Μπορεί η Λίνα Μενδώνη να κατηγορείται ότι στην υπόθεση Λιγνάδη της διέφυγε ό,τι μπορούσε και δεν μπορούσε να διαφύγει σε άνθρωπο, τουλάχιστον όμως σε ένα πράγμα κανείς δεν μπορεί να την κατηγορήσει ότι δεν υπήρξε διορατική. Όταν στις αρχές Φεβρουαρίου έκανε λόγο για «τοξικό κλίμα», ποιος σκεφτόταν ότι θα δικαιωθεί, με καθυστέρηση τριών εβδομάδων, οπότε και θα εμφανιζόταν ο «συνήθης ύποπτος» σε τέτοιες περιπτώσεις Αλέξης Κούγιας;
Ο γνωστός ποινικολόγος, τηλεοπτικός μαϊντανός και αποτυχημένος ποδοσφαιρικός παράγοντας, διαβόητος για ορισμένες από τις χυδαιότερες δηλώσεις που έχουν γίνει στο παρελθόν αναφορικά με δίκες, εμφανίστηκε στο προσκήνιο ως συνήγορος του πρώην καλλιτεχνικού διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου, αρχικά μαζί με τον προηγούμενο συνήγορο κ. Γεωργουλέα και στη συνέχεια μόνος του, και φρόντισε να δηλητηριάσει επιπλέον το κλίμα σε μια υπόθεση της οποίας τα πραγματικά περιστατικά αποπνέουν μια οσμή έντονης νοσηρότητας.
Σε ένα από τα γνωστά του παραληρήματα, που βασίζονται στον ρατσισμό και την ενοχοποίηση των θυμάτων, ο Κούγιας έκανε λόγο για «επαγγελματίες ομοφυλόφιλους» και «αθεράπευτα ερωτευμένες δεσμευμένες κυρίες» αναγγέλλοντας ότι θα προσβάλει την προσωπικότητά τους στο δικαστήριο.
Το ομοφοβικό και μισογυνικό ξέσπασμα του Κούγια, που περισσότερο εμπίπτει στον αντιρατσιστικό νόμο παρά σε δικονομικό κείμενο, στοχεύει προφανώς στη δολοφονία χαρακτήρα των θυμάτων του Λιγνάδη και εκείνων που επιβεβαιώνουν τις καταγγελίες, αλλά και στην τρομοκράτηση των πολλών ακόμα που είναι έτοιμοι να εισφέρουν στοιχεία για τη σεξουαλικά κακοποιητική δράση του ηθοποιού.
Την ίδια στάση άλλωστε είχε τηρήσει ο Κούγιας και λίγα χρόνια πριν, όταν προσπαθούσε να παρουσιάσει τον 15χρονο Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο, δολοφονημένο εν ψυχρώ από τον πελάτη του ειδικό φρουρό Επαμεινώνδα Κορκονέα, ως «χούλιγκαν».
Η στάση του αυτή, οριακά θέτει ζητήματα παραβίασης της δεοντολογίας που οφείλει να τηρεί ως δικηγόρος, όπως άλλωστε και η πρώτη παραπειστική δήλωση που έκανε ότι «δεν αναλαμβάνει παιδόφιλους και τοκογλύφους» και ως εκ τούτου «δεν θα αναλάβει την υπόθεση αν δεν πειστεί ότι ο Λιγνάδης είναι αθώος» -είναι απολύτως απαγορευμένο για τους δικηγόρους να αφήνουν υπόνοιες ότι ο πελάτης τους είναι ένοχος.
Ωστόσο, στην παραληρηματική δήλωση του Κούγια υπάρχουν ορισμένα σημεία που έχουν ένα ιδιότυπο ενδιαφέρον από πολιτικής άποψης. Κι αυτό διότι, όπως αποδεικνύεται, μπορεί η κυβέρνηση να προσπαθεί με κάθε τρόπο τις τελευταίες ημέρες να εγκαταλείψει τον Λιγνάδη στην τύχη του, αλλά ο Λιγνάδης δεν μοιάζει έτοιμος να εγκαταλείψει την κυβέρνηση στη δική της. Έτσι, ο Κούγιας έκανε λόγο χθες για πολιτική δίωξη του πελάτη του, η οποία στοχεύει να πλήξει την κυβέρνηση, ταυτίζοντας έτσι ευσχήμως τη μοίρα της κυβέρνησης Μητσοτάκη με τη μοίρα του πρώην διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου.
Επιπλέον, ανέφερε ότι ο Λιγνάδης αποτέλεσε επιλογή της Μενδώνη για τη θέση του διευθυντή (διαψεύδοντας έτσι την ίδια) και παρουσίασε την υπουργό Πολιτισμού (ακόμη) ως μάρτυρα, καθώς, όπως υποστήριξε, βάλλεται από «επιχειρηματικά συμφέροντα» επειδή προχώρησε την ανάπλαση του Ελληνικού. Και με την ευκαιρία, δεν παρέλειψε να εξάρει και το έργο της Μενδώνη σε «αυτή τη μεγάλη επένδυση».
Χαρακτηριστικό του παραληρήματος πάντως, είναι ότι ο Κούγιας σκέφτεται να προσχωρήσει κι αυτός στους “διώκτες” της Μενδώνη, επειδή, όπως λέει, παραβίασε το τεκμήριο αθωότητας του πελάτη της και σκοπεύει να της κάνει μήνυση γι’ αυτό.
Ανάμεσα στα άλλα πάντως, ο Κούγιας ζήτησε παράταση μίας επιπλέον ημέρας για την απολογία του πελάτη του, η οποία είναι προγραμματισμένη για σήμερα στις 12 το μεσημέρι, προκειμένου, όπως λέει, να προλάβει να ενημερωθεί για τα στοιχεία των κατηγοριών τα οποία πρόλαβε να απαξιώσει, σύμφωνα με τις «αρχές της δίκαιης δίκης».
Πρόκειται πάντως για ένα αίτημα αμφίβολης ωφέλειας για τον Λιγνάδη, δεδομένου ότι κάθε μέρα που περνά προστίθενται περισσότερες καταγγελίες εναντίον του και, αν πράγματι στοχεύει στο να αποφύγει την προφυλάκιση, όπως διοχετεύεται, ίσως το εγχείρημα αυτό να είναι ακόμα πιο αδύνατο μία μέρα μετά.
Απαντώντας στη δήλωση του Κούγια, ο συνήγορος πολιτικής αγωγής και εκπρόσωπος θύματος Γ. Βλάχος ανέφερε πως ο ισχυρισμός ότι ο πελάτης του, ο οποίος είναι Σουηδός πολίτης, είχε πολιτικά κίνητρα προσβάλλει τη νοημοσύνη, αλλά και τη Δικαιοσύνη και την έρευνα που έχει κάνει. Τόνισε πάντως, ότι κάθε κατηγορούμενος έχει δικαίωμα να επιλέξει την υπερασπιστική του γραμμή επισημαίνοντας πως αποτελεί μια πρώτη ομολογία η παραδοχή ότι ο Λιγνάδης γνώριζε τους μηνυτές του.
Μένει να δούμε την αντίδραση της κυβέρνησης, τώρα που αποδεικνύεται ότι, παρά τη δική της αποκήρυξη, ο Λιγνάδης παραμένει «αθεράπευτα ερωτευμένος μαζί της».
Του Γιάννη Ανδρουλιδάκη
