«Θα ‘ρθει μια μέρα που θα βρεθούμε
Στην παραλία του Παραδείσου στα Κύθηρα
Κάποιοι απ’ τους ντόπιους θα μας δεχτούνε
Κάποιοι θα πουν “ήρθαν τ’ άγρια να διώξουν τα ήμερα»
Κάπως έτσι, με διάθεση bossa nova και καλοκαιρινά ηχοχρώματα, η Νεφέλη Φασούλη συστήνεται στα μουσικά πράγματα μέσα από τον πρώτο της δίσκο με τίτλο «Ο κόσμος μου», ο οποίος κυκλοφόρησε μέσα στο 2021 από τη United We Fly, γραμμένος εξ ολοκλήρου από τον Φοίβο Δεληβοριά (μουσική – στίχους – παραγωγή).
Ένα νεαρό κορίτσι, που έχει μάθει να ελίσσεται και να εξελίσσεται στην «πιάτσα» της ζωής, όπως συχνά αναφέρει, χάρη στην «έκθεση σε κόσμο και ερμηνεία» που της προσφέρει το τραγούδι. Εξίσου, όμως, εκτεθειμένη, νιώθει και μέσα από την έτερη ενασχόλησή της, την Νομική (αποφοίτησε από την Νομική Αθηνών το 2018), εμπειρία στην οποία εντρυφεί παράλληλα και χάρη στην οποία διατηρεί μια θαυμαστή ισορροπία στο μυαλό.
Η ίδια αποκαλεί τον Φοίβο Δεληβοριά, με τον οποίο συναντήθηκε για πρώτη φορά πριν τέσσερα χρόνια σε μια φιλανθρωπική εκδήλωση και έκτοτε συνυπάρχει καλλιτεχνικά, μέντορά της. Μεγαλωμένη στο Παγκράτι, «before it was cool», όπως λέει, σε μια οικογένεια-μουσική κυψέλη, ξεκίνησε μαθήματα βιολιού στα έξι της και σύντομα ένιωσε την ανάγκη να γίνει ένα με την συμπαντική ενέργεια της μουσικής. Με αυτή της την ανάγκη, πάντρεψε, με τον καιρό, και την παρότρυνση του μέντορά της να μην περιοριστεί σε ένα μουσικό είδος αλλά να καθιερώσει την δική της σφραγίδα γνησιότητας στο χώρο, κάτι για το οποίο θα είναι αναγνωρίσιμη και θα χαίρει την εκτίμηση του πιονιέρου.
Δηλώνει αγχώδης και αεροπλανοφοβική, θεωρεί το Καλλιμάρμαρο και τον Αρδηττό την «τέλεια βόλτα», είναι αφόρητα ερωτευμένη με τη θάλασσα και οραματίζεται έναν κόσμο όπου θα παίζει και θα τραγουδάει τα τραγούδια της με τους ανθρώπους. Έναν κόσμο, όπου όλα τα όνειρα, ίσως να χωρούν σε μια μια «παραλία του Παραδείσου στα Κύθηρα», όπου «το κύμα θα δακρύζει» σε ένα κοίταγμα, ωσότου όλα χαθούν «στον άδειο χάρτη… εκεί που δεν σε βρίσκει ποτέ φθινόπωρο».
Νεφέλη Φασούλη – Casa Malaparte
Στίχοι/Μουσική: Φοίβος Δεληβοριάς
Παραγωγή: Φοίβος Δεληβοριάς
Oργάνωση Παραγωγής: Δημήτρης Μακρής
Ηχογράφηση: Νίκος Κόλλιας / AntArt Studios
Μίξη: Γιάννης Πετρόλιας
Mastering: Γιάννης Χριστοδουλάτος/Sweetspot Productions Studio Πιάνο,
Πλήκτρα: Κωστής Χριστοδούλου
Τύμπανα: Σωτήρης Ντούβας
Baby bass: Γιοέλ Σότο
Στίχοι:
Θα’ρθει μια μέρα που θα βρεθούμε
Στην παραλία του Παραδείσου στα Κύθηρα
Κάποιοι απ’τους ντόπιους θα μας δεχτούνε
Κάποιοι θα πουν «ήρθαν τ’ άγρια να διώξουν τα ήμερα»
Θα βρούμε μέρος που θα μας κρύψει
Όχι άλλο μάτι ανθρώπου στο αγκάλιασμά μας
Θα φύγει σαν ένα ρούχο η τύψη
Το κύμα θα δακρύσει στο κοίταγμά μας
Και του φιλιού σου η ερημιά
Θα ‘χει από την ομορφιά που τη διώξαν από τον κόσμο
Κι ο διψασμένος μου βυθός
Θα ‘χει κάτι από το φως που δε χώρεσε σ’ένα νόμο
Θα ‘ρθει μια μέρα που θα βρεθούμε
Στης Βίλας του Μαλαπάρτε τα κόκκινα δώματα
Κανέναν δεν θα περιφρονούμε
Ούτε το μπάτη που σβήνει τα δυο μας ονόματα
Θα κατεβούμε στο μονοπάτι
Από τη σκάλα στο βράχο τον απόκρημνο
Και θα χαθούμε στον άδειο χάρτη
Εκεί που δεν σε βρίσκει ποτέ φθινόπωρο
Και του φιλιού σου η ερημιά
Θα ‘χει από την ομορφιά που τη διώξαν από τον κόσμο
Κι ο διψασμένος μου βυθός
Θα ‘χει κάτι από το φως που δε χώρεσε σ’ένα νόμο
