Αρχικά η ταινία «Είναι ένας… τρελλός τρελλός Βέγγος» περιείχε τις σκηνές που βλέπετε εδώ, αλλα προφανώς για οικονομία τηλεοπτικού χρόνου στη μετάδοσή της αυτές κόπηκαν. Απολαύστε τις εδώ!
Το Είναι ένας… τρελλός τρελλός Βέγγος είναι ελληνική κινηματογραφική ταινία του 1965, σε παραγωγή ΘΒ. Ταινίες γέλιου, σε σκηνοθεσία Πάνου Γλυκοφρύδη. Το σενάριο το έγραψαν οι Δημήτρης Βασιλειάδης και Ναπολέων Ελευθερίου. Πρωταγωνιστούν οι Θανάσης Βέγγος, Λαυρέντης Διανέλλος και η Κλεώ Σκουλούδη.
Η ταινία αναφέρεται στην προσπάθεια του Θανάση να βρει, επιτέλους, τον πατέρα του. Παρόλα αυτά, αφού τον βρίσκει, και είναι και πλούσιος, θα συναντήσει πολλές δυσκολίες από την υπηρεσία του σπιτιού, η οποία θα επιχειρήσει να τον τρελάνει για να μην κληρονομήσει εκείνος την μεγάλη περιουσία του πατέρα του.
Η ταινία αποτελεί το ντεμπούτο της κινηματογραφικής εταιρίας του Θανάση Βέγγου, ΘΒ Ταινίες γέλιου.
Πλοκή
Η ταινία ξεκινά στον ορφανοτροφείο που ζει ο Θανάσης, ο οποίος τραγουδά για τελευταία φορά το τραγούδι των ορφανών με τα υπόλοιπα παιδιά, καθώς θα έφευγε από εκεί. Κατόπιν δείχνει μερικές στιγμές από τη ζωή του Θανάση μετά το ορφανοτροφείο και τις δουλειές που έκανε για να ζήσει, μεταξύ αυτών και μπαρμπέρης. Αργότερα, αφού εντάχθηκε στον στρατό συνέχισε εκεί να κάνει τον μπαρμπέρη στους φαντάρους. Αυτό όμως είχε ως αποτέλεσμα ο Θανάσης να μάθει την τέχνη και να ανοίξει δικό του κουρείο. Όταν έρχεται ένας πελάτης, συζητάνε ότι ψάχνει ακόμα και τώρα τον πατέρα του και πως έχει προσλάβει και ντετέκτιβ για αυτήν την υπόθεση. Αργότερα, η ταινία μας δείχνει τον δεσμό που δημιούργησε με τη γειτόνισσα του την Κατίνα, την οποία θα τη ζητήσει και σε γάμο. Τη μέρα που πήγε, λοιπόν, να τη ζητήσει, η μητέρα της Κατίνας του διάβασε το φλιτζάνι και του είπε πως θα συναντήσει έναν συγγενή που ψάχνει από καιρό. Ο Θανάσης ταράχτηκε.
Κατόπιν η ταινία περνά στο δεύτερο μέρος, όπου ο ντετέκτιβ ανακοινώνει στον Θανάση ότι βρήκε τον πατέρα του. Ο Θανάσης έπαθε σοκ. Παρόλα αυτά, τον πήρε ο πατέρας του και τον πήγε στο σπίτι. Εκεί του γνωρίζει την υπηρεσία του σπιτιού και του δείχνει και τους προγόνους τους. Καθότι ο πατέρας του ήταν πολύ πλούσιος, αργότερα του έραψε και μερικά καλά κουστούμια, ενώ του μάθαινε και τρόπους. Επίσης αναφέρει στον πατέρα του τον λόγο που έδωσε στη μητέρα της Κατίνας, την οποία είχε καιρό να δει πλέον. Μετά από όλα αυτά, η υπηρεσία άρχισε να του στήνει διάφορες καταστάσεις, οι οποίες θα τον έβγαζαν τρελό μπροστά στον πατέρα του, ο οποίος δεν είχε άλλους κληρονόμους, παρά μόνο τον Θανάση και τα άτομα της υπηρεσίας του. Έτσι ο Θανάσης θα πάει στον ψυχίατρο. Παρόλα αυτά, ο Θανάσης έδειχνε πολύ επηρεασμένος από ό,τι του έκανε το υπηρετικό προσωπικό. Ο ψυχίατρος πρότεινε για θεραπεία του Θανάση να κάνει μακρινούς και ήσυχους περιπάτους, αλλά το προσωπικό τον πήγε σε θορυβώδη μέρη ως επί το πλείστον. Η κατάστασή του επιδεινώθηκε. Και παραλίγο να τον κλείσουν στο ψυχιατρείο, και πάνω που πάει να δραπετεύσει, τελειώνει το δεύτερο μέρος.
Το τρίτο μέρος ξεκινάει μες στο κουρείο, με τον Θανάση να φωνάζει πατέρα, πατέρα σε ένα καλόγερο. Εκεί έρχεται η Κατίνα να του εξηγήσει ότι ήταν απλά ένα όνειρο (και τίποτε άλλο) και να του αναγγείλει τον ερχομό του Θείου της από την Αυστραλία. Ο Θανάσης περνάει ένα δεύτερο σοκ, γιατί ο θείος ήταν ο ίδιος που είχε ονειρευτεί σαν πατέρα του στο όνειρό του. Αυτό, μετά, εξηγήθηκε, καθώς πριν κοιμηθεί είχε δει στο σπίτι της Κατίνας μία φωτοραφία του θείου. Η ταινία τελειώνει με τον γάμο του Θανάση και της Κατίνας και με έναν διάλογο που έχει με τους θεατές, την πρώτη νύχτα του γάμου του, στον οποίον τους απαγορεύει να δουν παραπάνω, διότι το έργο θα γίνει ακατάλληλο.
