Ο οικισμός βρίσκεται στο κέντρο του νησιού και φαίνεται ότι κάποτε ήταν βυθός θαλάσσης, όπως δείχνουν τα απολιθωμένα όστρακα στην ευρύτερη περιοχή.
Από τους πρώτους Βενετούς αποίκους στα Κύθηρα ήταν ο Ιάκωβος Βιάρος, που εγκαταστάθηκε στην περιοχή αυτή. Η οικογένεια Βιάρου επικράτησε στην περιοχή, η ονομασία της οποίας οφείλεται στη συνήθεια να δίδονται στα χωριά ονόματα των κυρίαρχων οικογενειών.
Επειδή το επώνυμο Βιάρος απλώθηκε πολύ, σιγά σιγά για να ξεχωρίζουν επεκράτησαν τα παρατσούκλια, π.χ. Βιάρος-Ραπτάκης, Βιάρος- Αθούσης, Βιάρος-Χαραλαμπόπουλος, Βιάρος-Κοντολέων κ.α.
Από την οικογένεια Βιάρου-Ραπτάκη προέρχονται οι πρόγονοι του Αττίκ στα Κύθηρα.
Η αρχιτεκτονική του χωριού, εν πολλοίς θυμίζει το φρουριακό χαρακτήρα των σπιτιών στα χωριά των Κυθήρων για το φόβο των πειρατών.
Τα Βιαράδικα είναι από τα γραφικότερα χωριά των Κυθήρων με θέα σε μια καταπράσινη εύφορη κοιλάδα που χωρίζει το χωριό από τα Μητάτα απέναντι. Η περιοχή της βρύσης του χωριού είναι μια όαση με τα τρεχούμενα νερά, τα πλατάνια, τα περιβόλια, τις κερασιές και τα τζάνερα.
Κοντά στη βρύση βρέθηκαν μυκηναϊκοί τάφοι και σε μικρή απόσταση είναι το επιβλητικό φαράγγι του Τσάκωνα. Πάνω στα φρύδια με αναρρίχηση θα ανακαλύψεις σπηλιές με εκκλησάκια, τα οποία μαρτυρούν την τρομάρα των κατοίκων κάποτε. Το άνοιγμα σε δύο από αυτές τις σπηλιές μοιάζει με σκύλο που κυνηγά μία γάτα. Γι αυτό το σημείο εκείνο ονομάζεται Σκύλος και γάτα.
