Σήμερα που οι μεγάλοι μπατριώτες κατεβάζουν τις σημαίες από τα μπαλκόνια,
τις διπλώνουν
και τις βάζουν στο μπαούλο,
για να τις ξαναβγάλουν τέλη Οκτώβρη,
λέω,
όσοι ενδιαφερόμαστε πραγματικά για την ιστορία της πατρίδας μας,
να κάνουμε μια βουτιά στο χρόνο,
και να φτάσουμε στις αρχές του 19ου αιώνα,
να δούμε ΤΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΗΤΑΝ αυτοί που ξεσηκώθηκαν,
αυτοί που αντιστάθηκαν,
αυτοί που πολέμησαν;
………………………………………..
τι κουλτούρα είχαν;
………………………………………..
ποιες ήταν οι αρχές και οι αξίες τους;
………………………………………..
ποιο ήταν για αυτούς το υπέρτατο αγαθό;
………………………………………..
Σήμερα θα γράψω για τους Σουλιώτες…
………………………………………..
στα 1468 όταν πέθανε ο Σκεντέρμπεης (Γεώργιος Καστριώτης) οι Οθωμανοί βάλθηκαν να ξεπατώσουν τους Αρβανίτες.
αυτοί για να γλιτώσουν κατέβηκαν προς τα κάτω και έφτασαν ίσα με την Ύδρα και τις Σπέτσες
………………………………………..
Μερικοί έκαναν μεγάλη προκοπή και κατά την επανάσταση,
Μερικοί απ’ τους πλουσιότερους ανθρώπους εκείνου του καιρού ήταν Αρβανίτες
………………………………………..
ένα άλλο μεγάλο κομμάτι αυτών των κυνηγημένων, βρήκαν απάγκιο στα άγρια και απάτητα βουνά του Σουλίου
………………………………………..
με τα χρόνια χωρίστηκαν σε φάρες (πατριές) με πιο επίσημες απ’ αυτές του Τζαβέλα και του Μπότσαρη
………………………………………..
με τα χρόνια φτιάσανε 4 χωριά
το Σούλι,
τη Σαμονίβα,
τη Κιάφα
και τον Αβαρίκο
………………………………………..
Φτώχεια και το έλεος όμως στα κατσάβραχα.
τι να φάνε;
Εκτός από λίγα γίδια ο τόπος όπως ήταν όλο πέτρες και βράχια, δεν μπορούσε να βγάλει τίποτα άλλο
………………………………………..
έτσι οι άνθρωποι έκαναν επιδρομές στα χωριά του κάμπου και έκλεβαν
………………………………………..
με τα χρόνια πέσανε σε συμφωνίες με τα χωριά και αυτά τους δίνανε ενα ποσό κάθε χρόνο
και αυτοί τους προστάτευαν απ τους Τούρκους ή τους ληστές
………………………………………..
ετσι με τα χρόνια η μοναδική τέχνη που ήξεραν οι Σουλιώτες ήταν τα άρματα.
με αυτά είχαν μάθει να κερδίζουν το ψωμί τους
………………………………………..
ετσι η παλικαριά ήταν το ακριβότερο που μπορούσε να έχει κάποιος Σουλιώτης και σε αυτό συναγωνίζονταν συναμεταξύ τους
………………………………………..
ο Αλη πασάς όταν πήρε τα Γιάννενα το μοναδικό κομματάκι που δε διαφέντευε απ’ το τεράστιο πασαλίκι του, ήταν το Σούλι
………………………………………..
ειχε φριάξει…
………………………………………..
δεν μπορούσε να φανταστεί οτι μια χούφτα γιδάδες του αντιστέκονταν
………………………………………..
στα 1792 πέφτουν στα χέρια του ο Λάμπρος Τζαβέλας με το γιο του Φώτο
………………………………………..
Τότε εκστρατεύει με όλα του τα φουσάτα να πάρει το Σούλι
………………………………………..
οταν ομως βρίσκει πιασμένα τα περάσματα φωνάζει τον Τζαβέλα
“ωρε Τζαβέλα”
“αν δε μου παραδοθεί το Σούλι σε ψήνω ζωντανό και εσένα και το γιο σου”
………………………………………..
“Πασά μου, όσο είμαι στα χέρια σου μην περιμένεις να πάρεις το Σούλι
Ελευθέρωσε με
να πάω να τους γυρίσω τα μυαλά”
………………………………………..
-“και πως να σε πιστέψω ωρε Λάμπρο;”
-“Κρατάς στα χέρια σου ότι πιο ακριβότερο έχω Πασά, τον γιο μου Φώτο”
………………………………………..
Ψήθηκε ο Αλη πασάς και αφήνει τον Λάμπρο
………………………………………..
Αυτός ανέβηκε στο Σούλι οργάνωσε τους ανθρώπους του και έστειλε στον Αλή ετούτο το γράμμα:
“Αλή Πασά χαίρομαι όπου γέλασα έναν δόλιο.
Είμαι εδώ να διαφεντέψω την πατρίδα μου
ο γιος μου μπορεί να πεθάνει εγώ όμως θα εκδικηθώ πριν πεθάνω
Κάποιοι μπορεί να πουν οτι είμαι άσπλαχνος πατέρας.
σε αυτούς αποκρίνομαι οτι αν εσύ πάρεις την πατρίδα μου θα σκοτώσεις ολόκληρη την οικογένεια μου και τους πατριώτες μου και δε θα μπορώ να εκδικηθώ.
ετσι επιλέγω να θυσιάσω το γιο μου για να σώσω τα υπόλοιπα παιδιά μου και την πατρίδα μου
και αν ο γιος μου Φώτος δε μένει ευχαριστημένος απ’ την απόφαση μου δεν αξίζει να λέγεται γιος μου.
Εμπρός λοιπόν προχώρησε άπιστε
Ανυπομονώ να εκδικηθώ
εγω ο εγνωσμένος εχθρός σου καπετάν Τζαβέλας”
………………………………………..
Λύσσαξε ο πασάς και ξαμόλησε τα φουσάτα του αλλά γέμισε ο τόπος κουφάρια.
δεν κατάφερε ο γέρος να πάρει το Σούλι
………………………………………..
Έστειλε το Φώτο στον γιο του τον Βελή Μπέη να τον κρατήσει ρεεμι.
Γράφει ένας Γάλλος περιηγητής
“Ήμουν μπροστά όταν τον φέρανε” (το Φώτο)
“Απάντησε με τέτοιο θάρρος σε όσα τον ρώτησαν που μας ξάφνιασε όλους”.
“Περιμένω” του λέει ο Βελής “την προσταγή του πασά να σε ψήσω ζωντανό”.
“δε σε φοβάμαι” του αποκρίνεται το παιδί
“ο πατέρας μου θα κάνει το ίδιο στον πατέρα σου ή στον αδελφό σου άμα τους πιάσει”
………………………………………..
Απίστευτο είναι και ενα άλλο περισταλτικό που μας βάζει στην εποχή και στις καταστάσεις ακόμα καλυτερα
………………………………………..
Μετά από λίγα χρονιά ο πασάς στέλνει μια γραφή με έναν ταταρη του, στον καπετάνιο του Σουλίου, Τζίμα Ζέρβα
………………………………………..
στη γραφή του έλεγε ότι του δίνει 800 πουγκιά φτάνει να αποκτήσει με προδοσία το Σούλι
………………………………………..
και ο Τζίμας Ζέρβας του απαντά με ετούτη εδώ τη γραφή:
“Βεζίρη Αλή Πασά σε ευχαριστώ πολύ για την αγάπη που ‘χεις για μένα
αλλά
τα πουγκιά που λες να μου στείλεις, να μη μου τα στείλεις
γιατί
δεν ξέρω να τα μετρήσω και δεν ξέρω και τι να τα κάνω
αλλα και ναξερα
παλι δε θα συμφωνούσα να σου παραδώσω ούτε ενα λιθάρι απ τους βράχους της πατρίδας μου
