Όταν ο Σημίτης, εκτελώντας γερμανικό σχέδιο, με τις ευλογίες τότε και των ΗΠΑ, ξεδίπλωνε την κατευναστική πολιτική προς την Τουρκία μετά τα Ίμια (Ελσίνκι και συμφωνία της Μαδρίτης) στόχευε στην κάμψη των αντιρρησιών της Τουρκίας για την είσοδο της Κύπρου στην ΕΕ, από την μία. Και από την άλλη την όσο δυνατόν και μεγαλύτερη πρόσδεση της Τουρκίας στο τότε ελπιδοφόρο άρμα της Ενωμένης Ευρώπης.
Απο τότε έγιναν όμως πολλά. Η ΕΕ απέτυχε να εκμεταλλευτεί προς όφελος του ευρώ την κρίση του 08, τα εκανε μαντάρα μετά με την οικονομία και ακόμα πιο μαντάρα τώρα με την κρίση του κορονοιου, το ενεργειακό και την Ουκρανία.
Αφου σύρθηκε ολη η ΕΕ ως παρίας πίσω από τις γερμανικές επιλογές με αποτέλεσμα τώρα είναι να φαντάζει ως γεωπολιτικος νάνος στην νέα διζωνική παγκοσμιοποίηση που τώρα διαμορφώνεται, μετά την κατάρρευση της προηγούμενης.
Η ρήξη των γερμανικών πολιτικών με εκείνες των ΗΠΑ, αφού έκαναν ένα damage control της εποχής Τραμπ, έστρεψαν ήδη την Γερμανική μηχανή σε άλλη ρότα ως εξάρτημα της αμερικανικής.
Παράλληλα στην Τουρκία, μετά την λήξη το 08 της επιτήρησης του ΔΝΤ από την χρεοκοπία της του 2000-04, κυριάρχησαν οι μεγαλοϊδεατικές πολιτικές του Ερντογαν, που την φαντάστηκε σαν μια νέα Οθωμανία που θα εκτείνονταν από την Υποσαχάρια Αφρική μέχρι και το Πακιστάν.
Η οικονομία της Τουρκίας όμως απέτυχε να ακολουθήσει αυτά τα σχέδια. Κινείται πλέον μόνο με το μαύρο συνάλλαγμα που κατέχει μέρος των ελίτ του πληθυσμού της, μετά την κατρακύλα της λίρας και τις οικονομικές της σχέσεις με την Ρωσία.. Με δολάρια κυρίως, αποτέλεσμα του λαθρεμπόριου πετρελαίου που έκανε παλιότερα το καθεστώς Ερντογαν με τον ISIS και μετά με το φυσικό αέριο του Ιράν (μέσω χρυσού του… Ριχαρδου via Κατάρ), με τις πλάτες-στραβά μάτια του Τραμπ. Και τώρα ως καταφύγιο και διέξοδος των χρημάτων των Ρώσων ολιγαρχών.
Η εξωτερική πολιτική της γείτονος, στριμωγμενη και από την αμείλικτη οικονομική πραγματικότητα της, που δεν μπορεί να αντιστραφεί από την συνεχιζόμενη πολιτική ανοχής της ΕΕ, την στρέφει μοιραία προς την εμπορική ζώνη της Κίνας (με ενθάρρυνση και της Ρωσίας, που έχει επενδύσει πολλά πάνω της).
Αυτό είναι κάτι που η πολιτική του θείου Σαμ, υπό τον Μπάιντεν, δύσκολα φυσικά θα μπορέσει να την επιτρέψει. Εκτός από την πολιτική ομηρία του ίδιου του Ερντογαν λόγω της εκδίκασης του σκανδάλου ξέπλυματος της Τουρκικής Halkbank στις ΗΠΑ, που “κρατείται”, ίσως σκέφτηκαν να χρησιμοποιηθεί πάλι το ΔΝΤ για να την συγκρατήσει.
Αμφίβολο όμως το αποτέλεσμα. Ενδεχομένως και η απειλή αναγνώρισης ως ανεξαρτήτου κράτους του Κουρδιστάν (του Βόρειου Ιράκ και της ΒΑ Συρίας) για να την αποκόψει από την επαφή με το Ιράν, που ήδη προσχώρησε στην ζώνη του γουαν και του νεου ψηφιακού “αντι-δολαριου” που ετοιμάζει ο Πούτιν να είναι η μόνη ικανή της επιλογή πλέον.
Για να κινηθεί όμως προς αυτή την ζώνη και να συμμετέχει ισότιμα στο καλάθι νομισμάτων και εμπορευμάτων του ψηφιακού αντιδολαριου, η Τουρκία χρειάζεται να δείξει δικά της ενεργειακά αποθέματα, κυρίως φυσικού αερίου.
🔸Οι ελίτ της Τουρκίας φαίνεται ότι όλα αυτά τα ξέρουν και έκαναν ήδη τα κουμάντα τους. Τα παλαιάς κοπής κρυπτονομίσματα τύπου bitcoin κλπ έχουν ήδη διαδοθεί στο 20% του Τουρκικού πληθυσμού! Άρα όποια capital controls επιβληθουν από το ΔΝΤ για να αποτρέψει την διαφυγή αυτών των δολαρίων, δεν μπορεί να δουλέψει!
🔸Τώρα δοκιμάζουν να δουν πόσα μπορούν να πάρουν μαζι τους ως προίκα στο ταξίδι τους προς την ανατολή. Και όλα αυτά τα σε βάρος μας. 94.000τετρ χιλιομετρα γκριζαρισμενης ΑΟΖ, εστω με συνεκμετάλλευση και ομηρία της Κύπρου μεσω του EastMed μεσω Κατεχομενων προς την Τουρκία.
Και ενώ αυτά συμβαίνουν, το πολιτικό μας προσωπικό στα γκουβέρνα Ελλάδας και Κύπρου έχει ξεκινήσει από το καλοκαίρι του 20 (όπως διέρρευσαν οι μυστικές υπηρεσίες της Αυστρίας και του Ισραήλ) ΜΥΣΤΙΚΕΣ ΣΥΝΟΜΙΛΙΕΣ για εφ όλης της ύλης διαπραγματεύσεις μέσω πολυμερών διασκέψεων bypass του διεθνούς δικαίου κάτω από την αυστηρή επιτήρηση, τότε, της Μερκελ επί όσων σχεδιάστηκαν στο ΕΛΙΑΜΕΠ. Το think tank των Σημιτικων που έχει πιάσει όλα τα καίρια πόστα για την εκτέλεση του ίδιου σχεδίου του 97. Λες και δεν έχει συμβεί απολύτως τίποτα στις δύο όχθες του Αιγαίου και σε όλο τον κόσμο από τότε! Έτσι,με την ανοχή του Τραμπ, αφέθηκε το Oruc Reis να γκριζαρει όση έκταση άφηνε ακάλυπτη η μυωπικα συμφωνία διευθέτησης της ΑΟΖ Ελλάδας-Αιγυπτου λίγους μήνες πριν.
✔️Δογματισμός που πλέον φτάνει στα όρια να λειτουργεί ως εθνικά προδοτικός δίνοντας τα πάντα, χωρίς να κερδίζουμε απολύτως τίποτα! Και, λόγω των ευρύτερων γεωστρατηγικών εξελίξεων, λειτουργεί πλεον υπερ της στρατηγικής του Πούτιν.
Και το ερώτημα ήταν τότε,, εκτός του Ερντογαν, ποιος άλλος ηταν ο επισπεύδων σε αυτές τις πολιτικές μυστικών συνεννοήσεων, (το τι θέλουν να συμφωνηθεί, προφανες: συνεκμεταλλευση της ΑΟΖ ανατολικά της Ρόδου και της διοδευση του EastMed προς την Τουρκία μέσω κατεχομενων της Κύπρου. Και ότι πάρουν και μέσα στο Αιγαίο, όπως τίποτα αποστρατικοποιήσεις νησιών μας ( που ήδη ξεκίνησαν με μεταφορά οπλικών συστημάτων της άμυνας τους στην Βουλγαρία λόγω του Ουκρανικού).
Η Μέρκελ σίγουρα ήταν επισπεύδουσα όντας ήδη στην γωνία (και τώρα παρελθόν)! Ομοίως και ο Πουτιν για τα δικά του σχέδια, που ήδη όμως δοκιμάζονται στην Ουκρανία.
Η θέση των ΗΠΑ προφανώς σχεδιασμένη από το βαθύ κράτος του θείου Σαμ ανεξαρτήτως προέδρου, τώρα επείγεται για να καλύψει το ενεργειακό κενό που αφήνει η έλλειψη του ρωσικού αερίου.
Μια προηγούμενη πάντως φορά που είχαμε δίδυμο δεξιών κυβερνήσεων σε Ελλάδα και Κύπρο σε ένα παρόμοιο ασταθές γεωπολιτικό περιβάλον (πόλεμος στο Ισραήλ, πετρελαϊκή κρίση τότε), τις κυβερνήσεις του Ιωαννιδη και του Σαμψών που έγιναν “επισπεύδοντες” , χάθηκε το 38% της Κύπρου.
Δεν ήταν καθόλου σοφό που περιμέναμε να δούμε τι άλλο θα χαθεί τώρα, πρίν να πέσουν με πάταγο και οι σημερινές δεξιές κυβερνήσεις υπό την καθοδήγηση του ΕΛΙΑΜΕΠ μαζί με το καθεστώς του Ερντογαν, που ούτως ή άλλως παραπαίει οικονομικά, μέσα σε επικίνδυνες νέες εθνικές περιπέτειες.
✔️ Η πρόσδεση της Τουρκίας στην ζώνη του δολαρίου έναντι εξορύξεων στα 94.000τετρ χιλιόμετρα που γκριζαρισε το Oruc Reis , θα συνεχίσει να είναι αμφίβολη! Ο δε Πούτιν έτσι, μέσω της “συνεκμετάλλευσης”, θα παραμένει ως ο ενεργειακός ρυθμιστής και των νοτίων περασμάτων προς την ΕΕ, όπως είναι σήμερα χαραγμένα! και με σημαντικά πρόσθετα ενεργειακά αποθέματα να στηρίζουν το αντιδολάριο του, γονατίζοντας τελείως την Ευρώπη.
Οσο για τα ερείσματα αυτών των απόψεων και στα άλλα κόμματα, (και στον ΣΥΡΙΖΑ δυστυχώς, οσων κρύβονται κάτω από μια… ομπρέλα) , καλό θα ήταν να το ξανασκεφτούν.
Οι καρπαζιές θα είναι ηχηρές και απ έξω αλλά και από μέσα.
Δημιουργός του άρθρου:
