Μία κρίση «copy paste» με αυτήν που προκάλεσε ο Ταγίπ Ερντογάν την άνοιξη του 2020 στον Έβρο, προκαλεί ο έτερος αυταρχικός και αντιδημοκρατικός στα σύνορα της Ευρώπης, ο Αλεξάντερ Λουκασένκο, πρόεδρος της Λευκορωσίας. Τι κάνει; Εργαλειοποιεί το μεταναστευτικό στέλνοντας αμέτρητους δυστυχισμένους πρόσφυγες στα σύνορα της Πολωνίας. Στόχος και εδώ, ένας ωμός εκβιασμός. Να άρει η ΕΕ τις κυρώσεις που έχει επιβάλει στο καθεστώς του Μινσκ, αλλιώς ο Λουκασένκο θα πλημμυρίσει την Ευρώπη με πρόσφυγες και μετανάστες.
Πάμε λίγο πίσω, η Άνγκελα Μέρκελ πρόσφατα επισκέφθηκε την Τουρκία για τελευταία φορά ως καγκελάριος. Από την βεράντα του θερέτρου Ούμπερ, Ερντογάν και Μέρκελ είδαν την θέα του Βοσπόρου και χαιρέτησαν τον κόσμο. Η Μέρκελ στα 16 χρόνια της καγκελαρίας της είχε ιδιαίτερα καλές σχέσεις με τον Ερντογάν και μάλιστα εξήρε τον ρόλο της Τουρκίας στο προσφυγικό. Δυστυχώς η φιλοτουρκική πολιτική της Μέρκελ επέτρεψε στον Ερντογάν να εκβιάζει την ΕΕ και πλέον είναι ξεπερασμένη. Το Βερολίνο για τα δικά του συμφέροντα με τη στάση του δίνει την εντύπωση στον Τούρκο πρόεδρο ότι εξαρτάται από αυτόν ολόκληρη η Ευρώπη. Η αλήθεια είναι ότι η Τουρκία χρειάζεται πιο πολύ τη Γερμανία και την ΕΕ, από ό,τι το αντίθετο… Η νέα κυβέρνηση του Βερολίνου θα πρέπει να αλλάξει τη φοβική στάση της Μέρκελ και να κάνει σαφές στον Ερντογάν ότι, ναι μεν ενδιαφέρεται να συνεργαστεί μαζί του στη μεταναστευτική πολιτική, αλλά συνέχεια στις στενές οικονομικές σχέσεις μπορεί να υπάρξει μόνο όταν εγκαταλείψει τους εκβιασμούς και τις προκλήσεις. Και πλέον να σταματήσει την υποκριτική στάση με την πώληση νέων όπλων καθώς θα πρέπει να εξαρτηθεί από την εγκατάλειψη βίας στην πολιτική Ερντογάν απέναντι στους Κούρδους όπως και στις πολεμικές ιαχές απέναντι στην Ελλάδα.
Στο Βερολίνο και στις Βρυξέλες δεν μπορούν πλέον να σφυρίζουν αδιάφορα και να συνδέσουν χωρίς προφάσεις την πολιτική Λουκασένκο για εργαλειοποίηση των μεταναστών με τα ίδια ακριβώς που κάνει ο Ερντογάν στο Αιγαίο. Η αλήθεια είναι αυτή και θα πρέπει να την αποδεχτούν στο Βερολίνο και όχι να προσπαθούν για να μην ενοχληθεί ο Ερντογάν.
Δεν μπορεί, ο υπηρεσιακός υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας Χάικο Μάας να δηλώνει από το Βερολίνο ότι η χώρα του τάσσεται υπέρ της επιβολής νέων κυρώσεων της ΕΕ σε βάρος της Λευκορωσίας για το ίδιο ακριβώς ζήτημα. Να κατηγορεί τον Λευκορώσο πρόεδρο Λουκάσενκο ότι εκμεταλλεύεται χιλιάδες μετανάστες, τους οποίους προωθεί στα σύνορα με την Πολωνία, με γλώσσα σκληρή : «Θα επιβάλουμε κυρώσεις σε όλους όσοι συμμετέχουν στη στοχευμένη εμπορία μεταναστών. Ο Λουκάσενκο πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι οι υπολογισμοί του δεν θα έχουν κανένα αποτέλεσμα. Προκαλεί μια επικίνδυνη κατάσταση, από την οποία δεν υπάρχει καμία διέξοδος για τον ίδιο. Κανένας δεν πρέπει να επιτρέπεται να συμμετέχει ατιμώρητα στις απάνθρωπες ενέργειες του Λουκάσενκο», καταλήγοντας, «Ως ΕΕ είμαστε έτοιμοι να εγγυηθούμε πως θα υπάρξουν συνέπειες».
Θα μας εξηγήσουν οι φίλοι μας οι Γερμανοί πως γίνεται να χαϊδεύουν τον Ερντογάν και να αποφεύγουν όπως ο «διάολος το λιβάνι» τη λέξη κυρώσεις και να κάνουν το ακριβώς αντίθετο και να πιέζουν προς αυτήν την κατεύθυνση επιβολής τους για τον Λουκασένκο. Από τη μία να πιέζει και από την άλλη να κάνει ό,τι μπορεί για να αποτρέψει κάθε είδους κύρωση για την ίδια ακριβώς πολιτική όταν την ασκεί η Τουρκία; Αλλά και να επιβραβεύει με δισεκατομμυρίων ευρώ τον «σουλτάνο.
Γιατί για το Βερολίνο ο Λουκασένκο προκαλεί κρίση και αποσταθεροποίηση στην Ευρώπη, ενώ ο Ερντογάν, δεν είναι εχθρός αλλά πολύτιμος φίλος, όπως είπε η κυρία Μέρκελ. Τα συμφέροντα είναι αυτά που αναγκάζουν το Βερολίνο να ρίχνει… μπινελίκια στον Λουκασένκο και να χαϊδεύει τον Ερντογάν για την ίδια πολιτική αλλά και να ξοδεύει ευρωπαϊκά δισ.
Η Γερμανία κάνει τη δουλεία της και εξυπηρετεί τα συμφέροντα της, εμείς τι κάνουμε με την ακραία υποκρισία της; Κάποιος, όμως, πρέπει να τα πει με το όνομα τους, γιατί μονίμως το Βερολίνο υπονομεύει την κοινή στάση της Ευρώπης σε σημαντικά θέματα για να υπηρετήσει την εθνική της πολιτική σε βάρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και στην τελική ποιος είναι αυτός που εργαλειοποιεί μια σειρά από θέματα όπως, η οικονομική κρίση, η κλιματική αλλαγή και το προσφυγικό για να υπηρετήσει τα δικά της συμφέροντα; Μήπως η Γερμανία; Και στο τέλος τον λογαριασμό τον πληρώνουμε τα…κοροΐδα!
Νίκος Παναγιωτόπουλος
