σα σήμερα έφυγε απ τη ζώη ο τεράστιος Γιώργος Σεφέρης
………………………………………..
ο Γεώργιος Σεφεριάδης, όπως ήταν το κανονικό του όνομα, γεννήθηκε στα Βουρλά της μικράς Ασίας στα 1900
………………………………………..
ηταν τυχερός γιατί ήρθε με τη μεγαλοαστική οικογένεια του στην Ελλάδα στα 1914, πολύ πριν την καταστροφή
………………………………………..
πηρε τις καλύτερες δυνατές σπουδές της εποχής στην αρχή στην Αθήνα και μετά Παρίσι και Λονδίνο
………………………………………..
στη συνέχεια διορίζεται στο διπλωματικό σώμα ενω αρχίζει να γράφει…
………………………………………..
στα 1931 διορίζεται υποπρόξενος στο Λονδίνο
ενω παράλληλα εκδίδει την πρώτη του ποιητική συλλογή με τον τίτλο «στροφή»
και την υπογράφει ως Σεφέρης…
………………………………………..
στα 1933 ο πατέρας του, Στέλιος, εκλέγεται Πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών
………………………………………..
στα 1935 επιστρέφει στην Αθήνα και διορίζεται πρόξενος στην Κοριστά.
………………………………………..
συνεχίζει να γράφει και θα συνεχίσει για όλη του τη ζωή
………………………………………..
ακομα και κατά το ξέσπασμα του πολέμου και κατα την ηρωική αντίσταση των στρατιωτών μας στην Αλβανία
όπου θα γράψει στις «ΜΕΡΕΣ»
«όλη η γης, όλη η ιστορία του κόσμου, κοιτάζει την Ελλάδα, αυτή τη μικρή γωνία, αυτό το ξερό βραχότοπο»
………………………………………..
η κατοχή τον βρίσκει προϊστάμενο του Υφυπουργείου Τύπου και είναι στη συνοδεία του βασιλιά και της κυβέρνησης οταν φεύγουν για τη μέση ανατολή
………………………………………..
στο Κάιρο αναλαμβάνει διευθυντής Τύπου αλλά συχαίνεται τόσο το ζοφερό κλίμα της αυλής του βασιλιά Γεώργιου που θα γράψει στις «ΜΕΡΕΣ» έμπλεος αηδίας:
«Συλλογίζομαι κάθε μέρα και περισσότερο πως είμαστε ένα κουβάρι από σκουλήκια».
………………………………………..
το Κάιρο και τα αίσχη του βασιλιά Γεώργιου θα στον στιγματίσουν βαθειά
………………………………………..
θα γράψει για τις επαφές του Γεωργίου με τους Εγγλέζους διπλωμάτες:
«Κοροϊδεύουν και σνομπάρουν τους Έλληνες. Είναι ανόητοι οι Έλληνες. Δεν τους αρέσουν»
………………………………………..
Είναι τόσο βαθειά πληγμένος και απογοητευμένος απο αυτά που βλέπει στο Κάιρο,
που έχει εναποθέσει όλες του τις ελπίδες στα νέα που φτάνουν απ την Ελλάδα για την αντίσταση του λαού μας.
θα γράψει στις «ΜΕΡΕΣ» εκείνη την εποχή:
«Η μόνη παρηγοριά είναι ότι, σαν φτάσουμε στο τέλος της μεγάλης περιπέτειας,
όλοι ετούτοι θα έχουν σαρωθεί από εκείνους που ζούνε το σημερινό δράμα της σκλαβιάς.
Εκείνους που, καθώς φαντάζομαι, θα είναι σε θέση να μιλήσουν τη λαλιά της Ελλάδας».
………………………………………..
Όμως τα πράγματα αντί να πάνε καλύτερα, μερικές φορές πάνε χειρότερα
και οταν πρόκειται για την ιστορία της Ελλάδας, σχεδόν πάντα πάνε χειρότερα
………………………………………..
στα 1944 η κυβέρνηση της μέσης ανατολής καλεί απ την Ελλάδα τις οργανώσεις της αντίστασης για να φτιάξουν κυβέρνηση εθνικής ενότητας
εκει λοιπόν,
ο Γεώργιος Παπανδρέου, που έχει διοριστεί πρωθυπουργός απ τον ίδιο τον Τσόρτσιλ,
με αντίτιμο να επαναφέρει στο θρόνο μετά την απελευθέρωση τον Γεώργιο,
κανει ευθεία επίθεση στο ΕΑΜ και στον ΕΛΑΣ…
………………………………………..
Είναι τόσο εμετικός σε εκείνες τις συσκέψεις ο Παπανδρέου που κάνει το Σεφέρη να γράψει στο ημερολόγιο του:
«Δεν καταλαβαίνει τίποτε, ακούει ό,τι του πει ο Λίπερ,
(Βρετανός πρέσβης)
σα να ήταν η Αγία Γραφή, ρητορεύει και κάνει μαλαγανιές βλαχοδήμαρχου»
………………………………………..
μετα την απελευθέρωση συνεχίζει να υπηρετεί στο διπλωματικό σώμα και παράλληλα γραφει, γραφει, γραφει…
………………………………………..
το έργο του «ΜΕΡΕΣ» ξεκίνησε να το γράφει στα 1925 και το τελείωσε στα 1960
………………………………………..
στα 1963 η Σουηδική Βασιλική Ακαδημία Επιστημών, επιλέγει να τον βραβεύσει με το Νόμπελ Λογοτεχνίας
το έργο του έχει μεταφραστεί απ τις αρχές της δεκαετίας του ’50 και εχει γίνει γνωστός παντού
………………………………………..
την επομένη μέρα της βράβευσης του θα δώσει διάλεξη στη σουηδική Ακαδημία
με την ομιλία του να ξεκινάει έτσι:
«Ανήκω σε μια χώρα μικρή.
Ένα πέτρινο ακρωτήρι στη Μεσόγειο, που δεν έχει άλλο αγαθό παρά τον αγώνα του λαού του, τη θάλασσα, και το φως του ήλιου.
Είναι μικρός ο τόπος μας, αλλά η παράδοσή του είναι τεράστια και το πράγμα που τη χαρακτηρίζει είναι ότι μας παραδόθηκε χωρίς διακοπή.
Η ελληνική γλώσσα δεν έπαψε ποτέ της να μιλιέται.
Δέχτηκε τις αλλοιώσεις που δέχεται καθετί ζωντανό, αλλά δεν παρουσιάζει κανένα χάσμα.
Άλλο χαρακτηριστικό αυτής της παράδοσης είναι η αγάπη της για την ανθρωπιά.
κανόνας της είναι η δικαιοσύνη.
Στην αρχαία τραγωδία, την οργανωμένη με τόση ακρίβεια, ο άνθρωπος που ξεπερνά το μέτρο πρέπει να τιμωρηθεί από τις Ερινύες…»
………………………………………..
ομως ούτε το Νόμπελ τον χόρτασε,
συνέχισε να γράφει…
………………………………………..
στα 1964 αναγορεύεται σε επίτιμο διδάκτορα του Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης,
και την ιδια χρονιά σε επίτιμο διδάκτορα του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης
ενω την επομένη, στα 1965, αναγορεύεται επίτιμος διδάκτωρ του Πρίνστον
………………………………………..
η χούντα τον βρίσκει απροετοίμαστο
αλλά
στα 1969 ο Σεφέρης στέλνει λαθραία στο Λονδίνο μια κασέτα με ένα μαγνητοφωνημένο μήνυμα κατά της χούντας,
που ακούστηκε την ίδια μέρα απο την Ελληνική Υπηρεσία του BBC,
ενώ αναμεταδίδεται
και από το ραδιοφωνικό σταθμό του Παρισιού
και τη «Ντόιτσε Βέλε».
………………………………………..
Μεταξύ άλλων ο Σεφέρης σε αυτό το μήνυμα έλεγε:
«Είναι μια κατάσταση [η χούντα] που όσες πνευματικές αξίες κατορθώσαμε να κρατήσουμε ζωντανές με πόνο και μόχθο πάνε κι αυτές να καταποντιστούν μέσα στο έλος, μέσα στα τελματωμένα νερά.
Τώρα ξαναγυρίζω στη σιωπή μου.
Και προσεύχομαι στο Θεό να μη βρεθώ στην ανάγκη να μιλήσω
και πάλι.
Είμαι ένας άνθρωπος χωρίς κανένα πολιτικό δεσμό και μπορώ
να πω χωρίς φόβο και πάθος:
Βλέπω μπροστά μου το γκρεμό που μας οδηγεί η καταπίεση.
Αυτή η ανωμαλία πρέπει να σταματήσει.
Είναι εθνική επιταγή».
………………………………………..
η χούντα τον χαρακτήρισε σχεδόν αμέσως όργανο του διεθνούς κομμουνισμού
και του αφαίρεσε το διπλωματικό διαβατήριο και τον τίτλο του επί τιμή Πρέσβη
ενω
οι φιλοχουντικές εφημερίδες άρχισαν απ την άλλη μέρα τα άρθρα οτι ο Σεφέρης «πούλησε την Κύπρο για να πάρει το Νόμπελ»
Αλήθεια αυτό έγραψαν…
(σας θυμίζει κατι;;;;)
………………………………………..
σα σήμερα -Δευτέρα τοτε- 20 Σεπτέμβρη του 1971 ο Γιώργος Σεφέρης άφησε την τελευταία του πνοή
και 2 μέρες μετά, η κηδεία του μετατράπηκε σε μια τεράστια διαδήλωση κατά της χούντας
………………………………………..
ΥΓ. στο βιβλίο του «Μέρες Θ’» τον Φλεβάρη του 1967 γράφει:
«Ο τόπος μας είναι όμορφος.
Μόνο που δεν είναι δικός μας.
Πρέπει να τον κερδίζουμε κάθε μέρα».
………………………………………..
ΥΓ2. Εγώ προσωπικά όμως ταυτίστηκα περισσότερο
με το:
«Οπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει…»
Θεωρώ οτι αυτή η μικρή φράση εμπερικλείει ολόκληρη την ελληνική ιστορία.
απ το 1821 μέχρι σήμερα
και απο τη μικρά Ασία μέχρι την Κύπρο