13 Μαΐου! Κοιτώντας την ανατολή κι ενώ φαινόταν ότι για πρώτη μέρα, θα χαιρόμασταν έπειτα από τόσους μήνες, έναν λάμπρο ήλιο, ξαφνικά άσχημες παραισθήσεις άρχισαν να κυριαρχούν στο μυαλό μας! Φόβος για αυτό που ούτε να το σκεφτούμε, ούτε να το ακούσουμε φανταζόμασταν ποτέ στη ζωή μας. Αλοίμονο όμως, αφού οι φόβοι επιβεβαιώθηκαν, οι καρδιές μας σφίχτηκαν, το αίμα μας πάγωσε και όλοι μας κερώσαμε! Αδειάσαμε μέσα μας προσπαθώντας μάταια να δώσουμε μία μόνο απάντηση, σε μία μοναδική ερώτηση: «Γιατί; Γιατί; Γιατί;». Χιλιάδες «γιατί» που δεν θα βρουν ποτέ απάντηση! Η λατρεμένη σου κορούλα, Νίκο μας αγαπημένε, είχε δυστυχώς αυτή την άχαρη αποστολή, να προειδοποιήσει την γειτονιά σου για αυτό που φοβόμασταν και τρεμάμε να ακούσουμε όλο αυτό τον καιρό! Τα φρύδια έσφιξαν σφιχτά, τα μάτια άρχισαν να τρέχουν ασταμάτητα! Βυθίστηκες στις σκέψεις σου, χωρίς να τις μοιράζεσαι πια με την υπέροχη οικογένειά σου.
Δεν χρειαζόσουν βαλίτσες για το ταξίδι σου, παρά μόνο μία ψυχή γεμάτη από όμορφες αναμνήσεις, από υπέροχες εικόνες, από μία ζωή γεμάτη, χορτάτη, ανθρώπινη! Ακόμη ήθελες να προσφέρεις στην οικογένειά σου, στους συγγενείς σου, τους φίλους σου τους γείτονές σου και σε όλο τον Κυθηραϊκό Κόσμο! Ήθελες να προσφέρεις στο αγαπημένο και όμορφο χωριό που γεννήθηκες, έζησες τα παιδικά σου χρόνια παρέα με τον αξιαγάπητο αδερφό σου Γιώργο, αφού και εκείνος από σήμερα θα συνειδητοποιήσει, ότι όλη η ζωή σου θα είναι κενή χωρίς την παρουσία σου πλάι του! Πώς να το πάρει η οικογένεια του καλού σου γείτονα και φίλου Θεόφιλου αυτό το γεγονός, όταν κοιτώντας από την αυλή του ή την τζαμαρία του καθημερινά έβλεπε να περνάς με το αυτοκίνητό σου για το όμορφο Λιβάδι που πήγαινες για ψώνια, για καφέ, για φαγητό και εμείς αναφωνούσαμε με χαρά: «Ο Νίκος περνάει!».
Πάσχα 1983! Τώρα 2023! Ακριβώς 40 ολόκληρα χρόνια! Πώς να σβηστούν από τη μνήμη μας; Με μία εβδομάδα διάφορα μπήκαμε και οι δύο οικογένειες στα σπίτια που χτίσαμε! Εσείς πιο μπροστά μας περιμένατε εκείνο το απόγευμα του 1983 για να μας προυπαντήσετε με μία μεγάλη αψίδα που γράφατε όλη η οικογένεια: «Καλώς ήρθες Θεόφιλε!». Για ένα πράγμα πλέον ήμασταν σίγουροι! Ότι θα ζούσαμε δίπλα με τους πιο εξαίρετους, φιλόξενους, ανοιχτόκαρδους γείτονες και φίλους πλέον! Σας νιώσαμε από την αρχή και δική μας οικογένεια! Έτσι ξεκίνησε το όμορφο ταξίδι των 40 χρόνων! Χαρές, λύπες, προβλήματα, αγωνίες, συμπαράσταση και υποστήριξη πάντα προς εμάς, φαγοπότια, γιορτές, γάμους, βαφτίσεις και τα παιδιά να πηγαινοέρχονται από το ένα σπίτι στο άλλο και να φτιάχνουν στο μυαλό και στην καρδιά τους τις δικές τους όμορφες αναμνήσεις και πολύχρωμες εικόνες από την παιδική τους ηλικία!
Τι μεγάλη συγκίνηση πήραμε όλοι όταν μπήκε στην Ιατρική Σχολή, στο πανεπιστήμιο το λατρευτό σας παλικάρι ο Παναγιώτης, αφού με τόσο αγώνα και ατέλειωτες ώρες μελέτης κατάφερε να πάρει το πτυχίο του και σήμερα να λάμπει το άστρο του σ’ όλο το Τσιρίγο, το αγαπημένο του, και στην Αμερική. Ανέβηκε στο πιο ψηλό σκαλοπάτι της έχοντας στήριγμα την αξιαγάπητη σύζυγό του Χριστιάνα αφού ακολούθησε πιστά τα όνειρά του! Ο καρπός του μεγάλου τους έρωτα ο μικρός Νικόλας, εγγονός που συνεχίζει επάξια με τη δύναμη του Χριστού και της Παναγίας το βαρύ όνομα του παππού Νίκου Βάρδα. Η λατρεμένη σου κορούλα Ελίνα, πόση χαρά σου έδωσε με το πανέμορφο γάμο της με τον εξαίρετο επιχειρηματία Παναγιώτη, τον οποίο αγαπήσατε και αγκαλιάσατε σα δικό σας πλέον παιδί. Έφτιαξαν μία μοναδική οικογένεια, που μεγαλώνατε όλοι μαζί βοηθώντας ο ένας τον άλλο! Κάθε φορά που αντηχούσε η φωνή σου να καλείς τα εγγονάκια σου: «Μαριάννα Γιώργο προσέχετε μη χτυπήσετε! Πού είστε» «Ελάτε να φάμε! Μετά παιχνίδι!». Γέμιζε η γειτονιά χαρά, ζωντάνια, γέλιο. Η φωνή σου Νίκο μας αγαπημένε, καλέ μας γείτονα και φίλε, θα την ακούμε πιο δυνατά από εκει ψηλά που θα κοιτάς και οι ευχές σου στην όμορφη και άξια οικογένειά σου θα αντιλαλούν για πάντα στα αυτιά τους!
Η λατρεμένη σου Μαίρη άφησες σε όλη σου τη ζωή, που σου χάρισε μία υπέροχη οικογένεια που με το δυναμισμό, την αισιοδοξία και το πλατύ της χαμόγελο στάθηκε επάξια όλα αυτά τα χρόνια δίπλα σου, θα συνεχίσει με τον ίδιο ζήλο, με την ίδια δίψα να βοηθάει, να συμπαραστέκεται, να μεγαλώνει με αρετές και αγάπη τα όμορφα εγγονάκια της και να τους φροντίζει όλους, όπως κάνατε πάντα οι δυο σας για την οικογένεια. Πόσα σπιτικά δεν τρώνε ψωμί από τα χέρια σας; Τόσα καλά, τόσες αρετές και εμείς απλοί θεατές ανήμποροι να ελαφρύνουμε το πάνβαρο σταύρο που σηκώσατε μαζί Νίκο μου! Όμως αυτή ήταν η επιθυμία σου και οφείλαμε να τη σεβαστούμε όλοι μας! Δεν ήθελες αγαπημένε μας Νίκο να φορτώσεις σε κανένα το δικό σου πρόβλημα, περήφανος, αγέρωχος, αξιοπρεπής πάντα! Έζησες με τη Μαιρούλα σου μία ζωή ευτυχισμένη, χορτάτη από αγαθά και συναισθήματα και γυρνώντας όλο σχεδόν τον κόσμο με τα ταξίδια και τις εκδρομές, ρουφούσες την κάθε στιγμή γεμίζοντάς την με όμορφες εικόνες και αναμνήσεις. Ανοιχτόκαρδος, αισιόδοξος, συμπονετικός προς το συνάνθρωπό σου. Ο σταθμός σε ότι κάνετε ήταν πάντα οι αγαπητοί γονείς Μπάμπης και Νικολέτα και η λατρευτή Αρετή! Τεράστια δύναμη, καλοσύνη και πολλή αγάπη προς τον καλό τους Νίκο και σε όλη του την οικογένεια. Ο Μεγαλοδύναμος Θεός να σας δίνει πολύ κουράγιο, δύναμη ψυχής, υπομονή για τον άδικο και πρόωρο χαμό του λατρεμένου συζύγου, πατέρα, παππού, αδελφού, θείου και ξαδέρφου Νίκου! Τα λόγια μας θα ηχούν πολύ φτωχά για το μεγαλείο της ψυχής σου, αλλά το λαϊκό προσκύνημα που έγινε σήμερα για να σε συνοδεύσει στην τελευταία σου κατοικία θα φανερώνει για πάντα σε όλο τον Κυθηραϊκό Λαό το πανάξιο και βαθιά χριστιανικό πέρασμά σου από αυτή τη ζωή!
Καλό ταξίδι αγαπημένε μας γείτονα και πιστέ φίλε μας Νίκο! Σ’ευχαριστούμε για όλα τα υπέροχα χρόνια! Όλη η οικογένεια του Θεόφιλου και της Πανωραίας Λυριστη θα σε θυμάται πάντα με αγάπη, αφού κατέχεις μία μεγάλη θέση στις καρδιές όλων μας για την υπόλοιπη ζωή μας! Οι γονείς Θεόφιλος και Πανωραία! Το Ελενάκι όπως το αποκαλούσε πάντα, με τον Μανωλάκη και σύζυγο Δήμητρη Αρώνη, ο Μιχάλης με τη Γιώτα, την Πανωραία Μυρτώ και το Θεόφιλο Ραφαήλ. Ο Μανώλης Τζάννες με την Αγγελική, τον Γιάννη, τον Θεόφιλο, την Αγγελικούλα και το μικρό Νικόλα τους σου στέλνουν το ύστατο χαίρε με απέραντη αγάπη, σεβασμό και εκτίμηση! Αιωνία η μνήμη σου! Αθάνατος!
