Η Διάσκεψη για την Κλιματική Αλλαγή 2015 (2015 United Nations Climate Change Conference, COP 21 ή CMP 11) έγινε στο προάστιο του Παρισιού, Λε Μπουρζέ, από τις 30 Νοεμβρίου έως τις 12 Δεκεμβρίου 2015. Για πρώτη φορά, η Διάσκεψη έληξε με συμφωνία των κρατών που έλαβαν μέρος, η οποία έχει ως στόχο τον περιορισμό της αύξησης της θερμοκρασίας της Γης «αρκετά λιγότερο από 2 βαθμούς Κελσίου» μέχρι το 2100. Στις 1 Ιουνίου 2017  ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών ανακοίνωσε την αποχώρηση τους από την συνθήκη του Παρισιού. Προφανώς αυτός και οι σύμβουλοί υιοθετούν την σχολή σκέψης που υποστηρίζει ότι η ανθρωπογενής παρέμβαση στην κλιματική αλλαγή δεν είναι και τόσο σημαντική και ότι άλλοι παράγοντες όπως για παράδειγμα η ηλιακή δραστηριότητα, ο κύκλος του νερού παίζουν τον πιο ουσιαστικό ρόλο.

Μια άλλη σχολή σκέψης υποστηρίζει σε σχέση με το ενεργειακό ζήτημα στον Πλανήτη και την κλιματική αλλαγή, ότι με την ταχύτητα με την οποία αυξάνεται ο πληθυσμός στη γη και με δεδομένο ότι οι πόροι είναι πεπερασμένοι και όλο και περισσότερος πληθυσμός επιδιώκει να ζει ‘’καλύτερα’’ είναι αδύνατον να καλυφθούν οι ενεργειακές αυτές ανάγκες με Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας. Μελλοντικά, και με δεδομένο το ότι οι υπόλοιποι πόροι είναι πεπερασμένοι (λιγνίτης, πετρέλαιο, φυσικό αέριο) ο μόνος τρόπος να παραχθούν τα αναγκαία ποσά ενέργειας είναι η Πυρηνική σχάση και η Πυρηνική σύντηξη. Πυρηνική σχάση ονομάζεται η διαδικασία κατά την οποία ένας ασταθής ατομικός πυρήνας διασπάται (σχάται) σε δυο ή περισσότερους (μικρότερους) πυρήνες me ταυτόχρονη έκλυση ενέργειας. Πυρηνική σύντηξη (συν + τήξη) ονομάζεται η συνένωση ελαφρών πυρήνων σε βαρύτερους με ταυτόχρονη απελευθέρωση ενέργειας. Η πυρηνική σχάση είναι γνωστή εδώ και πολλά χρόνια. Τα εν ενέργεια πυρηνικά εργοστάσια λειτουργούν με αυτή την τεχνολογία η οποία στις  μέρες μας έχει τελειοποιηθεί. Έχει σχεδιαστεί το ‘’τέλειο’’ πυρηνικό εργοστάσιο το όποιο σαν καύσιμο χρησιμοποιεί ραδιενεργά απόβλητα του παρελθόντος και σχεδιαστικά έχει ελαχιστοποιηθεί η πιθανότητα ανθρωπίνου σφάλματος(www.terrapower.com). Το μέλλον ωστόσο στην ενέργεια είναι η πυρηνική σύντηξη η οποία θεωρείται  η τέλεια πηγή ενέργειας διότι δεν πιάνει πολύ χώρο, έχει μια σχεδόν ανεξάντλητη πηγή, είναι ασφαλής, δεν μολύνει την ατμόσφαιρα με άνθρακα, δεν αφήνει ραδιενεργά απόβλητα. Αλλά φυσικά, όπως πάντα, υπάρχει μια δυσκολία. Η σύντηξη γίνεται πολύ δύσκολα. Γίνονται προσπάθειες  εδώ και 50 χρόνια.

Μία  σχολή σκέψης σε σχέση με τις Α.Π.Ε και πιο συγκεκριμένα με τις αιολικές βιομηχανικές εγκαταστάσεις  αφορά την μικρή  αξιοπιστία και αποδοτικότητά τους. Έχοντας πλέον υπερ20ετή εμπειρία, όλο και περισσότεροι συνειδητοποιούν πως, έτσι όπως υλοποιούνται σήμερα, ηλεκτροδοτικά τα αιολικά είναι ουσιαστικά άχρηστα έως επιζήμια, επειδή η καμπύλη απόδοσής τους δεν μπορεί ποτέ να συγχρονιστεί με την καμπύλη ζήτησης φορτίου απ’ τους καταναλωτές. Η αξιοπιστία παροχής ισχύος είναι της τάξης του 10%(ΑΔΜΗΕ ‐ Μελέτη επάρκειας ισχύος 2013‐2020), απαιτούν συνεχώς στρεφόμενες εφεδρείες από ακριβές μονάδες φυσικού αερίου, που εκπέμπουν CO2, ενώ προκαλούν συνεχώς όλο και μεγαλύτερα και κοστοβόρα προβλήματα διαταραχής συχνότητας στο δίκτυο μεταφοράς επιβαρύνοντας τελικά οικονομικά τον τελικό καταναλωτή.

Σε σχέση με την κάλυψη των ενεργειακών μας αναγκών σαν χώρα το εισαγόμενο από την δυτική Σιβηρία Ρωσικό φυσικό αέριο, γύρω στα 6.5 δις Μ3/έτος μας στοιχίζει 2.1 δις ευρώ. Άρα με την συμφωνία που έχουμε κάνει με την Ρωσία μέχρι το 2027 θα εξάγουμε συνάλλαγμα της τάξης των 60 δις ευρώ. Οι ΑΠΕ, γερμανικές ανεμογεννήτριες ισχύος 3000 MW και τα Κινέζικα φωτοβολταϊκά ισχύος 2500 MW, συνολικής ισχύος 5500 MW, που μας στοίχισαν αντιστοίχως 6 δις ευρώ και 7.5 δις ευρώ, σύνολο 13.5 δις ευρώ συμμετείχαν στην ηλεκτροπαραγωγή της χώρας μας σε μικρό ποσοστό της ονομαστικής τους ισχύος .  Εν αντιθέσει με το σύνολο το λιγνιτικών σταθμών που έχουν αθροιστική ισχύ 5300 MW και κάλυπταν το 72% των αναγκών σε ηλεκτρική ενέργεια οι ΑΠΕ  είναι μια επενδυτική ενεργειακή αποτυχία. Η εισαγόμενη ηλεκτρική ενέργεια προέρχεται από τους λιγνιτικούς σταθμούςτης Αλβανίας, Βόρειας Μακεδονίας, Βουλγαρίας και Τουρκίας και από τους ΑΗΣ της Ιταλίας που χρησιμοποιούν πρώτη ύλη το φυσικό αέριο.

Κάνοντας την παραδοχή ‐ υπόθεση ότι όλες οι παραπάνω απόψεις ΔΕΝ κινούνται προς την σωστή κατεύθυνση  δεχόμαστε ότι  η πρωτοφανής οξύτητα της κλιματικής κρίσης που προέρχεται πρωτίστως από τη χρήση ορυκτών καυσίμων επιβάλλει τη χρήση Α.Π.Ε και ειδικότερα  Α.Σ.Π.Η.Ε.  Η  χώρα μας καλείται να ‘’πιάσει΄΄ τους στόχους της συνθήκης του Παρισιού και πιο συγκεκριμένα, σε σχέση με τους Α.Σ.Π.Η.Ε (Αιολικούς Σταθμούς Παραγωγής Ηλεκτρικής Ενέργειας) καλείται να καλύψει 7040 MW από αιολικά μέχρι το 2030. Βασικά θέματα που προκύπτουν για τη χώρα και ιδιαίτερα για τους νησιωτικούς δήμους είναι τα έξής:

1. Το υπάρχον ειδικό πλαίσιο χωροταξικού σχεδιασμού (ΦΕΚ 2464Β_03/12/08) είναι πλέον παρωχημένο και χρειάζεται σοβαρή αναθεώρηση. Η φέρουσα ικανότητα για νησιωτικούς Ο.Τ.Α είναι πολύ μεγάλη, δεν λαμβάνεται πουθενά υπ’ όψιν η παράμετρος του ύψους, της σχέσης ανεμογεννήτριας ‐ επιπέδου ζωής ενώ οι αποστάσεις από κατοικημένες περιοχές είναι πολύ μικρές. Θα πρέπει να σταματήσει η αδειοδότηση Αιολικών πάρκων μέχρι να είναι έτοιμο το επικαιροποιημένο ειδικό πλαίσιο χωροταξικού σχεδιασμού. Σε μία χώρα που οικοδομήθηκε άναρχα χωρίς δασικούς χάρτες και κτηματολόγιο με τα γνωστά αποτελέσματα, ερχόμαστε τώρα να χωροθετήσουμε Α.Σ.Π.Η.Ε  με τις λογικές ‘’ΟΠΟΥ ΦΥΣΑΕΙ Ο ΑΝΕΜΟΣ’’. Σε αντίθεση με την ευρωπαϊκή πρακτική, στη χώρα μας τα εθνικά, περιφερειακά και τοπικά σχέδια ουσιαστικά παραμερίζονται από τα ειδικά χωροταξικά.
2. Πρέπει να λαμβάνεται υπ’ όψιν ώς πρώτο και καθοριστικό κριτήριο της πολιτικής η καθιερωμένη από την ενεργειακή ένωση αρχή ‘’Ο ΡΥΠΑΙΝΩΝ ΠΛΗΡΩΝΕΙ’’ Αυτό τονίζει την συνεισφορά μεγάλων αστικών κέντρων όπως η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη καθώς και νησιά όπως η Μύκονος και η Σαντορίνη στην παραγωγή από Α.Π.Ε. Ο συνδυασμός της επιβολής των βαρύτερων μορφών ΑΠΕ στην επαρχία και τα νησιά με την έλλειψη αποτελεσματικών πολιτικών μειώσεων του ανθρωπογενούς αποτυπώματος στις μεγαλουπόλεις δημιουργεί συνεχώς αυξανόμενες τοπικές δυσαρέσκειες με το «αποικιακό κράτος» των Αθηνών.
3. Θα πρέπει να προωθηθεί το θεσμικό και κανονιστικό πλαίσιο για υπεράκτια αιολικά και φωτοβολταϊκά. Είναι απαραίτητο να ενθαρρυνθεί η εκμετάλλευση της γεωθερμίας και της αποθήκευσης ενέργειας μέσω υβριδικών συστημάτων καθώς και της βιομάζας(για παράδειγμα στα Κύθηρα με την καύση κλαδιών ελιάς μετά το κλάδεμα της καθώς στο νησί καλλιεργούνται πολλά ελαιόδεντρα) . Καθώς το κόστος των φωτοβολταικών έχει μειωθεί σημαντικά θα ήταν σκόπιμο να καταργηθούν οι διαγωνισμοί από τη Ρ.Α.Ε μόνο για αιολικά αλλά να γίνονται μόνο κοινοί διαγωνισμοί για αιολικά ‐ φωτοβολταϊκά  και να επιλέξει η αγορά την προτιμητέα και πιο φθηνή τεχνολογία.
4. Καθώς η Ελλάδα είναι μακράν η χώρα με τη μεγαλύτερη βιοποικιλότητα στην Ευρώπη και με δεδομένο ότι η μεγαλύτερη απειλή για τη βιοποικιλότητα είναι η αλλάγη χρήσεων γής, το υπουργείο Περιβάλλοντος δεν πρέπει να αδειοδοτήσει νέα αιολικά πάρκα σε περιοχές Natura και μεταναστευτικούς διαδρόμους πουλιών, προκειμένου να προστατεύσει επαρκώς τα φυσικά οικοσυστήματα και τα απειλούμενα είδη. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα πρόσφατης έρευνας του Πανεπιστήμιου Ιωαννίνων, οι ανεμογεννήτριες που ήδη βρίσκονται σε διάφορα στάδια αδειοδότησης για περιοχές εκτός Natura επαρκούν για να υπερκαλυφθεί κατά δύο έως τρεις φορές ο εθνικός στόχος για το 2030. Παρά ταύτα, αυτή τη στιγμή εκκρεμεί η αδειοδότηση για επιπλέον 5.514 ανεμογεννήτριες μέσα σε προστατευόμενες περιοχές. Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα της Ευρωπαϊκής υπηρεσίας περιβάλλοντος, ο αντίκτυπος του ρυθμού απώλειας της βιοποικιλότητας στην Ευρώπη είναι τόσο καταστροφικός όσο η κλιματική αλλαγή. Στα Κύθηρα έχουν καταγραφεί στις 2 μεταναστευτικές περιόδους 35 από τα 45 αρπακτικά πτηνά που απαντώνται στον ελληνικό χώρο (21 χρόνια παρακολούθησης της μετανάστευσης των αρπακτικών πουλιών από την περιοχή των Κυθήρων. Κομηνός Θ, Γαλανάκη Α.)
5. Η ποσότητα ενέργειας που δύναται να προσφέρει ένα νησί θα πρέπει να υπολογίζεται λαμβάνοντας υπόψη διάφορες παραμέτρους (πληθυσμός, καταναλώσεις, μέγιστο υψόμετρο, ανεμολογικά στοιχεία, ηλιοφάνεια, καλλιέργειες, μικροκλίμα κ.α) και νομικά να επιτρέπεται μία μίξη μορφών παραγωγής με βάση τα τοπικά χαρακτηριστικά ώστε να επιτυγχάνεται το βέλτιστο αποτέλεσμα. Δεν μπορεί για παράδειγμα σε ένα νησί σαν τα Κύθηρα με ανάγκες σε ισχύ μια καλοκαιρινή μέρα (αιχμή ισχύος) 8MW να επιτρέπει η νομοθεσία να συνεισφέρει 300MW, αυτή τη στιγμή να έχουν αδειοδοτηθεί 150 MW και να είναι σε εκκρεμότητα επιπλέον 100MW ΜΟΝΟ με αιολικές βιομηχανικές εγκαταστάσεις χωρίς να λαμβάνεται υπόψη για παράδειγμα η πολύ μεγάλη ηλιοφάνεια στο νησί κατά την διάρκεια της χρονιάς.
6. Τα ελληνικά νησιά αποτελούν έναν από τους κυριότερους τουριστικούς πόλους έλξης της Ελλάδος και η ίδια η οικονομική τους επιβίωση βασίζεται στον σεβασμό της κλίμακας του τοπίου. Τα νησιά μπορούν και πρέπει να συνεισφέρουν στον εθνικό ‘’κουμπαρά’’ ενέργειας με προϋπόθεση την προστασία του ευαίσθητου τοπίου, της πολιτιστικής κληρονομιάς, των παραδοσιακών οικισμών, των οικοσυστημάτων και του απαράμιλλου φυσικού κάλους που το υπάρχων χωροταξικό ΔΕΝ διασφαλίζει. Σε μια χώρα που το Ακαθάριστο Εθνικό Προιον της βασίζεται κατά 30% στον Τουρισμό το να γίνεται η χωροθέτηση με τέτοιο τρόπο είναι σαν ‘’να πεινάς και να ικανοποιείς την πείνα σου κόβοντας και τρώγοντάς το χέρι σου’’. Το Σ.Τ.Ε άλλωστε είχε απαγορέψει με την απόφαση Σ.Τ.Ε 2805/1997 την εγκατάσταση χαλύβδινων πυλώνων μεταφοράς ηλεκτρικού ρεύματος στα νησιά διότι συνιστούν βάναυση προσβολή του νησιωτικού τοπίου.
7. Η οποιαδήποτε σύγκριση στο θέμα των Α.Π.Ε με άλλες χώρες θέλει ιδιαίτερη προσοχή πριν την εξαγωγή συμπερασμάτων. Πολλές φορές χρησιμοποιείται η Δανία ώς ένα παράδειγμα προς μίμηση. Ωστόσο σε σχέση με την Ελλάδα η Δανία έχει ψηλότερο σημείο 171 μέτρα, κάλυψη από φυσικές ή ημιφυσικές περιοχές 29% (Ελλάδα 72%), κάλυψη από δίκτυο NATURA 2000 8.4% (Ελλάδα 27.3%), ποσοστό Α.Ε.Π από τον τουρισμό 8.3% (Ελλάδα 30.9%. Επίσης τόσο η Δανία όσο και η Γερμανία συνορεύουν με χώρες με μεγάλες ανάγκες σε ενέργεια με αποτέλεσμα όποτε τους περισσεύει το ρεύμα από αιολικά (καθώς δεν αποθηκεύεται) μπορούν να το εξάγουν (Στην Ελλάδα οι διασυνδέσεις με τις χώρες του εξωτερικού είναι περίπου 1800MW)

8. Οι περιοχές για χωροθέτηση ΑΣΠΗΕ στα νησιά και γενικότερα δεν πρέπει να αποφασίζονται με βάση μόνο τα ανεμολογικά στοιχεία και το επενδυτικό ενδιαφέρον και συμφέρον αλλά και σε σχέση με τις επιμέρους αξίες και ιδιαιτερότητες της κάθε περιοχής . Τα τοπικά χωροταξικά σχέδια επιβάλλεται να δημιουργηθούν για κάθε Δήμο τηρώντας τις αρχές ενός γενικότερου Χωροταξικού σχεδίου για τη χώρα.
9. Τα ανταποδοτικά οφέλη τόσο σε σχέση με τη αγορά ‐ μίσθωση της γής για την υλοποίηση των επενδύσεων όσο και τα ανταποδοτικά οφέλη (3%) προς τους Δημότες είναι κυριολεκτικά “καθρεπτάκια” στους ιθαγενείς σε σύγχρονη μορφή. Θα πρέπει να αυξηθούν σε πολύ σημαντικό βαθμό.
10. Τα θέματα θορύβου ‐ υγείας, το αντίκτυπο στην τοπική κλιματολογία και τον υπόγειο υδροφόρο ορίζοντα χρίζουν ιδιαίτερης προσοχής. Σε πολλές περιπτώσεις οι Μελέτες Περιβαλλοντικών επιπτώσεων χαρακτηρίζονται από μεγάλη προχειρότητα (Η επιτομή του copy‐paste σε αρκετές περιπτώσεις). Επίσης η επιστημονική κοινότητα είναι διχασμένη ως προς την ακουστική όχληση από τις ανεμογεννήτριες. Το πόσο αισθητός γίνεται ένας θόρυβος έχει να κάνει με την ηχητική στάθμη του περιβάλλοντος που σε πολλά χωριά πλησίον των οποίων χωροθετούνται ανεμογεννήτριες είναι πολύ χαμηλός. Οι περισσότερες μελέτες λαμβάνουν ως όρια θορύβου, στάθμες οι οποίες αναφέρονται σε αστικά περιβάλλοντα ήδη επιβαρυμένα ηχητικά. Επίσης δεν λαμβάνονται υπόψη  η μορφολογία του εδάφους αναφορικά με τον τρόπο μετάδοσής του ήχου μέσω ρεματιών, λαγκαδιών κλπ. καθώς και οι αντηχήσεις που μπορούν να υπάρξουν.
11. Στην Ελληνική νομοθεσία δεν υπάρχει καμία εξασφάλιση σχετικά με την καθαίρεση των ανεμογεννητριών μετά το πέρας της διάρκειας ζωής τους (20 χρόνια) και αν δεν γίνει repowering. Δεν υπάρχει καμία εγγύηση με την μορφή εγγυητικής επιστολής που να εξασφαλίζει τον πολίτη σε περίπτωση πτώχευσης για παράδειγμα του εκάστοτε επενδυτή. Οι ΑΕΠΟ(Απόφαση Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων) πρέπει να προβλέπουν την πλήρη αποψίλωση και ανακύκλωση βασιζόμενες στην αρχή της αειφορίας, της παρ. 1 του άρθρου 24 του Συντάγματος και να τη διασφαλίζουν με σχετική εγγυητική επιστολή επαρκούς ύψους.
12. Οι τοπικοί φορείς και οι κάτοικοι προκειμένου να αποκτήσουν ενεργειακή αυτάρκεια μπορούν να δημιουργήσουν ενεργειακές κοινότητες με συμμετοχή του τοπικού Ο.Τ.Α ώστε να αναλάβουν το πραγματικό κόστος της ηλεκτροδότησης τους και μέρος ή και το σύνολο των πλεονασμάτων χρήσης μετά την πώληση της περισσευούμενης ηλεκτρικής ενέργειας να διατίθεται για δράσεις κοινής ωφέλειας τοπικού χαρακτήρα. Το θεσμικό πλαίσιο για τις ενεργειακές κοινότητες δίνεται με το νόμο Ν.4513/2018: Ενεργειακές Κοινότητές και άλλες διατάξεις. Αυτή θα ήταν μια ουσιαστική πολιτική για την συμμετοχή των νησιών στην ηλεκτροπαραγωγή και την ενεργειακή τους αυτάρκεια . Καθώς η ενέργεια αποτελεί κοινωνικό αγαθό με αυτό τον τρόπο μπορεί να γίνεται η επιλογή της τεχνολογίας αξιοποιώντας τοπικά πλεονεκτήματα.
13. Εάν η πολιτική σε σχέση με τις Α.Π.Ε και ειδικότερα με τα αιολικά πάρκα βασίζεται στην αρχή της στατιστικής εξισορρόπησης τότε θα πρέπει να το γνωρίζουμε. Σε αυτή την περίπτωση με την αύξηση του μεγέθους δικτύου και την εγκατάσταση πολλαπλάσιων από τις ανάγκες κάθε χώρας αιολικών επιτυγχάνεται η στατιστική εξισορρόπηση των δικτύων.  Όσο διασυνδέονται περισσότερες χώρες τόσο η σταθερότητα παραγωγής αυξάνει. Άλλωστε, αυτός είναι κι ο λόγος που τα έργα διασύνδεσης βρίσκονται στην πρώτη γραμμή.

14.Σοβαρό πρόβλημα αποτελεί ότι οι τοπικές αρχές δεν συμμετέχουν στη διαμόρφωση τομεακών σχεδίων τα οποία εκπονούνται σε εθνική κλίμακα. Αυτό δημιουργεί τον κίνδυνο να βρεθούν ξαφνικά αντιμέτωπες με επενδυτικές αποφάσεις χωρίς διαβούλευση. Τόσο η κεντρική διοίκηση όσο και η τοπική κοινωνία οφείλουν να έχουν λόγο στη στάθμιση οφέλους και κόστους από τις επενδύσεις, κάτι που θα μπορέσει να οδηγήσει στην καλύτερη αποδοχή τους.

15.Πρίν από κάθε έγκριση δραστηριότητας σε περιοχές NATOURA πρέπει να υπάρχει δέουσα εκτίμηση των επιπτώσεων της δραστηριότητας στην περιοχή. Αν οι αρμόδιες αρχές διατηρούν έστω και αμφιβολίες οφείλουν σύμφωνα με τις ενωσιακές οδηγίες να ακυρώσουν το έργο, όρος που παραβιάζεται συστηματικά από τις αποφάσεις της διοίκησης.

16. Η προπαγάνδα σχετικά με την ‘’πράσινη’’ ενέργεια στοχεύει τα μεγάλα αστικά κέντρα όπου ο κόσμος είναι αποξενωμένος από την φύση. Σε αυτή την προπαγάνδα που προτείνει για παράδειγμα λίγες ανεμογεννήτριες σε βουνά πέριξ του λεκανοπεδίου Αθηνών για να εξοικειώσει την κοινή γνώμη με τις ανεμογεννήτριες και με ένα πολύ ισχυρό λόμπι που διαφημίζει παντού το φυλλάδιο Η ΑΙΟΛΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΑΠΑΝΤΑ ‐ η αλήθεια πίσω από τους μύθους μοιράζοντας το ακόμα και σε υπουργούς, χρειάζεται σοβαρός αντίλογος και εκπροσώπηση από φωνές με λογική και διάθεση για αναζήτηση ουσιαστικών και κοινά αποδεκτών λύσεων.

ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΛΥΣΕΙΣ ‐ Α.Σ.Π.Η.Ε ΣΕ ΝΗΣΙΑ

Χρειάστηκε άλλη μια κρίση και μια πανδημία για να συνειδητοποιήσουμε ότι ο τουρισμός, όσο σημαντικός και αν είναι σήμερα, όταν αποτελεί «μονοκαλλιέργεια», είναι ένα απόλυτα έωλο επάγγελμα που σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να εξασφαλίσει τη μόνιμη και σταθερή επιβίωση των νησιωτικών κοινωνιών. Όμως σαν να μην έφταναν όλα τα παραπάνω, τώρα οι πολιτικοί μας έχουν ξεκινήσει να εφαρμόζουν άλλη μια λαμπρή ιδέα, που πιθανώς να αποτελέσει και τη χαριστική βολή για τα νησιά. Μετά από όλη αυτή την απαξίωση και καταστροφή των νησιών σε στεριά και θάλασσα, έχοντας αποβιομηχανοποιήσει το μεγαλύτερο μέρος της Ελλάδας, σκέφτηκαν να εγκαταστήσουν μια νέα ζώνη βιομηχανικής παραγωγής (βλέπε, ενέργεια) στα νησιά και στις νησίδες. Οι κάτοικοι των νησιών είχαν διαμορφώσει ένα αισθητικό τοπίο που είναι σημαντικό δείγμα του πολιτισμού τους, το οποίο όλοι, Έλληνες και ξένοι, αρεσκόμαστε να θαυμάζουμε στις διακοπές μας. Η τελευταία λοιπόν λαμπρή ιδέα που είχαν οι πολιτικοί μας ήταν σε αυτά τα μοναδικά τοπία και οικοσυστήματα να εγκαταστήσουν μια καινούργια μορφή «ανάπτυξης», που προωθούν με τον ειρωνικό τίτλο «πράσινα(!) νησιά».

Λαμβάνοντας υπόψη τις βασικές προϋποθέσεις της προστασίας του ευαίσθητου τοπίου που βασίζεται στην περιορισμένη κλίμακα των νησιών, της ενίσχυσης της ποιότητας του τουρισμού, της αποδοχής των σχεδίων από τις τοπικές κοινωνίες και της αναλογίας των εγκαταστάσεων σε σχέση με τις τοπικές ανάγκες  προτείνουμε:

1. Aφενός την ολοκλήρωση των απαιτούμενων μελετών για τις περιοχές του Δικτύου NATURA 2000 (Ειδικές Περιβαλλοντικές Μελέτες και Σχέδια Διαχείρισης) και αφετέρου την αποφυγή, μέχρι της σχετικής ολοκλήρωσής τους, οιασδήποτε χωροθέτησης σε αυτές βαρέων χρήσεων.
2. Μείωση του ύψους και της ισχύος των εγκαταστάσεων το οποίο θα είναι και εξαρτημένο από το μέγιστο υψόμετρο των νησιών.
3. Οι εγκαταστάσεις ΑΣΠΗΕ να είναι εκτός οπτικού πεδίου παραδοσιακών οικισμών και σημαντικών μνημείων ‐ ιστορικών τόπων
4. Εξαίρεση από Α.Σ.Π.Η.Ε μεταναστευτικών διάδρομων πουλιών, περιοχών NATOURA και Σ.Π.Π (Σημαντικών Περιοχών για Πουλιά)
5. Υπολογισμό της φέρουσας ικανότητας των νησιών σε όρους ποσοτήτων ενέργειας σε συνάρτηση πάντοτε με τις τοπικές ανάγκες ώστε να υπάρχει σεβασμός στην αρχή ‘’ο ρυπαίνων πληρώνει’’
6. Συγκέντρωση ανεμογεννητριών σε συγκεκριμένες περιοχές ώστε η περιβαλλοντική και αισθητική επιβάρυνση να είναι μικρότερη
7. Εξασφάλιση της καθαίρεσης των εγκαταστάσεων και επαναφορά του τοπίου μέσω εγγυητικής επιστολής επαρκούς ύψους.
8. Συνάρτηση της χωροθέτησης σε σχέση με τη διαφορά ύψους μεταξύ κατοικημένων περιοχών και βάσης ανεμογεννήτριας.
9. Αύξηση της απόστασης των 500 μέτρων από κατοικημένη περιοχή ειδικά σε περιπτώσεις όπου η βάση των ανεμογεννητριών βρίσκεται στο επίπεδο ζωής των κοντινότερων κατοικημένων περιοχών.

*Η εισήγηση έγινε από την ομάδα DYNAMO KYTHIRA στην Πανελλήνια Συνάντηση Συλλογικοτήτων για την Ενέργεια, μέσω τηλεδιάσκεψης στις 17 και 18 Οκτώβρη 2020