Συνέντευξη με τη Σταματίνα Ταμβάκη: «Τα Κύθηρα δεν σου παραδίδονται ποτέ!»

Είναι το κορίτσι “της διπλανής πόρτας”. Ή πιο σωστά, του “διπλανού παραθύρου”, από όπου ξεπηδούν μικρά στιγμιότυπα ζωής, όπως τα ζεις, θα ήθελες να τα ζήσεις ή ενδεχομένως και να απέφευγες να τα βιώσεις.

Την γνώρισα ως καταληκτική πινελιά στο χαμόγελο μιας καλημέρας. Την αναγνώρισα στην φευγαλέα κίνηση απόκληρων στιγμών που διαλανθάνουν της προσοχής της μάζας, μα πάντοτε κατορθώνουν να αποτυπωθούν στο συλλογικό της θυμικό ως κατάκτηση βιωματική.

Δεν ξέρω, ειλικρινά, ποια είναι η Σταματίνα Ταμβάκη. Τόσο οικεία, σαν την πρώτη αίσθηση της μητρικής αγκαλιάς. Τόσο άπιαστη, σαν το όνειρο που (και) η ίδια κυνηγά: «Σκοπός της ζωής μου, είναι τα Κύθηρα. Τα Κύθηρα που δεν σου παραδίδονται ποτέ. Γι αυτό ακριβώς μένω εδώ. Για να τα κατακτήσω, κάποτε», εκμυστηρεύεται με ύφος, τόσο γλυκά συνωμοτικό. Διόλου ύποπτο, μα συνειδητά καθαρό. Σαν σαμανική προαίρεση που ξεφεύγει από τα στενά όρια του χρόνου και σε καλεί να την “νιώσεις” στην επόμενη στιγμή. Στον επόμενο τόνο. Εκεί θα την βρίσκουμε πάντα. Να προηγείται. Να ηγείται. Να αφηγείται. Γιατί, όλα αυτά συνθέτουν το πορτρέτο του “κοριτσιού των Κυθήρων” με την φωτογραφική μηχανή στο χέρι και τη θεατρική φεγγοβολή στην ματιά.

Στην συνέντευξη που παραχώρησε στο Kythera.News, Η Τίνα μας μίλησε για πολλά και πολύ ενδιαφέροντα. Για τα παιδικά χρόνια σε Πειραιά, Κύθηρα και δυτικές αθηναϊκές συνοικίες, την μετοίκισή της στο νησί, το επαγγελματικό της υπόβαθρο, την ενασχόλησή της με την φωτογραφία, τον Μυλοπόταμο και το Sempreviva Clothes and Accessories, την φετινή τουριστική κίνηση στο νησί, τους Τσιριγώτες και την μυστικιστική τους αγάπη για τον τόπο τους, τους μη Κυθηρίους που ρίζωσαν εδώ, τα χόμπι της, τα social media, το bullying, το ενδιαφέρον για τα κοινά, την κόρη της που τόσο αγαπά αλλά και το νέο μέλος της οικογένειας το οποίο αναμένεται να κάνει αίσθηση…

Το Kythera.News ευχαριστεί την Σταματίνα Ταμβάκη για την ανταπόκρισή της στο κάλεσμα και της εύχεται υγεία, ευτυχία, ομορφιά και αλήθεια στην ζωή της.

Ακολουθεί η συνέντευξη:

• Τίνα, θα ήθελες να μας συστηθείς; Μίλησέ μας λίγο για τη ζωή σου. Πού ξεκίνησε, πώς εξελίχθηκε. Με τι έχεις ασχοληθεί.

Ως παιδί μεγάλωσα τα πρώτα χρόνια της ζωής μου μεταξύ Πειραιά και Κυθήρων. Αργότερα    στην εφηβεία έζησα και κάποια χρόνια στα δυτικά προάστια της Αθήνας έως ότου να μετοικίσω μόνιμα στο νησί στα 22 μου και εφόσον είχα γίνει πια μαμά με μια κόρη ήδη ενός έτους.

Ήταν μια απόφαση ζωής, μια συνειδητή επιλογή, ώστε να μεγαλώσει το παιδί μου σε ένα περιβάλλον που ανέκαθεν αγαπούσα.

Εδώ λοιπόν πέρασα μέσα από ένα ευρύ φάσμα δραστηριοτήτων, διότι πάντα ήμουν ένας άνθρωπος με πολλά ενδιαφέροντα. Από μικρή ηλικία με ενδιέφερε πάντα ο κλάδος της Κοινωνικής Πρόνοιας και δη εκείνος των ΑΜΕΑ, δεν υπήρξε όμως ο χρόνος να ολοκληρωθεί σπουδή στο αντικείμενο αυτό γιατί είχα επικεντρωθεί στο παιδί μου.

Απασχολήθηκα στο ΚΕΠ Κυθήρων, στο τμήμα Δημοτολογίου Κυθήρων, στο Κυθηραϊκό Ίδρυμα Πολιτισμού και Ανάπτυξης, στο Ωδείο Κυθήρων, στον ξενοδοχειακό τομέα επί το πλείστον, σε ένα από τα μεγαλύτερα ξενοδοχεία στο νησί, ομογενή μας που ζει στην Αυστραλία, στον τομέα της εστίασης και γενικότερα στον τουριστικό κλάδο. Τα τελευταία χρόνια απασχολούμαι στα Sempreviva clothes and accessories στο χωριό μου, στον Μυλοπόταμο. Και φυσικά ασχολούμαι αρκετά, όσο μου επιτρέπουν οι υποχρεώσεις μου, με τη φωτογραφία.

• Το τσιριγώτικο βιογραφικό σου είναι αρκετά ενδιαφέρον. Για μένα πάντως και για όσο σε γνωρίζω, σε πρώτο πλάνο πάντα έρχεται το κορίτσι με το κόκκινο μαλλί και την φωτογραφική μηχανή ανά χείρας. Είναι όντως η φωτογραφία τόσο ψηλά στα ενδιαφέροντά σου;

Πολύ. Την αγαπώ. Μου αρέσει η φωτογραφία γιατί πάντα θα αποτελεί μια συνθήκη η οποία σταματά τον χρόνο.

• Μίλησέ μας για την εμπειρία σου ως φωτορεπόρτερ. Πώς προέκυψε; Τι σε εμπνέει να φωτογραφίζεις;

Με εμπνέουν τα πάντα που έχουν σχέση με το νησί μας. Συνεργάστηκα με τον προκάτοχό σας-και όχι μόνο-στο Kythera News, τον αείμνηστο κ. Αντώνη Λαμπρινίδη, που του έδινα υλικό και φωτογραφίες από όπου βρισκόμουν. Εκδηλώσεις, ημερίδες, παιδικές εκδηλώσεις, αθλητικά γεγονότα, γιορτές, έκτακτα γεγονότα, εγκαίνια και γενικά οτιδήποτε έχει σχέση με την επικαιρότητα των Κυθήρων. Τώρα πια το Kythera News βρίσκεται στα ικανότατα χέρια σας, οπότε και βρισκόμαστε στην ευχάριστη θέση να κουβεντιάζουμε μαζί. Συνεχίζω να φωτογραφίζω γεγονότα του νησιού μας όσο μου επιτρέπει ο χρόνος και οι υποχρεώσεις μου και εκτός Κυθήρων αν τύχει φυσικά, η μηχανή μου είναι αναπόσπαστο κομμάτι των αποσκευών μου. Φυσικά και όταν με προσκαλούν σε μυστήρια, με συγκινούν πολύ αυτές οι στιγμές.

• Με αφορμή το πρόσφατο τραγικό περιστατικό του πολύνεκρου ναυαγίου στο Διακόφτι, θα θέλαμε να μας πεις αν ήταν αυτή η πιο δύσκολή σου «αποστολή». Πώς ένιωσες όταν κλήθηκες να αποτυπώσεις στο φακό και να μοιραστείς ένα τόσο φρικτό γεγονός; Μπορεί μια φωτογραφία να «αποθανατίσει» τον ίδιο τον θάνατο; Μπορεί να τον αποτυπώσει» σε όλο το φοβερό του εύρος; Πώς διαχειρίζεται ένας φωτογράφος τα συναισθήματά του σε αυτές τις περιπτώσεις;

Από τις δυσκολότερες. Εκείνες τις μέρες έτυχε να έχω πάθει ένα μικρό ατύχημα με το πόδι μου και εκείνο το βράδυ είχα ξαπλώσει από νωρίς. Πληροφορήθηκα το δυσάρεστο γεγονός μεταξύ ύπνου και ξύπνιου και δεν είχα σκοπό να πάω στην κατάσταση που ήμουν. Το επόμενο πρωινό όμως κλήθηκα από άνθρωπο του Reuters  και μου ζητήθηκε να δώσω φωτογραφίες μου. Πήγα κουτσαίνοντας και εντέλει δεν το μετάνιωσα ποτέ. Αντιθέτως, μετάνιωσα  που δεν έφτασα εκεί αποβραδίς ώστε να αποτυπώσω τις αγωνιώδεις στιγμές που έζησαν οι συμπολίτες μου και το μεγάλο θαύμα της διάσωσης που πραγματοποίησαν.

Φυσικά και μπορεί να αποτυπωθεί το εύρος του θανάτου. Δυστυχώς. Από εκεί και πέρα είναι θέμα αντίληψης, αισθητικής και τεχνικής να αποτυπώσεις αυτό που συμβαίνει αλλά παράλληλα να μη σοκάρεις με την έννοια της πλήρους φρίκης. Πρέπει όμως να μάθει ο κόσμος τι συνέβη. Έλαβα δεκάδες μηνύματα, τηλεφωνήματα και βιντεοκλήσεις από γνωστούς, φίλους και συγγενείς από την Ελλάδα και το εξωτερικό που με ρωτούσαν έντρομοι για να μάθουν τι συνέβη.

Και για να απαντήσω στο τελευταίο σας ερώτημα, εκεί παίρνεις μια βαθιά ανάσα και φωτογραφίζεις. Τι να πουν και οι τεραστίου βεληνεκούς φωτογράφοι που καλούνται να καλύψουν πολέμους και να αποτυπώσουν τις σκληρές εικόνες τους! Οι υπόλοιποι δεν θα γνωρίζαμε τίποτα εάν δεν το έκαναν.

•  Υπάρχει κάποια φωτογραφία που έχεις τραβήξει και θα ήθελες να μην την είχες πάρει ποτέ; Ή να την είχες τραβήξει με άλλα δεδομένα; Αν ναι, γιατί;

Νομίζω πως όχι. Μετανιώνω μόνο για εκείνες που ΔΕΝ τράβηξα.

• Θυμάσαι πικάντικα ή χιουμοριστικά περιστατικά; Κάποια απρόοπτα ίσως ή γεγονότα που σε έκαναν να αισθανθείς άβολα;

Πικάντικα και χιουμοριστικά ναι, στα τοπικά καρναβάλια μας για παράδειγμα. Μου αρέσει πολύ να φωτογραφίζω τέτοιες στιγμές, να ανακατεύομαι με τον κόσμο. Δηλαδή, εάν δεν συμμετέχω ενεργά, φωτογραφίζω. Το διασκεδάζω πραγματικά και καμαρώνω πολύ για όσους συμμετέχουν. Πολύ όμως. Γελούν και τα μουστάκια μου, που λένε.

Άβολα έχω νιώσει όταν χρειάστηκε να φωτογραφίσω σε πυρκαγιές στο νησί μας. Κλικ και κόμπος στο λαιμό. Στην πυρκαγιά του 2017 που πέρασε και από το χωριό μας, πρέπει να ήταν από τις ελάχιστες φορές που δεν φωτογράφισα. Προτίμησα μόνο να σβήνω.

• Φαίνεσαι σαν ανανεωμένη έκδοση των παλιών περιηγητών, με την διαφορά ότι οι περιηγήσεις σου λαμβάνουν χώρα σε ένα τόπο, στα Κύθηρα. Μου μοιάζεις, ενίοτε, σαν guest star διαφόρων στιγμιοτύπων της καθημερινότητας. Προγραμματισμένων ή μη. Αν αποφάσιζες κάποια στιγμή να αποτυπώσεις όλες αυτές τις εμπειρίες σε ένα λεύκωμα, τι τίτλο θα έβαζες;

Ναι, μου αρέσει που το αντιλαμβάνεστε με αυτόν τον τρόπο. Απλά και όμορφα.

Με ρωτάτε κάτι που δεν είμαι σε θέση να απαντήσω αυτή τη στιγμή. Υπόσχομαι όμως πολύ σύντομα.

• Θα φανταζόσουν τον εαυτό σου ως κινηματογραφικό σκηνοθέτη; Τί είδους ταινία (σειρά, ντοκιμαντέρ, μεγάλου ή μικρού μήκους) θα ήθελες να σκηνοθετήσεις; Τι σενάριο θα είχε αυτή; Τι πρωταγωνιστές θα έβαζες μέσα (καλοί, κακοί, ψυχροί, ανάποδοι, αδιάφοροι, μονόχνωτοι, γενναιόδωροι, τσιγκούνηδες, τρελοί, μεγαλομανείς κλπ);

Ούτε καν. Δεν έχω τέτοιου είδους φαντασίωση, ούτε πρόθεση. Σε κάθε φιλμ όμως το πρώτο που θα παρατηρήσω και θα με κερδίσει είναι σίγουρα η φωτογραφία και η αισθητική της. Έπειτα οι πρωταγωνιστές.

Θαυμάζω όμως απεριόριστα εκείνους που το κάνουν, έχουμε πολλά ταλαντούχα άτομα και στα Κύθηρα καθώς επίσης και εξαιρετικές θεατρικές ομάδες.

• Τι τύπος πρωταγωνιστή είναι ο Τσιριγώτης; Ή δεν είναι πρωταγωνιστής;

Αν είναι λέει! Όλοι μας είμαστε πρωταγωνιστές στη ζωή μας, στη ζωή των συνανθρώπων μας, των συντρόφων μας, στη ζωή των παιδιών μας. Στην κοινή ζωή με τους συμπολίτες μας. Όλοι είμαστε ένα, σε μια κοινή σκηνή. Σπουδαίος ρόλος ο πρωταγωνιστικός. Είναι καταπληκτικό να πρωταγωνιστείς στη ζωή σου, αλλά και στις ζωές των άλλων. Είναι ένα δώρο. Στο χέρι μας είναι το πώς θα παίξουμε το ρόλο. Με ήθος ή όχι. Με έπαρση ή όχι.

• Πιστεύεις ότι οι σημερινές δυνατότητες των κινητών και τα social media έχουν βλάψει την φωτογραφία;

Κάθε άλλο. Η φωτογραφία έχει αποκτήσει τεράστια δύναμη με την ταχύτητα που ταξιδεύει σε ολόκληρη τη γη. Από εκεί και πέρα, εγώ βλέπω τη δυνατότητα της επιλογής. Εκείνος που επιλέγει να είναι ρομαντικός, παραμένει στον σκοτεινό θάλαμο, εκείνος που επιλέγει να εκσυγχρονιστεί, προχωρά στις νέες μεθόδους.

• Τα Κύθηρα είναι τόπος ή τρόπος ζωής; Εσύ πώς τον ορίζεις; Τι σε κρατάει εδώ από το να έφευγες από το νησί;

Τα Κύθηρα είναι ένας τρόπος ζωής σε ένα τόπο ζωής. Για εμένα είναι ένας σκοπός ζωής. Για να ενσωματωθείς εδώ, οφείλεις να τα αγαπήσεις βαθιά. Δεν σου παραδίδονται εύκολα τα Κύθηρα. Για να είμαι και ακριβής, τα Κύθηρα δεν σου παραδίδονται ποτέ. Και αυτό είναι που με κρατάει και εδώ. Το να τα κατακτήσω κάποτε.

Οι άνθρωποι των Κυθήρων επίσης με ιντριγκάρουν πολύ. Η αγάπη που έχουμε για το νησί μας δεν είναι μια τοπικιστική μικρόνους νοοτροπία. Είναι κάτι πολύ βαθύτερο. Μυστικιστικό θα έλεγα. Είναι μαγικό, επίσης, να παρατηρείς το πόσο αγαπούν τα Κύθηρα οι άνθρωποι που ήρθαν να ζήσουν εδώ δίχως να κατάγονται από το νησί. Μαζί με τα σπίτια τους, έχτισαν και τη ζωή τους εδώ. Επίσης, εκείνοι που νοικιάζουν τη διαμονή τους. Οι επισκέπτες μας. Είναι κι εκείνοι άνθρωποι των Κυθήρων. Μας δανείζουν από το χρόνο τους. Από τη ζωή τους. Πολύ σπουδαίο και σημαντικό να κρατάς στιγμές από τη ζωή τους στα χέρια σου.

• Ποια είναι τα χόμπι σου; Ποια είναι γενικότερα η φιλοσοφία στη ζωή σου;

Φροντίζω σε ήπια πλαίσια να ασκούμαι και να τρέφομαι σωστά. Μου αρέσει η θάλασσα, το ποδήλατο και η πεζοπορία, όσο μου επιτρέπουν τα γόνατά μου, μου αρέσει επίσης να κατασκευάζω κοσμήματα με φυσικά υλικά. Διαβάζω πολύ. Φωτογραφίζω. Γράφω. Ασχολούμαι όσο μπορώ με τον εθελοντισμό. Αγαπώ τη yoga. Αν υπήρχε ένα κολυμβητήριο στα Κύθηρα, θα ήμουν θαμώνας.

Η φιλοσοφία μου επικεντρώνεται γενικά μέσα σε μια συνθήκη, ίσως κυνική, αλλά πολύ αληθινή.

Σκέψου ότι αύριο το πρωί σου ανακοινώνει ο γιατρός σου ότι έχεις καρκίνο. Πώς θα συμπεριφερόσουν; Στον εαυτό σου. Στην οικογένειά σου. Στους ανθρώπους γύρω σου. Στους γείτονές σου. Ποιό θα ήταν το κοινωνικό σου έργο; Για εμένα, δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο, η ζωή είναι πάρα πολύ μικρή, θέλει τσαγανό, εάν θέλεις να κερδίσεις την αιωνιότητα, οφείλεις να ξεκινήσεις με ένα μικρό βήμα και να μη σταματήσεις  ποτέ μέχρι αυτό να γίνει κάτι μεγάλο. Να αξιοποιείς θετικά τις δυνατότητές σου. Να μη βλάπτεις αλλά και να μην επιτρέπεις να σε βλάπτουν. Η ζωή είναι ένα δώρο.

• Σε έχουμε συνηθίσει να είσαι ιδιαίτερα ενεργή στα μέσα δικτύωσης, να ενημερώνεις την τοπική κοινωνία για χρήσιμα θέματα αλλά και να διατυπώνεις με θάρρος την άποψή σου σε διάφορα ζητήματα. Μπορεί να οργανωθεί ένας σοβαρός δημόσιος διάλογος μέσα από αυτές τις πλατφόρμες; Τι κάνει τον κόσμο να είναι ενίοτε επιφυλακτικός; Με ποιους τρόπους, μια «περσόνα» όπως εσύ μπορεί να ενεργοποιήσει τα δημόσια αντανακλαστικά των Κυθηρίων για γόνιμο διάλογο με πρωτοβουλίες για δράσεις και προτάσεις;

Ναι, θα εκφέρω πάντα την ελεύθερη άποψή μου γιατί αυτή δεν θα αποτελεί ποτέ προϊόν διαφόρων συμφερόντων. Επιπροσθέτως απεχθάνομαι την κομματικοποίηση. Μοναδικό μου «συμφέρον» είναι το ενδιαφέρον και η ενασχόληση με τα διάφορα δρώμενα και την εξυπηρέτηση των πολιτών. Τίποτε άλλο.

Σοβαρός διάλογος μπορεί να οργανωθεί όταν πραγματοποιείται από σοβαρούς ανθρώπους. Από τη στιγμή που υπάρχει σεβασμός στην άποψη του άλλου και δεν δημιουργούνται σχόλια που ασκούν κάθε είδους bullying και δη στον προσωπικό τοίχο του άλλου, τότε ναι.

Αναλόγως την απήχηση που έχει η δημόσια εικόνα κάθε ανθρώπου, επηρεάζει και το άμεσο περιβάλλον του, αλλά και ευρύτερα τους ανθρώπους που τον παρακολουθούν.

• Έχεις μια υπέροχη και ιδιαίτερα ταλαντούχα στον τομέα της κόρη. Πες μας τα σημεία που θαυμάζεις πάνω της. Επίσης, με δεδομένο ότι φτιάχνει πολύ ωραία γλυκά, μπορείς να μας πεις ένα αγαπημένο σου από τα χέρια της;

Η Αγάπη είναι πιστοποιημένη μαγείρισσα και εκκολαπτόμενη ζαχαροπλάστισσα. Πάνω της θαυμάζω την αρετή της ανεξαρτησίας, με την οποία τη γαλούχησα ώστε να μπορεί να ζει αξιοπρεπώς δίχως να επιβαρύνει κανέναν, είτε συναισθηματικά, είτε βιοποριστικά. Να είναι εργατική, με συναισθηματική νοημοσύνη, ένας άνθρωπος αυτάρκης με υψηλή όμως την αίσθηση της συλλογικότητας. Να μην πληγώνει, αλλά και να μην επιτρέπει να πληγώνεται.

Η πιο πρόσφατη δημιουργία της, το cheesecake φιστίκι, συνδυάζει το παραδοσιακό γλύκισμα με την πιο μοντέρνα ζαχαροπλαστική. Αγαπημένες δημιουργίες βέβαια είναι οι τούρτες οι οποίες είναι όλες δουλεμένες στο χέρι μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια.

• Κατάγεσαι από τον Μυλοπόταμο, ένα χωριό που ενώ κάποτε είχε μεγάλο πληθυσμό, σήμερα έχει «αδειάσει». Τι πιστεύεις ότι έφταιξε για αυτή τη συρρίκνωση και πώς θα μπορούσε το χωριό να αναγεννηθεί;

Οπωσδήποτε η μετανάστευση, η αναζήτηση εργασίας σε μεγαλύτερα κέντρα, η βιομηχανική εξέλιξη κλπ. Οτιδήποτε μπορεί να αναγεννηθεί μέσα από συλλογικότητα. Έστω και ένας άνθρωπος αν αρκεί για να κάνει τη διαφορά, εάν δεν υπάρξει συλλογικότητα, κοινός σκοπός και σύμπνοια, δεν θα υπάρξει αναγέννηση και εξέλιξη.

• Μίλησέ μας για το Sempreviva Clothes, και την τουριστική κίνηση φέτος στο νησί.

Η τουριστική κίνηση φέτος ήταν αναπάντεχα καλή για τα Κύθηρα, για τα δεδομένα της δύσκολης εποχής και όλων των άσχημων συγκυριών που ζούμε. Παρατηρήθηκε μια αξιοσημείωτη αύξηση τους μήνες εκτός της σεζόν που έχουμε συνηθίσει και αυτό μόνο θετικό έναυσμα πρέπει να αποτελέσει για ένα ακόμη πιο πετυχημένο τουριστικό μέλλον. Οφείλουμε να είμαστε ευγνώμονες, αλλά και πολύ πιο προσηλωμένοι στο προϊόν μας γιατί αυξάνονται οι απαιτήσεις.

Το Sempreviva αποτελείται από δύο καταστήματα, το ένα με ρούχα κυρίως και αξεσουάρ και το άλλο με κοσμήματα. Μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι πρόσθεσε στο χωριό μας κάτι που έλειπε και απευθύνεται στα πλαίσια της ευχέρειας του μέσου καταναλωτή. Έδωσε επιπλέον φως και ζωή, αποτελεί επίσης ένα επιπλέον σημείο συνάντησης  ντόπιων και τουριστών, ελπίζοντας κάθε νέο έτος να γινόμαστε όλο και καλύτεροι. Εδώ θέλω να ευχαριστήσω όσες και όσους μας επισκέπτονται και μας αγαπούν, καθώς και όλη την ομάδα πίσω από την επιχείρηση για την εμπιστοσύνη της στο πρόσωπό μου.

• Πώς θα αξιοποιήσεις τον χειμώνα σου στα Κύθηρα;

Ο χειμώνας στα Κύθηρα αποτελεί για μένα πάντα μια εποχή ενδοσκόπησης αλλά και μια περίοδο προετοιμασίας για την επόμενη σεζόν. Οπωσδήποτε η ενασχόληση με την φωτογραφία αποτελεί και ένα ελεύθερο αντικείμενο, οπότε  είμαστε πάντα σε ετοιμότητα.

Φροντίζω επίσης κάθε χειμώνα να παρακολουθώ διάφορα σεμινάρια και σχολές και να ενημερώνομαι για όσα αντικείμενα με ενδιαφέρουν, είτε αυτά είναι ξενοδοχειακά, είτε ναυαγοσωστικά, είτε δημοσιογραφικά, είτε δημοσίων σχέσεων, είτε τουριστικού ή κοινωνικού περιεχομένου. Επίσης φέτος αποκτήσαμε ένα νέο μέλος στην οικογένειά μας το οποίο επειδή είναι μωρό ακόμα χρειάζεται την αμέριστη φροντίδα μας και τώρα είμαστε στη φάση της εκπαίδευσης. Πρόκειται φυσικά για ένα τρομερό σκυλάκι.

Εκτός των άλλων, αν όλα πάνε καλά, ετοιμάζω και ένα νέο project για το οποίο είναι λίγο νωρίς  να αναφερθούμε ακόμα.

• Τίνα, σε ευχαριστούμε για την ανταπόκριση.

Εγώ σας ευχαριστώ πάρα πολύ για την φιλοξενία.

Νίκος Αντωνάκης

Όλες οι φωτογραφίες δημοσιεύονται με την ευγενική παραχώρηση της © Tina Tamvaki Photography.