Εικόνες αρχαίας τραγωδίας στα καφενεία των ελληνικών νησιών: Σε κύκλο οι καρέκλες (έτσι για να βλέπουν όλοι), με «κορυφαίο» τον καφετζή που σερβίρει και ο «χορός» να ολοφύρεται!
-«Ωιμέ τι πάθαμε οι δεξιοί με τον Μητσοτάκη», λένε οι ψηφοφόροι της ΝΔ (όχι ακριβώς με αυτά τα λόγια, αλλά ας μην τα μεταφέρουμε με ακρίβεια γιατί θα κινδυνεύσουμε να υποστούμε όσα ο Νίκος Παππάς). «Μας έταξε μια καλύτερη Ελλάδα και δεν μπορούμε να πληρώσουμε τον καφέ μας», λένε…
-«Ωιμέ, εμείς να δείτε τι παθαίνουμε», αντιτείνουν οι ΣΥΡΙΖΑίοι. Ψηφίσαμε Κασελάκη και μας προέκυψε Γιώργος Αρμένης με το «Ηλία ρίχτο» στο «Όλα είναι δρόμος» του Παντελή Βούλγαρη. Παρέλαβε κόμμα και το γκρεμίζει «εν χορδαίς και οργάνοις», λένε με πόνο. Εδώ υπάρχει και μια εικόνα απορίας στα μάτια των δεξιών που μάλλον δεν έχουν δεί την ταινία (βλέπουν μόνο ΣΚΑΙ) και δεν καταλαβαίνουν από αυτά τα «διανοουμενίστικα» των ΣΥΡΙΖΑίων…
-«Ωιμέ και εμείς τι να πούμε με τον Ανδρουλάκη; Ο Μητσοτάκης μας παίρνει όποιον θέλει και εμείς κινδυνεύουμε να μείνουμε με την Διαμαντοπούλου πρόεδρο» αντιτείνουν οι ΠΑΣΟΚοι. Επιπλέον εδώ ο ένας κοιτάει τον άλλο με σκεπτικισμό: «Αυτός τώρα θα φύγει για τη ΝΔ, για τον ΣΥΡΙΖΑ ή θα μείνει μαζί μας»;
Όλοι περιμένουν τον «από μηχανής θεό» για να σωθούν. Οι δεξιοί περιμένουν κάτι ανάμεσα σε Σαμαρά και Καραμανλή (της Ραφήνας), οι ΣΥΡΙΖΑίοι κάτι σε Αλέξη Τσίπρα (σε νεότερη έκδοση βέβαια) και οι ΠΑΣΟΚοι περιμένουν την πολλοστή μετενσάρκωση του Ανδρέα Παπανδρέου…
Στην γωνία του χορού υπάρχουν δύο αμίλητοι:
Ο ένας είναι ο παραδοσιακός ΚΚΕς που πιστεύει ότι «έτσι κι’αλλιώς η Γη θα γίνει κόκκινη» και περιμένει να ωριμάσουν οι κοινωνικές-επαναστατικές συνθήκες (όπως περίμενε και ο πατέρας και ο παππούς του).
Ο άλλος είναι ο ακροκεντρώος της παρέας. Ο τελευταίος είναι στην πιο τραγική κατάσταση. Τα έχει ψηφίσει όλα και όλοι τον βρίζουν. Τον βρίζει η αντιπολίτευση γιατί «εσείς δώσατε αυτό το 41% στον Μητσοτάκη». Τον βρίζουν οι δεξιοί γιατί «εσείς παίρνετε τις καλές θέσεις στον κρατικό μηχανισμό». Τον βρίζουν και τα παιδιά του, γιατί «μας κάνουν πλάκα στην παρέα. Τι καιρό θα κάνει αύριο; Ρώτα τον πατέρα σου που ξέρει πάντα κατά που φυσάει ο άνεμος»…
Και έρχεται η ώρα που ο χορός σύσσωμος πρέπει να βγάλει την ετυμηγορία του. Εδώ εξαρτάται από την τραγωδία που έχει επιλεγεί:
-Στον Αγαμέμνονα του Αισχύλου, ο χορός αποτελείται από τους γέροντες Αργείους, Σε αυτή την περίπτωση ο χορός τραγουδά το «πως να τα βγάλουμε πέρα με μια σύνταξη και αυτή την ακρίβεια»
-Στις Βάκχες ο Ευριπίδης εξιστορεί την έλευση του Βάκχου (Διονύσου) στη Θήβα κατά την οποία ο Πενθέας φονεύεται από την μητέρα του Αγαύη, διότι αντιστάθηκε στη λατρεία του νέου θεού. Επομένως ο χορός σύσσωμος ψάχνει νέο θεό που θα ανατρέψει τα σημερινά κόμματα και τους παλιούς πολιτικούς.
-Στην Ηλέκτρα του Σοφοκλή ο χορός αντιπροσωπεύει τις γυναίκες του Άργους. Δύσκολη υπόθεση διότι στα καφενεία κυριαρχεί το ανδρικό στοιχείο και δεν συζητούνται πολύ τα γυναικεία ζητήματα…
-Στους Ευμενίδες του Αισχύλου ο χορός παίρνει το μέρος μιας ομάδας εκδικητικών Ερινυών. Εδώ ο χορός θέλει να τιμωρηθούν όλοι. Σε αυτό υπάρχει ομοφωνία.
Κάπου εδώ ο χορός παραγγέλνει μπίρες και το ρίχνει στην μπιρίμπα (οι νεότεροι) ή την πρέφα (οι πιο παραδοσιακοί). Και η ζωή συνεχίζεται…
