Σε άλλο ένα μεγάλο σφάλμα που ενδέχεται να πέσει η κυβέρνηση, είναι η επιλογή να ανοίξει την εστίαση πρώτα σε εξωτερικούς χώρους .
Η επιχειρηματολογία μου, έχει να κάνει με το γεγονός ότι, θα δημιουργήσει με αυτήν την επιλογή της, αθέμιτο ανταγωνισμό, και μάλιστα πολλαπλών περιπτώσεων.
Ας τα πάρουμε από την αρχή: Τα καταστήματα εστίασης, όπως καφέ, μπαρ, εστιατόρια ή all days, καταστήματα δηλαδή που σερβίρουν καφέ, ποτό και φαγητό, που λειτουργούν όλο το χρόνο, από τον Μάρτιο του 2020 μέχρι και σήμερα συμπληρώνουν 8 μήνες αναγκαστικής αναστολής και προβλέπεται να δοθεί η δυνατότητα να ανοίξουν λίγο πριν το Πάσχα, σε μια περίοδο δηλαδή που θα ανοίξουν και τα καταστήματα που λειτουργούν την θερινή σεζόν.
Αυτό συνεπάγεται, ότι αμέσως τα καταστήματα αυτά έχουν αβαντάζ, γιατί έτσι κι αλλιώς λειτουργούν σε εξωτερικούς χώρους, και στις περισσότερες περιπτώσεις κοντά ή δίπλα στη θάλασσα, σε τουριστικά θέρετρα, νησιά κλπ, σε εγκεκριμένος χώρους πολύ πιο ελκυστικούς, ειδικά σε μια περίοδο που και ο κόσμος έχει κλειστεί τόσους μήνες μέσα, με αποτέλεσμα να προτιμήσει αυτά τα καταστήματα, για την έξοδό του γενικότερα, αλλά και για λόγους ασφαλείας, ειδικότερα.
Συνεπώς, άλλα δεδομένα έχουν τα καταστήματα που λειτουργούν όλο το χρόνο και άλλα αυτά που λειτουργούν την θερινή σεζόν, διαφορετική οργάνωση, διαφορετικά μπάτζετ, διαφορετική, εν ολίγης, αφετηρία.
Ένα δεύτερο σενάριο που θα δημιουργήσει επίσης αθέμιτο ανταγωνισμό, είναι ότι υπάρχουν δήμοι και περιοχές που έχουν εφαρμόσει σε μεγάλο ποσοστό την εγκύκλιο του υπουργείου εσωτερικών σε πεζοδρομησεις και επεκτάσεις τραπεζοκαθισμάτων, και δήμοι σε πολύ μικρό ποσοστό έως και καθόλου. Άρα, στην περίπτωση αυτή, συζητάνε για αθέμιτο ανταγωνισμό, ανάλογα στις περιοχές που είναι τα καταστήματα .
Ένα τρίτο σενάριο, είναι φυσικά και με τα καταστήματα που λειτουργούν στα μεγάλα αστικά κέντρα, που η τουριστική κίνηση τους καλοκαιρινούς μήνες, έτσι κι αλλιώς είναι περιορισμένη σε σχέση με τα νησιά και άλλα καλοκαιρινά θέρετρα, πόσο μάλλον τώρα που δεν θα έχουν και την δυνατότητα να ρεφάρουν έστω, μιας και οι καιρικές συνθήκες βελτιώνονται και, είτε δεν διαθέτουν εξωτερικούς χώρους, είτε διαθέτουν, αλλά σε καμία περίπτωση αρκετά μεγάλους ή ελκυστικούς, σε σχέση με άλλα θερινά καταστήματα .
Το τέταρτο σενάριο, έχει να κάνει με την επαναλειτουργία και τα έξοδα αυτής .
Τα καταστήματα που λειτουργούν όλο το χρόνο, αναγκάστηκαν, είτε να πετάξουν προϊόντα γιατί έλειξαν, είτε να χαρίσουν, είτε να καταναλώσουν για ιδία χρήση, ή ακόμα να διατηρήσουν όσα σώζονται αλλά με κόστος, ενώ έχουν υπαλλήλους που βγήκαν σε αναστολή και είναι υποχρεωμένα αυτά τα καταστήματα όπου και να βρίσκονται να τους κρατήσουν στην εργασία όσο δουλειά και αν έχουν. Άλλωστε, αυτή είναι η βασική προϋπόθεση για τις επιστρεπτέες προκαταβολές και για όλες τις ρυθμίσεις οφειλών. Κάτι για το οποίο, δεν επιβαρύνονται τα καλοκαιρινά καταστήματα που επίσης και αυτά, παρότι δεν λειτουργούν το χειμώνα, πήραν κάποιες επιστρεπτέες προκαταβολές, και θα έχουν και αυτά την δυνατότητα ρυθμίσεων οφειλών κλπ.
Γενικότερα, θα έλεγα ότι για όσους γνωρίζουν και διαθέτουν μια τέτοια επιχείρηση, αντιλαμβάνονται πόσο σοβαρό θα είναι αυτό το θέμα έτσι κι αλλιώς, από την στιγμή που οι επιχειρήσεις έχουν μείνει κλειστές 8 μήνες .
Ας ελπίσουμε ότι η κυβέρνηση θα αντισταθμίσει όλα αυτά τα δεδομένα με όλες τις προεκτάσεις και θα αποζημιώσει η θα δώσει κίνητρα, ώστε αυτές οι επιχειρήσεις που θα συνεχίσουν να θίγονται, να παραμείνουν ανοιχτές και να συνεχίσουν να παράγουν υπηρεσίες.
Του Δημήτρη Κοντολέοντα, επιχειρηματία
