Μια νέα, επιστημονική εξήγηση για τον λόγο που οι γυναίκες νιώθουν περισσότερο το κρύο από τους άνδρες, δίνουν επιστήμονες στη Σχολή Ζωολογίας του Πανεπιστημίου του Τελ Αβίβ.
Όπως διαπίστωσαν, πρόκειται για ένα φαινόμενο που δεν είναι «αποκλειστικότητα» των ανθρώπων, καθώς πολλά αρσενικά ενδόθερμα (πτηνά και θηλαστικά) τείνουν να προτιμούν χαμηλότερες θερμοκρασίες από τα θηλυκά.
Όπως γράφουν οι ερευνητές, «εκτιμούμε πως τα αρσενικά και τα θηλυκά νιώθουν τη θερμοκρασία διαφορετικά. Πρόκειται για μια ενσωματωμένη εξελικτική διαφορά μεταξύ των συστημάτων αντίληψης θερμότητας των δύο φύλων, που σχετίζεται, μεταξύ άλλων, με την αναπαραγωγική διαδικασία και τη φροντίδα των απογόνων».
Της μελέτης, ηγήθηκαν οι Εράν Λεβίν και Τάλι Μάγκορι Κοέν από από τη Σχολή Ζωολογίας και το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Στάινχαρντ στο Πανεπιστήμιο του Τελ Αβίβ, ο Γιόσεφ Κιάτ από το Πανεπιστήμιο της Χάιφα και ο Χαγκάι Σαρόν, από την Ιατρική Σχολή Σάκλερ, επίσης του Πανεπιστημίου του Τελ Αβίβ. Το επιστημονικό άρθρο δημοσιεύτηκε στο Global Ecology and Biogeograpgy.
H νέα αυτή έρευνα περιλαμβάνει στατιστική και χωρική ανάλυση σε βάθος ως προς την κατανομή δεκάδων ειδών πτηνών και νυχτερίδων που ζουν στο Ισραήλ, μαζί με μια εκτενή αξιολόγηση της διεθνούς βιβλιογραφίας πάνω στο συγκεκριμένο θέμα. Ο Λεβίν, που, μεταξύ άλλων, μελετά τη φυσιολογία και τη συμπεριφορά των νυχτερίδων, σημείωσε στις προηγούμενες μελέτες του πως κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγικής περιόδου αρσενικά και θηλυκά τείνουν να χωρίζονται, με τα αρσενικά να διαβιώνουν σε ψυχρότερες περιοχές.
Επιπροσθέτως, μελέτη της σχετικής βιβλιογραφίας αποκαλύπτει πολλά παραδείγματα αντίστοιχων φαινομένων σε πολλά είδη πτηνών και θηλαστικών: Στα μεταναστευτικά πουλιά, τα αρσενικά περνούν τον χειμώνα σε ψυχρότερες περιοχές από τα θηλυκά (σημειώνεται πως στα πουλιά ο διαχωρισμός μεταξύ των φύλων λαμβάνει χώρα εκτός της αναπαραγωγικής περιόδου, εφόσον τα αρσενικά συμμετέχουν στο μεγάλωμα των μικρών). Μεταξύ πολλών θηλαστικών, ακόμα και σε είδη που ζουν σε ζεύγη ή σε μεικτές ομάδες για όλες τους τις ζωές, τα αρσενικά προτιμούν τη σκιά ενώ τα θηλυκά το φως, ή τα αρσενικά ανεβαίνουν στις κορυφές των βουνών ενώ τα θηλυκά παραμένουν στις κοιλάδες.
Στη συνέχεια, οι επιστήμονες έκαναν τις δικές τους έρευνες, εξετάζοντας δεδομένα που είχαν συλλεχθεί στο Ισραήλ σε διάστημα περίπου 40 ετών (1981-2018) για χιλιάδες πτηνά από 13 μεταναστευτικά είδη από 76 περιοχές και 18 είδη νυχτερίδας από 53 περιοχές. Συνολικά, η έρευνα συμπεριέλαβε πάνω από 11.000 πτηνά και νυχτερίδες. Ο λόγος που προτιμήθηκαν πουλιά και νυχτερίδες, είναι το ότι πετούν και, ως εκ τούτου, είναι εξαιρετικά ευκίνητα, οπότε οι χωρικοί τους διαχωρισμοί θα ήταν πιο ξεκάθαροι.
Τα ευρήματα της συγκεκριμένης μελέτης δείχνουν πως τα αρσενικά προτιμούν χαμηλότερες θερμοκρασίες από τα θηλυκά, και αυτή τους η προτίμηση οδηγεί σε διαχωρισμό μεταξύ των φύλων σε συγκεκριμένες περιόδους κατά τους κύκλους αναπαραγωγής, όταν τα αρσενικά και τα θηλυκά δεν χρειάζονται (και μπορεί και να ενοχλούν) το ένα το άλλο.
«Η έρευνά μας έδειξε πως το φαινόμενο δεν είναι μοναδικό στους ανθρώπους – μεταξύ πολλών ειδών πτηνών και θηλαστικών, τα θηλυκά προτιμούν ένα θερμότερο περιβάλλον από τα αρσενικά, και σε συγκεκριμένες χρονικές στιγμές αυτές οι προτιμήσεις προκαλούν διαχωρισμό μεταξύ των δύο ειδών. Δεδομένων αυτών των ευρημάτων, και του ότι αυτό το φαινόμενο είναι εξαπλωμένο, κάνουμε την υπόθεση πως αυτό που έχουμε εδώ είναι μια διαφορά μεταξύ των οργανισμών αντίληψης θερμότητας αρσενικών και θηλυκών, που αναπτύχθηκε κατά την πορεία της εξέλιξης. Η διαφορά είναι παρόμοια στην ουσία της με τις γνωστές διαφορές μεταξύ της αίσθησης του πόνου που βιώνουν τα δύο φύλα και επηρεάζεται από τις διαφορές στους μηχανισμούς των νεύρων που είναι υπεύθυνοι για την αίσθηση και επίσης για τις αλλαγές ορμονών μεταξύ αρσενικών και θηλυκών» είπε ο Λεβίν.
H Μάγκορι Κοέν σημειώνει πως αυτή η διαφορά έχει μια σειρά από εξελικτικές εξηγήσεις: Πρώτον, ο διαχωρισμός μεταξύ αρσενικών και θηλυκών μειώνει τον ανταγωνισμό για πόρους στο περιβάλλον, και κρατά μακριά αρσενικά που μπορεί να είναι επιθετικά και να θέσουν σε κίνδυνο τα μικρά. Επιπρόσθετα, πολλά θηλυκά θηλαστικά πρέπει να προστατεύουν τα μικρά τους σε ένα σημείο που δεν είναι ακόμα σε θέση να ρυθμίζουν μόνα τους τη θερμοκρασία του σώματος, οπότε ανέπτυξαν μια προτίμηση για ένα σχετικά θερμό κλίμα.
Όπως καταλήγουν οι δύο ερευνητές, το τελικό συμπέρασμα είναι πως, ως προς τους ανθρώπους, η διαφορά αυτή στην αντίληψη της θερμότητας έχει σκοπό να δημιουργείται μια απόσταση μεταξύ των δύο μελών του ζευγαριού έτσι ώστε το καθένα τους να μπορεί να απολαμβάνει έναν βαθμό ησυχίας και ηρεμίας. Το φαινόμενο μπορεί επίσης να συσχετιστεί με κοινωνιολογικά φαινόμενα που έχουν παρατηρηθεί σε πολλά ζώα, και ακόμα και στους ανθρώπους, σε μεικτά περιβάλλοντα: Οι γυναίκες τείνουν να έχουν μεγαλύτερη σωματική επαφή μεταξύ τους, ενώ οι άνδρες κρατούν μεγαλύτερες αποστάσεις και αποφεύγουν τις μεταξύ τους επαφές.
