Ο Μητροπολίτης Κυθήρων & Αντικυθήρων ΣΕΡΑΦΕΙΜ
Ἐν Κυθήροις τῇ 9ῃ Ἰουνίου 2022
Πρός
Τόν ἀξιότιμον κ. Ἱππόλυτον Γ. Πρέκαν
Ἰδιοκτήτην -Ἐκδότην KYTHERA NEWS
Ἐνταῦθα
Ἀγαπητέ μου Ἱππόλυτε,
Ὑγίαινε καί χαῖρε ἐν Κυρίῳ!
Μέ ἰδιαίτερη χαρά ἔλαβα τήν ἀπό 26-5-2022 ἐπιστολή σου καί σέ εὐχαριστῶ ἐγκάρδια γιά τήν πρωτοβουλία σου καί τήν ἐπικοινωνία μας αὐτή. Πολύ εὐχαρίστως καί τό συντομότερο θά ἔχωμε τήν προτεινόμενη συνάντησί μας.
Εὐχαριστῶ καί γιά τήν ἐνημέρωσί σας σχετικά μέ τήν δημοσίευσι τῶν κειμένων τοῦ θεολόγου κ.Παναγ. Ἀνδριόπουλου, τοῦ Συλλόγου Ἱεροψαλτῶν Θεσσαλονίκης «Λυκοῦργος Πετρίδης» μέ τίτλο «Αἱρετικές οἱ διδασκαλίες τοῦ Χρυσόστομου Σταμούλη», τοῦ Διδάκτορος τῆς Θεολογίας ΑΠΘ κ.Ἀναστ.Πολυχρονιάδη καί τοῦ σχολίου μέ τά συνοδεύοντα αὐτό δύο ἄρθρα τοῦ Διευθυντοῦ τῶν «Κυθηραϊκῶν» κ.Ἐμμ. Καλλίγερου. Ἰδιαίτερα σέ εὐχαριστῶ γιά τήν ἀναδημοσίευσι ἀπό τήν ἱστοσελίδα τῆς Ἱ. Μητροπόλεώς μας τοῦ κειμένου μας «Ἱερο-κατηγοριῶν ἀναίρεσις», πού ἀπευθύνεται πρός τό Χριστεπώνυμο Πλήρωμα τῆς Θεοσώστου ἐπαρχίας μας.
Ἐκτιμῶ τήν τοποθέτησί σου ὅτι τό ἱστολόγιό σας ὡς ἐνημερωτικός ἱστότοπος καί «ὡς μέσο ἐνημέρωσης σέβεται τίς ἀπόψεις ὅλων, κι ἔχει ὡς ἀρχή νά εὐνοεῖ πάντα ἕναν εἰλικρινῆ καί ἔντιμο διάλογο…». Παρακαλῶ νά μοῦ ἐπιτρέψης νά διατυπώσω τήν ἐπιφύλαξι στήν περίπτωσι πού προδήλως καί πασιφανῶς δέν ἔχουμε «ἕναν εἰλικρινῆ καί ἔντιμο διάλογο», ἀλλά στοχευμένη ἐπιχείρησι σπιλώσεως καί ἐκστρατεία δυσφημήσεως τῆς προσωπικότητος τοῦ ἀντιφρονοῦντος, ὅταν δέν ὑπάρχουν σοβαρά ἐπιχειρήματα ἀπό τήν ἄλλη πλευρά, ἀλλά ἐκδηλώνεται ἕνα ἀβυσσαλέο μῖσος καί ἐμφανής στό ἀναγνωστικό κοινό ἐμπάθεια.
Ἄν θά ἤθελες νά θέσης ὡς ἀπαραίτητο ὅρο ἀποδοχῆς τῆς συνεργασίας σέ ὅσους ἐπιθυμοῦν νά ἐκφράζουν στήν ἱστοσελίδα σας τίς ἀπόψεις των (καί δέν ἐννοῶ μόνο σέ θεολογικά καί ἐκκλησιολογικά θέματα, ἀλλά καί σέ διάφορα ἐπιστημονικά, κοινωνικά καί πολιτικά) τόν σεβασμό τῆς προσωπικότητος τοῦ ἄλλου, εἴτε λαϊκός εἶναι, εἴτε Κληρικός, τότε ἀναμφίβολα θά πρωτοτυποῦσε ὁ ἐνημερωτικός ἱστότοπος σας καί ὁπωσδήποτε θέ εὐνοοῦσε «ἕναν εἰλικρινῆ καί ἔντιμο διάλογο».
Οἱ κατ’ ἐμοῦ αἰτιάσεις τοῦ κ.Παναγιώτη Ἀνδριόπουλου.
Δημοσιεύθηκε στήν ἱστοσελίδα σας μέ τίτλο: Πρός Κυθήρων Σεραφείμ: «Φαρισαῖε τυφλέ..» δημοσίευμα μέ ἀπαξιωτικές ἐκφράσεις τοῦ κ.Ἀνδριόπουλου γιά τήν ταπεινότητά μου. Φυσικά δέν θά τόν ἀκολουθήσω στόν ἀνοίκειο τρόπο συμπεριφορᾶς του πρός τόν ὑποφαινόμενο Ἐπίσκοπο. Ὄχι σέ θεολόγο, ἀλλ΄ οὔτε καί σέ ἁπλό Χριστιανό δέν ταιριάζει ἡ φρασεολογία αὐτή. Ἡ στάσις αὐτή καί μόνον δηλώνει ἀπουσία ἐκκλησιαστικοῦ ἤθους καί φρονήματος.
Ἔχει ὅλο τό δικαίωμα νά ἐκφέρη τήν θεολογική του ἄποψι καί κρίσι, βασιζόμενη σέ θεολογικά καί ἐκκλησιολογικά ἐπιχειρήματα καί ὄχι σέ αὐθαίρετες κρίσεις καί εἰκοτολογίες. Ὁ κόσμιος καί γόνιμος διάλογος, χωρίς πάθος καί ἀντιπάθεια, εἶναι δυνατόν νά φέρῃ ἀγαθά ἀποτελέσματα, ἐνῷ οἱ προσβλητικές ἐκφράσεις καί χαρακτηρισμοί ἱκανοποιοῦν μόνον τήν ἐμπάθεια, χαρακτηριστικό ἀνάρμοστο στήν ἰδιότητά του.
Ἔκπληκτος ἔλαβα στό Γραφεῖο μου ἀπό τόν ἁρμόδιο ὑπάλληλο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως μας τήν ἀπάντησι-τοποθέτησι τοῦ κ.Ἀριστείδη Π. Δασκαλάκη στό πιό πάνω δημοσίευμα τοῦ κ.Ἀνδριόπουλου (26-5-2022). Μέχρι τῆς δημοσιεύσεώς της δέν τόν ἐγνώριζα, οὔτε εἶχα κάποια ἐπικοινωνία μέ τόν κ.Δασκαλάκη. Προφανῶς ἔλαβε γνῶσιν ἀπό τό διαδίκτυο τῶν δύο ἐπιστολῶν τοῦ κ.Ἀνδριόπουλου, εἶδε τό κείμενο μου «Ἱερο-κατηγοριῶν ἀναίρεσις» καί ἀνεζήτησε στά «Κυθηραϊκά» τά σχετικά δημοσιεύματα καί αὐτοβούλως συνέταξε τήν πιό πάνω ἀπάντησι. Ὁμολογῶ ὅτι μέ ἐξέπληξαν θετικῶς οἱ ἀπαντήσεις του εἰς τά καίρια θέματα-αἰτιάσεις τοῦ κ.Ἀνδριόπουλου. Ἀπαντᾶ μέ θεολογικά, ἐκκλησιολογικά, Ἁγιογραφικά, Ἁγιοπατερικά καί Ἱεροκανονικά ἐπιχειρήματα, στόν θεολόγο συντάκτη τῶν δύο ἐπιστολῶν κ.Ἀνδριόπουλο, παρ’ ὅτι δέν εἶναι ὁ ἴδιος θεολόγος (πτυχιοῦχος Θεολογικῆς Σχολῆς).
Γι΄ αὐτό στό κείμενό μου αὐτό δέν θά ἐπαναλάβω τίς κατά τά ὡς ἄνω ἐμπεριστατωμένες καί εὔστοχες ἀπαντήσεις τοῦ κ.Ἀριστ. Δασκαλάκη, ἀλλά θά δώσω ὡρισμένες σημαντικές πληροφορίες, τίς ὁποῖες ἀγνοεῖ ἤ ἐνδεχομένως ἀποκρύπτει ὁ κ.Ἀνδριόπουλος. Ἐκ προοιμίου νά εἴπω ὅτι προκαλεῖ δυσάρεστη ἐντύπωσι τό ἐπιθετικό ὕφος του: «Αὐτός… αὐτός… αὐτός…» καθώς στηλιτεύει λανθασμένες, κατά τήν γνώμην του, ἐνέργειες μου. Καί ἐξηγοῦμαι:
1. «Αυτός που πολέμησε και καταφρόνησε την Ι. Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος για την συμμετοχή της και την υπογραφή των αποφάσεων της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθόδοξης Εκκλησίας στην Κρήτη».
Δέν ἐπολέμησα, οὔτε κατεφρόνησα τήν Ἱ. Σύνοδο τῆς Ἑκκλησίας τῆς Ἑλλάδος γιά τή συμμετοχή της στήν ΑΜΣ τῆς Κρήτης. Δύο θέματα ἐτόνισα κατά τήν προηγηθεῖσα Ἱερά Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας μας, τά ὁποῖα καί καταγράφονται στά Πρακτικά ἐκείνης τῆς ΙΣΙ. Τό πρῶτο ὅτι στήν εἰρημένη ΑΜΣ τῆς Κρήτης δέν συμμετέχει ὁλόκληρη ἡ Ἱεραρχία μας (οἱ βουλόμενοι καί οἱ δυνάμενοι ἀπό πλευρᾶς ὑγιείας καί ἡλικίας), ἀλλά ἐπιλεκτικά 25 μέ τόν Μακ. Ἀρχιεπίσκοπο. Τό αὐτό γίνεται καί ἀπό κάθε Τοπική Ἐκκλησία, ἐνῷ θά ἔπρεπε νά κληθοῦν ἅπαντες οἱ ἀνά τόν κόσμον Ὀρθόδοξοι Ἐπίσκοποι ἁπασῶν τῶν Ὀρθοδόξων Αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν. Εἶναι γνωστόν ὅτι στήν Δ’ Οἰκουμενική Σύνοδο τῆς Χαλκηδόνος (451μ.Χ.) συμμετεῖχαν μέ τά μέσα τῆς ἐποχῆς ἐκείνης 630 Θεοφόροι Πατέρες, ἐνῶ τά σημερινά μέσα συγκοινωνίας εἶναι ὑπερσύγχρονα καί εὐνοοῦν τήν συμμετοχή ἀσυγκρίτως μεγαλυτέρου ἀριθμοῦ Συνοδικῶν Συνέδρων ἀπό ὅλη τήν ὑφήλιο. Καί τό κάθε Μέλος τῆς Οἰκουμενικῆς ἐκείνης Συνόδου (καί τῶν ὑπολοίπων Οἰκ. Συνόδων) εἶχε τήν ψῆφο του καί ὄχι ἡ κάθε Τοπική Ἐκκλησία νά ἔχη μία ψῆφο, τήν τοῦ Προκαθημένου της, ὅπως συνέβη στήν Κρήτη.
Καί τό δεύτερο: Στήν ἐν θέματι Συνεδρία τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας μας εἰσηγήθηκα καί ἐλήφθη Ἀπόφασις ἀπό τήν Ἱεραρχία μας ἡ Ἀντιπροσωπεία τῆς Ἑλλαδικῆς μας Ἐκκλησίας νά προσέλθη στήν ΑΜΣ τῆς Κρήτης μέ τόν ἀπαραίτητο ὅρο (τῆς Ἱεραρχίας μας) ὅτι τά ἄλλα δόγματα ἀποτελοῦν ἑτερόδοξες ὁμολογίες καί ὄχι ἑτερόδοξες ἐκκλησίες, ἀφοῦ ἡ Ὀρθόδοξος Καθολική Ἐκκλησία εἶναι ἡ Μία Ἁγία Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία τοῦ Συμβόλου τῆς Πίστεώς μας. Καί μέ αὐτήν τήν ἐντολή προέπεμψε ἡ Σεπτή Ἱεραρχία μας τήν 25μελῆ Ἀντιπροσωπεία διά τήν ΑΜΣ τῆς Κρήτης. Ὅμως ἡ ἐν λόγῳ Ἀντιπροσωπεία τῆς ΙΣΙ ὑπέκυψε εἰς τάς πιέσεις καί συνεφώνησε μέ τόν χαρακτηρισμό τῶν ἑτεροδόξων ὁμολογιῶν ὡς ἑτεροδόξων ἐκκλησιῶν.
2. «Αυτός πού πολέμησε και καταφρόνησε την Ι. Σύνοδο και για την αναγνώριση της Αυτοκεφαλίας της Εκκλησίας της Ουκρανίας…».
Καί ἐδῶ νά σημειώσω ὅτι οὔτε πολέμησα, οὔτε κατεφρόνησα τήν Ἱερά Σύνοδο, ἀναφορικά μέ τό θέμα τῆς ἀναγνωρίσεως τοῦ Οὐκρανικοῦ Αὐτοκεφάλου. Ὅταν προέκυψε τό θέμα αὐτό ἤμουνα Συνοδικός Σύνεδρος τῆς Συνοδικῆς Περιόδου 2018-2019 καί σέ ὅλη σχεδόν τήν Συνοδική αὐτή θητεία συνεζητεῖτο εὐκαίρως – ἀκαίρως, τακτικῶς καί ἐκτάκτως τό πολύπλοκο καί ἀκανθῶδες αὐτό ζήτημα.
Ὡς Συνοδικό μέλος κατέθετα ἑκάστοτε ἐν φόβῳ Θεοῦ καί μέ τόν προσήκοντα σεβασμό τήν τοποθέτησίν μου ἐπί τοῦ λίαν σοβαροῦ ἱεροκανονικοῦ καί ἐκκλησιολογικοῦ αὐτοῦ θέματος. Καί τήν διαφωνίαν μου, ὡσαύτως, διά τήν ἀναγνώρισιν τῶν σχισματικῶν, ἀναθεματισμένων, καθῃρημένων καί ἐν τέλει ἀχειροτονήτων Οὐκρανῶν, καθώς ἐπίσης καί διά τήν ἀπόδοσιν τῆς Αὐτοκεφαλίας στίς σχισματικές αὐτές παρατάξεις, καθ’ ἥν στιγμήν ἡ συντριπτική πλειονοψηφία τῶν Αὐτοκεφάλων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν δέν τάς ἀναγνωρίζει, εἰ μή μόνον τόν Κανονικόν Μητροπολίτην Κιέβου καί πάσης Οὐκρανίας Ὀνούφριον καί τήν περί αὐτόν Ἱεράν Σύνοδον τῆς Οὐκρανικῆς Ἱεραρχίας.
Στήν ἔκτακτη Σύγκλησι τῆς Ἱεραρχίας μας (12-10-2019) κατέθεσα τήν κατά τά ὡς ἄνω τοποθέτησίν μου ἐπί τοῦ Οὐκρανικοῦ Αὐτοκεφάλου. Καί ἐπειδή ἔλαβα τά Πρακτικά τῆς Ἔκτακτης αὐτῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας μας (12-10-2019) θά παραθέσω αὐτούσια τήν παρέμβασί μου:
«Σεβ. Κυθήρων: Ἐπί τοῦ κειμένου τῆς Εἰσηγήσεώς σας, Μακαριώτατε, θά ἤθελα νά πῶ ὅτι οἱ Ἐπιτροπές αὐτές (Νομοκανονικῶν καί Δογματικῶν θεμάτων καί Διαχριστιανικῶν Σχέσεων) στάθηκαν στό θέμα τῆς κανονικῆς ἤ μή χορηγήσεως τοῦ Αύτοκεφάλου. Βεβαίως αὐτό θέλει πολλή συζήτηση. Διότι, «καθ’ ὅσον άπέχουσιν ἀνατολαί ἀπό δυσμῶν», ἀπέχουν τά Αὐτοκέφαλα τά προηγούμενα ἀπό τό παρόν. Δέν θά μπῶ σ’ αὐτό τό θέμα. Δέν εἶπαν τίποτα ἀπολύτως γιά τό κανονικό πρόβλημα πού ὑπάρχει. Καί σ’ αὐτό ἐμεῖς πρέπει νά σταθοῦμε. Εἴπατε καί ἐλέχθη ὅτι ἐμεῖς δέν μποροῦμε νά πάρουμε θέση ἐπί τοῦ Αὐτοκεφάλου, ὅπως συνέβη καί μέ τά προηγούμενα. Αὐτό τό δέχομαι. Ὅμως, ἐδῶ ἔχουμε κάτι πολύ διαφορετικό. Ἔχουμε τήν ἄρση τῆς κανονικότητος τοῦ κανονικοῦ Μητροπολίτου Κιέβου καί Οὐκρανίας κ.Ὀνουφρίου, χωρίς κάποια διαδικασία, καί τήν ἀναγνώριση κανονικότητος στούς σχισματικούς, τούς καθηρημένους, τούς αὐτοχειροτόνητους, τούς ἀκοινώνητους. Εἶναι πολύ σημαντικό αὐτό. Δηλαδή, τήν κανονική Ἐκκλησία τήν βάζουμε στό περιθώριο καί ἀναγνωρίζουμε αὐτούς οἱ ὁποῖοι ἔχουν χωριστεῖ. Οἱ μέν κατηγοροῦν τούς δέ. Δέν ἀπεδοκίμασε ὁ οὐκρανικός λαός τόν Οὐνίτη (τόν πρώην Πρόεδρο Ποροσένκο), πού ὁ Πατριάρχης μας ἐκοινώνησε; Εἶναι πολύ σοβαρό αὐτό. Δέν βλέπουμε αὐτά τά ἀντικανονικά; Θά παρακαλέσω, Μακαριώτατε, ἄν ἐπιμένετε νά πάρουμε ἀπόφαση, νά γίνει εἰδική (ἔκτακτη) Ἱεραρχία, ὅπως εἶπε ὁ ἅγιος Ἠλείας, γιά πολλές ήμέρες καί νά δοῦμε τά Πρακτικά τῶν δύο Ἐπιτροπῶν. Ἔλαβαν ὑπόψιν τοῦ κανονικοῦ Μητροπολίτου Ὀνουφρίου αὐτά πού ἀναφέρονται στήν ὑποσταση αὐτῶν τῶν ἀχειροτονήτων; Ὁ Ἐπιφάνιος εἶναι ἀχειροτόνητος. Δέν μπορεῖ νά ἐνεργήσει ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ σ’ ἕναν ἄνθρωπο πού εἶχε χειροτονηθεῖ ἀπό καθηρημένο, σχισματικό καί ἀφορισμένο. Τά πράγματα πρέπει νά μποῦν στή θέση τους. Θά παρακαλέσω νά μήν λάβουμε καμία ἀπόφαση. Δέν εἶναι πλήρης ἡ ἐνημέρωση μ’ αὐτό τό Κείμενο (τῆς Εἰσηγήσεως τοῦ Μακαριωτάτου). Ὅλα τά Πρακτικά νά τεθοῦν ὑπ’ ὄψιν. Ἀλλά καί νά δοῦμε τίς προεκτάσεις τοῦ θέματος. Ἦρθε κάποιος Ἀρχιεπίσκοπος τῆς Ρωσίας ὀνόματι Λεωνίδας τῆς Ἀλάσια καί μοῦ ἐξέθεσε μερικά πράγματα. Ἐγώ τοῦ εἶπα μέ πολύ σεβασμό καί ἀγάπη, σᾶς παρακαλῶ νά μή λάβετε κάποια ἀπόφαση. Μπορεῖ τό Σῶμα τῆς Ἱεραρχίας νά λάβει, κατά πλειονοψηφία κάποια ἀπόφαση, ἐσεῖς ὅμως νά μήν λάβετε. Ἐπικοινωνοῦμε μέ μοναχούς, καθηγητάς, μέ ὅλους πού ἔχουν μιά μεγάλη ἀγωνία γι’ αὐτό τό θέμα. Καί ξέρετε; Πᾶμε νά θεραπεύσουμε αὐτό τό σχίσμα στήν Οὐκρανία καί ἔχουμε σχίσμα στίς Αὐτοκέφαλες Ἐκκλησίες, διαίρεση καί διχασμό. Καί θά ἔχουμε κι ἐδῶ στήν Ἑλλάδα μας…».
Ποῦ φαίνεται στήν παρέμβασί μου αὐτή ὅτι πολέμησα ἤ καταφρόνησα τήν Ἱερά Σύνοδο; Καί ἐνῷ τρεῖς πολιοί Ἀρχιερεῖς (Καρυστίας, Ἠλείας, Καισαριανῆς) ἐζήτησαν, ἄν δέν εἶναι ἐφικτή ἡ ἀναβολή λήψεως Ἀποφάσεως, ψηφοφορία, δέν ἔγινε ἀποδεκτό τό αἴτημα. Καί ἀφοῦ ἔλαβαν τόν λόγο 33 Σεβ. Σύνεδροι, στό τέλος ἐτέθη τό θέμα νά γίνη ἀποδεκτή ἤ ὄχι α) ἡ Ἀπόφασις τῆς παρελθούσης Συνόδου (2018-2019) ὅτι εἶναι δικαίωμα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη τό νά χορηγῇ τό Αὐτοκέφαλο σέ μιά Ἐκκλησία (χωρίς νά διευκρινισθῇ ἄν ἡ Ἐκκλησία αὐτή ἀνήκει στή δικαιοδοσία τοῦ Οἰκουμ. Πατριαρχείου ἤ ὄχι) καί προνόμιο τοῦ Μακ. Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ.Ἱερωνύμου νά ἀποφασίσῃ ἐπί τοῦ θέματος αὐτοῦ καί β) ἡ Εἰσήγησις τοῦ Μακ. Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ.Ἱερωνύμου περί τοῦ Οὐκρανικοῦ Αὐτοκεφάλου.
Δέν ἔγινε ἐπ’ αὐτῶν ψηφοφορία καί ἐνῷ συντάσσονταν τό Ἀνακοινωθέν τῆς Ἐκτάκτου αὐτῆς Ἱεραρχίας καί πολλοί ἅγιοι Ἀδελφοί ἀποχωροῦσαν ἀπό τήν Αἴθουσα Συνεδριάσεων (ἦταν Σάββατο μεσημέρι) ἀνεγνώσθη τό τελικό κείμενο τοῦ Ἀνακοινωθέντος τῆς ΙΣΙ μέ θετικήν Ἀπόφασιν ἐπί τῶν ὡς ἄνω δύο θεμάτων.
3. «Αυτός που πολέμησε και κατεφρόνησε τις Αποφάσεις της Ιεράς Συνόδου για την αντιμετώπιση της πανδημίας του κορωνοϊού».
Ἐδῶ φαίνεται νά ἔχη ἄγνοια τῶν ἐνεργειῶν τῆς Τοπικῆς μας Ἐκκλησίας ὁ κ.Π. Ἀνδριόπουλος. Ἀπό τήν ἀρχή τῆς πανδημίας ἐτάχθημεν παρά τό πλευρό τῆς Ἱερᾶς ἡμῶν Συνόδου. Διαπιστώνοντας ὅτι ἀπό 28-2-2020 ἕως 2-4-2020 ἡ ἄρχουσα Πολιτεία ἀπέρριπτε διαρκῶς τίς προτάσεις καί εἰσηγήσεις τῆς Ἱερᾶς ἡμῶν Συνόδου διά τήν συμμετοχήν τοῦ Ποιμνίου μας στή Θεία Λατρεία, διαμαρτυρήθηκα ἐντόνως καί ἀπευθύνθηκα στήν Ἱερά Σύνοδο μέ τό ὑπ’ ἀριθ. πρωτ. 256/28-4-2020 ἔγγραφό μου καί ἔκαμα «μίαν σύντομον ἀναδρομήν εἰς τάς ἀγνοηθείσας καί παροπλισθείσας ὑπό τῶν ἐν θέματι ΚΥΑ Ἀποφάσεις τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος». Προσέθεσα δέ εἰς τό ὡς ἄνω ἔγγραφον (τό ὁποῖο καί σᾶς ἐπισυνάπτω πρός ἐνημέρωσιν) ὅτι : «Βαθυτάτη πικρία καί ἀγανάκτησις ἐκ μέρους τοῦ λαοῦ μας ἐκπορεύεται καί φθάνει εἰς τόν θρόνον τοῦ Παντάνακτος Κυρίου καί Θεοῦ ἡμῶν…».
Καί στόν Πρωθυπουργό τῆς Χώρας μας ἐστάλη τό ὑπ’ ἀριθ. πρωτ. 216/31-3-2020 ἔγγραφό μου (τό ὁποῖο σᾶς ἐπισυνάπτουμε) καί στό ὁποῖο γράφουμε τά ἑξῆς (μεταξύ τῶν ἄλλων): «Φρονοῦμεν ὅτι ἡ ἀγαστή συνεργασία καί συμπόρευσις (σχέσις συναλληλίας εἶναι ἡ σχέσις Ἐκκλησίας καί Κράτους) Πολιτείας καί Ἐκκλησίας θά ἀνεύρῃ τήν πλέον θεάρεστον λύσιν διά τούς Ὀρθοδόξους Πιστούς, οἱ ὁποῖοι δοκιμάζονται καί καταπονοῦνται εἰς ἀφάνταστον βαθμόν ἀπό τήν στέρησιν τοῦ Ἐκκλησιασμοῦ καί τῆς Θείας Λατρείας…».
Τό ὅτι δέν ἐπολέμησα καί δέν κατεφρόνησα τίς Ἀποφάσεις τῆς Ἱερᾶς Συνόδου γιά τήν ἀντιμετώπιση τῆς πανδημίας τοῦ κορωνοϊοῦ μᾶς τό λέγει τό σεπτό ὑπ’ ἀριθ.5687/2431/23-12-2020 ἔγγραφο τῆς Ἱερᾶς ἡμῶν Συνόδου, τό ὁποῖo ἔχει ὡς ἀκολούθως:
Ὁ κ.Ἀνδριόπουλος, ἀγνοώντας, ἴσως, τό ὡς ἄνω Συνοδικό ἔγγραφο, ἐπικαλεῖται τό ὑπ’ ἀριθ. 1781/930/17-5-2021 ἔγγραφο τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου, τό ὁποῖο ἀπελύθη εἰς ἀπάντησιν τοῦ ὑπ’ ἀριθ. πρωτ. 171/7-5-2021 ἡμετέρου ἐγγράφου, πού ἀφοροῦσε τό ἐγερθέν μεῖζον κανονικό καί δογματικό ζήτημα τῆς τελέσεως τῆς τελετῆς τῆς Ἀναστάσεως καί στή συνέχεια τῆς Πασχαλίου Θείας Λειτουργίας ἀπό ὥρας 9 μ.μ. (Σαββατόβαδο) καί ἑξῆς. Ἐθεωρήθη ὡς ἀπείθεια στήν Ἀνωτ. Ἐκκλησιαστική μας Ἀρχή, διό καί ἐξεφράσθη ἡ δυσαρέσκεια τῆς Δ.Ι.Σ., ἐνῷ ἡ προταθεῖσα ὑπό τοῦ Ἱεροῦ Κλήρου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας τέλεσις τῶν ὡς ἄνω Πασχαλίων τελετουργιῶν τήν 5ην πρωϊνήν ὥραν τῆς Κυριακῆς τοῦ Πάσχα καί ἑξῆς, καί υἱοθετηθεῖσα ὑπ’ ἐμοῦ, -λύσις ἡ ὁποία ἀνέπαυσε ὅλους, τόν Ἱερόν Κλῆρον καί τόν Χριστώνυμον Λαόν- ἦταν καί σύννομη, ἀφοῦ καί ἡ ΚΥΑ προέβλεπε τήν ἔναρξι τῆς κυκλοφορίας τῶν πολιτῶν τήν 5ην πρωϊνήν τῆς Κυριακῆς τοῦ Πάσχα.
Ἑπομένως δέν ἐπρόκειτο περί ἀπειθείας καί ἀπειθαρχίας πρός τήν Δ.Ι.Σ., ἀλλά γιά μιά πιό καλή καί ἀνώδυνη διευθέτησι τοῦ ἑορτασμοῦ τοῦ Ἁγίου Πάσχα (δεδομένου ὅτι ἐδῶ στά Κύθηρα πρίν ἀπό λίγες δεκαετίες ἡ Ἀνάστασις καί ἡ Ἀναστάσιμη Θεία Λειτουργία ἐγίνοντο «ὄρθρου βαθέος» τῆς Μεγάλης Κυριακῆς τοῦ Πάσχα), πρᾶγμα τό ὁποῖο ἐπέλεξαν καί πολλοί ἄλλοι ἅγιοι Ἀρχιερεῖς καί Ἱερεῖς σέ ὅλη τήν Ἑλλάδα.
4. «… Αλλά για τον Κυθήρων Σεραφείμ καμία αξία δεν έχουν οι Συνοδικές εγκύκλιοι. Τις γράφει στα παλαιότερα των υποδημάτων του».
Καί αὐτή ἡ πληροφορία εἶναι ἀναληθής καί συκοφαντική. Τά παραπάνω ἀναγραφόμενα ὁμιλοῦν περί τοῦ ἀντιθέτου. Εἶμαι, σύν Θεῷ, 17 χρόνια μέλος τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καί διετέλεσα γιά τρεῖς Συνοδικές περιόδους μέλος τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου, πού ἔχει διάρκεια ἑνός ἔτους (Σεπτέμβριος ἕως τέλος Αὐγούστου τοῦ ἑπομένου ἔτους).
Εἰς τά Πρακτικά τῆς Ἱεραρχίας (Ι.Σ.Ι.) καί τῆς Διαρκοῦς Ἱ. Συνόδου (Δ.Ι.Σ.) καταγράφονται οἱ ἑκάστοτε παρεμβάσεις καί τοποθετήσεις μου ἐπί τῶν τρεχόντων θεμάτων καί μπορεῖ εὔκολα ὁ μελετητής των νά διαπιστώσῃ ὅτι ὁ λόγος μου ἦταν ἐποικοδομητικός καί ὄχι διχαστικός, μέ ἰδιαίτερη προτίμησι στά δογματικά, ἐκκλησιολογικά καί ἀντιαιρετικά ζητήματα. Τά Μητροπολιτικά μας Γραφεῖα συμμορφώνονται μέ τίς Ἀποφάσεις τῆς Ἱερᾶς ἡμῶν Συνόδου καί τίς προωθοῦν στούς Ἱερεῖς μας.
Στόν καιρό τῆς ἐπιδημίας τοῦ κορωνοϊοῦ, ὅπως διεπιστώσατε μέ τά παραπάνω ἀναγραφόμενα, ὅταν οἱ Κ.Υ.Α. ἀγνοοῦσαν τίς Ἀποφάσεις τῆς Ἱερᾶς Συνόδου γιά τό φλέγον θέμα τῆς Θείας Λατρείας, ἐμεῖς τηρούσαμε τίς ἐντολές τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, μέ ἐξαίρεσι τήν Πασχαλινή Θεία Λειτουργία τοῦ περυσινοῦ ἔτους (2021), τῆς ὁποίας τό ὡράριο καθορίσθηκε ὑπό τάς πιέσεις τῆς Πολιτείας. Ἐδῶ στά Κύθηρα καί Ἀντικύθηρα ὡρισμένες ἀποφάσεις τῆς Πολιτείας ἀπόλυτου περιορισμοῦ – ἀποκλεισμοῦ τῶν πιστῶν ἀπό τήν Θεία Λατρεία δέν ἐτηρήθησαν κατά γράμμα, διότι τόν ἑνάμισυ, περίπου, πρῶτο χρόνο τῆς ἐπιδημίας εἴχαμε ἐλάχιστα θετικά περιστατικά, συγκριτικά μέ ἄλλες περιοχές, καί
5. «Σκανδαλίστηκε» (ὁ Κυθήρων) και από μια συνάντηση του Οικουμενικού Πατριάρχου με τον Παπα Φραγίσκο».
Ἡ συνάντησις Οἰκ. Πατριάρχου καί Πάπα ἔγινε στό Βατικανό, τήν Κυριακή τῆς Πεντηκοστῆς, παρόντων καί ἑτεροθρήσκων Ἀρχηγῶν Κρατῶν. Οἱ ὡς ἄνω «συμπροσευχήθηκαν» εἰς τούς κήπους τοῦ Βατικανοῦ (!) γιά τήν εἰρήνη τῆς Μέσης Ἀνατολῆς.
Αὐτό τό γεγονός ἀνέφερα μέ πολλή λύπη στόν Παναγιώτατο Οἰκ. Πατριάρχη στό ἀπό 11 Ἰουνίου 2014 εὐχετήριο γράμμα μου ἐπί τῇ εὐκαιρίᾳ τῶν Ὀνομαστηρίων του. Τό παραθέτω αὐτούσιο.
Ἐν Κυθήροις τῇ 11ῃ Ἰουνίου 2014
Παναγιώτατον Ἀρχιεπίσκοπον
Κωνσταντινουπόλεως, Νέας Ρώμης καί
Οἰκουμενικόν Πατριάρχην Κύριον κ. Βαρθολομαῖον
εἰς Κωνσταντινούπολιν
Παναγιώτατε,
Διά τά Ὀνομαστήρια τῆς Ὑμετέρας Θ. Παναγιότητος ταπεινῶς εὔχομαι τήν κατ᾽ ἄμφω ὑγιείαν, δαψίλειαν τῆς ἐξ ὕψους δυνάμεως, τηλαυγέστατον τόν Θεῖον φωτισμόν καί τήν τοῦ Παναγίου Πνεύματος καθοδηγίαν ἐν τῇ οἰακοστροφίᾳ τῆς Πρωτοθρόνου τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως, εἰς τό «μή μεταίρειν ὅρια αἰώνια, ἅ οἱ Ἅγιοι Θεοφόροι καί Θεοφώτιστοι Πατέρες ἔθεντο». Ἀλλ᾽ ἵνα «ἀληθεύοντες ἐν ἀγάπῃ» παρέχετε «ἐν παντί καιρῷ καί πάσῃ ὥρᾳ» τήν ἀγαθήν Ὀρθόδοξον Χριστιανικήν μαρτυρίαν παντί τῷ Χριστεπωνύμῳ Πληρώματι, πάντα ποιοῦντες εἰς δόξαν τοῦ Εὐλογητοῦ Τρισαγίου Θεοῦ, κατίσχυσιν τῆς ἀληθοῦς, ἀμωμήτου καί σῳζούσης Ὀρθοδόξου ἡμῶν Πίστεως, εἰρήνευσιν καί περιθρίγκωσιν τῆς Ἁγιωτάτης τοῦ Χριστοῦ Μιᾶς, Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας ἀπό τῆς λύμης τῶν σχισμάτων καί τῶν αἱρέσεων καί ἐπιστηριγμόν καί σωτηρίαν τοῦ φιλοχρίστου Αὐτῆς Πληρώματος.
Αὐτήν καί μόνον τήν ἐνδόμυχον εὐχήν αἰσθάνομαι τήν ἀνάγκην ταπεινῶς καί εὐσεβάστως, μετ᾿ ἀδόλου ἀγάπης, νά ἀρθρώσω τό γε νῦν ἔχον, μή προτιθέμενος προδήλως τό παράπαν νά διδάξω Ὑμᾶς.
Παρά ταῦτα, ὅμως, αἰσθάνομαι ἐπιτακτικήν τήν ἐπισκοπικήν μου ὑποχρέωσιν, Παναγιώτατε, νά ὑπομνήσω Ὑμῖν ὅτι ἡ εἴδησις, καθ’ ἥν ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης, μετά τά γεγονότα τῶν Ἁγίων Τόπων, ἀντί νά Ἱερουργῇ εἰς τόν Θρόνον Του, κατά τήν μεγάλην Κυριακήν τῆς Πεντηκοστῆς, περιστοιχιζόμενος ὑπό Ἀρχιερέων, Ἱερέων, Διακόνων καί τοῦ Χριστωνύμου Λαοῦ καί προσφέρων, κατά τήν κορυφαίαν αὐτήν Θείαν Λειτουργίαν, τήν ἀναίμακτον θυσίαν ὑπέρ τῆς Οἰκουμένης καί ὑπέρ εἰρηνεύσεως τῆς Μέσης Ἀνατολῆς, εὑρίσκετο πλησίον τοῦ ἑτεροδόξου καί ἀκοινωνήτου ἐκκλησιαστικῶς Ποντίφηκος τοῦ Βατικανοῦ καί ἐν μέσῳ ἑτεροθρήσκων Ἀρχηγῶν Κρατῶν, συμπροσευχόμενος (!) εἰς τούς κήπους τοῦ Βατικανοῦ διά τήν εἰρήνην τῆς ὡς εἴρηται περιοχῆς, ἐπλήγωσε βαθύτατα τό Ὀρθόδοξον Πλήρωμα. «Ἰλιγγιᾷ δέ νοῦς καί ὑπερκόσμιος …» πρό τοῦ θλιβερωτάτου αὐτοῦ συμβάντος, παρότι Ὑμεῖς ἔχετε ἀλλοίαν τοποθέτησιν.
Καί ἐπί τούτοις διατελῶ,
Μετά τοῦ προσήκοντος σεβασμοῦ
Ἐλάχιστος ἐν Ἐπισκόποις
Ὁ Κυθήρων Σεραφείμ
******
Γράφοντας αὐτή τήν ἐπιστολή γιά τόν κ.Ἱππόλυτο Πρέκα καί γιά τούς συμπολίτες μας Κυθήριους καί Ἀντικυθήριους, πού ἐνδεχομένως διάβασαν τήν ἐπιστολή τοῦ κ.Παναγιώτη Ἀνδριόπουλου, θεολόγου, «Πρός Κυθήρων Σεραφείμ: «Φαρισαῖε τυφλέ…» καί τελειώνει μέ τήν εὐχή: «…καί φαρισαϊκῆς ὑποκρίσεως ρῦσαι με…», χωρίς νά αἰσθάνεται τήν ἀνάγκη νά ζητήση ἕνα ἁπλό συγγνώμη καί νά ἀναθεωρήσῃ τό προσβλητικό του αὐτό κείμενο, ἔπειτα καί ἀπό τίς διευκρινιστικές ἐξηγήσεις, πού σημειώνω ἐξ αἰτίας τῶν αἰτιάσεών του πρός ἐμέ, ζητεῖ νά ἀποκηρύξω τό προσβλητικό κείμενο τοῦ «Πορφυρίτη», τόν ὁποῖο εἰλικρινῶς δέν γνωρίζω, γιά τόν Οἰκουμενικό Πατριάρχη.
Στήν ἀρχή τοῦ παρόντος ἐπιστολικοῦ κειμένου μου πρός τόν κ.Ἱπ. Πρέκα προτείνω νά τεθῆ ὡς ἀπαραίτητος ὅρος ἀποδοχῆς τῆς συνεργασίας σέ ὅσους ἐπιθυμοῦν νά ἐκφράζουν στήν ἱστοσελίδα του τίς ἀπόψεις των, ὁ σεβασμός τῆς προσωπικότητος τοῦ ἄλλου, εἴτε λαϊκός εἶναι, εἴτε Κληρικός καί αὐτό τό ὑποστηρίζω καί τό τηρῶ, μέ τήν βοήθεια τοῦ Κυρίου μας, σεβόμενος τό πρόσωπο καί τήν προσωπικότητα τοῦ ἄλλου καί προσπαθώντας μέ τά ἐπιχειρήματά μου νά ἀποδείξω τήν ἀλήθεια, ἀντί γιά προσωπικές ἐπιθέσεις καί προσβολές. Αὐτή εἶναι ἡ ἀρχή μου καί αὐτήν ὑπηρετῶ χάριτι Θεοῦ.
Πρίν ἀπό ὡρισμένα χρόνια, ὅταν κάποιος πολιός Ἱεράρχης «ἀντέστη κατά πρόσωπον» εἰς τόν Οἰκουμενικόν Πατριάρχην κ.Βαρθολομαῖον μέ σκληρούς χαρακτηρισμούς, ἀπευθύνθηκα σέ δημοσίευμά μου πρός τόν Σεβ/τον ἐκεῖνον Ἱεράρχην καί διακριτικά συνέστησα τήν ἀποφυγήν τοιούτων ἐκφράσεων ἀπό σεβασμό σέ πρόσωπα καί ἐκκλησιαστικούς θεσμούς. Αὐτό, ὅμως, δέν σημαίνει ὅτι, ἐάν ἔχωμε «ἑτεροδιδασκαλίας», πού ἀντίκεινται στήν «ὑγιαίνουσα διδασκαλία», ἤ παράβασιν τῆς ἐκκλησιαστικῆς μας παραδόσεως, ὅπως π.χ. τοῦ θείου παραγγέλματος τοῦ Μεγάλου Βασιλείου: «Σπούδασον, ὦ Ἱερεῦ, σαυτόν παραστῆσαι ἐργάτην ἀνεπαίσχυντον, ὀρθοτομοῦντα τόν λόγον τῆς ἀληθείας»: «Ἄξιον σαυτόν ποίησον τῶν Ἱερῶν Κανόνων». «Μή συλλειτούργει οἷς ἀπαγορεύουσι». «Ὅρα μή παραδῷς τόν Υἱόν τοῦ Θεοῦ εἰς χεῖρας ἀναξίων», πρέπει νά ὑπάρχῃ περιθώριο γιά ἀνοχή, ἐφησυχασμό καί ἀδιαφορία.
Χρειάζεται καί ἀπό τά δύο μέρη, τούς Ποιμένες καί τούς ποιμαινομένους, ἀγώνας, προσπάθειες καί ἐπαγρύπνησις. Οἱ μέν νά ποιμαίνουν θεοφιλῶς, νά διδάσκουν ἀληθῶς καί ἐπακριβῶς τόν Θεῖον Λόγον καί νά παρέχουν ἑαυτόν «τύπον καί ὑπογραμμόν», ἀπέχοντες ἀπό τῶν σκανδάλων τῶν ἐργαζομένων τήν ἀνομίαν. Καί οἱ δέ νά διδάσκωνται «ἐν παιδείᾳ καί νουθεσίᾳ Κυρίου», νά εἶναι συνειδητά καί ὀργανικά μέλη τῆς Ἐκκλησίας, νά λατρεύουν τόν ζῶντα Θεόν ἐν καθαρᾷ καρδίᾳ καί νά εἶναι πιστοί «ἄχρι θανάτου».
Ὅταν, λοιπόν, ἔνθεν κἀκεῖθεν ὑπάρχει ἡ θεοφιλής καί θεάρεστη ἐπαγρύπνησις καί πνευματική ἐγρήγορσις, τότε Ποιμένες καί πρόβατα λογικά θά συμπορεύωνται ἐν εἰρήνῃ καί ἀγάπῃ Κυρίου εἰς δόξαν Θεοῦ καί σωτηρίαν ψυχῶν.
Ἔπειτα ἀπό τήν μακροσκελῆ μου αὐτή ἐπιστολή, ἀγαπητέ Ἱππόλυτε, μέ τήν ὁποία ἐνδεχομένως σέ ἐκούρασα, διατελῶ,
Μέ εὐχές καί ἀγάπη Χριστοῦ
Ὁ Μητροπολίτης
†Ὁ Κυθήρων & Ἀντικυθήρων Σεραφείμ
Συνημμένα:
1. Τό ὑπ’ ἀριθ. πρωτ. 256/28-4-2020 ἔγγραφό μου πρός τήν Ἱεράν Σύνοδον τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.
2. Τό ὑπ’ ἀριθ. πρωτ. 216/31-3-2020 ἔγγραφό μου πρός τόν Ἐξοχώτατον Πρωθυπουργόν κ.Κυριᾶκον Μητσοτάκην.
