Το άρθρο του Uzay Bulut στο gatestoneinstitute.org μας υπενθυμίζει ποιους έχουμε απέναντι. Καλό είναι να το διαβάσουν εκεί στη Μαδρίτη όπου λένε ότι έχουν πάει προετοιμασμένοι…για άμυνα!!! Σε αυτό το σημείο έχουμε φθάσει! Να βρισκόμαστε σε Σύνοδο του ΝΑΤΟ …αμυνόμενοι σε όσα λέει η Τουρκία…
Το άρθρο:
Η Τουρκία έγινε μέλος του ΝΑΤΟ το 1952. Είκοσι δύο χρόνια αργότερα, το 1974, η Τουρκία εισέβαλε στην Κυπριακή Δημοκρατία και μέχρι σήμερα συνεχίζει να κατέχει παράνομα το 36% του νησιού. Η Τουρκία έχει εκκαθαρίσει εθνοτικά μη Τούρκους από το βόρειο τμήμα της Κύπρου και κατέστρεψε σε μεγάλο βαθμό τόσο τη χριστιανική όσο και την εβραϊκή πολιτιστική κληρονομιά της περιοχής που κατέχουν.
Από τότε που η Τουρκία εισέβαλε στην Κύπρο το 1974, το νησί χωρίστηκε παράνομα και βίαια στα δύο. Το βόρειο τμήμα της Κυπριακής Δημοκρατίας — όπως και η υπόλοιπη χώρα — ήταν κατά πλειοψηφία ελληνικό. Η δημογραφική του δομή άλλαξε από την Τουρκία όταν περίπου 170.000 Ελληνοκύπριοι εκτοπίστηκαν βίαια από τα τουρκικά στρατεύματα. Αυτή η απέλαση επηρέασε περίπου το ένα τρίτο του ελληνοκυπριακού πληθυσμού. Το κατεχόμενο τμήμα του νησιού έχει εποικιστεί από την Τουρκία. Περίπου 40.000 Τούρκοι στρατιώτες σταθμεύουν παράνομα στην κατεχόμενη περιοχή, καθιστώντας την, σύμφωνα με τον ΟΗΕ, μια από τις πιο στρατιωτικοποιημένες περιοχές στον κόσμο. Περίπου το 80% των πλουτοπαραγωγικών πόρων του νησιού βρίσκεται υπό τουρκική κατοχή.
Η Τουρκία χρησιμοποιεί τώρα την απόσπαση της προσοχής της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία ως κάλυμμα για να αυξήσει την πιθανότητα να προσαρτήσει επίσημα τον βορρά της Κύπρου. Στις 14 Απριλίου υπογράφηκε πρωτόκολλο μεταξύ της Τουρκίας και του παράνομου τουρκικού de facto καθεστώτος που κυβερνά την κατεχόμενη βόρεια Κύπρο. Αν και η Τουρκία έχει ήδη τροποποιήσει βίαια τη δημογραφία της Κύπρου μέσω της εκστρατείας εθνοκάθαρσης, το νέο πρωτόκολλο δίνει στους Τούρκους υπηκόους ακόμη ευκολότερη πρόσβαση στην περιοχή.
Το πρωτόκολλο προβλέπει επίσης την ενίσχυση του Τμήματος Θρησκευτικών Υποθέσεων στην περιοχή, καθώς και την ανέγερση θρησκευτικών συγκροτημάτων, όπως τζαμιά, και την αποκατάσταση τοποθεσιών τουρκο-ισλαμικής κληρονομιάς. Το πρωτόκολλο δεν κρύβει την πρόθεση της Τουρκίας να προσαρτήσει τον Βορρά. Η εισαγωγή αναφέρει, «η νήσος Κύπρος αποτελεί μέρος της Ανατολίας πολιτικά και πολιτιστικά από το 1571». Το 1571 είναι όταν η Οθωμανική Αυτοκρατορία άρχισε να κατέχει την Κύπρο.
Το 1570, οθωμανικά στρατεύματα εισέβαλαν στην Κύπρο και τη λεηλάτησαν, ενώ σκότωσαν χιλιάδες. Η Οθωμανική Αυτοκρατορία, πιθανώς για να κρατήσει υπό έλεγχο τον αυτόχθονα ελληνικό πληθυσμό, μετέφερε Τούρκους στην Κύπρο. Το 1878, η Οθωμανική Αυτοκρατορία παραχώρησε στη Βρετανία τον διοικητικό έλεγχο της Κύπρου και το 1914 η Βρετανία προσάρτησε το νησί. Το 1923, η Τουρκία παραιτήθηκε από όλες τις διεκδικήσεις προς την Κύπρο υπέρ της Βρετανίας μέσω της Συνθήκης της Λωζάνης, η οποία ίδρυσε και την Τουρκική Δημοκρατία. Το 1960, η Κύπρος απέκτησε την ανεξαρτησία της από τη βρετανική κυριαρχία και έγινε ανεξάρτητη δημοκρατία. Η Βρετανία, η Ελλάδα και η Τουρκία έγιναν εγγυητές της «ανεξαρτησίας, εδαφικής ακεραιότητας και ασφάλειας» της Κυπριακής Δημοκρατίας με τη «Συνθήκη Εγγύησης» του 1960. Δεκατέσσερα χρόνια αργότερα, η Τουρκία παραβίασε τόσο τη συνθήκη όσο και το διεθνές δίκαιο εισβάλλοντας στην Κύπρο σε δύο φάσεις — στις 20 Ιουλίου και στις 14 Αυγούστου 1974.
Το 1983, η Τουρκία ανακήρυξε τη λεγόμενη «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου» (ΤΔΒΚ) στο κατεχόμενο βόρειο τμήμα της Κύπρου. Η ΤΔΒΚ αναγνωρίστηκε μονομερώς μόνο από την Τουρκία και παραμένει μη αναγνωρισμένη από τη διεθνή κοινότητα μέχρι σήμερα.
Το καθεστώς στην κατεχόμενη βόρεια Κύπρο συνεχίζει να οδηγείται από τον νεο-οθωμανισμό. Στις 28 Απριλίου 2022, άνοιξε το «μαυσωλείο του μάρτυρα Περτέφ Πασά», ενός από τους διοικητές που συμμετείχαν στην οθωμανική εισβολή στην Κύπρο, στο βορρά. “Κάναμε αυτό το άνοιγμα σύμφωνα με το νόμο”, δήλωσε ο Ερσίν Τατάρ, επικεφαλής του παράνομου καθεστώτος της ΤΔΒΚ. Ωστόσο, ο νόμος στον οποίο αναφερόταν δεν αποτελεί μέρος του διεθνούς δικαίου ούτε του Χάρτη του ΟΗΕ. Μάλλον, είναι ο νόμος της σαρία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, που κατείχε την Κύπρο για σχεδόν 300 χρόνια, από το 1571 έως το 1878. Σύμφωνα με δελτίο τύπου από την ιστοσελίδα της Προεδρίας της ΤΔΒΚ:
“Μετά το 1571, αυτά τα μέρη επανήλθαν στην ιστορία μας ως ιδιοκτησίες των ιδρυμάτων [Κυπριακή Διοίκηση Ιδρυμάτων/ EVKAF που ιδρύθηκε από τους Οθωμανούς το 1571]. Υπάρχουν πολύ βαθιά ίχνη των προγόνων μας εδώ”, είπε ο Τατάρ, προσθέτοντας ότι το Maraş [ τμήμα της τουρκοκρατούμενης κυπριακής πόλης της Αμμοχώστου] εδάφη, οι [οθωμανικές] προγονικές περιουσίες του ιδρύματος [EVKAF], δόθηκαν [ανάρμοστα\άδικα] σε [κάποιους] κατά τη διάρκεια της βρετανικής αποικιοκρατίας κατά παράβαση της σύμβασης μεταξύ Αγγλίας και οθωμανικής αυτοκρατορίας.
“Το Μαράς βρίσκεται υπό την κυριαρχία μας. Δεν μπορούμε ποτέ να δεχτούμε να τεθεί υπό τον έλεγχο του ΟΗΕ ή να εισέλθει σε οποιονδήποτε συμβιβασμό στο πλαίσιο μέτρων οικοδόμησης εμπιστοσύνης”, πρόσθεσε ο Τατάρ.
Οι κινητήριες δυνάμεις πίσω από την εισβολή και την κατοχή της Τουρκίας στο ελληνικό νησί ήταν η ισλαμική τζιχάντ και ο τουρκικός εθνικισμός. Με αυτούς τους στόχους κατά νου, οι προετοιμασίες της Τουρκίας για εισβολή στην Κύπρο ξεκίνησαν δεκαετίες πριν από την εισβολή. Ξεκινώντας τουλάχιστον από τη δεκαετία του 1950, ο στρατός της Τουρκίας προκάλεσε εντάσεις μεταξύ των εθνοτήτων στην Κύπρο στέλνοντας μαχητές και όπλα. Το 1953, η «Ομάδα Τακτικής Κινητοποίησης» (Seferberlik Tetkik Kurulu) ιδρύθηκε στην Τουρκία, σύμφωνα με τον Τούρκο στρατηγό Sabri Yirmibesoglu, και έστειλε όπλα στην Κύπρο για να χρησιμοποιηθούν κατά των Ελληνοκυπρίων: «Η επιτροπή είχε τρεις αξιωματικούς στην Άγκυρα. νέα οργάνωση [που ιδρύθηκε] για την αποστολή όπλων κατά της ΕΟΚΑ [Εθνικής Οργάνωσης Κυπρίων Αγωνιστών]».
«Μουτζαχεντίν» κατά της Κύπρου
Όσοι εντάχθηκαν στην εκστρατεία εισβολής του 1974, ή στις πολυετείς προετοιμασίες της, ονομάζονται mücahit στα Τουρκικά. Η λέξη προέρχεται από το αραβικό mujahid (πληθυντικός: mujahideen) και σημαίνει «μουσουλμάνοι ιεροί πολεμιστές, τζιχαντιστές, που συμμετέχουν σε τζιχάντ εναντίον μη μουσουλμάνων». Πολλές ισλαμικές ένοπλες ομάδες, όπως οι Ταλιμπάν, αυτοαποκαλούνται μουτζαχεντίν.
Μια ομάδα Τούρκων μουτζαχεντίν που δρούσε παράνομα στην Κύπρο ήταν η TMT, ή η Τουρκική Οργάνωση Αντίστασης, μια παραστρατιωτική ομάδα που ιδρύθηκε το 1958. Η TMT, ενεργή για χρόνια στην Κύπρο, επιδόθηκε σε εκτεταμένη βία. Σύμφωνα με τις δικές τους δημόσιες δηλώσεις, η ΤΜΤ δολοφόνησε όχι μόνο Ελληνοκύπριους, αλλά και πολλούς Τουρκοκύπριους (κυρίως «αριστερούς») για «εγκλήματα» όπως «προδοτική», «βοήθεια Ελλήνων», «συναλλαγές με Έλληνες εμπόρους». ή «να μην είμαστε πραγματικοί Τούρκοι». Το 1976, η TMT έγινε η «Διοίκηση των Δυνάμεων Ασφαλείας» του Τουρκοκρατούμενου βορρά της Κύπρου. Ο ιστότοπος της λεγόμενης «Διοίκησης Δυνάμεων Ασφαλείας» είναι ο mucahit.gov.ct.tr. Έτσι, ο σημερινός στρατός του κατεχόμενου βορρά της Κύπρου είναι μια περήφανη προέκταση του κινήματος των μουτζαχεντίν. Ο ιστότοπός του αναφέρεται στην αιματηρή εκστρατεία εισβολής ως «επιχείρηση ευτυχισμένης ειρήνης»:
«Τον Ιούλιο του 1974, όταν οι Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις χρησιμοποίησαν το δικαίωμα της εγγυητικής κρατικής επέμβασης που τους παραχωρήθηκε από το Σύνταγμα του 1960, οι Μουτζαχεντίν και ο Μεχμέττσικ πολέμησαν δίπλα-δίπλα και πέτυχαν στην Επιχείρηση Happy Peace».
Το “Mehmetçik” (Μικρός Μεχμέτ, από ένα κοινό ανδρικό όνομα) είναι μια στοργική αναφορά στους Τούρκους στρατιώτες.
Το χρηματοδοτούμενο από την κυβέρνηση τουρκικό πρακτορείο ειδήσεων, TRT, σε μια συνέντευξη με μερικούς από αυτούς τους μουτζαχεντίν το 2020, αποκάλεσε τις κυπριακές τοποθεσίες “σαντζάκια”, όρος από την Οθωμανική Αυτοκρατορία, αναφερόμενος σε διοικητικές περιοχές εντός των οποίων βρισκόταν μια μεγαλύτερη συνοικία (“βιλαέτι”). διαιρεμένος. Το TRT ανέφερε:
«Οι μουτζαχεντίν της Κύπρου οργανώθηκαν χρόνια πριν από την επιχείρηση [1974]. Αυτές οι οργανώσεις αργότερα συγχωνεύτηκαν κάτω από την ομπρέλα της Τουρκικής Οργάνωσης Αντίστασης (TMT).
“Η TMT παρέμεινε μυστική οργάνωση για πολλά χρόνια. στρατόπεδα εκπαίδευσης ιδρύθηκαν στην Άγκυρα και την Αττάλεια. Ο πρώτος στόχος ήταν να εκπαιδεύσουν και να εξοπλίσουν 5.000 μουτζαχεντίν. Αξιωματικοί που θα υπηρετούσαν στο TMT με ταυτότητες όπως δάσκαλοι, επιθεωρητές και κληρικοί εκπαιδεύτηκαν επίσης εκεί.
«Για να μην γίνουν αντιληπτοί [οι μουτζαχεντίν] από τους Έλληνες, δόθηκαν κωδικές ονομασίες και στους αξιωματικούς που θα υπηρετούσαν στο ΤΜΤ.
«Ο TMT οργανωνόταν με τέτοιο μυστικό τρόπο που κανείς δεν ήξερε ποιος ήταν μουτζαχίντ. Τα ονόματα των σαντζακιών που είχαν δημιουργηθεί τότε ήταν επίσης κωδικοποιημένα για να μην μάθουν οι Έλληνες τις περιοχές.
«Εκπαιδευμένοι αξιωματικοί και Τουρκοκύπριοι που στάλθηκαν από την Τουρκία με άλλα προσόντα εκείνα τα χρόνια έθαβαν τα όπλα και τα πυρομαχικά που στάλθηκαν με μεγάλη μυστικότητα κάτω από το έδαφος».
Ένα άλλο πρακτορείο ειδήσεων που χρηματοδοτείται από την τουρκική κυβέρνηση, το Anadolu Agency (AA), πήρε συνέντευξη από τρεις από αυτούς τους μουτζαχεντίν. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του 2019, ένας «δήλωσε ότι ήταν δημοσιογράφος εκείνη την εποχή και είχε συμμετάσχει και στις δύο [στρατιωτικές] επιχειρήσεις το 1974». Δηλώνοντας ότι βρισκόταν σε υπηρεσία στο Αρχηγείο Sanjak στη Λευκωσία κατά τη διάρκεια της επιχείρησης, σημείωσε ότι είχε υπηρετήσει στρατιωτικά για 5 χρόνια πριν από την επιχείρηση και ότι το είχαν χαρακτηρίσει «μουτζαχεντίν»:
«Τότε ο πρωθυπουργός Μπουλέντ Ετζεβίτ ήρθε στην Κύπρο μετά την επιχείρηση και είπε σε αυτούς τους μαχητές: «Η Τουρκία δεν θα μπορούσε να κάνει αυτή την απόβαση αν εσείς, ως μουτζαχεντίν, δεν είχατε αντισταθεί μέχρι σήμερα».
«Ατίλλα» κόντρα στην Κύπρο
Όταν ο τουρκικός στρατός εισέβαλε στην Κύπρο το 1974, οι επιχειρήσεις ονομάστηκαν κωδικά Αττίλα («Σχέδιο Αττίλα» ή «Επιχείρηση Ατίλλα»).
Ο Αττίλας ήταν ο ηγεμόνας των Ούννων, ενός νομαδικού λαού που καταγόταν από την Κεντρική Ασία, από το 434 μέχρι το θάνατό του το 453. Ο Ατίλλα ήταν διαβόητος για τις βάναυσες εκστρατείες εισβολής του, κατά τις οποίες οι άμαχοι σφαγιάστηκαν και ολόκληρες πόλεις λεηλατήθηκαν ή καταστράφηκαν. Ο Ατίλλα ο Ούννος, σύμφωνα με την Εγκυκλοπαίδεια Britannica, «ήταν ένας από τους μεγαλύτερους βαρβάρους ηγεμόνες που επιτέθηκαν στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, εισβάλλοντας στις νότιες βαλκανικές επαρχίες και στην Ελλάδα και στη συνέχεια στη Γαλατία και την Ιταλία».
Ο επίσημος ιστότοπος των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων (TSK) αναφέρεται στην Αυτοκρατορία των Ούννων ως την αφετηρία της στρατιωτικής της παράδοσης: «Ο πρώτος οργανωμένος και πειθαρχημένος σχηματισμός του Τουρκικού Στρατού χρονολογείται από το 209 π.Χ., κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Αυτοκρατορίας των Ούννων».
Η κληρονομιά του θανάτου και της καταστροφής του Αττίλα είναι αυτό που η Τουρκία φαίνεται να φιλοδοξεί να εξάγει στην Κύπρο. Το καλοκαίρι του 1974, τα τουρκικά στρατεύματα πραγματοποίησαν εθνοκάθαρση στη βόρεια Κύπρο εναντίον μη μουσουλμάνων Κυπρίων μέσω βίαιων μαζικών εκτοπίσεων. Σύμφωνα με επιστολή της 6ης Δεκεμβρίου 1974 του Μόνιμου Αντιπροσώπου της Κύπρου στα Ηνωμένα Έθνη απευθυνόμενη στον Γενικό Γραμματέα, «η Τουρκία — με αδιαμφισβήτητη υπεροπλία σε αέρα και θάλασσα και χρησιμοποιώντας παράνομα όπλα και εξελιγμένα όπλα που είχε στην κατοχή της αυστηρά για λόγους άμυνας βάσει σχετικής συμφωνίας συμμαχίας — εξαπέλυσε μια πλήρους κλίμακας επίθεση κατά της Κύπρου, μια μικρή αδέσμευτη και σχεδόν ανυπεράσπιστη χώρα, που δεν διέθετε αεροπορία, ναυτικό και στρατό εκτός από μια μικρή εθνική φρουρά. Έτσι, η συντριπτική στρατιωτική μηχανή της Τουρκίας ξεκίνησε μια ένοπλη επίθεση που περιελάμβανε βομβαρδισμούς με ναπάλμ ανοιχτών πόλεων και χωριών, προκαλώντας καταστροφές, πυρπολώντας δάση, και σκορπίζοντας αδιάκριτα θάνατο και ανθρώπινο πόνο στον άμαχο πληθυσμό του νησιού.
«Η απόβαση των τουρκικών δυνάμεων στο έδαφος της Κύπρου έγινε από την αρχή της με άγρια απανθρωπιά προς τον άμαχο πληθυσμό, κατά παράβαση όλων των αρχών του διεθνούς δικαίου και των αποδεκτών αντιλήψεων μιας πολιτισμένης κοινωνίας».
Τα εγκλήματα πολέμου που διαπράχθηκαν από τις τουρκικές δυνάμεις περιλαμβάνουν την εν ψυχρώ δολοφονία αμάχων, τις παράνομες κρατήσεις πολιτών και στρατιωτών, εξαφανίσεις, επανειλημμένους βιασμούς, βίαιη έξωση Ελληνοκυπρίων από τα σπίτια και τη γη τους, λεηλασία των σπιτιών και των επαγγελματικών τους εγκαταστάσεων. , και κατάσχεση και διανομή των γαιών, των σπιτιών και άλλων περιουσιών τους κυρίως σε εποίκους από την Τουρκία. Αυτές και άλλες φρικαλεότητες τεκμηριώθηκαν από μια δίτομη έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, που εγκρίθηκε το 1976, στη συνέχεια καλύφθηκε και τέλος διέρρευσε στους βρετανικούς Sunday Times το 1977. Αποχαρακτηρίστηκε το 1979.
Το παράνομο καθεστώς στην κατεχόμενη περιοχή — με την υποστήριξη της Τουρκίας — έχει σε μεγάλο βαθμό εξαφανίσει κάθε ίχνος ελληνικών και άλλων μη τουρκικών πολιτισμών της περιοχής. Τα ελληνικά ονόματα πόλεων και χωριών έχουν αντικατασταθεί από τουρκικά ονόματα.
Σύμφωνα με την έκθεση, «Η απώλεια ενός πολιτισμού: Καταστροφή της πολιτιστικής κληρονομιάς στην κατεχόμενη Κύπρο»:
“Οι εκκλησίες έχουν υποστεί την πιο βίαιη και συστηματική βεβήλωση και καταστροφή. Περισσότερες από 500 εκκλησίες και μοναστήρια έχουν λεηλατηθεί ή καταστραφεί: περισσότερες από 15.000 εικόνες αγίων, αναρίθμητα ιερά σκεύη, ευαγγέλια και άλλα αντικείμενα μεγάλης αξίας κυριολεκτικά εξαφανίστηκαν Λίγες εκκλησίες έχουν διαφορετική μοίρα και έχουν μετατραπεί σε τζαμιά, μουσεία, χώρους διασκέδασης ή ακόμα και ξενοδοχεία, όπως η εκκλησία της Αγίας Αναστασίας στη Λάπηθο. Τουλάχιστον τρία μοναστήρια έχουν μετατραπεί σε στρατώνες για τον τουρκικό στρατό (Άγιος Χρυσόστομος στα Όρη του Πενταδάκτυλου, στην Αχειροποίητο στον Καραβά και στον Άγιο Παντελεήμονα στη Μύρτου). Θαυμάσιες βυζαντινές τοιχογραφίες και ψηφιδωτά σπάνιας καλλιτεχνικής και ιστορικής αξίας αφαιρέθηκαν από τους τοίχους των εκκλησιών από Τούρκους λαθρέμπορους και πουλήθηκαν παράνομα σε Αμερική, Ευρώπη και Ιαπωνία. Πολλές βυζαντινές εκκλησίες έχουν υποστεί ανεπανόρθωτη ζημιά».
Οι Τούρκοι έχουν επίσης καταστρέψει ελληνικά νεκροταφεία σε μια προσπάθεια να σβήσουν όλα τα σημάδια του ελληνικού πολιτισμού και του χριστιανισμού από την κατεχόμενη περιοχή.
Η Αντιγόνη Παπαδοπούλου, βουλευτής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, υπέβαλε γραπτή ερώτηση στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή το 2013:
“Τα οστά που είχαν αφαιρεθεί από το νεκροταφείο πετάχτηκαν ως σκουπίδια. Στην ελληνορθόδοξη παράδοση, τέτοιες ενέργειες κατά των νεκροταφείων και η έλλειψη σεβασμού προς τους νεκρούς θεωρούνται σοβαρή παραβίαση των θρησκευτικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων”.
Εν τω μεταξύ, η Δύση κοίταξε από την άλλη πλευρά και επέτρεψε την κατοχή της βόρειας Κύπρου από την Τουρκία.
Δεν είναι μόνο μέρος της νησιωτικής χώρας της Κύπρου που κατέχεται και υποτιμάται. Αυτό που καταλαμβάνεται, αποικίζεται και καταστρέφεται πολιτιστικά είναι ένα σημαντικό μέρος της δυτικής ιστορίας και πολιτισμού. Είναι μέρος της «Μεγάλης Αντικατάστασης» που είχε προβλεφθεί για την Ευρώπη αλλά γελοιοποιήθηκε ως «θεωρία συνωμοσίας». Αρκεί να κοιτάξουμε πίσω στην αντικατάσταση της Χριστιανικής Βυζαντινής Αυτοκρατορίας από την Οθωμανική Αυτοκρατορία και στη συνέχεια την Τουρκία ή την αντικατάσταση των ιθαγενών Κοπτών στην Αίγυπτο. Με την Κύπρο και την Ελλάδα να δέχεται επίθεση από την Τουρκία, πού είναι οι αρχές, η δύναμη και η αποφασιστικότητα της Δύσης;
