Με επιστολή που παρέδωσε στον δήμαρχο Κυθήρων, Ευστράτιο Χαρχαλάκη, στις 31/07/20, ο πρώην αντιδήμαρχος και πρόεδρος της κοινότητας Ποταμού, Παναγιώτης Πρωτοψάλτης, τονίζει την ανάγκη να συνεχίσει το Παζάρι να υφίσταται, και να βελτιωθεί ως θεσμός, μέσω ενός κανονισμού λειτουργίας που θα δίνει σε όλους τους επαγγελματίες την ευκαιρία να αυξήσουν το εισόδημά τους.
Παράλληλα, θέτει το ερώτημα γιατί ανά τακτά χρονικά διαστήματα ανακινείται θέμα κατάργησης του Παζαριού και από ποιους; Υπογραμμίζει τέλος την αρμονική συνύπαρξη του Παζαριού με την Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία, στην οποία ανέκαθεν λειτουργούσε ως φυσική ακολουθία και ουδέποτε εμπόδισε την τέλεση του θρησκευτικού καθήκοντος των πιστών.
Ακολουθεί η επιστολή του κου Πρωτοψάλτη:
Πρόταση για το Παζάρι
Κύριε Δήμαρχε,
Σαν τσιριγώτης που αγαπώ τον τόπο μου δεν μπορώ να φανταστώ Κύθηρα χωρίς το Κυριακάτικο Παζάρι του Ποταμού.
Ένα θεσμό, με τον οποίο έχουν μεγαλώσει γενιές και γενιές, έναν θεσμό που έχει τραγουδιστεί από ντόπιους μουσικούς , ένα θεσμό του οποίου οι αναμνήσεις μας συνοδεύουν μια ζωή, που δίνει ζωντάνια στον τόπο μας χειμώνα καλοκαίρι. Το ίδιο το κράτος το σεβάστηκε αυτό και το καθιέρωσε με Προεδρικό Διάταγμα του 1927. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί και από ποιους, κάθε πέντε-δέκα χρόνια, ανακινείται θέμα κατάργησής του.
Κατά την γνώμη μου και νομίζω ότι η πλειοψηφία των συμπατριωτών μου συμφωνεί, πρέπει ο θεσμός αυτός να συνεχίσει να υπάρχει μιας και ο λόγος δημιουργίας του, η οικονομική, βιοποριστική ανάγκη δεν έχει εκλείψει ακόμα και στις μέρες μας. Να συγκεντρώνει όπως τότε όλους τους ντόπιους μικροπαραγωγούς αγροτικών, βιοτεχνικών, παραδοσιακών, αναμνηστικών προϊόντων, χειροτεχνίες προσωπικής δημιουργίας. Να υπενθυμίσω ότι παλιά στο παζάρι αυτό πούλαγαν από ασβέστη, οπωροκηπευτικά, τυριά, υφάσματα, παπούτσια, καραμέλες, μπισκότα, ψιλικά, σιδερένια εργαλεία, πήλινα σταμνιά, εμαγιέ πιάτα, καλάθια, κοφίνια, δέρματα, κότες, ορτύκια, λαγούς, τρυγόνια, γουρούνια μέχρι και σουβλάκια. Κτιστάδες, σοβατζήδες έμποροι όλων των ειδών έκλειναν τις συμφωνίες τους εκεί. Ήταν πραγματικά μια εμποροπανήγυρις με όλα τα καταστήματα ανοιχτά ακόμα και την τράπεζα . Έτσι και σήμερα, η ίδια οικονομική ανάγκη εξακολουθεί να υπάρχει. Πολλοί ντόπιοι μόνιμοι κάτοικοι, μικροπαραγωγοί και δημιουργοί οικοτεχνίας από τα διάφορα χωριά του νησιού μας έχουν ένα μικρό συμπλήρωμα στο εισόδημά τους, και κατά την καλοκαιρινή περίοδο οι τουρίστες έρχονται σε επαφή με την παράδοση του παλιού, γνήσιου Τσιρίγου.
Σε ό,τι αφορά τον εκκλησιασμό, το κράτος αναγνωρίζοντας και σεβόμενο το δικαίωμα του κάθε χριστιανού ορθόδοξου να εκκλησιαστεί, φρόντισε με την 19271/5-8-1955 απόφαση της Νομαρχίας Αττικής, Υπηρεσία Εμπορίου ώστε το παζάρι επίσημα να ξεκινάει αφού τελειώσει η Θεία Λειτουργία της Κυριακής. Επίσης με το έγγραφο 19848/31-7-1939 της αγορανομίας, ο υφυπουργός καθορίζει τη λειτουργία του παζαριού «ημέρα Κυριακή και ώρα μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας». Αποδεικνύεται εξ άλλου και από τα βιντεάκια που έχετε αναρτήσει για το παζάρι, ότι όλοι πήγαιναν πρώτα στην εκκλησία και μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας άρχιζε το Παζάρι.
Δεν εμπόδισε ποτέ κανέναν να εκκλησιαστεί αλλά αντίθετα ήταν μια ευκαιρία για τους συμμετέχοντες να προσέρχονται στην εκκλησία. Έτσι γινόταν από τις αρχές του 20ου αιώνα και έτσι θα συνεχίσει να συμβαίνει, εφόσον ο θεσμός προστατευτεί.
Ήρθε τώρα η σειρά σας, κύριε Δήμαρχε, να αναπτύξετε, να εξελίξετε, να βελτιώσετε το θεσμό αυτόν, να φροντίσετε ώστε ο Κανονισμός Λειτουργίας του Κυριακάτικου Παζαριού στον Ποταμό να μην αποκλείει κανένα ντόπιο μικροπαραγωγό ή οικοτέχνη έτσι ώστε να έχουν όλοι την ευκαιρία να ενισχύουν το εισόδημά τους. Το θέμα είναι εξαιρετικά σοβαρό και επειδή γνωρίζω την ευαισθησία και την υπευθυνότητα με την οποία διαχειρίζεστε παρόμοια θέματα, είμαι αισιόδοξος για το αποτέλεσμα.
Σας ευχαριστώ για την φιλοξενία,
