Σε εξέλιξη αυτή την ώρα επιχείρηση διάσωσης μικρού κοριτσιού στην πόλη Χατάι από την ελληνική ΕΜΑΚ. Το κοριτσάκι είναι εγκλωβισμένο στα ερείπια του σπιτιού του.
Τα μέλη των ομάδων διάσωσης συνέχισαν σήμερα τις επιχειρήσεις έρευνας μία ημέρα μετά τον ισχυρό σεισμό, του οποίου ο απολογισμός των νεκρών ξεπερνά αυτή τη στιγμή τους 5.000 στη νοτιοανατολική Τουρκία και τη βόρεια Συρία, σε μια πραγματική μάχη απέναντι στον χρόνο και τις πολύ χαμηλές θερμοκρασίες.
Είκοσι τρία εκατομμύρια άνθρωποι είναι «πιθανόν εκτεθειμένοι, εκ των οποίων πέντε εκατομμύρια ευπαθείς άνθρωποι», προειδοποίησε ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) που υποσχέθηκε μακροπρόθεσμη βοήθεια.
Η διεθνής βοήθεια αναμένεται να φθάσει σήμερα στην Τουρκία και τη Συρία για τις πληγείσες περιοχές. Ο πρώτος σεισμός νωρίς χθες, τον οποίο ακολούθησαν πολλοί ισχυροί μετασεισμοί, είχε μέγεθος 7,8 βαθμών και έγινε αισθητός έως τον Λίβανο, την Κύπρο και στο βόρειο Ιράκ.
Στην Τουρκία, ο απολογισμός των νεκρών φθάνει αυτή τη στιγμή στους 3.419 και των τραυματιών στους 20.534, δήλωσε σήμερα ο Τούρκος αντιπρόεδρος Φουάτ Οκτάι. Στη Συρία, τουλάχιστον 1.602 άνθρωποι έχουν σκοτωθεί και 3.640 έχουν τραυματιστεί, σύμφωνα με τον νεότερο απολογισμό των συριακών αρχών και των ομάδων διάσωσης στις περιοχές που βρίσκονται υπό τον έλεγχο των ανταρτών.
Οι διασώστες επιχειρούν μέσα στο κρύο, τη βροχή ή το χιόνι, κάποιες φορές με γυμνά χέρια, για να σώσουν κάθε ζωή που μπορεί να σωθεί, όπως ένα επτάχρονο παιδί που ανασύρθηκε από τα χαλάσματα στο Χατάι, στα συριακά σύνορα, όπως είδαν δημοσιογράφοι του Γαλλικού Πρακτορείου, αφού έμεινε θαμμένο για πάνω από 20 ώρες. «Πού είναι η μαμά μου;», ρώτησε η μικρή τον διασώστη που την κρατούσε στα χέρια.
Οι κακές καιρικές συνθήκες που επικρατούν στην ευρύτερη περιοχή περιπλέκουν το έργο των διασωστών και καθιστούν την τύχη των επιζώντων ακόμα πιο σκληρή, καθώς προσπαθούν να προφυλαχθούν από το κρύο.
Ο σεισμός των 7,8 βαθμών –ο φονικότερος στην Τουρκία από το 1999– σημειώθηκε τις πρώτες πρωινές ώρες χθες, Δευτέρα, με αποτέλεσμα να ισοπεδωθούν χιλιάδες κτίρια, μεταξύ των οποίων πολλά συγκροτήματα διαμερισμάτων, να καταστραφούν νοσοκομεία και χιλιάδες άνθρωποι να τραυματιστούν ή να μείνουν άστεγοι σε τουρκικές και συριακές πόλεις.
Στην Αντιόχεια, κοντά στα σύνορα με τη Συρία, όπου ένα 10ωροφο κτίριο ισοπεδώθηκε, δημοσιογράφοι είδαν τους διασώστες να εργάζονται σε έναν από τους δεκάδες σωρούς με χαλάσματα. Η θερμοκρασία ήταν κοντά στο μηδέν ενώ έβρεχε και δεν υπήρχε ρεύμα ούτε καύσιμα στην πόλη.
Οι τουρκικές αρχές είπαν ότι περίπου 13,5 εκατ. άνθρωποι έχουν πληγεί σε μια περιοχή που καλύπτει μια απόσταση περίπου 450 χιλιομέτρων από τα Άδανα στα δυτικά έως το Ντιγιάρμπακιρ στα ανατολικά και 300 χιλιομέτρων από τη Μαλάτια στα βόρεια έως το Χατάι στα νότια. Στη Συρία, οι αρχές έχουν αναφέρει θανάτους ακόμα και στο νότιο τμήμα στη Χάμα, σε απόσταση περίπου 100 χιλιομέτρων από το επίκεντρο.
Οι πολύ χαμηλές θερμοκρασίες δυσχέραιναν τις προσπάθειες διάσωσης κατά τη διάρκεια της νύχτας. Μια γυναίκα ακουγόταν να φωνάζει για βοήθεια κάτω από σωρούς χαλασμάτων στην επαρχία Χατάι, στη νότια Τουρκία. Λίγο πιο πέρα, βρισκόταν ένα νεκρό παιδί. Κλαίγοντας μέσα στη βροχή, ένας κάτοικος, που δήλωσε ότι ονομάζεται Ντενίζ, έσφιγγε τα χέρια του απεγνωσμένος. «Κάνουν θορύβους, αλλά κανείς δεν έρχεται», είπε. «Καταστραφήκαμε, καταστραφήκαμε. Θεέ μου….Φωνάζουν. Λένε ‘σώστε μας’ αλλά δεν μπορούμε να τους σώσουμε. Πώς να τους σώσουμε; Δεν έχει έρθει κανείς από το πρωί».
Οι οικογένειες πέρασαν τη νύχτα στα αυτοκίνητα στους δρόμους. Η Αϊλά, δίπλα στα ερείπια ενός οκταώροφου κτίριο, είπε ότι οδήγησε στο Χατάι από την Γκαζιαντέπ χθες αναζητώντας τη μητέρα της. Πέντε ή έξι διασώστες από την πυροσβεστική υπηρεσία της Κωνσταντινούπολης εργάζονταν στα χαλάσματα – ένα σωρός από τσιμέντο και γυαλί.
«Δεν έχουν υπάρξει ακόμα επιζώντες. Ένας αδέσποτος σκύλος ήρθε και γαύγισε σε ένα συγκεκριμένο σημείο για κάποια ώρα. Φοβήθηκα ότι ήταν για τη μητέρα μου. Αλλά ήταν κάποιος άλλος», είπε. «Άναψα τα φώτα στο αυτοκίνητο για να βοηθήσω τους διασώστες. Έβγαλαν μέχρι στιγμής δύο νεκρούς, όχι επιζώντες».
