Ο Δημήτριος Κόμης γεννήθηκε το 1912 στον Ποταμό. Ο πατέρας του ήταν από τη Σίφνο και ασκούσε το επάγγελμα του αγγειοπλάστη. Παντρεύτηκε τη Μαρία Ψαλίδα από τον Ποταμό. Δύο χρόνια μετά τη γέννηση του Δημήτριου Κόμη, ο πατέρας του πέθανε. Δύσκολα χρόνια για το μικρό τότε παιδί που έμενε ορφανό με τη μητέρα του να είναι μοναδικό στήριγμα. Πήγε στο δημοτικό σχολείο και ύστερα στο Σχολαρχείο του Ποταμού. Μετά συνέχισε στο Γυμνάσιο Κυθήρων στη Χώρα. Τα χρόνια του Γυμνασίου έμενε σε ένα σπίτι, στη συνοικία Βαρυπατιάνικα της Χώρας, μαζί με τον παιδικό φίλο και συμμαθητή, τον ποιητή Πάνο Φύλλη. Από το 1931 μέχρι το 1936 σπούδασε στη Νομική Σχολή Του Πανεπιστημίου Αθηνών. Παράλληλα εργαζόταν στο δικηγορικό γραφείο του Κυθήριου Ιωάννη Κοντολέοντος, που είχε χρηματίσει και βουλευτής του Λαϊκού κόμματος.
Από το 1936 μέχρι το 1940 ήταν ανταποκριτής στην Αθήνα, της ελληνικής εφημερίδας της Αυστραλίας «Πανελλήνιος Κήρυκας». Αργότερα, το 1940 προσελήφθηκε στην Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδος. Όμως τον Οκτώβριο του 1940 με την κήρυξη του Εληνοϊταλικού Πολέμου επιστρατεύθηκε και πολέμησε στο αλβανικό μέτωπο όπου τραυματίστηκε. Επιστρέφοντας από το μέτωπο του πολέμου παντρεύτηκε τον Οκτώβρη του 1941 την Τασία Κωβαίου με την οποία διατηρούσε σχέση από τα φοιτητικά του χρόνια. Απέκτησαν δύο γιους, το Λουκά το 1943 και το Μιχάλη το 1953. Το 1941 επέστρεψε στην Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδος και εργάστηκε στη Διεύθυνση Αγροτικών Συνεταιρισμών. Η συμβολή του στην αναδιοργάνωση και λειτουργία πολλών συνεταιρισμών της χώρας υπήρξε καθοριστική. Αργότερα εργάστηκε ως επιθεωρητής συνεταιρισμών σε διάφορες πόλεις. Παράλληλα βοήθησε σημαντικά στην ανάπτυξη των αγροτικών συνεταιρισμών των Κυθήρων. Έφθασε στο διοικητικό βαθμό του τμηματάρχη Α’ βαθμού. Στον επόμενο βαθμό, του διευθυντή, δεν προήχθη ποτέ, επειδή το 1970, διαφωνώντας με το καθεστώς της χούντας, δε συμβιβάστηκε και παραιτήθηκε από την Αγροτική Τράπεζα.
Από το 1973 ως γενικός γραμματέας του Κυθηραϊκού Συνδέσμου Αθηνών συνέβαλε με ενέργειές του στην προώθηση της επέκτασης του αεροδρομίου Κυθήρων. Επίσης με δικές του ενέργειες και πολύχρονη προσπάθεια διευρύνθηκε το πλαίσιο χορήγησης των υποτροφιών Στάη για τους Κυθήριους Φοιτητές. Σημαντικό είναι ακόμη το ενδιαφέρον που επέδειξε ο Δημήτριος Κόμης στην αξιοποίηση και συντήρηση του Ιστορικού Αρχείου Κυθήρων ενός από τα πλουσιότερα σε αρχειακό υλικό της Ελλάδος. Με ενέργειές του λύθηκε το πρόβλημα στέγασης του Κυθηραϊκού Συνδέσμου, ύστερα από παραχώρηση γραφείου από το Τριφύλλειο Ίδρυμα στις κτιριακές εγκαταστάσεις της οδού Θεμιστοκλέους 5. Προώθησε τη δημιουργία Βιβλιοθήκης, εκδόσεις συγγραμμάτων, συλλογή, αρχειοθέτηση και συντήρηση κυθηραϊκού τύπου κ.α. Το 1982 μαζί με τους καθηγητές Γεώργιο Κασιμάτη, Γεώργιο Λεοντσίνη, Ηλία Μαρσέλο, με τον ποιητή Πάνο Φύλλη και άλλους ίδρυσε την Εταιρεία Κυθηραϊκών Μελετών. Στη συνέχεια διετέλεσε πρόεδρος της Εταιρείας Κυθηραϊκών Μελετών και γενικός γραμματέας του Τριφυλλείου Ιδρύματος.
Ο ίδιος εξέδωσε πάνω από δέκα βιβλία που αναφέρονται σε κυθηραϊκές μελέτες, με σημαντικότερο το κυθηραϊκό Λεξικό για το οποίο βραβεύθηκε από την Ακαδημία Αθηνών το 1996. Η δραστηριότητά του στα κοινά των Κυθήρων, στα κυθηραϊκά σωματεία όπως ο Κυθηραϊκός Σύνδεσμος, η Εταιρεία Κυθηραϊκών Μελετών αλλά και η συμμετοχή του στη διοίκηση του Τριφυλλείου Ιδρύματος αναδεικνύει το Δημήτριο Κόμη ως το σημαντικότερο κεφάλαιο της νεότερης ιστορίας των Κυθήρων. Ήταν ανιδιοτελής, αθόρυβος και εργατικός. Ο Δημήτριος Κόμης υπήρξε ο συνδετικός κρίκος και ο οδηγός στην πρόοδο του νεότερου πολιτισμού των Κυθήρων. Απεβίωσε στις 5 Απρίλη του 2003 στο σπίτι του στη Βούλα.
