«Καβάκος Μανόλης, Έλληνας γλύπτης – ζωγράφος». Με αυτήν την αρχική ένδειξη συστήνεται ο Κυθήριος καλλιτέχνης, σε έγκυρα ευρωπαϊκά λεξικά Τέχνης, που δεν παραλείπουν και τον Ποταμό, το κεφαλοχώρι της γέννησής του. Κατά τον μακρύ βίο του «εις ξένα έθνη», εμπλούτιζε συνεχώς το βιογραφικό του με λαμπρές σπουδές, με συμμετοχές σε εκθέσεις, οργανωμένες στη Γαλλία, στις Η.Π.Α αλλά και στην Αθήνα, το 1964, αποσπώντας σπουδαίες διακρίσεις, μέχρι την απονομή του Αργυρού Σταυρού από τη Λεγεώνα της Τιμής, στο Παρίσι. Ο σπουδαιότερος Έλληνας καλλιτέχνης στην Αμερική, πρεσβευτής της ελληνικής Τέχνης, έδινε τον καλόν αγώνα «δια το ιδεώδες της Τέχνης» και του Ελληνικού Ονόματος.

Και όμως. Δεν υπάρχει ούτε ένα έργο του στην Γλυπτοθήκη της Αθήνας. Ούτε μία φωτογραφία από τις δημιουργίες του, στις αναφορές των ελληνικών καλλιτεχνικών λεξικών ή περιοδικών, με εξαίρεση παλαιά έντυπα των Κυθήρων. Η μόνιμη διαμονή του Μανόλη Καβάκου, μεταξύ, κυρίως, της Γαλλίας και των Η.Π.Α, του στέρησε την ευρύτερη ελληνική μνήμη, μέχρι του σημείου να έχει γραφεί στην Ελλάδα, ότι γεννήθηκε στη Βοστόνη.

Σύμφωνα με τεκμηριωμένες πληροφορίες, γεννήθηκε το 1885 στα Τριφυλλιάνικα Κυθήρων, φέροντας τα στοιχεία Τριφύλλης Εμμανουήλ του Ανδρέου. Αργότερα όμως, προτίμησε, ως καλλιτεχνικό και πολιτικό επώνυμο, το γνωστό οικογενειακό παρωνύμιο «Καβάκος».

Τα Χρόνια της Νιότης

Το 1901 ή το 1903, έφηβος εργάζεται στη Βαλτιμόρη και, με την πάροδο σύντομου χρόνου, παίρνει το πτυχίο Ζωγραφικής και Γλυπτικής από το Πολυτεχνείο Μαίρυλαντ. Μόνο με την αναγνωρισμένη αξία του, αποκτά τετραετή υποτροφία της νέας πολιτείας του, για μεταπτυχιακές σπουδές στο Παρίσι, αλλά θα ακολουθήσει και υποτροφία του Γαλλικού Κράτους.

Το 1913, το ετήσιο «Σαλόνι του Φθινοπώρου», στο Παρίσι, του απονέμει εύφημο μνεία για την γλυπτική σύνθεσή του «Aspiration» – ο Πόθος του Ιδανικού. Η όλη μορφή του εφήβου, με χαρακτηριστικά της αρχαϊκής πλαστικότητας και της βαθιάς ονειροπόλησης, μέχρι πρόσφατα κοσμούσε τον προθάλαμο της Κεντρικής Βιβλιοθήκης της Βαλτιμόρης!

Επιρροή και Έργο

Ο Καβάκος ανήκει στην τεχνοτροπία του μεγάλου Γάλλου γλύπτη Αυγούστου Ροντέν (Rodin August), του ανανεωτή της ελληνικής κλασικής παράδοσης, αλλά πάντοτε σε επαφή με τη σύγχρονη ζωή. Ο Έλληνας καλλιτέχνης, εκπέμποντας το προσωπικό στίγμα του, απέδωσε, στον ορείχαλκο ή στο μάρμαρο τη Ζωή, με συλλογή, ρυθμό και μουσική κίνηση, όπως φαίνεται στα ωραία έργα του: «ο Σκεπτόμενος», «η Νεότητα», «η Χαρά», «ο Έρως», «ο Ελληνικός Ύμνος εις την Ελευθερίαν» σε αδελφική σχέση με την περίφημη «Δόξα των Ψαρών» του Νικόλαου Γύζη. Φυσικά, έχει αφήσει ο Κυθήριος και τη δική του «Αφροδίτη». Και προκαλούν το θαυμασμό οι συνεχόμενες χορεύτριες του έργου του, ως πλάσματα αιθέριας χαράς.

Εκτός από τα ελάχιστα μικρά έργα του στην Ελλάδα, αγνοούμε ποια μουσεία και συλλογές στο εξωτερικό, φυλάσσουν τις δημιουργίες του Καβάκου. Ο Μανόλης Καβάκος απεβίωσε το 1972, στη Γαλλία… «εις ξένην γην», αλλά ως Έλλην πολίτης! Η μορφή του είναι ανάγκη να επιστρέψει στα γενέθλια Κύθηρα. Όπως επιθυμούσε.

Ευχαριστούμε την κυρία Αδαμαντία Βρ. Τριάρχη για την παραχώρηση του σύντομου βιογραφικού του μεγάλου καλλιτέχνη Μανόλη Καβάκου.

Έκκληση της κας Αδαμαντίας Τριάρχη την οποία ασπαζόμαστε:

Απευθύνουμε έκκληση, στους Έλληνες της Γαλλίας ή των Η.Π.Α, να αναζητήσουν την προσφορά του Μ. Καβάκου και να μας ενημερώσουν. Ευχόμαστε να χορηγηθεί υποτροφία σε εικαστικό, από ίδρυμα ή ευγενή ιδιώτη, με σκοπό να παρουσιαστεί η Μονογραφία Καβάκου, που δεν υπάρχει στην Ελληνική Βιβλιογραφία.