Εχοντας περάσει, έστω και με αρκετό στραπατσάρισμα στο κύρος της, το νομοσχέδιο με τις ανατροπές στα εργασιακά, η κυβέρνηση τώρα αποφάσισε να επιταχύνει.
Δρομολογεί τη «μητέρα όλων των μπιζνών», που είναι η παραχώρηση της επικουρικής ασφάλισης σε ιδιωτικές ασφαλιστικές.
Μια κίνηση που θα αποφέρει τεράστια κεφάλαια και κέρδη στους ιδιώτες -προφανώς με το αζημίωτο-, θα επιβαρύνει με δεκάδες δισεκατομμύρια τον προϋπολογισμό λόγω της απώλειας των εισφορών και θα αποφέρει ψίχουλα έναντι των κρατήσεων μιας ζωής.
Επιχειρήματα φυσικά, έστω και για τα μάτια του κόσμου, θα βρεθούν. Θα μας πουν ότι το σύστημα προάγει το φιλότιμο και την κουλτούρα αποταμίευσης.
Ότι «αρκετά πια με τους νέους που πληρώνουν τις συντάξεις των γέρων», όπως συμβαίνει στα λειτουργούντα δημόσια ασφαλιστικά συστήματα. Ότι έτσι κάνουν σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Ενδεχομένως να μας παρουσιάσουν και παραδείγματα, στημένα κατάλληλα ώστε να αποδεικνύουν ότι αν αφαιρέσεις την απληστία των ασφαλιστικών κολοσσών, και το ενδεχόμενο να χαθούν οι εισφορές, οι τελικές συντάξεις που θα αποδοθούν ίσως να είναι αξιοπρεπείς. Και φυσικά θα αποφύγουν κάθε διάλογο, όπως έκαναν και με το εργασιακό.
Γι’ αυτό η επιχειρηματολογία που θα στήσουν πρέπει να αποδομηθεί από την πρώτη στιγμή και να γίνει κόσκινο.
Η ιδιωτικοποίηση της επικουρικής ασφάλισης δεν δικαιολογείται με κανέναν τρόπο, παρά μόνο με τις τεράστιες μίζες που θα προκύψουν. Ο κόσμος πρέπει να καταλάβει τί παιχνίδι παίζεται στην πλάτη του.
