Στους εκατό τόνους ελαιολάδου παραπάνω ανέρχεται η παραγωγή που θα παραχθεί φέτος σε σχέση με την περασμένη χρονιά, στην Περιφερειακή Ενότητα Τρικάλων, σύμφωνα με εκτιμήσεις της Διεύθυνσης Αγροτικής Οικονομίας, μια εξέλιξη που δείχνει στην πράξη τη δυναμική ενασχόληση των τρικαλινών τα τελευταία χρόνια με την ελαιοκαλλιέργεια. Αν και η συνολική παραγωγή δεν μπορεί να συγκριθεί με άλλες περιοχές της χώρας, όπου αυτή ανέρχεται σε χιλιάδες τόνους, ωστόσο είναι ενδεικτική της στροφής παραγωγών στην ελιά. Το 2019 η παραγωγή ελαιολάδου ανήλθε στους 192 τόνους και η εκτίμηση της αρμόδιας διεύθυνσης της Π.Ε. Τρικάλων θα κυμανθεί για το 2020 στους 280-300 τόνους. Μάλιστα σύμφωνα με στοιχεία της ίδιας Διεύθυνσης, τα οποία απέστειλε στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων το 2019 οι ελαιώνες αναπτύσσονται σε 12.940 στρέμματα, ενώ το 2020 σε 13.912 στρέμματα. Εντυπωσιακά είναι τα στοιχεία της αύξησης των παραγωγικών καλλιεργούμενων εκτάσεων με ελαιώνες στον νομό Τρικάλων τα τελευταία δύο χρόνια, με συνέπεια και την αύξηση της παραγωγής όχι μόνο επιτραπέζιων ελιών για νωπή κατανάλωση, αλλά κυρίως της παραγωγής ελαιολάδου αρίστης ποιότητας, τονίζει στο Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο καθηγητής Δενδροκομίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Αλέξανδρος Παπαχατζής.
Διαφαίνεται λοιπόν, σύμφωνα με τον ίδιο, ότι αφενός η αναζήτηση μιας μόνιμης, πολυετούς, παραδοσιακής, δενδροκομικής καλλιέργειας και αφετέρου η «κλιματική αλλαγή» με τους πιο ζεστούς χειμώνες, ώθησε αρκετούς καλλιεργητές στο να στραφούν στην ελαιοκαλλιέργεια. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία που έχει το Θεσμοθετημένο Εργαστήριο «Δενδροκηπευτικών & Εδαφικών Πόρων, HORTLAB» του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και του διευθυντού του, καθηγητή Δενδροκομίας, Δρ. Αλέξανδρου Παπαχατζή, σε επικοινωνία που είχαμε μαζί του, καταγράφηκε μία αλματώδης αύξηση των καλλιεργούμενων – δηλούμενων εκτάσεων στον νομό Τρικάλων καθώς μέσα σε ένα μόνο χρόνο επεκτάθηκε η ελαιοκαλλιέργεια κατά 1.000 περίπου στρέμματα, σύμφωνα με τις επίσημες δηλώσεις των καλλιεργητών.
Αυτό βέβαια είχε σαν αποτέλεσμα, εξηγεί, να αυξηθούν αντίστοιχα και οι ελαιοποιήσιμες ποσότητες, που από σχεδόν 200 τόνους που άγγιζε το 2019 φέτος θα αυξηθεί κατά 100 περίπου τόνους και θα φτάσει τους 280 με 300 τόνους.
Ποιοτικότατο ελαιόλαδο που λόγω των ποικιλιών από τις ποικιλίες από τις οποίες προέρχεται, όπως κυρίως η «Μεγαρείτικη» και δευτερευόντως η «Κονσερβολιά» (ή Αμφίσσης ή Πηλίου όπως λέγεται) μιας και η τελευταία χρησιμοποιείται κυρίως για παραγωγή των γνωστών μαύρων (ή καφετί) μεγάλων επιτραπέζιων εδώδιμων ελιών. Για την παρασκευή βέβαια και των γνωστών «πράσινων» πολύ μεγάλων ελιών, χρησιμοποιείται και η άλλη ποικιλία που καλλιεργείται στον νομό και δεν είναι άλλη από την γνωστή «Χαλκιδικής» (ή Καρυδολιά), η οποία είναι και η πιο ανθεκτική στις χαμηλές θερμοκρασίες που παρατηρούνται στην περιοχή.
Πέρα από αυτές τις ποικιλίες που καταγράφηκαν από το Εργαστήριο ότι καλλιεργούνται στις περιοχές κυρίως των Χασίων και Αντιχασίων και στα χωριά όπως Πλάτανος, Ρίζωμα και Αύρα, η πρόταση του καθηγητή Δενδροκομίας, Δρ. Αλέξανδρου Παπαχατζή είναι να φυτευτούν και ποικιλίες ακόμη πιο ανθεκτικές στο κρύο (στις χαμηλές θερμοκρασίες) όπως είναι η ποικιλία «Μαρώνειας», που καλλιεργείται στην περιοχή της Κομοτηνής και δίνει ελαιόλαδο εξαίρετης – βραβευμένης παγκοσμίως ποιότητας, αλλά και της «Λευκολιάς Σερρών» της πιο ανθεκτικής όχι μόνο στις χαμηλές θερμοκρασίες, αλλά και στο σπάσιμο των κλαδιών της από τις χιονοπτώσεις, μιας και είναι «κρεμοκλαδής» (κρέμονται τα κλαδιά) και γενικώς είναι τα κλαδιά ευλύγιστα στο βάρος του χιονιού, χωρίς να σπάζουν, που επανέρχονται μετά την απομάκρυνση του χιονιού.
Μία επαναστατική ακόμη πρόταση του καθηγητή, είναι η καλλιέργεια της «Αγριελιάς» μιας και το Εργαστήριο που διευθύνει αξιολογεί διάφορους «κλώνους» (εννοούμε επιλογές που διευκρινίζονται ότι δεν είναι γενετικά τροποποιημένες) οι οποίοι είναι ανθεκτικότατοι στις χαμηλές θερμοκρασίες (οι Αγριελιές βρίσκονται κυρίως στους λόφους) και δίνουν εξαιρετικότατης ποιότητας ελαιόλαδο που φθάνει να πουλιέται και 60 με 70 ευρώ το λίτρο!
