Στην καθιέρωση της από κοινού άσκησης της γονικής μέριμνας από τους δύο γονείς προχωρά η κυβέρνηση, σύμφωνα με τη σχετική ενημέρωση του Υπουργού Δικαιοσύνης, Κώστα Τσιάρα κατά τη διάρκεια του Υπουργικού Συμβουλίου. Ειδικότερα, με τις διατάξεις του νομοσχεδίου εισάγεται νέο νομοθετικό πλαίσιο που θα διέπει τις σχέσεις γονέων-τέκνων, μετά τη διακοπή της συμβίωσης των συζύγων, το διαζύγιο ή την ακύρωση του γάμου, με αποκλειστικό γνώμονα το συμφέρον του τέκνου.
Στο πλαίσιο αυτό, μεταξύ άλλων, καθιερώνεται η από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας από τους δύο γονείς, αναδεικνύεται ο κομβικός ρόλος της διαμεσολάβησης για την επίλυση ενδεχόμενων μεταξύ τους διαφορών, καθιερώνεται τεκμήριο επικοινωνίας του τέκνου με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει και καθίσταται υποχρεωτική η επιμόρφωση των δικαστικών λειτουργών που εκδικάζουν τέτοιου είδους υποθέσεις. Με όλα αυτά, προσαρμόζεται η ελληνική έννομη τάξη σε όσα ισχύουν στις προηγμένες χώρες της Ευρώπης, όπου προβλέπεται από τη νομοθεσία η από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας.
Σύμφωνα με το Μέγαρο Μαξίμου, το νομοσχέδιο αποσκοπεί στην ενεργή παρουσία και των δύο γονέων κατά την ανατροφή του τέκνου, παρά τη μεσολάβηση της διάστασης, του διαζυγίου ή της ακύρωσης του γάμου. Για τον σκοπό αυτό, εκκινεί από την τήρηση της αρχής της ισότητας των γονέων στις ευθύνες και τα δικαιώματα έναντι του τέκνου και αποβλέπει πρωτίστως στην εξυπηρέτηση του συμφέροντός του.
Η διάσταση, το διαζύγιο, η διακοπή συμβίωσης ή η ακύρωση του γάμου των γονέων, δεν πρέπει να μεταβάλλουν τον τρόπο άσκησης της γονικής μέριμνας των ανηλίκων τέκνων, η οποία πρέπει να ασκείται και από τους δύο γονείς, καθόσον σκοπός αποτελεί η ψυχική υγεία του ανηλίκου τέκνου, η ομαλή ένταξή του στο κοινωνικό περιβάλλον και η ανάπτυξη της προσωπικότητάς του. Παράλληλα, ενισχύεται η προσπάθεια των γονέων να αντιμετωπίζονται ζητήματα που αφορούν το τέκνο με αμοιβαία αποδεκτές λύσεις και προωθείται ο μεταξύ τους διάλογος για ζητήματα που το αφορούν.
Υπογραμμίζεται ότι το νομοσχέδιο δεν αφαιρεί οποιοδήποτε δικαίωμα του γονέα που ασκεί την επιμέλεια του ανηλίκου τέκνου. Αντιθέτως εισάγει την ενεργή παρουσία και των δύο γονέων στην ανατροφή του τέκνου και στην εκπλήρωση της ευθύνης τους σ’ αυτό. Σημειώνεται ακόμη ότι προασπίζεται το δικαίωμα διατροφής, καθόσον στο νομοσχέδιο προβλέπεται ότι η υπαίτια μη καταβολή διατροφής εκ μέρους του υπόχρεου γονέα αποτελεί κακή άσκηση γονικής μέριμνας και δύναται εξ αυτού του λόγου να αφαιρεθεί αυτή από τον υπαίτιο γονέα. Για το περιεχόμενο του νομοσχεδίου κατέθεσαν τις απόψεις τους εγγράφως και προφορικώς κοινωνικοί και επιστημονικοί φορείς που δραστηριοποιούνται σε θέματα οικογένειας και παιδιού, όπως επίσης και εκπρόσωποι των κοινοβουλευτικών κομμάτων.
