Είναι τόσο έξυπνο το δελφίνι ως είδος που να μπορεί να μιλήσει στη γλώσσα των ανθρώπων; Ένα τέτοιο φανταστικό σενάριο για τα αξιαγάπητα θηλαστικά εξέταζε το sci-fi βιβλίο του νευροεπιστήμονα John C. Lilly το μακρινό 1961, με τίτλο Man and Dolphin, το οποίο άθελά του πυροδότησε μια πολύ ιδιαίτερη έρευνα με πρωταγωνιστές τρία δελφίνια.
Διαβάζοντας το βιβλίο, ο πρωτοπόρος αστρονόμος Frank Drake από το Παρατηρητήριο Εθνικής Ραδιοαστρονομίας (NRAO) στη Δυτική Βιρτζίνια ανέλαβε την πρωτοβουλία να εξασφαλίσει πόρους από την NASA για να μελετήσει το υποθετικό σενάριο της δυνατότητας των δελφινιών να μιμούνται ήχους με τη μορφή λέξεων από την ανθρώπινη ομιλία.
Για τις ανάγκες του ερευνητικού προγράμματος, κατασκευάστηκε ένα πρωτόγνωρο εργαστήριο στην Καραϊβική, στο νησάκι Άγιος Θωμάς. Το 1963 ήταν έτοιμο προς χρήση. Αποτελούταν από δύο επάλληλα επίπεδα: επάνω στεγάζονταν οι ερευνητές και κάτω τα τρία μελετούμενα δελφίνια (ο νεαρός Peter και δύο θηλυκά, η Pamela και η Sissy) σε ένα οικιακού τύπου δελφινάριο.
Το πλάνο ήταν η έρευνα να διαρκέσει περί τα δύο χρόνια, αλλά τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν όπως αναμενόταν.
Ένας κεραυνοβόλος έρωτας
Το εργαστήριο λειτουργούσε υπό συνθήκες μυστικότητας, αλλά το νέο έτυχε να φτάσει στη νεαρή Margaret Lovatt: μια 23χρονη κάτοικο του νησιού, που από μικρή είχε το συνήθειο να αναπτύσσει ολόκληρες κουβέντες με τα ζώα που περιφέρονταν ελεύθερα στη φύση. Λόγω της ευγενικής της παρουσίας και του ενδιαφέροντος που έδειξε, της επετράπη η είσοδος από τον επικεφαλής του εργαστηρίου Gregory Bateson.
Η επαφή της με τα δελφίνια ήταν από την αρχή πολύ άμεση: για τον νευροεπιστήμονα John C. Lilly, ο οποίος πάντα πίστευε ότι τα θαλάσσια θηλαστικά ήταν σε θέση να επικοινωνήσουν με τους ανθρώπους, η νεαρή κοπέλα ήταν το ιδανικό άτομο για να το αποδείξει. Ο στόχος ήταν να συνδεθεί τόσο άμεσα με τα δελφίνια που να καταφέρει να τα διδάξει λέξεις της ανθρώπινης γλώσσας.
«Από τα τρία δελφίνια η Sissy ήταν ηλικιακά η μεγαλύτερη και πολύ φωνακλού, η Pamela ήταν πολύ ντροπαλή και φοβιτσιάρα, ενώ ο Peter ηταν το νεαρό αγόρι της παρέας, ήταν στο στάδιο της εφηβείας και ήταν κάπως άτακτος», είχε δηλώσει με νόημα στην Guardian η Margaret Lovatt σε προχωρημένη ηλικία.
Η εγκατάσταση του δελφινάριου είχε κατασκευαστεί με τέτοιο τρόπο ώστε τα δελφίνια και οι άνθρωποι να έρχονται σε κοντινή απόσταση, αλλά και πάλι δεν αρκούσε αυτό για την Lovatt. Συγκεκριμένα, εξήγησε ότι για να πετύχει το πείραμα έπρεπε να στεγανοποιηθεί ο όροφος και να δοκιμάσει ένα «πείραμα συμβίωσης», όπως είπε στον John C. Lilly.
Ένα πείραμα συμβίωσης με το δελφίνι
In 1964, Margaret Lovatt tried to teach Peter the dolphin how to speak English and had a sexual relationship with him pic.twitter.com/EhNSF5mQCL
— SERIOUSLY STRANGE (@SeriousStrange) June 28, 2015
Εκείνος το δέχτηκε, έγιναν οι απαραίτητες τροποποιήσεις και η Margaret Lovatt εστίασε όλη την προσοχή της στον Peter. Εκείνο ήταν το μόνο δελφίνι που είχε δείξει δεκτικό στην εκπαίδευση με ανθρώπινο ήχο. Στις νέες συνθήκες του δελφινάριου, ένα κρεβάτι βρισκόταν στη μέση της πισίνας, ενώ από τα ηχεία ακούγονταν τα μαθήματα της Lovatt. Η ίδια εστίαζε στη σωματική επαφή με τον Peter:
«Τον ενδιέφερε πολύ η ανατομία», είχε ανακαλέσει η ίδια, «όποτε τα πόδια μου ήταν μέσα στο νερό, αυτός ερχόταν και κοίταζε το γόνατό μου για πολλή ώρα – ήθελε να μάθει πώς λειτουργούσε το σώμα μου και αυτό με είχε γοητεύσει». Τα χάδια μεταξύ τους γίνονταν όλο και πιο συχνά, στα πόδια, στα χέρια, μέχρι που η Margaret Lovatt συνειδητοποίησε ότι το δελφίνι είχε καθαρές ερωτικές προθέσεις για εκείνη.
Μάλιστα, κατάλαβε ότι τα σεξουαλικά ένστικτα του δελφινιού εμπόδιζαν την εκπαιδευτική διαδικασία. Τα τριψίματα του Peter άλλες φορές ήταν ευγενικά και άλλες άγρια, σε σημείο που η Margaret αναγκαζόταν να διακόψει το μάθημα. «Μάλλον έχεις ανάγκες, Pete, αλλά δεν είμαστε για αυτόν τον λόγο εδώ», υποδείκνυε η ίδια. Και όσο άναβαν οι επιθυμίες του Peter τόσο πιο δύσκολο ήταν για εκείνη να ελέγξει το τεράστιο σώμα του.
Τελικά, υπέκυψε στο να του προσφέρει ικανοποίηση: σκεπτόμενη ότι κατ’ αυτόν τον τρόπο θα επιβραβεύσει τον μαθητή της, η εκπαιδεύτρια συνέβαλε στο να φτάσει το δελφίνι σε οργασμό. Ως γνωστόν, το δελφίνι ανήκει στα θηλαστικά που κάνουν σεξ και για ικανοποίηση, πέρα από αναπαραγωγή. Και έτσι, στο όνομα της επιστήμης, ήχησαν οι υπερηχητικές κραυγές ηδονής του Peter.
«Από πλευράς μου δεν ήταν σεξουαλικό, όσο συναισθηματικό», είχε διευκρινίσει η ίδια. Τελικά, το πείραμα, μη αποδίδοντας το επιθυμητό αποτέλεσμα, δεν εξασφάλισε νέα χρηματοδότηση και διακόπηκε: Ο Peter δεν κατάφερε να πει τη φράση “Hello Margaret” («ειδικά το M τον δυσκόλευε», όπως είχε δηλώσει η Margaret Lovatt) παρά την αγάπη που έτρεφε για την εκπαιδεύτριά του.
