Η διγλωσσία είναι μια στρατηγική, στην οποία η Άγκυρα και ο Ερντογάν παραμένουν πιστοί στην διάρκεια του χρόνου. Προτού μάλιστα κατακαθίσει ο κουρνιαχτός από το πρόσφατο ξέσπασμα του Σουλτάνου κατά Ελλάδας – Κύπρου, η Τουρκική Προεδρία απηύθυνε στον Έλληνα υπουργό Εξωτερικών, Νίκο Δένδια, αιφνίδια πρόσκληση για συνάντηση που θα προηγηθεί αυτής με τον Τούρκο ομόλογό του, Μεβλούτ Τσαβούσογλου.
Η ελληνική πλευρά, πιστή στην θέση της να κρατά τις πύλες του διαλόγου ανοιχτές, αποδέχτηκε την πρόσκληση και μένει να αποδειχτεί αν αυτή η αλληλουχία επαφών του Έλληνα υπ.Εξ, δύναται να προλειάνει το έδαφος για μια συνάντηση κορυφής Μητσοτάκη – Ερντογάν.
Η προετοιμασία
Το ευρωπαϊκό πλάνο επιτήρησης της τουρκικής συμμόρφωσης μετά την πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής αλλά και η ενεργοποίηση των ελληνικών αντανακλαστικών στο θέμα της Λιβύης, δείχνουν να έχουν προσθέσει όπλα στην φαρέτρα της ελληνικής διπλωματίας εσχάτως.
Παράλληλα, η ελληνική αποστολή επιδεικνύει την ετοιμότητα της να εκπληρώσει τις σχετικές προβλέψεις στο σκέλος που αφορούν την αναστρέψιμη θετική ατζέντα, και δη στην διμερή, οικονομική συνεργασία όπως μαρτυρά και η συμμετοχή του αρμόδιου υφυπουργού για την οικονομική διπλωματία, Κώστα Φραγκογιάννη.
Η ατζέντα
Είναι σαφές, πως, πέραν από τις διμερείς σχέσεις, θα τεθούν επί τάπητος και οι ευρωτουρκικές, ενώ στο κάδρο θα βρεθούν, τόσο το μεταναστευτικό, όσο και οι εξελίξεις σε Συρία και Λιβύη. Οι πρόσφατες μάλιστα δηλώσεις Λίβυων αξιωματούχων – τόσο επί τουρκικού, όσο και επί ελληνικού εδάφους – που δείχνουν σαφή προσανατολισμό της βορειοαφρικανικής χώρας σε μια πολιτική ίσων αποστάσεων, αναμένεται να φρενάρει την προς ανατολάς κατεύθυνση της ελληνοτουρκικής διελκυστίνδας.
Η «διάγνωση» για το ξέσπασμα
Η διαπίστωση ότι η λιβυκή ρητορική δείχνει τάσεις μετατόπισης τον τελευταίο καιρό – έστω και σε φιλολογικό επίπεδο – βρίσκεται στην ρίζα του ξεσπάσματος Ερντογάν. Αυτή η ρητορική, που εκφράστηκε δια στόματος του μεταβατικού Λίβυου πρωθυπουργό, ο οποίος έκανε λόγο για λύσεις προς το συμφέρον πολλών χωρών της περιοχής, είναι που καθιστά επισφαλή την επικύρωση του τουρκολιβυκού μνημονίου μέχρι τις εκλογές του προσεχούς Δεκεμβρίου. Το λαμπάκι του συναγερμού βέβαια, άναψε η συγκατάβαση του επικεφαλής του Προεδρικού Συμβουλίου της Λιβύης προς τον Κυριάκο Μητσοτάκη για επανεκκίνηση των τεχνικών συζητήσεων προς οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών της Λιβύης με την Ελλάδα.
Μικρό καλάθι
Για το ραντεβού με τον «φίλο Μεβλούτ» όπως τον αποκάλεσε ο Νίκος Δένδιας, ενώπιον των τουρκικών ΜΜΕ που κάλυπταν την συνάντηση με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, καθώς επίσης και για τις διευρυμένες συνομιλίες, ο πήχης των ελληνικών προσδοκιών δεν είναι τοποθετημένος ψηλά.
Ταυτόχρονα με τους χαμηλούς τόνους που διατηρούσε όλο αυτό το χρονικό διάστημα, η ελληνική προετοιμασία κατέγραφε και τις σημαντικές αποστάσεις που χωρίζουν τις δυο πλευρές, σχεδόν σε όλο το φάσμα των ανοιχτών θεμάτων.
Είναι αναμενόμενο ότι η ελληνική πλευρά που προσέρχεται με σαφή επιχειρηματολογία, θα θέσει δομημένα το θέμα των προκλήσεων και ταυτόχρονα θα καταστήσει σαφή την αναγκαιότητα να προσδιοριστεί το πλαίσιο των διερευνητικών συνομιλιών.
Στο διπλωματικό ταμείο πάντως που κάνει η Αθήνα, μετά και την ολοκλήρωση της επίσκεψης του μεταβατικού Προέδρου της Λιβύης, μετρά κέρδη.
Η συμφωνία για την επανεκκίνηση των συνομιλιών του 2010, ανάμεσα στην Αθήνα και την Τρίπολη αποτελεί ένα θετικό γεγονός, που καταδεικνύει την αλλαγή του momentum στις ελληνολιβυκές σχέσεις, το οποίο η Άγκυρα προσπαθούσε να αποτρέψει.
