Η θεωρία προσκόλλησης μπορεί να ξεκίνησε το 1958 από τον Βρετανό ψυχίατρο John Bowlby, αλλά ακόμα και σήμερα, είναι ένα δημοφιλές θέμα, που βρίσκει το δικό του χώρο συζήτησης ακόμα και στα social media.
Αν δεν είστε εξοικειωμένοι με τη θεωρία προσκόλλησης, ο Bowlby ανακάλυψε ότι οι εμπειρίες που είχαν οι άνθρωποι με τους φροντιστές τους στη βρεφική και παιδική ηλικία, επηρέαζαν το πώς συμπεριφέρονταν στις σχέσεις τους ως ενήλικες. Ειδικά στις ρομαντικές. Σκέψου το στιλ προσκόλλησης σου, ως ένα είδος διαπροσωπικού τύπου προσωπικότητας.
Υπάρχουν τέσσερα διαφορετικά στιλ προσκόλλησης:
- Ασφαλής
- Προσκόλληση αποφυγής
- Αμφίθυμη/αγχώδης προσκόλληση και
- Φοβική /αποφευκτική προσκόλληση
Καθένα πηγάζει από την παρουσία ή την έλλειψη συμπεριφορών των γονέων, όπως η ανατροφή και η προσοχή προς τα παιδιά τους και το καθένα μπορεί να παρουσιάσει τις δικές του προκλήσεις στις σχέσεις. Ειδικά για τη φοβική προσκόλληση, αυτό μπορεί να περιλαμβάνει, φόβο και αποφυγή οικειότητας.
Γιατί η φοβική προσκόλληση σαμποτάρει τις σχέσεις σου
Αυτό, ισχύει ιδιαίτερα όταν πρόκειται για ραντεβού και σχέσεις, καθώς μπορεί να επηρεάσει το πώς αισθάνεσαι για τη σύνδεση με έναν σύντροφο. Το στιλ προσκόλλησης μας, ουσιαστικά υπαγορεύει σε μεγάλο βαθμό, τον τρόπο με τον οποίο αποκτούμε μια αίσθηση ασφάλειας από πιθανούς συντρόφους και στενές σχέσεις. Δημιουργεί δηλαδή ένα πλαίσιο, αρκετά παρόμοιο με τις ανάγκες που μπορεί να είχαμε ως παιδί από τους φροντιστές μας, μέσα στο οποίο κινούμαστε και νιώθουμε στις διαπροσωπικές μας σχέσεις. Η φοβική/αποφευκτική προσκόλληση λοιπόν, υποδηλώνει κάποια ελλείμματα σε αυτά που μπορεί να είχες λάβει από τους φροντιστές σου στην παιδική ηλικία.
Τι ακριβώς όμως την προκαλεί;
Όταν ένα άτομο που φοβάται και αποφεύγει καταστάσεις, μπαίνει σε μια σχέση, μπορεί να βιώσει χαρακτηριστικά άγχους και αποφυγής. Οι άνθρωποι με φοβική προσκόλληση, λαχταρούν την εγγύτητα και τις σχέσεις. Ωστόσο φοβούνται να έρθουν κοντά σε άλλους, καθώς φοβούνται ότι πληγωθούν. Θέλουν να είναι σε μια σχέση, αλλά είναι επίσης πολύ ευαίσθητοι σε πιθανές απογοητεύσεις και ανησυχούν πολύ για αυτό.
Τι προκαλεί τη φοβική προσκόλληση;
Όπως διαπίστωσε η έρευνα του Bowlby, τα στυλ προσκόλλησης διαμορφώνονται με βάση τη φύση της σχέσης μεταξύ των παιδιών και των φροντιστών τους. Ένα άτομο με στιλ προσκόλλησης φόβου-αποφυγής, μπορεί να έχει βιώσει τόσο αστάθεια όσο και έλλειψη φροντίδας και προσοχής, δημιουργώντας έναν περίπλοκο συνδυασμό ζητημάτων, που μπορεί να μεταφερθούν στις ενήλικες σχέσεις του.
Οι γονείς τους, μπορεί να ήταν συναισθηματικά απόμακροι ή να μην ήταν διαθέσιμοι και να μην έδειξαν την αγάπη τους στην ανατροφή που χρειαζόταν το παιδί για να αναπτύξει μια ασφαλή προσκόλληση.
Είναι επίσης ότι είναι πιθανό, αυτό το είδος προσκόλλησης να δημιουργήθηκε από εμπειρίες με ανθρώπους, σε άλλα στάδια της ζωής. Παρ’ όλα αυτά, η έρευνα για την προσκόλληση των ενηλίκων, είναι πολύ πιο εδραιωμένη σε σχέση με την παιδική εμπειρία.
Πώς θα καταλάβεις ότι αυτός είναι ο λόγος που σαμποτάρεις τις σχέσεις σου;
Μια αληθινή λαχτάρα για εγγύτητα, αλλά ταυτόχρονα και ένας πραγματικός φόβος για αυτήν και η αποφυγή της οικειότητας, είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα της φοβικής προσκόλλησης. Μπορεί επίσης να είσαι ιδιαίτερα ευαίσθητη, απέναντι σε μια πιθανή απόρριψη. Και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τα άτομα που ανήκουν σε αυτή τη κατηγορία, τείνουν να κάνουν σχέσεις, με άτομα που βρίσκουν «λιγότερο απειλητικά», ακόμα και αν δεν υπάρχει ερωτικό ενδιαφέρον.
Αυτό το στιλ προσκόλλησης συχνά εφαρμόζεται και στις εφαρμογές γνωριμιών. Μπορεί να απορρίψεις κάποιον που σου αρέσει, μόνο και μόνο επειδή ασυνείδητα (και μερικές φορές εντελώς συνειδητά), αισθάνεσαι απειλητικά. Μπορεί να πείσεις τον εαυτό σου ότι κάτι δεν πάει καλά. Αποφασίζεις ότι φαίνεται αλαζονικός ή είναι πολύ νέος ή πολύ μεγάλος. Με άλλα λόγια, θα βρεις 1000 διαφορετικούς λόγους, για να απορρίψεις τα άτομα που σε ελκύουν περισσότερο. Ως αποτέλεσμα, μπορεί να καταλήξεις να αναρωτιέσαι γιατί δεν μπορείς να βρεις τον κατάλληλο σύντροφο.
Πηλενόπη Μποσταντζόγλου
