοι μας ζούμε για μία τιμή»
και μετά προσκυνάς την τι-βι.
Καμαρώνεις τους φόνους σου σε χάι ντεφινί
και μετά φαγητό και στον θεό προσευχή
και νανάκια γλυκά χωρίς καμιά ενοχή
και το άλλο πρωί, ξανά απ’ την αρχή.
Καίγεται ο κόσμος κι εσύ τουμπεκί
μαυραγορίτης όπως στην Κατοχή
μια ευκαιρία ζητάς να σου κάτσει η καλή
κι άμα έρθει η ώρα θα τους δείξεις εσύ.
Ενα όρθιο κουφάρι δίχως ψυχή.
Σιωπηλέ της ιστορίας πρωταγωνιστή.
Τα τέρατα όλου του κόσμου που πατήσαν στη γη
σφάξαν λαούς κι ακόμα σφάζουν με τη δική σου ανοχή.
Κι εσύ γερολαδάς θαμμένος μέσα σε μαγαζί
ταγματασφαλίτης που ζητάει λαιμό κομμουνιστή
χαφιεδόμουτρο στη χούντα με φτιαξιά βασανιστή
κι εκαμίτης που ψοφάει για ξύλο και καταστολή.
Κομματόσκυλο υπάκουο στου αρχηγού τη γραμμή
ικανός για τα πάντα, στην κατάλληλη τιμή
ανθρωπάκι που ανήκει σε ανθρωποφάγα φυλή
ένας χέστης δειλός που χαϊδεύει ναζί.
Ρίχνεις φόλες, καις τα δάση, και αρπάζεις τη γη
κι όλα καλώς καμωμένα αρκεί κανείς να μη σε δει
σε αηδιάζει των gay το ερωτευμένο φιλί
να παν στον διάολο όλοι οι ανώμαλοι και οι διαφορετικοί.
Περιμένεις την κατάλληλη στιγμή
ακόμα λίγο σιωπηλός, ακόμα λίγο υπομονή
και πού θα πάει… θα έρθει… δεν μπορεί…
εκείνη η μέρα που ονειρεύεσαι να φέρεις προκοπή.
Μα είσαι γελασμένος κυρ Παντελή…
μα είσαι γελασμένος κυρ Παντελή…
έχει σωθεί πια η υπομονή…
έχει σωθεί πια η υπομονή…
έχει σωθεί πια η υπομονή γι’ αυτό σάλτα γαμήσου πια κυρ Παντελή.
Ποιος είναι ο Σταμάτης Μορφονιός
Στην αναζήτησή μας στο διαδίκτυο αλιεύσαμε πως ο Σταμάτης Μορφονιός γεννήθηκε το 1973 στο Περιστέρι. Από τα 20 του μέχρι τα 30 του τριγυρνούσε στους δρόμους και τις πλατείες. Η μουσική ήταν αυτή που τον έσωσε. Άρχισε να εμφανίζεται σε μουσικές σκηνές μέχρι να κυκλοφορήσει το πρώτο του CD “Χαίρε ω, Χαίρε Ελευθερία» από την Crossover Records το 2013. Πολλά τραγούδια του έχουν ακουστεί στους ραδιοφωνικούς σταθμούς, όπως το «Πόσες φορές» με τις φωνές του Πάνου Μουζουράκη και του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, «Για όλα όσα θες να κρύψεις» με την Ερωφίλη, «Άγριος τσακωμός» με την Παυλίνα Βουλγαράκη και το εμβληματικό τραγούδι «Μην ξεχνάτε τα παιδιά», με τη σύμπραξη πολλών σημαντικών ερμηνευτών.
