Αυτός ήταν ο τίτλος μίας πολύ σημαντικής ομιλίας που έδωσε
Ο Ακαδημαϊκός Μ. Κορρές παρουσίασε στην Ακαδημία Αθηνών, στις 5 Οκτωβρίου 2021 , μία σημαντική μελέτη για τον σηματοτηλέγραφο του Μουδαρίου, γνωστού και ως Σηματορείου. Πρόκειται για ένα από τα σημαντικότερα μνημεία της νεότερης ιστορίας με διεθνή διάσταση. Παρακολουθήστε παρακάτω σε βίντεο την διάλεξη του Μανόλη Κορρέ και ένα slideshow της παρουσίασης με επιμέλεια του Kythera.News. Στο τέλος παρατίθεται το βιογραφικό του Ακαδημαϊκού.
Η Τηλεγραφία, ως υψηλή τεχνολογία, αναπτύχθηκε κατά τη διάρκεια των ναπολεόντειων πολέμων, πρώτα στη Γαλλία και πολύ σύντομα στις λοιπές σε αυτούς εμπλεκόμενες χώρες, αλλά και σε άλλες, πέραν του Ατλαντικού. Τότε δημιουργήθηκαν μηχανές για τον σχηματισμό οπτικών σημάτων, πολύπλοκοι έντυποι κώδικες και κτήρια-τηλεγραφικοί σταθμοί, εξοπλισμένα με τηλεγραφικές μηχανές, τηλεσκόπια, και διάφορες ειδικές συσκευές. Σε αυτά υπηρετούσε το εξειδικευμένο προσωπικό των Υπηρεσιών Διαβιβάσεων, Ξηράς και Θαλάσσης. Με τον ηλεκτρικό τηλέγραφο η αρχική μορφή της τηλεγραφίας αχρηστεύθηκε, οι σταθμοί κατεδαφίσθηκαν, ο εξοπλισμός λεηλατήθηκε ή κατέληξε στην ανακύκλωση μετάλλου, και ό,τι ακόμη απομένει είναι κάποια τοπωνύμια. Ωστόσο ορισμένοι παράκτιοι σταθμοί, αναγκαίοι για την επικοινωνία με παραπλέοντα πλοία διατηρήθηκαν ακόμη και έως τις αρχές του 20ου αι., αλλά και αυτοί καταργήθηκαν με την έλευση της Ασύρματης Τηλεγραφίας. Στην Ελλάδα, τέτοιοι σταθμοί υπήρξαν στα πλέον πολυσύχναστα και στρατηγικά σημεία των θαλάσσιων δρόμων. Εξ αυτών το σπουδαιότερο ήταν ο μεταξύ Πελοποννήσου και Κυθήρων δίαυλος. Διόλου τυχαία ο τελειότερος τηλεγραφικός σταθμός ήταν εκεί. Δυστυχώς, εξ αιτίας πολεμικών καταστροφών, επακόλουθης λεηλασίας και φυσικής φθοράς, το σπουδαίο αυτό μνημείο της ιστορίας και της τεχνολογίας είναι σε πολύ κακή κατάσταση. Παρά ταύτα, χάρις στην πρόσφατη έρευνα, έγινε δυνατή η ανακάλυψη της αρχικής μορφής του κτίσματος και μεγάλου μέρους του μηχανολογικού εξοπλισμού του.
Η διάλεξη είναι διαθέσιμη εδώ:
Η μετάδοση της παρουσίασης έγινε από την:
ΔΙΑΥΛΟΣ Ζωντανές μεταδόσεις
Η υπηρεσία ΔΙΑΥΛΟΣ αφορά τη ζωντανή ψηφιακή μετάδοση μέσω του Διαδικτύου ομιλιών, σεμιναρίων, καλλιτεχνικών γεγονότων και λοιπών εκδηλώσεων που πραγματοποιούνται ή φιλοξενούνται από σημαντικούς πολιτιστικούς φορείς – λ.χ. Μέγαρα Μουσικής , Μουσεία, Συνεδριακά Κέντρα, κλπ – καθώς και από εκπαιδευτικούς και ερευνητικούς φορείς, πρωτίστως προς το σύνολο των μελών της Ερευνητικής και Ακαδημαϊκής κοινότητας της χώρας.
Βιογραφικό Μανόλη Κορρέ
Ιστορία αρχαίας αρχιτεκτονικής -Αναστήλωσις.
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1948. Σπούδασε Αρχιτεκτονική στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (1972), και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πολυτεχνείο του Μονάχου (1975-77), Διδάκτωρ του Freie Universität του Βερολίνου (1991) και του ΕΜΠ (1992). Μηχανικός στα Έργα Συντήρησης Μνημείων της Ακρόπολης (1975, 1977-1979), Προϊστάμενος του Τμήματος Αναστηλώσεων στη Διεύθυνση Αναστήλωσης Αρχαίων Μνημείων του Υπουργείου Πολιτισμού (1981), Προϊστάμενος του Έργου «Παρθενών» της Α΄ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων (1983-1999). Αναπληρωτής Καθηγητής (1999) και πρωτοβάθμιος Καθηγητής (2006-2015) στο ΕΜΠ. Δίδαξε αρχαία αρχιτεκτονική, ιστορική τοπογραφία, αναστήλωση, εκτός από το ΕΜΠ και στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο, στα Πανεπιστήμια Pennsylvania και Berkeley των ΗΠΑ, και σε πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα της Ευρώπης, της Αμερικής και της Ασίας. Έχει συμμετάσχει στη μελέτη, συντήρηση, αναστήλωση και ανάδειξη πολλών ιστορικών μνημείων σε ολόκληρη την Ελλάδα. Ειδικότερα στην Αθήνα, εργάστηκε στο Ερέχθειο, στο ιερό του Διονύσου, στο Διονυσιακό θέατρο στις νότιες παρειές της Ακρόπολης (υπεύθυνος έργου 1980-1983) και κυρίως στον Παρθενώνα (κατά το διάστημα 1983-1999 υπεύθυνος εργασιών αναστήλωσης και ανάδειξης του μνημείου). Διετέλεσε ή είναι μέλος των Επιτροπών Συντήρησης των Μνημείων της Ακρόπολης (EΣMA), του Διονυσιακού Θεάτρου, της ακρόπολης Λίνδου, του Επικουρίου Απόλλωνος, της Υποεπιτροπής Συντήρησης των Γλυπτών του Παρθενώνα, της Επιτροπής Μαραθώνα. Υπήρξε Αντιπρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Οργανισμού Ανέγερσης του Μουσείου Ακρόπολης και μέλος κριτικής επιτροπής Διεθνούς Αρχιτεκτονικού Διαγωνισμού για την αποκατάσταση του ναού του Αυγούστου στο Pozzuοli της Καμπανίας, στη νότιο Ιταλία. Τακτικό μέλος του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου (ΚΑΣ, 2006-). Αντεπιστέλλον μέλος του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου του Βερολίνου και της Koldewey Gesellschaft. Χρυσό Μετάλλιο της Ακαδημίας της Ρώμης (2013), Αργυρό Μετάλλιο της Γαλλικής Ακαδημίας Αρχιτεκτονικής (1995), Χάλκινο Μετάλλιο της Ακαδημίας Αθηνών (1989), βραβείο Alexander von Humboldt (2003), Premio Internazionale di Archeologia, città di Ugento (Premio Zeus, 2006). H Ακαδημία Αθηνών τον βράβευσε για το βιβλίο του Η στέγη του Ηρωδείου και άλλες γιγάντιες γεφυρώσεις (2014). Παράσημο του Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικος (1998). Κ ύ ρ ι α α υ τ ο τ ε λ ή έ ρ γ α: Μελέτη Αποκαταστάσεως του Παρθενώνος, τ. 2β (Αθήνα 1989)· Οικοδομική των αρχαίων κιόνων (Αθήναι 1991)· Από την Πεντέλη στον Παρθενώνα (Αθήνα 1993)· Μελέτη Αποκαταστάσεως του Παρθενώνος (Αθήνα 1994)· Εκτέλεση, Περιεχόμενο και Αξία των Χαρτών της Αττικής του Κάουπερτ (Αθήνα 2008)· Η στέγη του Ηρωδείου και άλλες γιγάντιες γεφυρώσεις (Αθήνα 2014)· (Με Κατερίνα Τζανάκη) Η Κοίτα της Μέσα Μάνης και η αρχιτεκτονική της. Πρόταση προστασίας και ανανεώσεως του οικισμού (Αθήνα 1976)· (Με Χ. Μπούρα και με τη συνεργασία και των Θ. Σκουλικίδη – Ν. Μπελογιάννη – Εύης Παπακωνσταντίνου – Δ. Χαραλάμπους – Κ. Ζάμπα) Μελέτη Αποκαταστάσεως του Παρθενώνα (Αθήνα 1983)· (Με Ν. Τογανίδη – Κ. Ζάμπα – Θ. Σκουλικίδη κ.ά.) Μελέτη Αποκαταστάσεως του Παρθενώνα, τ. 2α (Αθήνα 1989)· (Με C. Hadjiaslani) Die Explosion des Parthenon (Berlin 1990).
Τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών από το 2017.
