Ο Γιάννης Πετρόχειλος γεννήθηκε στη Σμύρνη το 1900. Ήταν γιος του Στέφανου Πετρόχειλου και της Κατερίνας Στάη. Σπούδασε μουσική και φυσικομαθηματικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Γνώρισε την Άννα Μινάρδου όταν ασχολήθηκε με την ορειβασία. Ο δυναμισμός και το θάρρος της Άννας τον συνεπήρε. Η Άννα Μινάρδου ήταν η πρώτη Ελληνίδα που ανέβηκε την κορυφή Μύτικα (2917μ.) του Ολύμπου μαζί με την Αμαλία Καλιαμπέτσου. Η Άννα ήταν κι εκείνη Σμυρνιά. Ο Γιάννης Πετρόχειλος την ερωτεύτηκε και την παντρεύτηκε το 1930. Την ίδια χρονιά εκείνος διορίστηκε φυσικός στο Γυμνάσιο Κυθήρων και πήγαν μαζί στο νησί. Όλα ξεκίνησαν εκεί για το Γιάννη και την Άννα που σε λίγο θα κατακτούσαν τον κόσμο της σπηλαιολογίας.
Το Σπήλαιο Μυλοποτάμου και η γεωλογία των Κυθήρων
Από τις πρώτες περιπέτειες στο νησί ήταν το σπήλαιο Αγίας Σοφίας Μυλοποτάμου το οποίο τους ενθουσίασε με τον πλούσιο διάκοσμό του, τη δομή και τη γενικότερη μορφολογία του. Είδαν μπροστά τους ένα θησαυρό που μπορούσε να αξιοποιηθεί τουριστικά και λυτρωτικά για την οικονομία του νησιού. Την ίδια εποχή η σπηλαιολογία στην Ελλάδα δεν είχε αναπτυχθεί επιστημονικά όπως σε άλλες χώρες. Λίγο μετά, ο Γιάννης Πετρόχειλος κέρδισε υποτροφία από το Υπουργείο Παιδείας και έφυγε να σπουδάσει γεωλογία, γεωγραφία, ανθρωπολογία στο πανεπιστήμιο της Σορβόννης του Παρισίου. Μαζί του πήγε και η Άννα η οποία παρακολούθησε σαν ακροάτρια όλο τον ακαδημαϊκό κύκλο σπουδών. Επέστρεψαν στα Κύθηρα, εκείνος ως καθηγητής πάλι στο Γυμνάσιο. Τότε το ζευγάρι αφιερώθηκε καθολικά στη σπηλαιολογία, κουβαλώντας τόσες γνώσεις και εμπειρίες από την παραμονή του στην Ευρώπη. Το 1935 εκδόθηκε ο «Χάρτης των Κυθήρων» του Γιάννη Πετροχείλου. Ο Γιάννης Πετρόχειλος έγραψε αμέσως μετά το βιβλίο «Γεωτεκτονική». Το 1956 ολοκλήρωσε τις εργασίες του για την έκδοση του «Γεωλογικού Χάρτη Κυθήρων», ο οποίος εκδόθηκε το 1966, μετά το θάνατό του, από το Ινστιτούτο Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών.
Συμβολή στη σπηλαιολογία της Ελλάδας
Ο Γιάννης και η Άννα Πετροχείλου συνέβαλαν καταλυτικά στην ανάπτυξη της σπηλαιολογίας στην Ελλάδα και έβαλαν τις βάσεις για την ίδρυση της Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρείας της οποίας υπήρξαν ιδρυτικά μέλη. Επίσης συνέβαλαν καθοριστικά στη μόνιμη αντιπροσώπευση της χώρας μας στη Διεθνή Σπηλαιολογική Επιτροπή το 1949, παρά τις αρχικές αντιρρήσεις των άλλων κρατών μελών. Η παρουσίαση της σπηλαιολογικής έρευνας από τον Γιάννη Πετρόχειλο, μετά από τέσσερα χρόνια, το 1953 στο Παρίσι απέσπασε τα καλύτερα σχόλια ως προς την πρόοδο και απόδοση της χώρας μας.
Αναγνώριση στο έργο τους
Η Άννα Πετροχείλου ήταν η σύντροφός, συνεργάτης και υποστηρικτής στη ζωή του Γιάννη Πετρόχειλου. Μαζί εξερεύνησαν τα σπήλαια της Ελλάδας. Μαζί περπατήσανε στις πιο απόκρημνες πλαγιές της Ελλάδας και της Ευρώπης. Μαζί δουλέψανε για τη χαρτογράφηση, καταγραφή και ανάδειξη των ελληνικών σπηλαίων. Ο Γιάννης Πετρόχειλος πέθανε στις 11 Φεβρουαρίου του 1960 αφήνοντας μόνη την Άννα η οποία συνέχισε πιστά το κοινό έργο που είχαν μέχρι τότε δημιουργήσει μαζί. Η Άννα Πετροχείλου εξερεύνησε πάνω από χίλια σπήλαια σε όλη την Ελλάδα. Βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών για το μεγάλο της έργο και τιμήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2001, από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Στεφανόπουλο με τον Χρυσό Σταυρό του Τάγματος του Φοίνικος, την υψηλότερη τιμή που μπορεί να δώσει σε πολίτη η Ελληνική Δημοκρατία. Πέθανε στις 13 Φεβρουαρίου του 2001 σε ηλικία 96 ετών. Ένα ζευγάρι από τα πιο όμορφα, ένα ιδανικό, γεμάτο αγάπη ζευγάρι έμεινε στην ιστορία γράφοντας φωτεινές σελίδες για την Ελληνική Σπηλαιολογία.
