«Αρμάδες» θαλάσσιων πλασμάτων που μοιάζουν με «εξωγήινα» ξεβράζονται στις ακτές της Αυστραλίας, εξαιτίας του καύσωνα. Οι ειδικοί προειδοποιούν τους πολίτες ότι δεν πρέπει να τα αγγίζουν.
Η Δρ. Λίσα-Αν Γκέρσουιν, ειδική στις μέδουσες, είπε ότι τα bluebottles– είδος που ανήκει στα σιφωνοφόρα- ξεβράζονται σε ακτές στη Νέα Νότια Ουαλία, τη Βικτόρια, τη Νότια Αυστραλία και την Τασμανία σε «αριθμούς που προκαλούν κατάπληξη» τους τελευταίους μήνες, λόγω των ασυνόιθυστών υψηλών θερμοκρασιών
«Είναι πραγματικά παράξενα, εξωγήινα πλάσματα. Δεν έχουν καμία σχέση με ανθρώπους, ζώα, κοράλλια ή πράγματα που καταλαβαίνουμε ενστικτωδώς. Έχουν απλά ένα δικό τους είδος παραξενιάς με τόσο ωραίο τρόπο»., συμπλήρωσε.
Ένας πληθυσμός bluebottles εν κινήσει είναι γνωστός ως «αρμάδα» και το είδος προέρχεται εξελικτικά από τις μέδουσες. Κάθε πληθυσμός bluebottle επιπλέει στην επιφάνεια του ωκεανού και αποτελείται από «απίστευτο αριθμό» μεμονωμένων «αποικιών».
Υπάρχουν μεμονωμένες αποικίες οι οποίες είναι ερμαφρόδιτη, με αρσενικά και θηλυκά αναπαραγωγικά όργανα. Επίσης, κάθε αυτόνομο μέρος είναι υπεύθυνο για τη δική του λειτουργία, όπως η σίτιση, το τσίμπημα ή η αναπαραγωγή.
Όταν ένα αεράκι σηκώνεται, μεταφέρει μόνο έναν μικρό αριθμό αποικιών, διασφαλίζοντας ότι ολόκληρος ο πληθυσμός δεν θα χαθεί σε μια ριπή.
Το αντίστοιχο για τους ανθρώπους θα ήταν σαν κάθε χέρι και πόδι να λειτουργούσε εντελώς αυτόνομα, με το κάθε μέλος να έχει τη δική του σημαντική δουλειά που απαιτείται για να διατηρηθεί ζωντανό το σύνολο, εξήγησε η Γκέρσουιν και πρόσθεσε: «Υπάρχουν ακόμη πολλά να μάθουμε για τη βιολογία αυτού του «απίστευτου επιτεύγματος της φύσης», καθώς ήταν δύσκολο να βρεθεί από πού προέρχονται και μετά να μελετηθούν προτού ολοκληρώσουν τον κύκλο ζωής τους».
Ωστόσο, αυτό που είναι γνωστό είναι πως οι πορίπλοκες μεταβολές που προκαλεί η κλιματική αλλαγή, είναι πιθανό να δημιουργούν ιδανικά περιβάλλοντα αναπαραγωγής για τα bluebottles και κάποια είδη μεδουσών ήδη αναπαράγονται «πιο γρήγορα από τα κουνέλια».
Αν κάποιος βρει ξεβρασμένο ένα bluebottle στην παραλία, δεν πρέπει να το αγγίξει, να το τρυπήσει ή να το πατήσει, γιατί ακόμη και πεθαίνοντας μπορεί να τσιμπήσει, προειδοποίησε η Γκέρσουιν.
«Αυτά τα πράγματα πονάνε πάρα πολύ», τόνισε.
Το Bluebottles, εκκρίνει μια μικροσκοπική βλέννα στα πλοκάμια του, που δεν είναι ορατή και δεν γίνεται αισθητή όταν την αγγίξει κάποιος, αλλά περιέχει χιλιάδες κύτταρα που είναι «οπλισμένα και επικίνδυνα», καθώς εγχέουν δηλητήριο στο δέρμα κατά την επαφή.
Ακόμη κι αν κάποιος χρησιμοποιήσει ένα ραβδί για να σπρώξει ένα τέτοιο πλάσμα, θα συλλέξει τη μικροσκοπική μεμβράνη που μετά μπορεί να τη βρει ένας σκύλος ή ζώο, αν μείνει πίσω.
Υπήρξαν επίσης περιπτώσεις στις οποίες μικρά παιδιά πάτησαν τα πλάσματα και το δηλητήριο πετάχτηκε στα μάτια κάποιου που παρακολουθούσε.
Η Γκέρσουιν, που κάποτε επέτρεψε να τσιμπηθεί 80 φορές για να δοκιμάσει διάφορες μεθόδους αντιμετώπισης, είπε ότι ο πόνος είναι πολύ έντονος και μπορεί να συγκριθεί με το να σε πιτσιλάει ζεματιστό λάδι.
«Επέτρεψα η περιέργειά μου να επικρατήσει της λογικής. Πλήρωσα το τμήμα: πονούσα πολύ και πρήστηκα πολύ. Δεν συνιστώ σε κανέναν το ίδιο», δήλωσε.
Αν κάποιος τσιμπηθεί, συμπλήρωσε πρώτα πρέπει να ξεπλύνει το σημείο με θαλασσινό νερό, προτού το καθαρίσει είτε με πολύ ζεστό είτε με πολύ κρύο νερό.
Ακόμη κι αν δεν κάνει τίποτα, ο πόνος θα υποχωρήσει έπειτα από 30 λεπτά.
Η Γκέρσουιν είπε ότι οι άνθρωποι δεν πρέπει να «τρέχουν ουρλιάζοντας» αλλά να αφιερώσουν λίγο χρόνο για να εκτιμήσουν τα «συναρπαστικά πλάσματα».
