Οι «κύριοι» της τοπικής εξουσίας κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα κλίμα διχασμού στην τοπική κοινωνία, όσο ποτέ άλλοτε.

Αλλεπάλληλες συγκρούσεις, τόσο μεταξύ τους όσο και με τους πολίτες. Συμπεραίνω ότι πλέον δεν μπορούν να διαχειριστούν την κατάσταση.

Το καίριο ζήτημα, η Εκκλησία: Ένας συνεχής πόλεμος, όσο τουλάχιστον παραμένουν αναρτημένες κάποιες μαρμάρινες πλάκες.

Όχι κύριοι. Εμείς σεβόμαστε τον Μητροπολίτη και την Ιερά Μητρόπολη, μια Μητρόπολη με μακρά ιστορία, συνδεδεμένη άρρηκτα με τη μοίρα και την πορεία της ζωής μας σε αυτόν τον τόπο.

Λοιπόν, προς τι ο πόλεμος;

Όχι κύριοι. Δεν σας εμπιστευόμαστε. Δεν βλέπουμε να προχωράει τίποτα και τα μεγάλα προβλήματα παραμένουν άλυτα, δημιουργώντας μάλιστα και νέα.

Ντροπή, όταν ένα παλικάρι έφυγε εξαιτίας των πιέσεων που δέχτηκε (θα μπορούσε να είναι το παιδί του καθενός μας), ένα παλικάρι που πάσχιζε να φέρει μια ομορφιά και μια πρόοδο στην περιοχή του. Βρήκε μπροστά του ανυπέρβλητα εμπόδια και οδηγήθηκε στην απόγνωση.

Τίποτα δεν μπορεί να ξεχαστεί από τις συνειδήσεις μας.

Έπρεπε να σκύψετε στο πένθος αυτών των γονιών. Όχι να ζητάτε και τα ρέστα.