Η Οικοκυρική Σχολή Μυλοποτάμου, που βρίσκεται στο χωριό Μυλοπόταμος των Κυθήρων, έχει μια πλούσια ιστορία που συνδέεται με την ανάπτυξη του εκπαιδευτικού συστήματος του νησιού. Αρχικά σχεδιάστηκε τη δεκαετία του 1960 ως σχολή οικιακής οικονομίας για νεαρά κορίτσια από τα Κύθηρα, την Πελοπόννησο και τα Αντικύθηρα. Η κατασκευή της ξεκίνησε το 1964, υπό την επίβλεψη του Ολλανδού αρχιτέκτονα Γεωργίου Κόκσμα, με χορηγία από το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών της Γενεύης.
Η ανέγερση της σχολής υποστηρίχθηκε από ομάδες εθελοντών, κυρίως από την Ολλανδία, ως μέρος μιας ευρύτερης οικουμενικής κίνησης. Οι εθελοντές εργάστηκαν στα θεμέλια, τις κολώνες και τα δάπεδα του κτιρίου (αντισεισμικό σκελετός με τα στάνταρ της εποχής), τα οποία ολοκληρώθηκαν μεταξύ 1964 και 1969. Οι εργασίες περιλάμβαναν επίσης την κατασκευή δεξαμενών νερού.
Μέχρι το 1971, η σχολή είχε ολοκληρωθεί και ήταν πλήρως εξοπλισμένη για να φιλοξενεί πάνω από 50 μαθήτριες. Οι εγκαταστάσεις της περιλάμβαναν ευρύχωρες αίθουσες διδασκαλίας, κοιτώνες, τραπεζαρία και κουζίνα. Στόχος της σχολής ήταν να παρέχει πρακτική εκπαίδευση στις νέες κοπέλες, δίνοντάς τους δεξιότητες που σχετίζονται με τη διαχείριση του σπιτιού και τη συνεισφορά στην κοινωνική ζωή. Ωστόσο, λόγω των αλλαγών στη νομοθεσία της Ελλάδας στις αρχές της δεκαετίας του 1980, που απαιτούσαν τα αγόρια και τα κορίτσια να φοιτούν σε γενικά λύκεια μέχρι τα 18 τους, η σχολή σταμάτησε να λειτουργεί. Μετά την παύση της λειτουργίας της, τμήματα του κτιρίου χρησιμοποιήθηκαν από την πυροσβεστική μέχρι το 2009, αλλά έκτοτε το κτίριο παραμένει εγκαταλελειμμένο.
Η σημερινή κατάσταση του κτιρίου αντανακλά την εγκατάλειψη των τελευταίων χρόνων, με σοβαρές φθορές αποσάθρωσης των υποδομών. Παρά την ανάγκη για επισκευές, η δομική ακεραιότητα του κτιρίου παραμένει.
Έχουν γίνει προτάσεις για επαναχρησιμοποίηση του χώρου, χωρίς μέχρι σήμερα να υπάρξει οριστική λύση. Το κτίριο της Οικοκυρική Σχολής και άλλα εγκαταλελειμμένα κτίρια στο νησί, όπως το παλιό νοσοκομείο του Ποταμού, θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν με ευρωπαϊκή και εθνική χρηματοδότηση, ώστε να αναπτυχθεί η κοινωνική κατοικία ή η δημιουργία θερμοκοιτίδων για νέους επιχειρηματίες και αγρότες. Με συντονισμό των τοπικών φορέων θα μπορούσαν τέτοια κτίρια να αποτελέσουν βάση για την εγκατάσταση νέων ανθρώπων και οικογενειών στο νησί και την περεταίρω δραστηριοποίησή τους. Οι ανάγκες υπάρχουν και τα κτίρια περιμένουν την αναγέννησή τους. Ευκαιρία για τον τόπο να αποκτήσουν έναν νέο ρόλο υπηρέτησης της τοπικής μας κοινωνίας.
Πανεπιστήμιο Κυθήρων
αυτό, τέλος.