σα σήμερα 8 Σεπτέμβρη του 2000, πέθανε ένας μεγάλος διανοητής,
ένας μεγάλος άνθρωπος,
ένας σπουδαίος Έλληνας πατριώτης,
ο Βασίλης Ραφαηλίδης
………………………………………..
γεννήθηκε προπολεμικά στην Κοζάνη, απο πρόσφυγα πατέρα απ’ την Πόλη,
γι’αυτό και οι αναφορές του στους μικρασιάτες πρόσφυγες,
που
μέσα σε αυτούς έβαζε συχνά και τον εαυτό του.
ένιωθε πάντα αυτή τη σχέση, αυτή τη συγγένεια με αυτούς τους ανθρώπους
………………………………………..
ο πατέρας του αντάρτης του ΕΛΑΣ έζησε το κυνηγητό και έτσι το έζησε και όλη η οικογένεια.
………………………………………..
προσοχή,
όχι το κυνηγητό απ’ τους Γερμανούς αλλά απ’ τους Έλληνες συνεργάτες των Γερμανών
δλδ
προδοτών ουσιαστικά που μόλις έφυγαν οι Γερμανοί
αντί να λογοδοτήσουν και να δικαστούν για την προδοσία τούς,
έγιναν αυτοί κυνηγοί και κριτές των αγνών πατριωτών
………………………………………..
όταν τελικά μετά τον εμφύλιο κατέβηκε στην Αθήνα,
σπούδασε σε μια σχολή κινηματογράφου
………………………………………..
κινηματογράφος εκείνη την εποχή είναι σα να λέμε τώρα διαστημανθρωπος.
………………………………………..
κι όμως το έβγαλε πέρα,
έγινε σκηνοθέτης
και
έγινε βοηθός του μεγάλου Νίκου Κούνδουρου.
………………………………………..
αργότερα γύρισε και δικές του ταινίες,
μια μάλιστα τη χαρακτήρισε απαράδεκτη αν και βραβεύτηκε
………………………………………..
έτσι
συνέχισε ως κριτικός κινηματογράφου γράφοντας σε εφημερίδες.
επίσης,
έκανε μαθήματα σε μια σχολή κινηματογράφου
………………………………………..
όλα αυτά για τα προς το ζειν, γιατί η πολιτική και η αριστερά δεν έφυγαν ποτέ απ’ το αίμα του
………………………………………..
ανακατεμένος συνεχώς να παλεύει με την αριστερά και τις χιλιάδες διασπάσεις της, κατέληξε δεξί χέρι του Μιχάλη Ράπτη,
του περιβόητου τροτσκιστή ηγέτη της 4της διεθνούς,
Παμπλο,
που ειχε παει μαζι του στην Αλγερία, όπου μόλις είχε κερδίσει την ανεξαρτησία της απ’ τη Γαλλία
………………………………………..
ήταν σύμβουλοι του προέδρου Αχμέντ Μπελα,
που όμως ανατράπηκε από μια στρατιωτική χούντα,
ούτε χρόνο μετά την ανάληψη της εξουσίας
………………………………………..
αυτή ηταν η μοίρα των αριστερών απανταχού της γης,
να ανατρέπονται από χούντες
………………………………………..
επέστρεψε στην Αθήνα και συνεργάστηκε για λίγο με τον Θεόδωρο Αγγελόπουλο και αργότερα
με τον Αλέξη Γρίβα, όπου βγάλανε ένα κινηματογραφικό περιοδικό
αλλά
ήρθε καλπάζοντας η χούντα και έκλεισε και το περιοδικό
και
τον Ραφαηλίδη φυλακή και εξορία.
γιατί;
μα τα ρωτάνε αυτά; οχι γιατί ήταν αριστερός, αλλά διότι ΔΕΝ ήταν δοσίλογος
………………………………………..
ήρθε η μεταπολίτευση και συνέχισε να αρθρογραφεί για τον κινηματογράφο και όχι μόνο
και αυτό τον οδήγησε στα τέλη της δεκαετίας του ’80,
σε η συγγραφή και έκδοση ιδεολογικών βιβλίων αλλά και ιστορικών
………………………………………..
κάπου τότε έπεσε στα χέρια μου
-μικρο παιδί εγώ τότε-
το βιβλίο του
«Ιστορία (κωμικοτραγική) του νεοελληνικού κράτους 1830-1974»
………………………………………..
αυτό ήταν, μαγευτικά
………………………………………..
μιλάμε για ένα έργο με τεράστια σημασία και συμβολισμούς
………………………………………..
το εξαιρετικό με αυτό το βιβλίο είναι ότι, δε σε μαθαίνει απλά ιστορία,
καλλιεργεί κουλτούρα
και
αυτή η κουλτούρα είναι που λείπει σήμερα απ’ την κοινωνία
………………………………………..
οι περισσότεροι θα τον θυμάστε τη δεκαετία του ’90,
να τον βγάζουν τα κανάλια απέναντι σε παπάδες και ακροδεξιούς
(πχ Πλεύρης)
για να κάνουν νούμερα (τα νούμερα)
χωρίς κανένας να δίνει στον Ραφαηλίδη,
την αξία και την προσοχή που του έπρεπε…
ηταν μια εποχή που στην Ελλάδα, είχαμε συνηθίσει να δένουμε τα σκυλιά με τα λουκάνικα
και δεν ασχολούμασταν με τέτοια ποταπά πράγματα
………………………………………..
Βέβαια,
ελάχιστα χρόνια μετά, τα βρήκαμε ολα μπροστά μας…
………………………………………..
ο Βασίλης Ραφαηλίδης, έφυγε σα σήμερα απ’ τη ζωή
μόλις στα 66 του χρόνια,
ελεύθερος,
πραγματικά ελεύθερος από κάθε στενό κοστούμι που θα ήθελαν να του φορέσουν,
κάτι δήθεν αριστεροί ή κομμουνιστές
μέχρι
κάτι δήθεν πατριώτες (πατεντατους φασίστες)
………………………………………..
τον Βασίλη Ραφαηλίδη, τον θεωρώ μέχρι σήμερα τον πρώτο μου δάσκαλο.
με έμαθε,
τι πα να πει πατριώτης,
τι πα να πει αριστερός,
τι πα να πει Έλληνας,
τι πα να πει ελεύθερος άνθρωπος
Δημιουργός του άρθρου:
