Από τα αδιόρθωτα πρακτικά της Βουλής διαβάζουμε:
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, το σημερινό Βατερλό του Πρωθυπουργού ενώπιον όλων μας, σήμερα το μεσημέρι, θέλω να σας βεβαιώσω ότι για εμάς δεν γεννά αισθήματα ικανοποίησης, πολύ περισσότερο χαράς. Αντίθετα, γεννά αισθήματα ανησυχίας. Βέβαια είναι αυταπόδεικτα προϊόν αυτού που ο Αλέξης Τσίπρας εύστοχα του απηύθυνε, ότι έχει επιλέξει ένα επικίνδυνο κράμα δειλίας και θρασύτητας απέναντι σε όλη αυτή την ιστορία, αλλά και συνολικά στην πολιτική του και αυτό δεν γεννά αδιέξοδα. Αυτό αποτελεί απόδειξη.
Η άτακτη φυγή του σήμερα το μεσημέρι μπορεί πολλά νεολαιίστικα trolls να κάνουν πανηγύρι από εκείνη την ώρα και διαρκώς να εντείνεται, αλλά δεν είναι αυτή η εικόνα. Η εικόνα είναι η αυταπόδεικτη ερμηνεία ότι ο Πρωθυπουργός γνωρίζει και κρύβεται. Αυτό γεννά το τραγικό ερώτημα.
Έχω αρκετές δεκαετίες εμπειρία στον ελληνικό πολιτικό βίο. Δεν κάνω αναλογίες αυθαίρετες. Το ποιο παρακράτος κυβερνάει αυτή τη χώρα ξαναγίνεται επίκαιρο και δεν υπάρχει γενναίος πρωθυπουργός, για να αντιμετωπίσει το τεράστιο αυτό ζήτημα που έχει προκύψει και να σταθεί με ευθύτητα απέναντι στον ελληνικό λαό, στη Βουλή, στα πολιτικά κόμματα.
Διαρκώς επαναλαμβάνετε και ο Πρωθυπουργός και όλοι σας λέγοντας «Δεν υπάρχουν αποδείξεις», πέρα από το ότι αυτή η φυγή του Πρωθυπουργού συνιστά απόδειξη. Αλλά με συγχωρείτε, η αποκάλυψη όχι από την Κυβέρνηση, από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και από τους ίδιους, της διπλής παρακολούθησης από ΕΥΠ και του Αρχηγού του ΠΑΣΟΚ κ. Νίκου Ανδρουλάκη και του δημοσιογράφου κ. Κουκάκη δεν είναι καραμπινάτη απόδειξη, καταρχήν γι’ αυτούς τους δύο, ότι κάτι σάπιο υπάρχει στο Βασίλειο της Δανιμαρκίας;
Το μεθοδεύσατε. Ωραία. Πώς; Αποπέμποντας τον κ. Δημητριάδη και τον κ. Κοντολέοντα. Ποιον Δημητριάδη; Αυτόν στον οποίο ο Πρωθυπουργός είχε αναθέσει, μεταξύ των άλλων, όχι με ΦΕΚ, όχι με διάταγμα, γιατί αν το έκανε αυτό θα ήταν καραμπινάτη η απιστία, γενικώς τα καθήκοντα του Πρωθυπουργικού Γραφείου, που εν δυνάμει, ως αποδεικνύεται, περιλαμβάνει και τη σύνδεσή του με την ΕΥΠ. Μεταξύ του Κοντολέοντα και του Πρωθυπουργού, ενδιάμεσος ο κ. Δημητριάδης. Αυτό είναι απόδειξη απιστίας.
Ο Πρωθυπουργός έχει δώσει όρκο. Ο Κοντολέων έχει δώσει όρκο εφ’ όρου ζωής και κάθε άλλος από όσους αναλαμβάνουν ευθύνες, ο κάθε Υπουργός κατ’ ανάθεση από τον Πρωθυπουργό. Ο Δημητριάδης από πού και ως πού έχει δικαίωμα να λαμβάνει πληροφορίες από τη ΕΥΠ, για να τις μεταφέρει στον Πρωθυπουργό; Από πού και ως πού δεν είναι αυτό πραξικόπημα; Από πού και ως πού δεν είναι αυτό η απόδειξη της ενοχής και η καραμπινάτη ποινική παρεκτροπή με το αδίκημα τουλάχιστον της απιστίας;
Και λέμε «δεν υπάρχουν αποδείξεις». Μα, με συγχωρείτε, οι πηγές που πληροφορούν του δημοσιογράφους; Γιατί από κάπου όλοι αυτοί οι δημοσιογράφοι τόσων πολλών εντύπων έχουν πληροφόρηση και βγάζουν την πληροφόρηση. Καλώς, κακώς την βγάζουν. Υποχρέωσή τους είναι στο κάτω-κάτω, με βάση τους κανόνες της δημοσιογραφίας.
Τις πηγές τις ξέρει η Κυβέρνηση; Εάν τις ξέρει, γιατί δεν πάει στη δικαιοσύνη; Ούτε για τους δημοσιογράφους πάει να τους μηνύσει, αλλά, πες, είπε ο Πρωθυπουργός ότι δεν μηνύει δημοσιογράφους. Τις πηγές κάποιοι θα τις δίνουν αυτές. Σωστά, λάθος, ξέρουν, δεν ξέρουν, κάποιοι τις δίνουν τις πηγές. Τις ξέρει ο Πρωθυπουργός; Γιατί δεν πάει στη δικαιοσύνη; Γιατί δεν κάνει κάτι απέναντι στον ελληνικό λαό, για να αναδείξει το ζήτημα και να εξυγιάνει; Αυτό δεν είναι απόδειξη;
Θέλετε άλλες αποδείξεις; Η ΑΔΑΕ, που είναι στα κεραμίδια, δεν είναι απόδειξη; Είναι πράκτορες του ΣΥΡΙΖΑ; Η επίκληση του απορρήτου, ώστε να μην λειτουργήσει καμία επιτροπή της Βουλής, δεν είναι απόδειξη;
Και θέλετε να είμαι πιο ήπιος; Πέραν από την υπόθεση Ανδρουλάκη, Κουκάκη, που είναι καραμπινάτη απόδειξη, αυταπόδεικτη και του Δημητριάδη, Κοντολέοντα, να τις δεχθώ όλες τις άλλες ως ισχυρές αποχρώσεις ενδείξεις σύμφωνα με το Ποινικό Δίκαιο; Να τις δεχθώ. Ε, και; Αλλάζει κάτι σε σχέση με την ευθύνη του Πρωθυπουργού και της Κυβέρνησης; Σιωπή.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Είναι, λοιπόν, εκτός θεσμικού ελέγχου όλη αυτή η ιστορία. Ντρέπεται και η ντροπή όταν λέτε ότι η κοινωνία δεν ενδιαφέρεται για όλα αυτά. Όταν σκόπιμα και δηλητηριωδώς και ύπουλα επικαλείστε εθνικούς κινδύνους, γίνεστε εθνικά επικίνδυνοι εσείς. Όταν επικαλείστε τα πεπραγμένα του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δεν τολμάτε να κάνετε εξεταστική επιτροπή.
Κύριε Πρόεδρε, ούτε μισό λεπτό.
Πάρτε το χαμπάρι. Η μόνη ισχυρή εγγύηση για την υπεράσπιση της Δημοκρατίας και για τον έλεγχο της ΕΥΠ είναι ο δημοκρατικός πολιτικός έλεγχος και η λογοδοσία από την εκλεγμένη κυβέρνηση, όπως επιτάσσει το Σύνταγμα. Όλα τα άλλα, τα φίλτρα, σαν τον νόμο που φέρνετε σήμερα, αν ήταν μια γνήσια επιθυμία σας, θα είχαν κάποιο νόημα, αλλά και πάλι δεν θα μπορούσαν να είναι αποτελεσματικά χωρίς την πολιτική βούληση του εκλεγμένου Πρωθυπουργού, η οποία δεν υπάρχει.
Και όμως, φέρνετε ένα νομοσχέδιο με το οποίο κουκουλώνετε τα πράγματα, ενισχύετε την αδιαφάνεια με όλους τους τρόπους. Αναζητείται ένας Σαρτζετάκης.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος): Κύριε συνάδελφε, σας παρακαλώ.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Τελείωσα, κύριε Πρόεδρε.
Αναζητείται ένας δικαστής εφάμιλλος του Σαρτζετάκη της υπόθεση Λαμπράκη. Τα πράγματα είναι κρίσιμα. Η Δημοκρατία, όντως, κινδυνεύει και εθνικό καθήκον είναι η υπεράσπιση της Δημοκρατίας. Αυτό είναι το εθνικό καθήκον, εν προκειμένω.
Ευχαριστώ πάρα πολύ.
