ΟΝτέιβιντ Σουίμερ και ο Ματ ΛεΜπλάνκ έχουν το δικό τους fan club, αλλά ο «βιτριολικός» Μάθιου Πέρι – και αν συμφωνείτε πιο ταλαντούχος απ’ όλα τα «Φιλαράκια» – μπορεί σε επίπεδο δημοφιλίας να συγκριθεί μόνο με τον Εντ Ο’ Νιλ (Αλ Μπάντι), σε ότι αφορά τους τηλεοπτικούς κωμικούς σταρ.
Ο Πέρι θα ξεσήκωνε τον περισσότερο ντόρο όπως και αν εμφανιζόταν στο trailer για το reunion των Friends, εν προκειμένω όμως αυτό συνέβη για όλους τους «λάθος» λόγους. Τα σκανδαλοθηρικά Μ.Μ.Ε. μύρισαν… αίμα και μετέτρεψαν σε ρεσιτάλ clickbait τη γερασμένη και ταλαιπωρημένη εικόνα του πιο νέου από τους έξι της παρέας, υπενθυμίζοντας όλα τα πάθη και τις αδυναμίες που έφεραν τον 51χρονο ηθοποιό στο σημείο «μηδέν».
Θα μπορούσαν βέβαια να εστιάσουν στη μάχη για την επιβίωση του και στο υπαρξιακό αδιέξοδο που τον οδήγησε η ομολογούμενη από τον ίδιο εξάρτηση από το αλκοόλ και τα ναρκωτικά. Αντ’ αυτού επικεντρώθηκαν στην κατρακύλα του έως τα πρόθυρα του αυτοεξευτελισμού και στη δυσκολία του να συντάξει μια κανονική πρόταση στην πρόσφατη συνέντευξή για το People, όπου εμφανίστηκαν όλοι οι πρωταγωνιστές της σειράς, στο πλαίσιο του promo για επετειακό επεισόδιο του HBO.
Από κοντά και αναρίθμητοι χρήστες των social media, έπαιξαν το παιχνίδι με τους όρους όλων όσοι θέλουν να βλέπουν, για ευνόητους λόγους, το ποτήρι μισοάδειο. Κάνοντας λόγο για μια «καρικατούρα» και αξιοθρήνητη φιγούρα, άλλοι για μια «παραφωνία» μιζέριας στην εξ ορισμού πανηγυρική ατμόσφαιρα και αύρα του reunion.
Τα κακεντρεχή, κακόβουλα σχόλια είναι η κλασική, πρώτη, αντίδραση των ανθρώπων που (νομίζουν ότι) παίρνουν καύσιμο από τον κατήφορο των άλλων. Ο Μάθιου Πέρι πράγματι, πέρασε πάρα πολλά, αδικώντας κατάφορα τον (πολυεκατομμυριούχο και υπερδημοφιλή) εαυτό του, από τα τέλη της δεκαετίας του ’90 κιόλας, που η σειρά βρισκόταν στην απόλυτη ακμή της. Η δική του προσωπική ζωή είχε πάρει ήδη την κατιούσα εξαιτίας των καταχρήσεων και του εθισμού του, που επί σειρά ετών μετά το τέλος των Friends (2004) τον ανάγκασαν να μπαινοβγαίνει σε κλινικές απεξάρτησης.
Αλλά ο Πέρι θα έπρεπε πια να έχει κερδίσει τον καθολικό σεβασμό όλων, όχι για το ταλέντο του, αλλά για την ανθεκτικότητα που επέδειξε απέναντι στους προσωπικούς δαίμονές του και τη διαφαινόμενα νικηφόρα μάχη του με έναν ύπουλο αντίπαλο, που στο τέλος της μέρας έχει γονατίσει πλήθος ανθρώπων που εντάσσονται στην κατηγορία «celebrities». Σκεφτείτε ότι ένα reunion των δικών μας «Απαράδεκτων» είναι εδώ και 17 χρόνια αδύνατο, καθώς ο Βλάσσης Μπονάτσος έχει φύγει από τη ζωή. Και μόνο το γεγονός ότι είναι εκεί, έτοιμος να ερμηνεύσει ξανά τον Τσάντλερ, θα έπρεπε να «κατευθύνει» κάθε σχόλιο για την επανεμφάνιση του.
Όχι, ο Μάθιου Πέρι δεν είναι για λύπηση. Όσοι τον κρίνουν με μικροαστικούς όρους και με γνώμονα την πολιτική ορθότητα, αδυνατούν να αντιληφθούν ότι τα χρήματα και η υπερβολική δημοσιότητα κρύβουν κινδύνους που η συντριπτική πλειονότητα από μας δεν θα αντιμετωπίσει ποτέ. Το ότι ένας άνθρωπος που έπαιξε κορόνα-γράμματα τη ζωή του είναι ξανά στις επάλξεις – πιθανότατα και απεξαρτημένος πια – είναι η μοναδική… political correct προσέγγιση, με καθαρά ανθρώπινους όρους.
Όσο και να εθελοτυφλούν κάποιοι, το συγκεκριμένο… ποτήρι είναι μισογεμάτο.
