Οικουμενικός Πατριάρχης: Πατριαρχική Απόδειξη για τα Χριστούγεννα
«Το να δίδωμεν εις την ζωήν μας ό,τι νόημα επιθυμούμεν δεν είναι ελευθερία, αλλά η σύγχρονος εκδοχή του προπατορικού αμαρτήματος, ο αυτοεγκλεισμός του ανθρώπου εις μίαν αυτάρκη και αυτάρεσκον αυτονομίαν, χωρίς αισθητήριον διά την αλήθειαν ως σχέσιν με τον Θεόν και με τον συνάνθρωπον. Τα Χριστούγεννα είναι καιρός αυτογνωσίας, κατανοήσεως της διαφοράς μεταξύ ‘’Θεανθρώπου” και ‘’ανθρωποθεού”, συνειδητοποιήσεως της σωτηριώδους χριστιανικής διδασκαλίας: ‘’Ουκ άνθρωπον αποθεωθέντα λέγομεν, αλλά Θεόν ενανθρωπήσαντα”», επισημαίνει στην Πατριαρχική Απόδειξη για τα Χριστούγεννα ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος.
Μεταξύ άλλων, σε αναφορά του στον πόλεμο που μαίνεται στην Ουκρανία, ο Παναγιώτατος τονίζει: «Το ευάγγελον μήνυμα των Χριστουγέννων συνηχεί εφέτος με τα τύμπανα του πολέμου και την κλαγγήν των όπλων εις την Ουκρανίαν, η οποία υφίσταται τας δεινάς συνεπείας μιάς ιταμής και αδίκου εισβολής. Όλοι οι πόλεμοι είναι δι’ ημάς τους Χριστιανούς αδελφοκτόνοι και εμφύλιοι, είναι, ως διεκήρυξεν η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος της Ορθοδόξου Εκκλησίας, ‘’απόρροια του εν τω κόσμω κακού και της αμαρτίας”».
Επ’ αυτού, σε άλλο σημείο υπογραμμίζει: «Έχομεν την βεβαιότητα, ότι δεν είναι δυνατόν να υπάρξη ειρήνη των λαών και των πολιτισμών, χωρίς την ειρήνην των θρησκειών, χωρίς τον διάλογον και την συνεργασίαν των. Η πίστις εις Θεόν ενισχύει τον αγώνα δι’ ένα κόσμον ειρήνης και δικαιοσύνης, ακόμη και όταν η προσπάθεια αυτή ευρίσκεται ενώπιον ανυπερβλήτων, κατ’ άνθρωπον, εμποδίων. Πάντως, είναι απαράδεκτον, εκπρόσωποι θρησκειών να κηρύσσουν φανατισμόν και να αναρριπίζουν την φλόγα του μίσους».
Αναλυτικά, η Πατριαρχική Απόδειξη:
Τιμιώτατοι αδελφοί Αρχιερείς,
Προσφιλέστατα τέκνα εν Κυρίω,
Εορτάζει σήμερον η Αγία Εκκλησία την κατά σάρκα Γέννησιν του προαιωνίου Υιού και Λόγου του Θεού, το «ξένον και παράδοξον» μυστήριον, το «αποκεκρυμμένον από των αιώνων και των γενεών» (Κολ. α’, 26). Εν Χριστώ αποκαλύπτεται οριστικώς η αλήθεια περί του Θεού και περί του ανθρώπου, ως θεολογικώτατα εξηγεί ο ‘Αγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας: «’Ανθρωποι μεν κατά φύσιν ημείς, αυτός δε εις το παρά φύσιν διά φιλανθρωπίαν καταδραμών, γέγονεν άνθρωπος. Δούλοι Θεού κατά φύσιν ημείς ως ποιήματα· δούλος εχρημάτισε και αυτός εις το παρά φύσιν ενεχθείς, ότε γέγονεν άνθρωπος. Αλλά και το εναντίον, Θεός κατ’ ουσίαν αυτός· θεοί και ημείς εις το παρά φύσιν αναβαίνοντες διά την χάριν· άνθρωποι γαρ· Υιός κατά φύσιν αυτός· υιοί και ημείς κατά θέσιν, ως εις αδελφότητα την προς αυτόν κεκλημένοι»[1].
«Γνώσεσθε την αλήθειαν, και η αλήθεια ελευθερώσει υμάς» (Ιωάν. η’, 32). Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός είναι «η οδός και η αλήθεια και η ζωή» (Ιωάν ιδ’ 6), είναι ο ελευθερωτής του ανθρώπου «εκ της δουλείας του αλλοτρίου». Δεν υπάρχει ζωή και ελευθερία χωρίς την Αλήθειαν ή εκτός της Αληθείας. Το να δίδωμεν εις την ζωήν μας ό,τι νόημα επιθυμούμεν δεν είναι ελευθερία, αλλά η σύγχρονος εκδοχή του προπατορικού αμαρτήματος, ο αυτοεγκλεισμός του ανθρώπου εις μίαν αυτάρκη και αυτάρεσκον αυτονομίαν, χωρίς αισθητήριον διά την αλήθειαν ως σχέσιν με τον Θεόν και με τον συνάνθρωπον. Τα Χριστούγεννα είναι καιρός αυτογνωσίας, κατανοήσεως της διαφοράς μεταξύ «Θεανθρώπου» και «ανθρωποθεού», συνειδητοποιήσεως της σωτηριώδους χριστιανικής διδασκαλίας: «Ουκ άνθρωπον αποθεωθέντα λέγομεν, αλλά Θεόν ενανθρωπήσαντα»[2].
Το ευάγγελον μήνυμα των Χριστουγέννων συνηχεί εφέτος με τα τύμπανα του πολέμου και την κλαγγήν των όπλων εις την Ουκρανίαν, η οποία υφίσταται τας δεινάς συνεπείας μιάς ιταμής και αδίκου εισβολής. Όλοι οι πόλεμοι είναι δι’ ημάς τους Χριστιανούς αδελφοκτόνοι και εμφύλιοι, είναι, ως διεκήρυξεν η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος της Ορθοδόξου Εκκλησίας, «απόρροια του εν τω κόσμω κακού και της αμαρτίας»[3]. Εις την περίπτωσιν της Ουκρανίας ισχύουν προσέτι τα λόγια του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά περί των συγχρόνων αυτώ αιματηρών συγκρούσεων εις την Θεσσαλονίκην μεταξύ Ορθοδόξων, «κοινήν πλουτούντων μητέρα την ιεράν Εκκλησίαν και την ευσέβειαν, ης αρχηγός και τελειωτής Χριστός ο του Θεού γνήσιος Υιός, ος ημών ου Θεός μόνον, αλλά και αδελφός ευδόκησεν είναι, και Πατήρ»[4].
Εις το πρόσωπον του Χριστού ετελέσθη η «ανακεφαλαίωσις» των πάντων, η ανάδειξις της ενότητος του γένους των ανθρώπων και της ιερότητος του ανθρωπίνου προσώπου, η διάνοιξις της οδού προς το «καθ’ ομοίωσιν», και απεκαλύφθη η ειρήνη «η υπερέχουσα πάντα νούν» (Φιλ. δ’, 7). Ο Χριστός είναι «η ειρήνη ημών» (Εφεσ. β’, 14), και εις Αυτόν είναι αφιερωμένος ο ιστορικός και εμβληματικός Ιερός Ναός της «Αγίας Ειρήνης» εις την Πόλιν του Κωνσταντίνου.
Ο Σωτήρ ημών μακαρίζει τους «ειρηνοποιούς», ότι «υιοί Θεού κληθήσονται» (Ματθ. ε’, 9), προβάλλει την ιδέαν της δικαιοσύνης και της αγάπης ακόμη και προς τους εχθρούς. Η Ορθόδοξος Εκκλησία εύχεται εις την Θείαν Λειτουργίαν «υπέρ της άνωθεν ειρήνης» και «υπέρ της ειρήνης του σύμπαντος κόσμου». «Την σην ειρήνην και την σην αγάπην χάρισαι ημίν, Κύριε ο Θεός ημών· πάντα γαρ απέδωκας ημίν», αιτούμεθα δοξάζοντες τον Δοτήρα παντός αγαθού κατά την Λειτουργίαν του Μεγάλου Βασιλείου. Ημείς, οι οποίοι παρελάβομεν παρά του Θεού τα πάντα, οφείλομεν, ως εξόχως ευεργετηθέντες, να αγωνιζώμεθα διά την ειρήνην περισσότερον από τους λοιπούς ανθρώπους, κατά το Βιβλικόν: «Παντί δε ω εδόθη πολύ, πολύ και ζητηθήσεται παρ’ αυτού» (Λουκ. ιβ’, 48). Εν τη εννοία ταύτη, όσα, αντιθέτως προς την αρχήν αυτήν, πράττονται υπό Χριστιανών δεν βαρύνουν τον Χριστιανισμόν, αλλά εκείνους οι οποίοι δρούν κατά παράβασιν των θείων προσταγμάτων.
Ποτέ εις την ιστορίαν της ανθρωπότητος, η ειρήνη μεταξύ των λαών δεν υπήρξεν αυτονόητος κατάστασις, αλλά ήτο πανταχού και πάντοτε αποτέλεσμα εμπνευσμένων πρωτοβουλιών, γενναιότητος και αυτοθυσίας, αντιστάσεως εις την βίαν και απορρίψεως του πολέμου ως μέσου λύσεως διαφορών, διαρκής αγών διά την δικαιοσύνην και την προστασίαν της ανθρωπίνης αξιοπρεπείας. Η συμβολή των εις την ειρήνην και την καταλλαγήν αποτελεί πρώτιστον κριτήριον της αξιοπιστίας των θρησκειών. Αναμφιβόλως, εις τας θρησκευτικάς παραδόσεις υπάρχουν κίνητρα όχι μόνον διά την εσωτερικήν ειρήνην, αλλά και διά την προαγωγήν και την εγκαθίδρυσιν της ειρήνης της κοινωνίας, διά την υπέρβασιν της επιθετικότητος εις τας σχέσεις των ατόμων και των λαών. Το γεγονός αυτό είναι ιδιαιτέρως σημαντικόν εις την εποχήν μας, κατά την οποίαν προβάλλεται η άποψις ότι η ειρήνη θα προέλθη ως αποτέλεσμα της οικονομικής αναπτύξεως, της ανόδου του βιοτικού επιπέδου, της προόδου της επιστήμης και της τεχνολογίας, διά μέσου της ψηφιακής επικοινωνίας και του διαδικτύου. Έχομεν την βεβαιότητα, ότι δεν είναι δυνατόν να υπάρξη ειρήνη των λαών και των πολιτισμών, χωρίς την ειρήνην των θρησκειών, χωρίς τον διάλογον και την συνεργασίαν των. Η πίστις εις Θεόν ενισχύει τον αγώνα δι’ ένα κόσμον ειρήνης και δικαιοσύνης, ακόμη και όταν η προσπάθεια αυτή ευρίσκεται ενώπιον ανυπερβλήτων, κατ’ άνθρωπον, εμποδίων. Πάντως, είναι άπαράδεκτον, εκπρόσωποι θρησκειών να κηρύσσουν φανατισμόν και να αναρριπίζουν την φλόγα του μίσους.
Ιερώτατοι και Θεοφιλέστατοι αδελφοί και αγαπητά τέκνα,
Χριστός γεννάται· δοξάσατε, Χριστός εξ ουρανών· απαντήσατε, Χριστός επί γης· υψώθητε! Στοιχούντες τη προτροπή του Αγίου προκατόχου της ημών Μετριότητος εις τον Θρόνον της Κωνσταντινουπολίτιδος Εκκλησίας Γρηγορίου του Θεολόγου, ας εορτάσωμεν την γενέθλιον ημέραν του Σωτήρος του κόσμου εν πνευματική ευφροσύνη, «μη κοσμικώς, αλλ’ υπερκοσμίως», φεύγοντες «παν το περιττόν και υπέρ την χρείαν· και ταύτα πεινώντων άλλων και δεομένων, των εκ του αυτού πηλού τε και κράματος»[5]. Ευχόμεθα προς πάντας υμάς, κατανυκτικόν και δοξολογικόν ‘Αγιον Δωδεκαήμερον, το οποίον είναι όντως πλήρωμα χρόνου και ακτίς του φωτός της αιωνιότητος. Είθε το επερχόμενον 2023 να αποδειχθή, ευδοκία και χάριτι του δι’ ημάς τους ανθρώπους και διά την ημετέραν σωτηρίαν σαρκωθέντος Θεού Λόγου, περίοδος ειρήνης, αγάπης και αλληλεγγύης, αληθής ενιαυτός της χρηστότητος του Κυρίου.
Έτη πολλά και ευλογημένα!
Χριστούγεννα ‚βκβ’
† Ο Κωνσταντινουπόλεως
διάπυρος προς Θεόν ευχέτης πάντων υμών
[1] Κυρίλλου Αλεξανδρείας, Η Βίβλος των Θησαυρών περί της Αγίας και Ομοουσίου Τριάδος, PG 75, 561.
[2] Ιωάννου Δαμασκηνού, Έκδοσις ακριβής της ορθοδόξου πίστεως, PG 94, 988.
[3] Η αποστολή της Ορθοδόξου Εκκλησίας εις τον σύγχρονον κόσμον, Δ’, 1.
[4] Γρηγορίου Παλαμά, Περί της προς αλλήλους ειρήνης, PG 151, 10.
[5] Γρηγορίου Θεολόγου, Εις τα Θεοφάνια, είτουν Γενέθλια του Σωτήρος, PG 36, 316.
Το μήνυμα του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου για τα Χριστούγεννα
«Κάθε χρόνο η Εκκλησία μας γιορτάζει τα Χριστούγεννα. Για να μας θυμίζει ότι το κακό δεν είναι παντοδύναμο και ακατανίκητο. Τον τελευταίο λόγο στον κόσμο δεν τον έχει η βία, τα δεινά, ο πόλεμος, τα ανθρώπινα πάθη, ο θάνατος.
Ο άνθρωπος και στη χειρότερή του εκδοχή έχει αξία. Και δεν παύει να είναι εικόνα του Θεού. Πρέπει να αγωνίζεται εναντίον του κακού. Δεν πρέπει να συμβιβάζεται με το κακό. Ούτε να παρασύρεται από την ένταση του κακού και την αναστάτωση που προκαλεί.
Πρέπει όλοι μας να βλέπουμε στα μάτια τον νεογέννητο Χριστό, που νίκησε το κακό. Να παίρνουμε κουράγιο. Και να πολεμούμε το κακό με τις δυνάμεις που Εκείνος μας δίνει», αναφέρει, μεταξύ άλλων, ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερώνυμος στο Μήνυμά του για τα Χριστούγεννα.
Αναλυτικά το μήνυμα του Μακαριωτάτου:
” Για άλλη μία φορά, φθάσαμε στη μεγάλη γιορτή των Χριστουγέννων. Για τους περισσότερους από εμάς, ο κόσμος βρίσκεται σε μια δίνη τραγικών γεγονότων. Σε κοινωνικό επίπεδο: Φτώχεια. Αρρώστια. Πόλεμοι. Διαφθορά. Απαξίωση και περιφρόνηση των θεσμών, εξαιτίας άστοχων ανθρώπινων πράξεων. Σε ατομικό επίπεδο: Μοναξιά. Απογοήτευση. Πλήξη. Έλλειψη νοήματος. Μπροστά σ’ αυτήν την κατάσταση, πολλοί πιστεύουν ότι ο κόσμος δεν έχει αλλάξει. Και ότι δεν πρόκειται να αλλάξει.
Όμως, τα πράγματα δεν είναι έτσι. Το κακό έχει στον πυρήνα του την τάση να επεκτείνεται και να κυριαρχεί. Αυτό γίνεται με δύο τρόπους: Ο πρώτος είναι η ίδια η κακή πράξη. Ο δεύτερος είναι η διαρκής προβολή, δημοσιότητα και υπεραπασχόληση με το κακό. Έτσι, δημιουργείται η ψευδαίσθηση ότι το κακό έχει εξαπλωθεί παντού. Σήμερα, σ’ αυτό βοηθά και η τεχνολογία με την εύκολη και γρήγορη διάδοση της πληροφορίας.
Από την άλλη, το καλό, για μας τους Ορθοδόξους, είναι από τη φύση του ταπεινό. Ταυτίζεται με το πρόσωπο του Χριστού. Ο Χριστός λειτουργεί με ένα τρόπο σταθερό, αφανή, σιωπηλό. Ο Θεός αντιτάσσεται στους υπερηφάνους. Ενώ η χάρις του είναι με τους ταπεινούς. Η γέννηση του Χριστού έγινε χωρίς καμιά δόξα και λαμπρότητα, αθόρυβα, σε ένα σπήλαιο.
Κάθε χρόνο η Εκκλησία μας γιορτάζει τα Χριστούγεννα. Για να μας θυμίζει ότι το κακό δεν είναι παντοδύναμο και ακατανίκητο. Τον τελευταίο λόγο στον κόσμο δεν τον έχει η βία, τα δεινά, ο πόλεμος, τα ανθρώπινα πάθη, ο θάνατος.
Ο άνθρωπος και στη χειρότερή του εκδοχή έχει αξία. Και δεν παύει να είναι εικόνα του Θεού. Πρέπει να αγωνίζεται εναντίον του κακού. Δεν πρέπει να συμβιβάζεται με το κακό. Ούτε να παρασύρεται από την ένταση του κακού και την αναστάτωση που προκαλεί.
Πρέπει όλοι μας να βλέπουμε στα μάτια τον νεογέννητο Χριστό, που νίκησε το κακό. Να παίρνουμε κουράγιο. Και να πολεμούμε το κακό με τις δυνάμεις που Εκείνος μας δίνει.
Σας εύχομαι χρόνια πολλά, αγιασμένα και γεμάτα από τη Χάρη του Σαρκωθέντος Χριστού μας”.
Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος για τα Χριστούγεννα: Ικεσία ειρήνης – προαπαιτούμενα
«Η ειρήνη δεν είναι απλώς ευχή, είναι θείο δώρο και επίτευγμα της συνεργίας του ανθρώπου με τον Θεό. Η ακτινοβολία της θείας χάριτος είναι δεδομένη, η ανθρώπινη προσπάθεια αναμενόμενη. Η ορθόδοξη χριστιανική εμπειρία αναφέρεται σε μια πολυεδρική ειρήνη με τον εαυτό μας, με τους συνανθρώπους μας, με τον Θεό, με την κτίση. Τα Χριστούγεννα συμπυκνώνουν εν σπέρματι σε πλαίσιο προφητικό τις μεγάλες αλήθειες, που ξετυλίγονται ολοκληρωτικά στη ζωή του Χριστού, κορυφώνονται στο Πάθος και την Ανάσταση και προβάλλονται από την Εκκλησία σε μεγάλες εορτές», τονίζει στο μήνυμά του για τα Χριστούγεννα 2022 ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος.
Αναλυτικά, το μήνυμα του Αρχιεπισκόπου Αλβανίας για τα Χριστούγεννα:
«Θεός ων ειρήνης, Πατήρ οικτιρμών,
της μεγάλης βουλης σου τον ‘Αγγελον,
ειρήνην παρεχόμενον, απέστειλας ημίν·»
(Καταβασίες της εορτής των Χριστουγέννων)
Ο πόθος για ειρήνη έχει γίνει τον τελευταίο καιρό πόνος καθημερινός, κραυγή και ικεσία εκατομμυρίων ανθρώπων. Οδύνη ατέρμονη κυριαρχεί από τον ολέθριο, απαράδεκτο πόλεμο της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας. Συγχρόνως πολεμικές συγκρούσεις εξακολουθούν στη Συρία, στην Υεμένη και γενικότερα στην Ασία και την Αφρική, ενώ συχνές είναι οι τρομοκρατικές ενέργειες σε πολυπληθή δυτικά αστικά κέντρα. Δεν έπαυσαν να ταλαιπωρούν την οικουμένη και άλλης μορφής πόλεμοι, οικονομικοί, διπλωματικοί, ιδεολογικοί. Η βία και η αυθαιρεσία έφτασαν να βεβηλώνουν ακόμη και χώρους ιερούς. Τα συμφέροντα των ποικιλώνυμων ισχυρών χρησιμοποιούν ως πολεμικό όπλο την παραπληροφόρηση, για να υποδουλώσουν τη σκέψη και τη συνείδηση πολλών.
Η εορτή των Χριστουγέννων όχι μόνο τονίζει το αίτημα και τον πόθο για ειρήνη, αλλά αποκαλύπτει και πώς μπορεί να εδραιωθεί. Η έλευση του Λυτρωτού του κόσμου, του Ιησού Χριστού, η οποία χαιρετίζεται με τον αγγελικό ύμνο «Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία» (Λουκ. 2:14), αποτελεί την πραγματοποίηση της προφητείας του Ησαΐου (8ος αι. π.Χ): «ότι παιδίον εγεννήθη ημίν, …και καλείται το όνομα αυτού μεγάλης βουλής άγγελος, θαυμαστός σύμβουλος, Θεός ισχυρός, εξουσιαστής, άρχων ειρήνης, πατήρ του μέλλοντος αιώνος· …και της ειρήνης αυτού ουκ έστιν όριον…» (Ησ. 9:6-7).
Η ειρήνη δεν είναι απλώς ευχή, είναι θείο δώρο και επίτευγμα της συνεργίας του ανθρώπου με τον Θεό. Η ακτινοβολία της θείας χάριτος είναι δεδομένη, η ανθρώπινη προσπάθεια αναμενόμενη. Η ορθόδοξη χριστιανική εμπειρία αναφέρεται σε μια πολυεδρική ειρήνη με τον εαυτό μας, με τους συνανθρώπους μας, με τον Θεό, με την κτίση. Τα Χριστούγεννα συμπυκνώνουν εν σπέρματι σε πλαίσιο προφητικό τις μεγάλες αλήθειες, που ξετυλίγονται ολοκληρωτικά στη ζωή του Χριστού, κορυφώνονται στο Πάθος και την Ανάσταση και προβάλλονται από την Εκκλησία σε μεγάλες εορτές.
Εκ πρώτης όψεως το αντίθετο της ειρήνης θεωρείται ότι είναι ο πόλεμος. Είμαι πεπεισμένος ότι το αντίθετο της ειρήνης είναι κατά βάθος ο εγωκεντρισμός, με τις ποικίλες μορφές του, αλαζονεία, υπερηφάνεια, εγωπάθεια, μεγαλομανία. Αυτός καταστρέφει τις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων και των λαών και υποδαυλίζει τις μικρές και μεγάλες συγκρούσεις. Μέσα στο φως της Γεννήσεως του Χριστού διευκρινίζεται επίσης ότι ο εγωκεντρισμός υπερνικάται με την αγάπη και την ταπεινοφροσύνη, που αποτελούν θεμελιώδη προαπαιτούμενα για την εδραίωση της ειρήνης.
Η καρδιά του χριστιανικού μηνύματος είναι ότι «Ούτω γαρ ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε τον υιόν αυτού τον μονογενή έδωκεν, ίνα πας ο πιστεύων εις αυτόν μη απόληται, αλλ’ έχη ζωήν αιώνιον» (Ιω. 3:16). Οι εκφράσεις της αγάπης που προσδιορίστηκαν από τη χριστιανική πίστη αδιάκοπα ακτινοβολούν στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού και εκείνων, που με αφοσίωση Τον ακολουθούν. Όπως ο ‘Αγιος Μάξιμος ο ομολογητής επιμένει: «Πολλοί έχουν πει πολλά περί αγάπης, αν όμως την αναζητήσεις, θα την βρεις μόνο στους μαθητές του Χριστού, επειδή μόνον αυτοί είχαν την αληθινή Αγάπη δάσκαλο της αγάπης» (Περί αγάπης Δ’ Εκατοντάς, 100).
Ο Υιός και Λόγος του Θεού δεν έγινε άνθρωπος, για να μας δώσει μια γενική αόριστη θεωρία περί αγάπης, αλλά για να την αποκαλύψει μένοντας ανάμεσά μας. Να καταυγάσει με το φως της θεογνωσίας την αλήθεια ότι «Ο Θεός αγάπη εστί, και ο μένων εν τη αγάπη εν τω Θεώ μένει και ο Θεός εν αυτώ.» (Α’ Ιω. 4:16). Η δέσμη φωτός της αγάπης εμπεριέχει όλο το φάσμα των αρετών. Τη δικαιοσύνη, την αγαθωσύνη, τη συχωρητικότητα, την αλήθεια, βασικά προαπαιτούμενα για την στερέωση της ειρήνης.
Ο Παντοδύναμος και Απερινόητος Υιός και Λόγος του Θεού προσλαμβάνει, κατά το άπειρο έλεός Του, την ανθρώπινη φύση, για να την εξυψώσει με τρόπο ασύλληπτο στον ανθρώπινο νου στην κατά χάριν θέωση. Ο Θεάνθρωπος ήρθε ως βρέφος, ως αθώο παιδί και με την όλη ζωή και θυσία Του, προτρέπει «Μάθετε απ’ εμού, ότι πράός ειμι και ταπεινός τη καρδία, και ευρήσετε ανάπαυσιν ταις ψυχαίς υμών.» (Μτ 11:29).
«…Όθεν θεογνωσίας, προς φως οδηγηθέντες…».
Με αισθήματα ευγνωμοσύνης για το εκπληκτικό φως θεογνωσίας, που μας χαρίζει με τη Γέννησή Του ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, ας Τον δοξολογήσουμε αναπτύσσοντας την ειρήνη, με τον εαυτό μας, με τους συνανθρώπους μας, με τον Θεό, και ας αγωνιζόμαστε να είμαστε συνεργοί Του, κατά την εντολή «Μακάριοι οι ειρηνοποιοί, ότι αυτοί υιοί Θεού κληθήσονται». (Μτ. 5:9).
Ευλογημένα Χριστούγεννα! Ειρηνοφόρο, με ασάλευτη υγεία, το Νέο Έτος!
Αναστάσιος
Αρχιεπίσκοπος Τιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας
Μήνυμα του Αρχιεπισκόπου Αμερικής Ελπιδοφόρου για τα Χριστούγεννα
«Καθώς καλωσορίζουμε το θείο βρέφος της Βηθλεέμ αντικρίζοντας στην ταπεινοφροσύνη και στη φτώχεια του την ουσία της αληθινής δύναμης και της αληθινής δόξας του Θεού, ας θυμηθούμε όλους εκείνους που στερούνται αυτή την ευλογία της ειρήνης στην καθημερινότητά τους. Είθε ο νεογέννητος Κύριος της δόξης να χαρίσει αυτή την ειρήνη σε όλο τον κόσμο και να φέρει γρήγορα τη δικαιοσύνη, τη συμφιλίωση και την ελπίδα στους λαούς της Ουκρανίας και της Ρωσίας», επισημαίνει, μεταξύ άλλων, στο χριστουγεννιάτικο μήνυμά του ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Ελπιδοφόρος.
Αναλυτικά το μήνυμά του έχει ως εξής:
Αγαπητοί μου αδερφοί και αδερφές εν Χριστώ, τώρα που είστε όλοι στα σπίτια σας και ετοιμάζεστε να εορτάσετε τα Χριστούγεννα με τις οικογένειες και τους φίλους σας, θα ήθελα να σας ζητήσω να αφιερώσετε λίγο από τον χρόνο σας και να στρέψετε τη σκέψη σας προς όλους εκείνους των οποίων οι ζωές καταστράφηκαν. Καταστράφηκαν από τη βία και τον πόλεμο. Ο Προφήτης Ησαΐας μας θυμίζει ότι «παιδίον εγεννήθη ημίν, υιός εδόθη ημίν και καλείται το όνομα αυτού ‘Αρχων Ειρήνης». Σήμερα περισσότερο από ποτέ άλλοτε χρειαζόμαστε στον κόσμο μας αυτόν τον ‘Αρχοντα της Ειρήνης. Ιδιαίτερα για τους αδελφούς και τις αδελφές μας από την Ουκρανία που υπέστησαν και υπέμειναν σχεδόν όλο το 2022 μια βάναυση εισβολή από τη Ρωσία. Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και από τις δύο πλευρές σε έναν πόλεμο που, όπως κάθε πόλεμος, είναι αδικαιολόγητος. Και δυστυχώς δεν φαίνεται να πλησιάζει το τέλος αυτού του πολέμου.
Καθώς καλωσορίζουμε το θείο βρέφος της Βηθλεέμ αντικρίζοντας στην ταπεινοφροσύνη και στη φτώχεια του την ουσία της αληθινής δύναμης και της αληθινής δόξας του Θεού, ας θυμηθούμε όλους εκείνους που στερούνται αυτή την ευλογία της ειρήνης στην καθημερινότητά τους. Είθε ο νεογέννητος Κύριος της δόξης να χαρίσει αυτή την ειρήνη σε όλο τον κόσμο και να φέρει γρήγορα τη δικαιοσύνη, τη συμφιλίωση και την ελπίδα στους λαούς της Ουκρανίας και της Ρωσίας.
Καλά Χριστούγεννα σε εσάς και στους οικείους σας.
Ευτυχισμένο και γεμάτο υγεία το νέο έτος 2023.
Χριστός γεννάται. Δοξάσατε.
Το Χριστουγεννιάτικο μήνυμα του Πατριάρχη Αλεξανδρείας Θεόδωρου
Το Χριστουγεννιάτικο μήνυμα του 2022 του Πατριάρχη Αλεξανδρείας Θεόδωρου αναφέρεται στη Ζωή και την Αλήθεια που δίνει όχι μόνο στους δοκιμαζόμενους συνανθρώπους μας στην Αφρικής αλλά και στους ανθρώπους των πόλεων που διψούν για την υπέρβαση του καθημερινού αλλά του αιωνίου θανάτου.
